Αντιστάθμιση της Βιοποικιλότητας
Πώς κυβερνήσεις και ΜΚΟ οπλοποιούν το "καθαρό κέρδος" για να εγκαινιάσουν μια νέα εποχή αρπαγής γης
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - esc | 21 Δεκεμβρίου 2023
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Μήπως το νέο Πολεοδομικό Σχέδιο των 300+1 “σωτήρων” μας τελικό στόχο έχει αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω;;;
Περίληψη: Μέσω της ίδιας ψευδοεπιστημονικής Οικοσυστημικής Προσέγγισης που είδαμε τελευταία σε παρόμοια σημειώματα, όλα σχετιζόμενα με τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα, ο συμψηφισμός της βιοποικιλότητας μας οδηγεί στη μονάδα υπολογισμού - το BNG, δηλαδή το Καθαρό Κέρδος Βιοποικιλότητας (Biodiversity Net Gain), το οποίο πέρασε στη βρετανική νομοθεσία μέσω του Περιβαλλοντικού Νόμου του 2021 και θα τεθεί σε χρήση το χρονικό διάστημα 2024-25, οδηγώντας τελικά σε υψηλότερο κόστος για τον κατασκευαστικό κλάδο.
Το Κοινοβουλευτικό Γραφείο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Βουλής του Ηνωμένου Βασιλείου δημοσίευσε προφανώς μια σειρά από πραγματικά ενδιαφέροντα έγγραφα το 2011, ξεκινώντας με την Ecohealth Approach (Προσέγγιση της Οικολογικής Υγείας), την Ecosystem Service Valuation (Αποτίμηση των Υπηρεσιών Οικοσυστήματος) και τη Natural Capital Accounting (Λογιστική του Φυσικού Κεφαλαίου), και τα τρία από τα οποία είχα εξετάσει προηγουμένως -
Εν ολίγοις, περιγράφουν μια εντελώς τρελή «νέα οικονομία», με επίκεντρο την ιδέα ότι με κάποιο τρόπο χωράει ο κύκλος στο τετράγωνο, και στη συνέχεια ισχυρίζονται ότι είναι η αντικατάσταση της υπάρχουσας οικονομίας. Μόνο που, φυσικά, η αποζημίωση που θα απαιτήσουν από εσάς θα είναι αναμφίβολα του παλιού τύπου.
Η Οικοσυστημική Προσέγγιση (Ecosystem Approach) περιγράφει τη «νέα οικονομία» στο σύνολό της, η Ecosystem Service Valuation (Aποτίμηση των Yπηρεσιών Oικοσυστήματος) αποδίδει σε ένα συστατικό της μια υποθετική αξία, και η Natural Capital Accounting (Λογιστική του Φυσικού Κεφαλαίου) περιγράφει διάφορα τεχνάσματα που χρησιμοποιούνται, προκειμένου να διατηρούνται ετήσιοι λογαριασμοί για τις μελλοντικές εταιρείες φυσικών περιουσιακών στοιχείων, δεδομένου ότι το σχέδιο εδώ είναι να εισαχθούν στο NYSE και στο LSE, και πιθανώς και αλλού.
Το επόμενο έγγραφο που θα εξετάσουμε σχετίζεται με τον ‘Biodiversity Offsetting’ («Συμψηφισμό Βιοποικιλότητας»), ο οποίος - εν ολίγοις - περιγράφει ένα σύστημα, στο οποίο πρέπει να δημιουργήσετε τουλάχιστον τόσες «μονάδες βιοποικιλότητας» όσες αφαιρείτε από αλλού, π.χ. κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Με άλλα λόγια, μακροπρόθεσμα, να αποκαθιστάς περισσότερη φύση από ό,τι κατασκευάζεις, και έτσι, λογικά, μακροπρόθεσμα να γκρεμίζεις τον ίδιο τον πολιτισμό.
Και -φυσικά- είναι γεμάτο εικασίες, συντομεύσεις και ισχυρισμούς ότι μπορεί να προβλέψει το ίδιο το χάος. Αν διαβάσατε τα προηγούμενα άρθρα, θα πρέπει πλέον να είστε εξοικειωμένοι με την έννοια.
«Η αντιστάθμιση της βιοποικιλότητας είναι ένα εργαλείο διατήρησης που βασίζεται στην αγορά και μετρά τις αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, αντικαθιστώντας την απώλεια μέσω βελτιώσεων συνήθως σε κοντινή απόσταση».
Έτσι, ενώ χτίζετε κάπου, πρέπει να γκρεμίζετε αλλού.
«διατηρώντας μια ισοδύναμη ποσότητα βιοποικιλότητας αλλού που διαφορετικά θα χανόταν, ή ενισχύοντας τη βιοποικιλότητα σε μια εναλλακτική τοποθεσία»
Η λογική καταρρέει αμέσως. Πάρτε το παράδειγμα της δενδροφύτευσης: καταστρέψτε ένα δάσος εδώ, φυτέψτε ένα εκεί - λες και τα οικοσυστήματα είναι εναλλάξιμα widgets. Στην πραγματικότητα, αυτά τα νέα δέντρα θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τον υπάρχοντα βιότοπο. Και ισχυριζονται ότι μπορούν να "ενισχύσουν" τη βιοποικιλότητα; Αυτό είναι καθαρή ύβρις - η αλαζονική πεποίθηση ότι οι γραφειοκράτες μπορούν να ξεπεράσουν χιλιετίες φυσικής ισορροπίας.
Και, βέβαια, ενώ μπορεί να είστε σε θέση να τεκμηριώσετε κάποιο ρηχό επιχείρημα που σχετίζεται με την ποσότητα των δέντρων, περιμένετε, γιατί οι παραχωρήσεις που γίνονται αργότερα τα ακυρώνουν όλα.
«Τα αντισταθμιστικά μέτρα αποσκοπούν στην επίτευξη «μηδενικής καθαρής απώλειας» ή «καθαρού κέρδους» βιοποικιλότητας».
Μόλις απορρίψετε τη γελοία «λογιστική» -η οποία δεν θα μπορούσε ποτέ, ούτε σε ένα τρισεκατομμύριο χρόνια, να παρακολουθήσει τον καταρράκτη των επιπτώσεων όταν τα εισαγόμενα δέντρα αποσταθεροποιήσουν ευαίσθητα οικοσυστήματα ή προκαλέσουν απρόβλεπτες μεταναστεύσεις ειδών- σας μένει ο οικολογικός τζόγος.
Φυτεύουμε δέντρα σαν παιδιά που στοιβάζουν τουβλάκια, και να ελπίζουμε για το καλύτερο, προσποιούμενοι ότι αυτό αποτελεί «διαχείριση του οικοσυστήματος».
Όπως είπα και προηγουμένως, ακόμη και με ένα τρισεκατομμύριο αισθητήρες IoT (Internet of Things) στον αέρα δεν θα είμαστε σε θέση να προβλέψουμε την κατεύθυνση ενός ανεμοστρόβιλου, ρητά επειδή το όλο φαινόμενο είναι εντελώς χαοτικό. Δεν μπορούμε καν να προβλέψουμε την πορεία ενός μυρμηγκιού που διασχίζει ένα πλακάκι σε έναν κήπο, όμως αυτοί οι άνθρωποι έχουν ήδη σχεδιάσει μια ολόκληρη οικονομία γύρω από μονάδες «βιοποικιλότητας». Η αλαζονεία του να πιστεύουμε ότι μπορούμε να διοικήσουμε την πολυπλοκότητα της φύσης θα ήταν κωμική αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη.
Φυσικά, η παγίδα είναι ότι έχουν ήδη χειραγωγήσει το σύστημα εκ των προτέρων, και το όλο σχέδιο δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια απάτη - μια απάτη που θα ωθήσει τον κόσμο προς τη φεουδαρχία. Αλλά θα εμβαθύνουμε σε αυτό σε ένα μελλοντικό άρθρο.
«H αντιστάθμιση παραμένει σε μεγάλο βαθμό υποτιμημένη, ιδίως όσον αφορά την υποτιμημένη ή άγνωστη ακόμη βιοποικιλότητα».
Με άλλα λόγια, θα συνεχίσουν να το προωθούν ό,τι κι αν συμβεί.
Με αυτό, τελειώσαμε επιτέλους με την επισκόπηση. Ναι, πραγματικά. Κατά συνέπεια, θα είμαι κάπως πιο επιλεκτικός απ' ό,τι σε προηγούμενα άρθρα, επειδή υπάρχει μεγάλη επικάλυψη.
«Τα είδη χάνονται σήμερα έως και 10.000 φορές ταχύτερα από τον φυσικό ρυθμό εξαφάνισης»
Είμαι αρκετά σίγουρος ότι αυτό είναι ψέμα, αλλά δεν έχω κάποια πηγή πρόχειρη. Ακόμα περισσότερα ψέματα ακολουθούν -
«Η κύρια αιτία αυτής της σχετικά πρόσφατης τάσης είναι η αλλοίωση, ο κατακερματισμός και η καταστροφή των ενδιαιτημάτων που προκαλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, της δασοκομίας, των μεταφορών, της βιομηχανίας και της κατοικίας».
Αλήθεια; Οι άνθρωποι είναι το πρόβλημα, εν ολίγοις;
«Το ετήσιο οικονομικό κόστος της παγκόσμιας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων εκτιμάται σήμερα σε 1,28-2,88 τρισεκατομμύρια λίρες Αγγλίας, ή περίπου 7,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ, και είναι πιθανό να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο μέχρι το 2050, εάν δεν ληφθούν κατάλληλα μέτρα».
100% πιστοποιημένη κοπριά αλόγου, μπουρδολογία. Είναι το ίδιο παλιό κόλπο να πετάς κάποια απολύτως γελοία εκτίμηση και να ελπίζεις ότι δεν θα σε κράξουν. Αλλά αυτό που παρέχει, είναι μια άγκυρα, έτσι ώστε στη συνέχεια οι απατεώνες να λένε «βλέπετε, η λύση μας κοστίζει μόνο 700 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, ορίστε είναι φθηνή» - όπως ακριβώς έκαναν κατά τη διάρκεια της απάτης του COVID... αφήνοντας στην άκρη ότι προκάλεσαν τη μεγαλύτερη οικονομική ύφεση μέσω των αναγκαστικών λουκέτων που επέβαλαν.
«Το κλειδί για την επιτυχία των μελλοντικών προσπαθειών διατήρησης είναι η αναγνώριση των κοινωνικών και οικονομικών αξιών της βιοποικιλότητας από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων».
Σωστά, άρα το κλειδί είναι να αναγνωρίσουν οι «ιθύνοντες» την επιστήμη τους. Και αυτή η λέξη, «υπεύθυνος λήψης αποφάσεων», μπορεί να σας κάνει να σκεφτείτε «πολιτικός» ή ακόμη και «δημόσιος υπάλληλος» - αλλά γι' αυτούς σημαίνει «ενδιαφερόμενος» (σημ.: δηλαδή οι ίδιοι παγκοσμιοποιητές συμμορίτες).
Ας πάμε στο Πλαίσιο 3 στη σελίδα 2 -
«Το πρόγραμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων για επιχειρήσεις και βιοποικιλότητα (BBOP)... Τα αντισταθμιστικά ωφελήματα θα πρέπει... να υλοποιούνται σε ένα πλαίσιο τοπίου, λαμβάνοντας υπόψη τις βιολογικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες, να εμπλέκουν αποτελεσματικά τους ενδιαφερόμενους φορείς στο σχεδιασμό και την υλοποίηση- να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται με δίκαιο τρόπο».
Ωχ, το "πλαίσιο του τοπίου" πιθανότατα σημαίνει απλώς κάποια αυθαίρετη χωρική κλίμακα στο πλαίσιο της Οικοσυστημικής Προσέγγισης - όπου, φυσικά, η κλίμακα αποφασίζεται (το μαντέψατε) από τον ενδιαφερόμενο, οι αξίες είναι εξίσου αυθαίρετες και καθορίζονται επίσης από τους συνήθεις ύποπτους, και το "δίκαιο" είναι απλώς μια κενή κουβέντα των κεντρικών σχεδιαστών.
Στη συνέχεια, στην ενότητα «Τύποι αντισταθμιστικών μέτρων», βρίσκουμε -
«Η γενικευμένη διαδικασία αντιστάθμισης περιλαμβάνει αγοραστές, πωλητές και, στην περίπτωση της τράπεζας οικοτόπων (‘habitat bank’), τρίτους μεσάζοντες. Οι αγοραστές είναι οι εργολάβοι που χρειάζονται γη για τη γεωργία, τη βιομηχανία, τη στέγαση ή άλλα αναπτυξιακά έργα, ενώ οι πωλητές είναι οι προμηθευτές της γης που θα χρησιμοποιηθεί ως αντιστάθμισμα για το ακίνητο που πρόκειται να αναπτυχθεί».
Με άλλα λόγια, ο εργολάβος πρέπει να «μεταφέρει» μια ισοδύναμη ποσότητα «μονάδων βιοποικιλότητας» από την περιοχή Α στην περιοχή Β, σε περίπτωση που δεν καταφέρει να «αντισταθμίσει» τοπικά (πράγμα που θα συμβεί).
«Μια σειρά από τρίτους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων της τοπικής αυτοδιοίκησης, ΜΚΟ, ασφαλιστών, μεσιτών, εμπόρων και τεχνικών εμπειρογνωμόνων, μπορούν να διευκολύνουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο αυτών μερών».
Α, σωστά, άλλο ένα μέρος για να κάθονται οι ΜΚΟ και να αποσπούν χρήματα από την οικονομία. Τι θα λέγατε για να σας πούμε «όχι»; Αλλά τι είναι η «τράπεζα οικοτόπων»; Λοιπόν, εδώ είναι δύο παραδείγματα.
«Μίσθωση περιθωριακής (δλδ. άχρηστης) γης για τη δημιουργία βιοποικιλόμορφων ενδιαιτημάτων για τους εργολάβους. Προσφέρουμε τις καλύτερες προσφορές για τους ιδιοκτήτες γης σε τραπεζικά προγράμματα και προγράμματα δημιουργίας βιοτόπων κατά παραγγελία.
...και φυσικά, μια ολόκληρη παρασιτική βιομηχανία αναδύεται τώρα σε αυτό το χώρο, αφιερωμένη, όπως φαίνεται, σε μια πρωταρχική λειτουργία: το κλείδωμα της γης υπό το πρόσχημα της προόδου.***
***Σημ.: Μήπως το νέο Πολεοδομικό Σχέδιο που φέρνουν άρον-άρον οι 300+1 “σωτήρες” μας αντικατοπτρίζει αυτή τη διαταγή των παγκοσμιοποιητών κοινωνιοπαθών;;; Δηλαδή την Ληστεία, στο βάθος, της Ελληνικής Γης;;
«... το καθαρό κέρδος βιοποικιλότητας (BNG) επιδιώκει τη μετρήσιμη βελτίωση της βιοποικιλότητας μέσω της αναπτυξιακής διαδικασίας. Η επίτευξη του BNG ξεκινά επί τόπου ... τοπικές πιστώσεις εκτός τόπου που μπορούν να εξασφαλιστούν μέσω τραπεζών οικοτόπων - όλα είναι στο όνομα».
Έτσι, η ονομασία για την κεντρική «πίστωση βιοποικιλότητας» (‘biodiversity credit’) είναι το «καθαρό κέρδος της βιοποικιλότητας».
Και για να γίνει κατανοητό το θέμα του να μην είναι διαθέσιμη η γη (δηλαδή της αρπαγής της γης από τα παγκοσμιοποιητικά κοράκια, με τις υπογραφές των κατά τόπους πολιτικών μαριονετών τους), ορίστε από το ‘Farmers Weekly’
Όσον αφορά το «καθαρό κέρδος βιοποικιλότητας», αυτή η έννοια υπάρχει ήδη στον ιστότοπο της ίδιας της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, και εδώ είναι -
«Οι εργολάβοι πρέπει να επιτύχουν καθαρό κέρδος βιοποικιλότητας 10%. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη θα έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη περισσότερων ή καλύτερης ποιότητας φυσικών ενδιαιτημάτων από ό,τι πριν την ανάπτυξη».
Ακολουθούν ακόμη και προτάσεις για την εφαρμογή παρόμοιας κομπογιαννίτικης επιστήμης , για τον υπολογισμό των εν λόγω «μονάδων βιοποικιλότητας», και αν οι εν λόγω προγραμματιστές δεν μπορούν να «αντισταθμίσουν» αρκετές «μονάδες», τότε η λύση είναι να πληρώσετε στην κυβέρνηση περισσότερους φόρους ώστε να φυτέψουν μερικά δέντρα κάπου στις... Outer Hebrides για λογαριασμό σας. Πιθανώς ακριβώς δίπλα σε ένα συνεχώς επεκτεινόμενο λατομείο.
Είναι ένας φόρος, εν ολίγοις, ο οποίος στη συνέχεια θα προστεθεί στο κόστος της κατοικίας.
Και για να καταλάβετε ότι αυτό είναι πραγματικά νόμιμο - εδώ είναι η συγκεκριμένη νομοθεσία: ο Νόμος για το Περιβάλλον του 2021, που ψηφίστηκε από μια... ε, μια υποτιθέμενη συντηρητική κυβέρνηση.
Τα τελευταία νέα είναι ότι η ανάπτυξη έχει καθυστερήσει ελαφρώς, αλλά εξακολουθεί να προχωράει -
Ώρα να επιστρέψουμε στο σημείωμα του HoP. Ας πάμε γρήγορα στη σελίδα 3, και σε αυτό το σημείο -
«Ορισμός και αποτίμηση της βιοποικιλότητας - σε αντίθεση με τις πιστώσεις άνθρακα, οι μετρήσεις της βιοποικιλότητας δεν μπορούν εύκολα να βασιστούν σε μια ενιαία, μετρήσιμη μονάδα. Ο ορισμός και η ποσοτικοποίηση των απωλειών και των κερδών της βιοποικιλότητας εμπεριέχει πάντα ένα υποκειμενικό στοιχείο, καθώς επί του παρόντος, η μέτρηση κάθε συνιστώσας της βιοποικιλότητας δεν είναι εφικτή και η γνώση της βιοποικιλότητας είναι ελλιπής (π.χ. σε μικροβιακό και γενετικό επίπεδο).»
Με άλλα λόγια, πρόκειται για καθαρή εικασία. Λες και θα την εκτιμήσουν ποτέ σωστά σε μικροβιακό ή γενετικό επίπεδο. Αυτό είναι απολύτως γελοίο.
«Άλλα κρίσιμα ζητήματα μπορεί επίσης να αγνοηθούν, όπως οι επιπτώσεις του κατακερματισμού των ενδιαιτημάτων στη διασπορά, τη λειτουργία των οικοσυστημάτων και την απώλεια της γενετικής ποικιλότητας, καθώς και οι κοινωνικές απόψεις σχετικά με τον ορισμό και την αξία της βιοποικιλότητας».
... αυτό είναι σκέτη τρέλα. Και επιδιώκουν να βασίσουν ολόκληρη τη «νέα οικονομία» γύρω από αυτό;
Συνεχίζοντας με περισσότερη από την εν λόγω παράνοια -
«Ορίζοντας την «βελτίωση» - η συντήρηση της περιοχής αντιστάθμισης μπορεί να περιλαμβάνει ενέργειες που θα μπορούσαν να αλλάξουν το τοπίο, θέτοντας σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα άλλων ειδών, οπότε οι στόχοι βελτίωσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την υγεία ολόκληρων οικοσυστημάτων».
Με άλλα λόγια, ακούσιες συνέπειες. Αλλά για να αντισταθμίσουν, θα πρέπει να «λάβουν υπόψη την υγεία ολόκληρου του οικοσυστήματος» - το οποίο δεν μπορούν καν να ορίσουν, ούτε να μετρήσουν σε κανένα βαθμό, εκτός, όπως φαίνεται, από το να μετρήσουν μερικά δέντρα.
Βλέπετε, η κλίμακα της επικής απάτης εδώ είναι τέτοια που όλα αυτά καλύπτουν ξεκάθαρα ένα απώτερο κίνητρο, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να είναι κάποιος αρκετά χαζός ώστε να τα πιστέψει πραγματικά αυτά, μόλις τρυπήσει μια τρύπα στο αδιαφανές λεξιλόγιό τους.
«Αν και οι λεπτομέρειες των υπολογισμών των ζημιών/κερδών και των πιθανών μηχανισμών παράδοσης δεν έχουν ακόμη αποφασιστεί, τουλάχιστον ένας τραπεζικός οργανισμός οικοτόπων έχει ήδη συσταθεί και έχουν δημοσιευθεί πιθανές στρατηγικές ποσοτικοποίησης των αντισταθμίσεων».
Τι αποκαλύπτει αυτό; Ειλικρινά, κραυγάζει ότι ο λεγόμενος«οργανισμός τράπεζας οικοτόπων» είναι ένα στημένο παιχνίδι. Οι κίνδυνοι από μόνοι τους θα απέτρεπαν οποιονδήποτε νόμιμο παίκτη -εκτός, βέβαια, αν συμμετείχε ήδη από την αρχή το κόλπο".
Και τέλος...
«Η διατήρηση υγιών, βιώσιμων οικοσυστημάτων μακροπρόθεσμα συμβάλλει στην ανθρώπινη ευημερία μεταξύ των γενεών».
Μήπως αυτό συνδέεται με τη «διαγενεακή ισότητα»;
«Για το σκοπό αυτό, η διατήρηση της βιοποικιλότητας πρέπει να έχει ένα στρατηγικό όραμα μεγάλης κλίμακας, στο πλαίσιο του οποίου οι αγορές βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων των προσεκτικά κατασκευασμένων και καλά διαχειριζόμενων συστημάτων αντιστάθμισης της βιοποικιλότητας, μπορούν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο».
Μπορεί να έχουν ρόλο.
Μπορεί.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
Biodiversity Offsetting - by esc