Νιγηρία 419 του Mark Rutte
Η Νιγηρία 419 του Mark Rutte: Η παγκόσμια απάτη της "Προσαρμογής" και το πραξικόπημα των ενδιαφερομένων μερών
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - esc | 4 Ιανουαρίου 2024
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Στη Χάγη, στις 16 Οκτωβρίου 2018, εγκαινιάστηκε από τον Ban Ki-moon η Παγκόσμια Επιτροπή για την Προσαρμογή (Global Commission on Adaptation).
Και αυτό, επίσης, διέφυγε αξιοσημείωτα της προσοχής.
Επιτρέψτε μου να περάσω κατευθείαν στην παράθεση της πρώτης τους έκθεσης, με τίτλο « Προσαρμοστείτε τώρα: Μια παγκόσμια έκκληση για ηγεσία στον τομέα της κλιματικής ανθεκτικότητας».
«Η παρούσα έκθεση επικεντρώνεται στην υποστήριξη της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, παρέχοντας συγκεκριμένες ιδέες και συστάσεις σε βασικούς τομείς: επισιτιστική ασφάλεια, φυσικό περιβάλλον, νερό, πόλεις και αστικές περιοχές, υποδομές, διαχείριση κινδύνου καταστροφών και χρηματοδότηση. Έχει σχεδιαστεί για να εμπνεύσει τη δράση των υπευθύνων λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών κρατών και των κυβερνητικών αξιωματούχων, των δημάρχων, των στελεχών επιχειρήσεων, των επενδυτών και των ηγετών των κοινοτήτων»
Βλέπετε, η έκθεση δεν είναι για εσάς. Προορίζεται για τα αφεντικά σας, ή αλλιώς για τον «εκπρόσωπό» σας.
«Επικεφαλής της Επιτροπής είναι ο Ban Ki-moon, 8ος Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ο Bill Gates, συμπρόεδρος του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates, και η Kristalina Georgieva, διευθύνουσα σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας».
Και στη συνέχεια ακολουθεί ένα πάνελ γεμάτο αστέρια, στο οποίο συμμετέχουν διευθύνοντες σύμβουλοι από το UNEP, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, την UNFCCC, το GEF, το UNDP, το WRI, και... λοιπόν, θα ήταν κάπως αγενές να μην αναφέρουμε το Ίδρυμα Gates.
Και η χρονική στιγμή της πρωτοβουλίας είναι... άψογη. Εκπληκτική. Θαυματουργή. Θα αναφερθώ στο γιατί σε ένα λεπτό. Πρώτα, ας δούμε την περίληψη -
Ξεκινάμε με τα τυπικά ψέματα σχετικά με την κλιματική αλλαγή, ένα αίτημα να σκεφτούμε τι ΜΠΟΡΕΙ ή ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να συμβεί αν δεν κάνουμε ό,τι μας λένε, καθώς το κόστος... ναι, φυσικά πρόκειται για χρήματα... θα ανέβαινε στα ύψη αν δεν αναλάβουμε δράση.
Συνεχίζουμε με τις κούφιες και ψεύτικες εκκλήσεις προς τις γυναίκες, προς τα παιδιά (αν και στις μέρες μας, οι "μελλοντικές γενιές" είναι το προτιμώμενο σύνθημα), ρίχνουμε και το φυσικό περιβάλλον για καλό σκοπό (καλά ..να μου γράψετε !!), και φυσικά, την πάντα βολική "οικονομική επιταγή" (δική τους, όχι δική μας), μαζί με μια παρέλαση γελοίων οικονομικών προβλέψεων... όλα αυτά, στο τέλος, υπογραμμίζουν γιατί όλη αυτή η παρωδία δεν είναι παρά μια απάτη-
«... η έρευνά μας διαπιστώνει ότι η επένδυση 1,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως σε πέντε τομείς από το 2020 έως το 2030 θα μπορούσε να αποφέρει 7,1 τρισεκατομμύρια δολάρια σε συνολικά καθαρά οφέλη».
Αφήνοντας στην άκρη το υποχρεωτικό «θα μπορούσε» - το οποίο χρησιμεύει ως βολική ρήτρα διαφυγής όταν δεν υλοποιείται - αν η νόμιμη απόδοση εδώ ήταν κάτι τέτοιο, γιατί να ασχοληθεί καν το κοινό; Γιατί η τάξη των δισεκατομμυριούχων δεν θα προχωρούσε μόνη της σε αυτό το «σίγουρο πράγμα»;
Η απάντηση είναι προφανής.
Συνεχίζει να περιγράφει όλα τα χρήματα που πρέπει να ξοδέψουμε, ακόμη και βρόχους σε συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, τα οποία είμαι βέβαιος ότι είναι κυρίως γ̲ι̲α̲ ̲τ̲η̲ν̲ ̲π̲ρ̲ο̲σ̲τ̲α̲σ̲ί̲α̲ ̲τ̲ο̲υ̲ς̲, και όχι για τη δική μας.
Συνεχίζουμε με το «τριπλό μέρισμα», το οποίο εν ολίγοις περιγράφει τους «υπολογισμούς» τους, οι οποίοι είναι όλοι σχετικοί με την αποφυγή μελλοντικών απωλειών, που με άλλα λόγια σημαίνουν πλήρη εικασία, καθώς η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς θα είναι το κλίμα σε 10 χρόνια, πόσο μάλλον σε 75. Όμως, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, οι «φιλάνθρωποι» θα προηγηθούν στους εν λόγω «επενδυτικούς» τομείς, εξασφαλίζοντας ότι η απόδοσή τους θα είναι απλά υπέροχη.
Προχωράμε σε μια απαιτούμενη «επανάσταση στην κατανόηση», που σημαίνει περισσότερα χειραγωγικά ψέματα στα ΜΜΕ από τους κοινωνικούς επιστήμονες, μια έκκληση για καλύτερη «τιμολόγηση του κινδύνου», που στην πραγματικότητα χρειάζεται χειραγώγηση, επειδή όλα αυτά είναι ειδεχθώς επικίνδυνα και τα σημερινά μοντέλα εκθέτουν τους ληστές βαρόνους, μια επανάσταση στον σχεδιασμό, που μεταφράζεται σε ληστεία των χρημάτων των φορολογουμένων, και μια επανάσταση στη χρηματοδότηση...
... και πριν προχωρήσω στις επόμενες σελίδες, παραθέτω ένα απόσπασμα από το πλαίσιο ES.1 - «Με 60 τρισεκατομμύρια δολάρια σε προβλεπόμενες επενδύσεις σε υποδομές μεταξύ του 2020 και του 2030, τα δυνητικά οφέλη της έγκαιρης προσαρμογής είναι τεράστια».
60......... τρισεκατομμύρια.
Πόσα αγροτεμάχια, συγγνώμη, τοπία αγροδασοπονίας θα χρηματοδοτήσει αυτό;
Αλλά συνεχίζοντας με την προτεινόμενη «επανάσταση στη χρηματοδότηση» -
«Ο δημόσιος τομέας, πρώτον, είναι ένας ουσιαστικός πάροχος χρηματοδότησης... και δεύτερον, είναι ένας παράγοντας που διευκολύνει την αύξηση της χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα μέσω απαιτήσεων δημοσιοποίησης, μετρήσεων και κινήτρων, όπως η μείωση του κινδύνου από την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε μικρούς παραγωγούς».
Τα έχω αναλύσει αρκετά μέχρι τώρα, οπότε επιτρέψτε μου να μεταφράσω τι πραγματικά λένε.
Ο φορολογούμενος θα πρέπει να δώσει πολλά χρήματα, τα οποία με τη σειρά τους θα επιτρέψουν στην τάξη των δισεκατομμυριούχων να επωφεληθούν από κίνητρα όπως η πλήρης προστασία τους (σημ.: των ψυχοπαθών αρπακτικών) από ζημίες σε περίπτωση αθέτησης, και να επιτρέψουν την απόδοση που αυτοί θέλουν σε αντίθεση με αυτή που προσφέρει η ελεύθερη αγορά.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μεικτή χρηματοδότηση.
«Ο ιδιωτικός τομέας θα αυξήσει τις επενδύσεις για δικό του λογαριασμό, αλλά θα πρέπει επίσης να συμπληρώνει όλο και περισσότερο τον δημόσιο τομέα στον επιμερισμό του κόστους και των οφελών των επενδύσεων προσαρμογής, όπως για τις υποδομές, τη χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης και την ασφάλιση. Τέλος, υπάρχει κρίσιμη ανάγκη για υψηλότερα επίπεδα διεθνούς χρηματοδοτικής στήριξης για την προσαρμογή στις αναπτυσσόμενες χώρες».
Ο ιδιωτικός τομέας, με άλλα λόγια, δεν θα πρέπει να εξαναγκάζεται σε ανεπιθύμητες επενδύσεις σε, ας πούμε, επικίνδυνες προτάσεις όπως η Μέση Ανατολή και η Αφρική, αλλά θα πρέπει να του επιτραπεί να κεφαλαιοποιήσει τις πιθανές αποδόσεις.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι μπορούν να επιλέγουν τα καλύτερα μέρη του επενδυτικού χαρτοφυλακίου, ενώ ο φορολογούμενος φέρει το απόλυτο βάρος του κινδύνου. Πρόκειται για μια μεταφορά (ληστεία) πλούτου από τους φορολογούμενους, μια επιδότηση, στην τάξη των δισεκατομμυριούχων με άλλα λόγια.
Και τέλος, η έκκληση για περαιτέρω οικονομική στήριξη της προσαρμογής σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε στην Παγκόσμια Τράπεζα περισσότερα χρήματα επειδή είναι τόσο..υπέροχη. Στη συνέχεια θα πάρουν αυτά τα χρήματα και θα τα χρησιμοποιήσουν όπως νομίζουν με απόλυτη ατιμωρησία.
Ακολουθεί ένα γενικό περίγραμμα- πρόκειται για επενδύσεις σε τρόφιμα, οι οποίες διεκδικούν έως και μια παράλογη απόδοση των επενδύσεων 17:1, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο αινιγματικό το γιατί η τάξη των δισεκατομμυριούχων δεν κεφαλαιοποιεί τις αποδόσεις οι ίδιοι... εκτός αν οι υπολογισμοί είναι απατηλοί, φυσικά.
Συνεχίζουμε με τις «Λύσεις που βασίζονται στη φύση» (‘Nature-based Solutions’), οι οποίες εν συντομία είναι επενδύσεις στο «Φυσικό Κεφάλαιο» (‘Natural Capital’) που παράγουν «Οικοσυστημικές Υπηρεσίες», οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να εισαχθούν σε δημόσια εγγραφή ως Εταιρείες Φυσικών Περιουσιακών Στοιχείων (Natural Asset Companies).
... και φυσικά - και αυτό ήταν προφανές στο σημείο που πρόσθεσα το «περιμένετε» παραπάνω - όλα αυτά αφορούν τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα, η οποία είναι η μεγαλύτερη απάτη στην καταγεγραμμένη ιστορία.
Ακολουθεί περισσότερη πορνογραφία καταστροφών μέσω γελοίων προβλέψεων για τη θερμοκρασία - περισσότερη ζήτηση για δημόσιες «επενδύσεις», περισσότεροι ψευδείς ισχυρισμοί για υψηλές αποδόσεις και πολύ, πολύ ανατρεπτικές προτάσεις για ακόμη περισσότερη επιτήρηση στις πόλεις. Επιτρέψτε μου να αποκρυπτογραφήσω -
«Για να σχεδιάσουν και να παράσχουν πιο ανθεκτικές αστικές υπηρεσίες, οι πόλεις παντού πρέπει να επενδύσουν σε καλύτερες πληροφορίες για τον κλιματικό κίνδυνο και στην τεχνική ικανότητα, βασιζόμενες σε αξιόπιστα τοπογραφικά δεδομένα και δεδομένα σε επίπεδο κοινότητας».
Όταν ακούτε για «ανθεκτικότητα» σκεφτείτε «κεντρικό σχεδιασμό» (Ολοκληρωτική Τυραννία από μια χούφτα ψυχοπαθών αρπακτικών). Πραγματικά. Ολόκληρη η ιδεολογία τους βασίζεται γύρω από την από πάνω προς τα κάτω διακυβέρνηση, κατά συνέπεια, το σύστημα που έχουμε χρειάζεται «ενίσχυση» για να γίνει πιο «ανθεκτικό», καθώς οι σημερινές ρυθμίσεις εξακολουθούν να έχουν κάποιο κλάσμα δημόσιας επιρροής, ανεξάρτητα από το πόσο μικρό είναι αυτό. Ενίσχυση, σε αυτό το πλαίσιο, σημαίνει λιγότερη δημοκρατική επιρροή.
Όσον αφορά την πληροφόρηση για τον κλιματικό κίνδυνο και την τεχνική ικανότητα, εδώ είναι που μπαίνει στο κάδρο η παγκόσμια επιτήρηση. Περαιτέρω, η «καλύτερη τοπογραφία», και ποια καλύτερη τοπογραφία από τις δορυφορικές τροφοδοσίες σε πραγματικό χρόνο. Τέλος, τα «δεδομένα σε επίπεδο κοινότητας» θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως αισθητήρες του IoT (Διαδίκτυο των Πραγμάτων), ή ακόμη και ως «επιστήμη των πολιτών» ή αλλιώς κατασκοπεία μέσω του κινητού σας τηλεφώνου ή/και των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης.
Εδώ μπαίνει στο προσκήνιο το GEOSS, το οποίο χρησιμοποιείται επίσης για την τροφοδότηση δεδομένων στο πλαίσιο της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλομορφία.
Η ενότητα για τις υποδομές υπαινίσσεται κάπως τη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας (μαζί με περισσότερη επιτήρηση, φυσικά), αλλά αντί να επικεντρωθούμε σε αυτό, κάπως πιο ενδιαφέρουσα είναι η συμπερίληψη των μικτών προσεγγίσεων
(χρηματοδοτήσεων) δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, που σημαίνει φυσικά μικτές δομές χρηματοδότησης, και -
«πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την προστασία μεμονωμένων περιουσιακών στοιχείων, ώστε να διασφαλίσουμε ότι ολόκληρα συστήματα είναι πιο ανθεκτικά, κάνοντας τις σωστές επιλογές σχετικά με το πού και τι να χτίσουμε, ποια υπάρχοντα περιουσιακά στοιχεία να αναβαθμίσουμε, δίνοντας προτεραιότητα στις πράσινες υποδομές».
Το καταλάβατε; Τα προσωπικά σας δικαιώματα ιδιοκτησίας δεν μετράνε για τίποτα. Αυτό που έχει σημασία είναι η κεντρική, από πάνω προς τα κάτω προσέγγιση. Δεν θα έχετε κανένα δικαίωμα να αποφασίζετε, κανένα αντίκτυπο στις αποφάσεις σχετικά με το τι θα χτιστεί ή πού θα χτιστεί. Όλα αυτά τα δικαιώματα θα μεταβιβαστούν... στους ενδιαφερόμενους (stakeholders) [Σημ.: δηλαδή την ψυχοπαθή ελίτ] φυσικά. Το οποίο ασφαλώς δεν αναφέρεται, φυσικά, αλλά αυτή είναι η πρόθεση.
Στη συνέχεια, έχουμε το μέρος για τη Διαχείριση Κινδύνου Καταστροφών, το οποίο προσωπικά δυσκολεύτηκα να συνδέσω με την αφήγηση, αλλά η παρακάτω ενότητα το καθιστά αυτό ξεκάθαρο με αρκετή προσπάθεια -
«Πρέπει να μετακινήσουμε προληπτικά αλλά και εθελοντικά ανθρώπους και περιουσιακά στοιχεία μακριά από κινδύνους μέσω καλύτερου σχεδιασμού και επενδυτικών αποφάσεων».
Και πάλι, οι ατομικές σας ελευθερίες δεν μετράνε καθόλου, καθώς θα σας απομακρύνουν από το σπίτι σας όπως αυτοί κρίνουν σκόπιμο. Είδαμε ακριβώς πώς χειρίστηκαν το θέμα της «οικειοθελούς» κατά τη διάρκεια της απάτης της ψευτοπανδημίας COVID, καθώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην πραγματικότητα αναγκάστηκαν να κάνουν το εμβόλιο ή να χάσουν την δυνατότητά τους να προσφέρουν στα παιδιά τους.
«Ταυτόχρονα, πρέπει να αυξήσουμε τις προσπάθειες για την προειδοποίηση και την προετοιμασία των ανθρώπων πριν από τις καταστροφές, ενέργειες που μπορούν να μειώσουν δραματικά τις απώλειες ζωών και να παρουσιάσουν πολύ υψηλή απόδοση της επένδυσης».
Εδώ είναι που μπαίνουν στο κάδρο οι ψεύτικοι ισχυρισμοί περί πανδημιών. Κηρύξτε μια ψευτο-πανδημία, εξαναγκάστε τους ανθρώπους με οικονομικά μέσα, μετακινήστε τους από τα σπίτια τους. Ίσως επιστρέψουν. Ή ίσως τα Ηνωμένα Έθνη ισοπεδώσουν το έδαφος στο οποίο ζούσαν, για λόγους «αποκατάστασης του οικοσυστήματος».
Η CBD όντως έθεσε ως στόχο το 30% μέχρι το 2030, ξέρετε.
Τέλος, πρόκειται για μια σημαντική μετάβαση και πρέπει να ξεκινήσουμε αμέσως,
Σε αυτό το στάδιο σας καλώ να πάτε πίσω και να παρατηρήσετε πότε ξεκίνησε η πρωτοβουλία (Οκτώβριος, 2018) και την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας έκθεσης (Σεπτέμβριος, 2019).
Τι εξαιρετική σύμπτωση.
Θεέ μου, τι άλλο έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 2019; Γιατί, αυτό, φυσικά...
Για να ολοκληρώσουμε την περίληψη -
«Οι επόμενοι 15 μήνες είναι κρίσιμοι για την κινητοποίηση της δράσης για την κλιματική αλλαγή και τη στήριξη της παγκόσμιας ανάπτυξης. Η Επιτροπή θα υπερασπιστεί τα κομμάτια δράσης στη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για τη δράση για το κλίμα τον Σεπτέμβριο του 2019 και καθ' όλη τη διάρκεια του επόμενου έτους, μεταξύ άλλων, με σημαντική συμμετοχή στη Σύνοδο Κορυφής για την προσαρμογή στο κλίμα στις Κάτω Χώρες τον Οκτώβριο του 2020»
Δύο αναφορές. Μου αρέσουν οι αναφορές.
Δεν θα τις καλύψω πλήρως εδώ, αλλά ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στην πρώτη από τις δύο. Ω Θεέ μου, η Δεκαετία Δράσης είναι ακριβώς εκεί!
Αλλά πέρα από τα αστεία, πρόκειται για μια αξιοσημείωτη έκθεση, κυρίως επειδή περιλαμβάνει ένα παράρτημα που περιγράφει ακριβώς ποιες οργανώσεις πρωτοστατούν επί του παρόντος σε πολιτικές πρωτοβουλίες. Δύο που σίγουρα αξίζουν την προσοχή είναι οι -
«... Συμμαχία Καθαρά Μηδενικών Ιδιοκτητών Περιουσιακών Στοιχείων (Net-Zero Asset Owner Alliance), η οποία περιλαμβάνει 12 ιδιοκτήτες περιουσιακών στοιχείων, που διαθέτουν περισσότερα από 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ παγκοσμίως».
Κοιτάξτε, άρα έχουν όντως τρισεκατομμύρια για να επενδύσουν! Δεν χρειάζεται καθόλου η συμμετοχή του κοινού!
«One Planet Business for Biodiversity (Ένας Πλανήτης Επιχειρήσεων για τη Βιοποικιλότητα)... Η εφαρμογή του OP2B θα γίνει υπό την ηγεσία της WBCSD και η παρακολούθηση θα γίνει από τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (CBD)».
Και να το πάλι. Η Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (Convention on Biological Diversity).
Όσον αφορά τη δεύτερη αναφορά, ένα από τα κομμάτια δράσης αφορά τη μικτή χρηματοδότηση και το...
Περιμένετε, πριν φτάσουμε σε αυτό, ας επιστρέψουμε στο αρχικό έγγραφο, παρακάμπτοντας όλα τα κεφάλαια μέχρι το 8, διότι είναι το μόνο που έχει πραγματική σημασία: «Χρηματοδότηση της Προσαρμογής» (‘Financing Adaptation‘).
Υποθέτω ότι θα θέλατε να μάθετε γιατί έδωσα αυτόν τον τίτλο σε αυτό το άρθρο; Λοιπόν, το τελευταίο μέρος είναι λόγω του παρακάτω -
«Ενώ οι επενδύσεις στην προσαρμογή έχουν σαφή οικονομικά οφέλη, μπορεί να απαιτούν μεγάλες προκαταβολές πριν αποκομίσουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη».
Ακριβώς. Πρόκειται για απάτη με προκαταβολικά τέλη, κοινώς γνωστή ως νιγηριανή απάτη 419.
Θα είμαι κάπως πιο σύντομος εδώ, επειδή έχω ήδη καλύψει τα περισσότερα από αυτά σε προηγούμενα άρθρα. Μιλάμε για μικτή χρηματοδότηση. Μιλάμε για τον δημόσιο τομέα που βάζει τα χρήματα και αναλαμβάνει το ρίσκο. Μιλάμε για τον ιδιωτικό τομέα που καρπώνεται τα οφέλη.
Αλλά εκεί που αποκτά ενδιαφέρον είναι σε θέματα που αφορούν τον επιμερισμό των κινδύνων, τη διασφάλιση ότι οι επενδυτικές αποφάσεις είναι ενημερωμένες για το κλίμα - μια στρατηγική που θα πρέπει να γίνει πρότυπο για όλα τα έργα - και τα μέτρα ανθεκτικότητας «χωρίς τύψεις», τα οποία είναι καινούργια για μένα. Περισσότερα για αυτά σε ένα λεπτό.
Πρέπει επιπλέον να ενσωματώσουμε τους κλιματικούς κινδύνους τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική χρηματοδότηση, αυτό θα πρέπει να επιβληθεί μέσω της εποπτείας και να προωθηθεί από τις κεντρικές τράπεζες και τα υπουργεία Οικονομικών. Και οι ροές χρηματοδότησης, ω αυτές οι ροές χρηματοδότησης. Θα πρέπει φυσικά να αυξηθούν μαζικά, και θα πρέπει τώρα να στοχεύουν στην προσαρμογή και όχι στον μετριασμό.
Και στη συνέχεια έχουμε ένα άλλο μέσο που μας επιτρέπει να φτάσουμε στο 30% μέχρι το 2030 - ανταλλαγές χρέους με κλιματική χρηματοδότηση.
Τέλος, έχουμε μείνει πολύ πίσω στην «παροχή κινήτρων για τους φιλάνθρωπους», καθώς οι «επενδύσεις» υπολείπονται κατά πολύ από το όριο των 300 δισ. δολαρίων ετησίως που πρέπει να πετύχουμε, αλλιώς θα πεθάνουμε όλοι στη λίμνη της φωτιάς. Φυσικά, για να το προωθήσουμε αυτό, χρειαζόμαστε μια πολύ καλή κόκκινη ρέγγα... κοιτάξτε, υπάρχει ένα Gain-of-Function (“κέρδος-λειτουργίας).
Ουσιαστικά, το risk-pooling (συγκέντρωση κινδύνων) σημαίνει απλά να πληρώνεις ένα ασφάλιστρο, και αν κάτι εκραγεί, τότε σε πληρώνει. Φυσικά, όλοι είδαμε πώς λειτούργησε αυτό για την AIG, καθώς όλα ανατινάχτηκαν ταυτόχρονα, αναγκάζοντας τον φορολογούμενο να διασώσει την Goldman Sachs και την JP Morgan κ.λπ. με 200 δισ. δολάρια.
Η ενσωμάτωση των κλιματικών κινδύνων σημαίνει ότι τα πράσινα ομόλογα θα πρέπει να είναι υποχρεωτικά, όπως και οι παραδοσιακές μέθοδοι χρηματοοικονομικής λογιστικής θα πρέπει να απορριφθούν. Αυτό, φυσικά, θα επιτρέψει τη διαφθορά πέρα από ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Η στοχευμένη χρηματοδότηση της προσαρμογής σημαίνει επένδυση σε εικασίες, επειδή δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί ρεαλιστικά ακόμη και η πορεία ενός ανεμοστρόβιλου, πόσο μάλλον το πώς θα είναι το παγκόσμιο κλίμα σε μια δεκαετία. Ολόκληρος ο τομέας είναι ελαττωματικός δια παντός, αλλά καθώς η SCOPE κατασκεύασε την επιστήμη, προωθήθηκε η UNFCCC, η οποία προοδευτικά θα εφεύρει την επερχόμενη καταστροφή, η οποία μπορεί να επιλυθεί μόνο μέσω της Οικοσυστημικής Προσέγγισης της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα, γνωστής και ως φεουδαρχία των ενδιαφερομένων μερών.
Ανταλλαγή χρέους με κλιματική αλλαγή σημαίνει πιθανότατα δημιουργία «φυσικών αποθεμάτων» με αντάλλαγμα τη διαγραφή κρατικού χρέους. Η σωστή ενέργεια εδώ θα ήταν μάλλον η ταυτόχρονη κήρυξη πτώχευσης, γιατί όλες οι επενδύσεις ενέχουν ρίσκο, αλλά όσοι κάθονται στα εν λόγω ομόλογα φαίνεται να πιστεύουν ότι οι χρεοκοπίες δεν είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθούν και δεν τους αφορούν.
Το τελευταίο στοιχείο είναι τα μέτρα ανθεκτικότητας «χωρίς τύψεις»... Θα επανέλθω σε αυτό.
Οι επόμενες σελίδες παρέχουν περαιτέρω σαφήνεια σχετικά με τη χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους, τη χρηματοδότηση προσαρμογής και τη ροή του κλίματος, τα οποία πρέπει να αυξηθούν μαζικά με τη βοήθεια των κεφαλαίων των φορολογουμένων (δλδ. περισσότερη ληστεία τωνφορολογουμένων), την ανάγκη μας να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα τα ίδια λαμπρά δημοσιονομικά μοντέλα που δεν έχουν καταστρέψει ποτέ οικονομίες στο παρελθόν, και, φυσικά, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τη συνήθη χορωδία των κοινωνικών επιστημόνων που ουρλιάζουν, ξερνώντας ψέματα για τον Αρμαγεδώνα, για το τέλος του κόσμου, που θα μας φέρει η απάτη της «κλιματικής κρίσης».
Το θέμα της ασφάλισης ολοκληρώνεται με τα εξής -
«Ενώ η ασφάλιση έχει περιορισμούς και δεν μπορεί από μόνη της να προστατεύσει τις κοινότητες και τις χώρες που διαθέτουν περιορισμένους πόρους από το πλήρες φάσμα των κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα που αντιμετωπίζουν, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για την προώθηση της υιοθέτησης πακέτων χρηματοδότησης του κινδύνου καταστροφών που περιλαμβάνουν την ασφάλιση και άλλα εργαλεία χρηματοδότησης του κινδύνου καταστροφών».
Ωστόσο, δεν αναφέρεται πού υπάρχει το εν λόγω «περιθώριο». Συνεχίζει -
«Δεδομένου ότι οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες δεν διαθέτουν τα δεδομένα και την ωριμότητα της αγοράς στον ιδιωτικό τομέα για να αναπτύξουν οι ίδιες μέσα χρηματοδότησης κινδύνων, ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να ηγηθεί».
Ω, άρα το «περιθώριο» βρίσκεται και πάλι στους φορολογούμενους. Θεέ μου!
«Για την αντιμετώπιση του ηθικού κινδύνου, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να ηγηθούν εθνικών διαλόγων για να αποσαφηνίσουν και να κωδικοποιήσουν τους όρους υπό τους οποίους η κυβέρνησή τους θα καλύψει και δεν θα καλύψει τις ιδιωτικές ζημίες από ακραία κλιματικά φαινόμενα».
Υπενθυμίστε μου ξανά, τι έκαναν οι αρμόδιες αρχές μπροστά στην εκτεταμένη απάτη και διαφθορά το 2008; Πόσοι κατέληξαν τελικά στη φυλακή;
«Σε όλες τις χώρες πρέπει να αποσαφηνιστεί ο ρόλος της κυβέρνησης ως ασφαλιστή έσχατης καταφυγής, τόσο για την προστασία των εθνικών λογαριασμών των χωρών όσο και για την παροχή κινήτρων για κλιματικά έξυπνες επιλογές. ... Αν και πολιτικά δύσκολο, πρέπει να εξεταστούν τα όρια του ρόλου της κυβέρνησης ως ασφαλιστή».
Αχ, μην ανησυχείτε. Οι ιδιώτες θα αποζημιωθούν, και αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία.
Μπορώ να συνεχίσω εδώ, γιατί όλα αυτά είναι απλώς συνεχείς απαιτήσεις για περισσότερες διασώσεις από τους φορολογούμενους, αλλά ας τελειώσουμε αυτή την επιστολή επαιτείας με αυτό το σημείωμα -
«Πρέπει να δημιουργηθούν μεγαλύτερα κίνητρα ώστε ο ιδιωτικός τομέας να συνεργαστεί με τον δημόσιο τομέα για να επενδύσει ευρύτερα σε ανθεκτικές υποδομές ή λύσεις που βασίζονται στη φύση... οι κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να διερευνήσουν την υποχρεωτική δημοσιοποίηση».
... αναγκάζοντας τη δημοσιοποίηση αυτών των παράλογων, αυθαίρετων κανόνων, που ευνοούν για άλλη μια φορά τους δικούς τους συμμορίτες. Ωστόσο, αφήνει μια άλλη αναφορά -
«Για να δοθεί καλύτερη ώθηση στη διαδικασία δημοσιοποίησης παγκοσμίως, οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές στις μεγαλύτερες ανεπτυγμένες οικονομίες του κόσμου να εξετάσουν, εντός 5 ετών, την απαίτηση δημοσιοποίησης των κλιματικών κινδύνων. Η απαίτηση αυτή θα πρέπει να είναι σύμφωνη με το TCFD ...».
Θα επιστρέψω στο TCFD, το οποίο θα γίνει ένας εξαιρετικά ισχυρός θεσμός, εν ολίγοις, επιτρέποντάς του να επιλέγει νικητές και ηττημένους, ξέρετε, για να μας προστατεύει.
Ας το θεωρήσουμε ως μια Άδεια Κοινωνική Λειτουργίας, όταν τελικά φιλτραριστεί στις ΜΜΕ.
Συνεχίζει -
«Ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να οικοδομήσει το πολιτικό, ρυθμιστικό και νομικό ικρίωμα για τη μικτή χρηματοδότηση που θα είναι αποτελεσματική, θα δημιουργεί κατάλληλες ροές εσόδων και θα κατανέμει τόσο το κόστος όσο και τα οφέλη»
Δηλαδή, ο ιδιώτης (δλδ. οι συμμορίτες της κοινωνιοπαθούς ελίτ) θα λάβει τα οφέλη και το δημόσιο το κόστος.
Και τέλος, μια αναφορά στη «Δέσμευση της Αξίας της Γης» (‘Land Value Capture’.). Πρέπει να το διαβάσω αυτό, αλλά είμαι βέβαιος ότι και αυτό θα σας προστατεύσει, μέσω ενός παγκόσμιου πλαισίου.
Το TCFD είναι η Ομάδα Δράσης για τις Χρηματοοικονομικές Γνωστοποιήσεις (Task Force on Climate-Related Financial Disclosures) που σχετίζονται με το κλίμα... η οποία διαλύθηκε τον Οκτώβριο του 2023. Ως εκ τούτου, οι αρμοδιότητές της έχουν περάσει στο Ίδρυμα IFRS, και προσπαθήστε να συγκρατήσετε το σοκ σας...
... στην πραγματικότητα, προς διευκρίνιση, το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ζήτησε από το Ίδρυμα Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (IFRS) να αναλάβει την παρακολούθηση της προόδου...
... και ποιο είναι το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας; Λοιπόν, ας πάμε κατευθείαν στο καταστατικό τους. Ναι, πραγματικά - χρηματοδοτείται από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, εδρεύει στη Βασιλεία, και πρόεδρος είναι...
Mark Carney.
Πρώην διοικητής της Τράπεζας του Καναδά και της Τράπεζας της Αγγλίας. Ένας άνθρωπος. Δύο κεντρικές τράπεζες.***
***Σημ.: και νυν πρόεδρος …του Καναδά!!!!Δεν θα μπορούσατε να βρείτε κάποιον διαπλεκόμενο πιο κοντά στην BIS.
Κλείνοντας, υποθέτω ότι θέλετε να μάθετε γιατί υπάρχει και ο «Mark Rutte» σε αυτόν τον τίτλο. Είναι πραγματικά πολύ απλό. Ο Mark Rutte ίδρυσε την Παγκόσμια Επιτροπή για την Προσαρμογή.
Στην πραγματικότητα είναι πολύ κοντά στο πλαίσιο της «Προσέγγισης του Τοπίου» (‘Landscape Approach’). Και τι είναι αυτό, θα ρωτήσετε. Απλό.
Η Προσέγγιση του Τοπίου σχετίζεται με μια χωρική κλίμακα που χρησιμοποιείται από την Οικοσυστημική Προσέγγιση. Σχετίζεται με την περιβαλλοντική διαχείριση, και... κοιτάξτε, νάτος πάλι.
Στην πραγματικότητα, ο Mark Rutte είναι εδώ, εκεί και παντού. Ακόμα και εδώ -
Και ας ασχοληθούμε μόνο με το θέμα της «Προσέγγισης του Τοπίου» ή αλλιώς της «Ολοκληρωμένης Διαχείρισης του Τοπίου» (‘Integrated Landscape Management’). Τα παρακάτω θα πρέπει να το ξεκαθαρίσουν αμέσως - μαζί με τη δήλωση του τρόπου με τον οποίο ενσωματώνεται στην Οικοσυστημική Προσέγγιση, του τρόπου με τον οποίο οι ενδιαφερόμενοι φορείς μπορεί να μην περιλαμβάνουν απαραίτητα τις γυναίκες, καθώς η συμμετοχή τους δεν θα μπορούσε να είναι επιθυμητή.
Φυσικά, τα βασικά ερωτήματα εδώ αφορούν τη σχετική συμμετοχή - συγκεκριμένα, είναι πραγματικά ένα άτομο, μια ψήφος (αν και, ας είμαστε ειλικρινείς, αυτό είναι απίθανο), και το πιο σημαντικό, ποιος θα καθορίσει ποιανού η συμμετοχή είναι απαραίτητη;
Θα μπω κατευθείαν στο ψητό - Η απόφαση αυτή ανήκει στους ενδιαφερόμενους - τους πραγματικούς ενδιαφερόμενους, δηλαδή εκείνους που έχουν πραγματικά τη δύναμη να επιλέξουν αν θα συμμετάσχουν ή όχι σε αυτές τις εκδηλώσεις.
Η ουσία είναι η εξής.
Είναι τόσο βαθιά αντιδημοκρατικό όσο δεν γίνεται. Και αυτό είναι σχεδιασμένο.
-
Αφήνω ως τελευταίο σχόλιο - Είμαι περισσότερο από ευτυχής να με αμφισβητήσετε. Αλλά αν το κάνετε, η άποψή σας πρέπει να υποστηρίζεται από τα έγγραφα των πηγών. Εγώ αναφέρω ρητά τις πηγές σε ό,τι κάνω, και περιμένω να κάνετε το ίδιο.
Δεν δέχομαι επικλήσεις στην αυθεντία.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
---Δικτυογραφία :
Mark Rutte's Nigeria 419 - by esc
