Η Ρωσία Χειραγωγείται Από Τα Ίδια Οικονομικά Συμφέροντα Της Ελίτ Που Ελέγχουν Τη Δύση
Μετάφραση: Απολλόδωρος
2 Μαΐου 2024 | Rhoda Wilson | Διαβάστε το εδώ
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Ακόμη και οι πιο οξυδερκείς από εμάς μπορούν να πέσουν θύματα μιας καλοστημένης εξαπάτησης, και φοβάμαι ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει σε πολλούς Δυτικούς όσον αφορά τις υποτιθέμενες «εντάσεις» μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης.
Πολλοί είναι καλά ενημερωμένοι για τις μηχανορραφίες της κεντρικής τραπεζικής συμμορίας και τον εναγκαλισμό της με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ωστόσο, ορισμένοι αρνούνται ανεξήγητα να διασκεδάσουν την ιδέα ότι οι παγκόσμιοι τραπεζίτες κινούν επίσης τα νήματα στη Ρωσία, παίζοντας και με τις δύο πλευρές του κλιμακούμενου οικονομικού πολέμου.
Αν πιστεύετε ότι η Ρωσία θα μας σώσει από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, αυτό το άρθρο είναι για εσάς. Αν έχετε σηκώσει τα καπάκια, έχετε κοιτάξει λίγο βαθύτερα και αισθάνεστε ότι κάτι δεν πάει καλά με την αντιπαλότητα Δύσης-Ρωσίας που προωθείται, αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσει να εδραιώσετε τις σκέψεις σας.
Για ανάγνωση του ιστορικού, ίσως σας ενδιαφέρει να διαβάσετε ένα άρθρο του 2014 με τίτλο «Η Ρωσία κυριαρχείται και από τις παγκόσμιες τράπεζες». Αυτό το άρθρο του 2014 και το άρθρο που ακολουθεί καλύπτουν παρόμοιο έδαφος σχετικά με τη δημιουργία του σημείου που βρισκόμαστε σήμερα. Το άρθρο μας «Μπουρκίνα Φάσο: UN is tracking and controlling refugees' cash and relief aid using digital IDs' δείχνει πώς δεν είναι μόνο η Δύση και η Ρωσία που κυριαρχούνται και χειραγωγούνται από τα οικονομικά συμφέροντα της αυτοαποκαλούμενης ελίτ.
Ο Κίνδυνος της Συνδιαλλαγής και των Ψευδοπροφητών
Από την A Lily Bit
Στον απόηχο της πολυδιαφημισμένης συνέντευξης του Tucker Carlson με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και της επακόλουθης επίδειξης αυτού που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως «ανίδεος άντρας φλυαρεί μονοδιάστατες ανοησίες με θαυμασμό για τη Ρωσία σε ένα σούπερ μάρκετ», βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σημαντικό ζήτημα: Είτε ο Carlson είναι μάστορας στην ελεγχόμενη αντιπολίτευση, παίζοντας επιδέξια το ρόλο του σε μια μεγάλη γεωπολιτική σκακιέρα, είτε απλώς αρμέγει με μαεστρία τους εύκολα παραπλανημένους για κλικ, προβολές, προσοχή και χρήματα.
Ακόμη και οι πιο οξυδερκείς από εμάς μπορούν να πέσουν θύματα μιας καλοστημένης εξαπάτησης, και φοβάμαι ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει στον Carlson και σε άλλους απογοητευμένους Δυτικούς σχετικά με τις υποτιθέμενες «εντάσεις» μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Στο προηγούμενο άρθρο μου, «Γιατί οι παγκοσμιοποιητές μεθόδευσαν την κρίση στην Ουκρανία», περιέγραψα την ιστορία των ψευδών παραδειγμάτων και των κατασκευασμένων συγκρούσεων, όλα ενορχηστρωμένα από τα παγκόσμια συμφέροντα του χρήματος για την εδραίωση και τον συγκεντρωτισμό της εξουσίας.
Η ίδια η δημιουργία της κομμουνιστικής Ρωσίας χρηματοδοτήθηκε από δυτικές τράπεζες και ενισχύθηκε με στρατιωτική βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. (Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ΕΔΩ.) Αυτές οι άβολες αλήθειες παραλείπονται βολικά από τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα, καθώς η συνεχιζόμενη κυριαρχία της ελίτ του χρήματος εξαρτάται από τη διαιώνιση των ιστορικών παραποιήσεων.
Πολλοί από τους αναγνώστες μου είναι καλά ενημερωμένοι για τις μηχανορραφίες της κεντρικής τραπεζικής συμμορίας και τον έλεγχό της στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ωστόσο, ορισμένοι αρνούνται ανεξήγητα να διασκεδάσουν την ιδέα ότι οι παγκόσμιοι τραπεζίτες κινούν επίσης τα νήματα στη Ρωσία, παίζοντας και στις δύο πλευρές του κλιμακούμενου οικονομικού πολέμου.
Καθώς η ουκρανική κρίση συνεχίζεται και άλλες απειλές ελλοχεύουν στον Ειρηνικό και τη Μέση Ανατολή, έχει προκύψει μια ιδιότυπη συναίνεση μεταξύ των εναλλακτικών αναλυτών. Φαίνεται να πιστεύουν ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, η Ρωσία και το ιερό μοσχάρι των BRICS αποτελούν προπύργιο ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και την κυριαρχία των εταιρικών χρηματιστών.
Ίσως η ρητορική του Πούτιν και η παρουσία μαριονετών στην αντιπολίτευση των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης όπως ο Carlson και οι «επιρροές» των «εναλλακτικών» μέσων ενημέρωσης στο Twitter να έχουν παρασύρει στοιχεία των αμερικανικών και ευρωπαϊκών «αφυπνισμένων ατόμων» στο να θεωρούν τη Ρωσία ως «θύμα» της δυτικής ολιγαρχίας, ως έναν γενναίο «λευκό ιππότη» που στέκεται απέναντι στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ωστόσο, πρέπει να σας ενημερώσω ότι αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα.
Η παγκόσμια ελίτ του χρήματος δεν παίζει τα φαβορί- παίζει για να κερδίσει. Δεν τους ενδιαφέρουν τα εθνικά σύνορα ή οι πολιτικές ιδεολογίες. Αυτοί είναι οι μαριονετοπατέρες και ο Πούτιν, όπως και τόσοι άλλοι, είναι απλώς μια από τις μαριονέτες τους. Το να πιστεύει κανείς το αντίθετο είναι σαν να πέφτει θύμα της μεγαλύτερης απάτης, η οποία θα μπορούσε να έχει τρομερές συνέπειες για τον κόσμο στο σύνολό του.
Η αναγέννηση της Ρωσίας ως περιφερειακής ομοσπονδίας τη δεκαετία του 1990, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ενορχηστρώθηκε από την παγκόσμια ελίτ, με τον Mikhail Gorbachev να είναι η πρόθυμη μαριονέτα της.
Ο Gorbachev, στον οποίο συχνά πιστώνεται η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και η άνοδος της «νέας» Ρωσίας, ήταν από καιρό υπέρμαχος μιας συγκεντρωτικής παγκόσμιας κυβέρνησης ή μιας «Νέας Παγκόσμιας Τάξης», όπως την αποκαλούσε.
Σε ομιλία του προς τους φοιτητές του Lafayette College στο Easton της Πενσυλβάνια, ο Gorbachev κατήγγειλε ότι οι ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου δεν αξιοποιήθηκαν σωστά και ότι ο κόσμος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κρίσεις όπως η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η φτώχεια και η έλλειψη τροφίμων. Υποστήριξε ότι τα προβλήματα αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν μόνο μέσω της καθιέρωσης ενός συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Όταν ρωτήθηκε το 1995 από το San Francisco Weekly τι εννοούσε ο Gorbachev με τη φράση «Νέα Παγκόσμια Τάξη», ο Jim Garrison, εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Gorbachev, απάντησε ότι ο Gorbachev δεν υποστήριζε τίποτα λιγότερο από μια παγκόσμια κυβέρνηση. Ο Γκάρισον συνέχισε να προβλέπει ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα εγκαθιδρυθεί μέσα στα επόμενα 20 με 30 χρόνια, μια πρόβλεψη που φαίνεται όλο και πιο αληθοφανής δεδομένης της πρόσφατης ώθησης προς ένα παγκόσμιο νόμισμα.
Ο Gorbachev οραματιζόταν ότι αυτή η παγκόσμια κυβέρνηση θα επιτυγχανόταν μέσω διεθνών οργανισμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αυτό το όραμα δεν περιορίζεται στον Gorbachev και στον στενό του κύκλο.
Στο υπό την ηγεσία του Γκορμπατσόφ Φόρουμ για την Κατάσταση του Κόσμου το 1995, το μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Zbigniew Brzezinski δήλωσε ότι η προοδευτική περιφερειοποίηση ήταν η προϋπόθεση για την ενδεχόμενη παγκοσμιοποίηση, καθώς θα οδηγούσε σε μεγαλύτερες, σταθερότερες και πιο συνεργάσιμες μονάδες.
«Δεν έχουμε μια Νέα Παγκόσμια Τάξη. ... Δεν μπορούμε να μεταπηδήσουμε σε παγκόσμια κυβέρνηση με ένα γρήγορο βήμα. ... Εν ολίγοις, η προϋπόθεση για την ενδεχόμενη παγκοσμιοποίηση - γνήσια παγκοσμιοποίηση - είναι η προοδευτική περιφερειοποίηση, διότι έτσι θα κινηθούμε προς μεγαλύτερες, πιο σταθερές και πιο συνεργάσιμες μονάδες.» -Zbigniew Brzezinski
Με άλλα λόγια, η παγκόσμια ελίτ χρησιμοποιεί την περιφερειοποίηση ως σκαλοπάτι προς τον τελικό στόχο της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Και η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, παίζει ακριβώς στα χέρια τους.
Παρά τη ρητορική του περί του αντιθέτου, ο Πούτιν δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σοσιαλιστική μαριονέτα, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της παγκόσμιας ελίτ εις βάρος του ρωσικού λαού. Η ψευδής διχοτόμηση της Ρωσίας εναντίον της Δύσης δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν αντιπερισπασμό, ένα τέχνασμα που έχει σχεδιαστεί για να μας κρατήσει διαιρεμένους και κατακτημένους. Ο αληθινός εχθρός είναι η παγκόσμια ελίτ του χρήματος, και είναι καιρός για πολλούς να το αναγνωρίσουν αυτό και να αναλάβουν δράση αναλόγως.
Στο βιβλίο του Zbigniew K. Brzezinski «Between Two Ages: America's Role In The Technetronic Era', παρέχει μια σαφή εικόνα της ιδεολογίας που κρύβεται πίσω από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ο Brzezinski υποστηρίζει ότι η έννοια της εθνικής κυριαρχίας δεν είναι πλέον βιώσιμη και ότι πρέπει να καταβληθούν πιο εντατικές προσπάθειες για τη διαμόρφωση μιας νέας παγκόσμιας νομισματικής δομής. Συνεχίζει λέγοντας ότι ο μαρξισμός αντιπροσωπεύει μια περαιτέρω ζωτική και δημιουργική κατάσταση στην ωρίμανση του οικουμενικού οράματος του ανθρώπου και ότι αποτελεί ταυτόχρονα μια νίκη της λογικής επί της πίστης.
Οι απόψεις του Brzezinski ευθυγραμμίζονται με εκείνες του Gorbachev, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Brzezinski υπήρξε στενός και σημαίνων σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Μπαράκ Ομπάμα. Αυτό είναι μια σαφής ένδειξη ότι η ώθηση για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων και μια παγκόσμια κυβέρνηση με αποφασιστικά σοσιαλιστική ή μαρξιστική μορφή δεν είναι απλώς ένα κατάλοιπο του παρελθόντος, αλλά μια συνεχής προσπάθεια από πολιτικά συμφέροντα και στις δύο πλευρές.
Η νέα Ρωσία σχεδιάστηκε για να λειτουργήσει ως καταλύτης για την παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά ποια ακριβώς είναι η παγκόσμια ελίτ που επιδιώκει να εγκαθιδρύσει αυτή τη νέα παγκόσμια τάξη; Η απάντηση, όπως πάντα, βρίσκεται στο να ακολουθήσουμε το χρήμα.
Μετά την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας και τη διάλυση της παλιάς Σοβιετικής Ένωσης, η χώρα είχε απόλυτη ανάγκη από οικονομική βοήθεια. Από το 1992 έως το 1996, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο («ΔΝΤ») παρενέβη στη ρωσική οικονομία, προσφέροντας (επίσημα) περισσότερα από 22 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια. Ωστόσο, αυτό το πρώτο πακέτο δανείων παρουσιάστηκε ως αποτυχημένο, όταν η Ρωσία αθέτησε τα χρέη της, και τα δάνεια από το ΔΝΤ ξεκίνησαν εκ νέου στα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα.
Ενώ πολλοί γνωρίζουν την εμπλοκή του ΔΝΤ στη Ρωσία, λίγοι γνωρίζουν το σκάνδαλο γύρω από το πού πήγαν συγκεκριμένα τα κεφάλαια του ΔΝΤ. Το 1999 αποκαλύφθηκε ότι τα χρήματα του ΔΝΤ είχαν διοχετευθεί στα ταμεία των ρωσικών εταιρικών ελίτ, των πολιτικών και ακόμη και των μαφιόζων. Τα χρήματα υποτίθεται ότι θα πήγαιναν για την ανοικοδόμηση των ρωσικών υποδομών και της οικονομίας, αλλά αντ' αυτού διοχετεύτηκαν στα χέρια της αριστοκρατίας και του εγκληματικού υποκόσμου.
Τα χρήματα εκτράπηκαν και ξεπλύθηκαν μέσω της Τράπεζας της Νέας Υόρκης, ενός ιδρύματος που ιδρύθηκε το 1784 από κανέναν άλλον εκτός από τον διεθνιστή πράκτορα και υποστηρικτή της κεντρικής τράπεζας Alexander Hamilton. Η τράπεζα άλλαξε ιδιοκτησία μέσω συγχώνευσης το 2007 και τώρα ονομάζεται The Bank Of New York Mellon.
Η αρχική αντίδραση του ΔΝΤ στο σκάνδαλο ήταν να αποσείσει την ευθύνη, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε καμία εξουσία επί των κεφαλαίων από τη στιγμή που μεταφέρθηκαν στην Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας («CBR»). Ωστόσο, καθώς προέκυπταν περισσότερα στοιχεία για κακοδιαχείριση ή εξαφάνιση κεφαλαίων, το ΔΝΤ προσέλαβε την PricewaterhouseCoopers για να ελέγξει την CBR.
Τα αποτελέσματα αυτού του ελέγχου δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ. Το 1999, η ρωσική κυβέρνηση αναγνώρισε ότι έκρυβε πάνω από 50 δισεκατομμύρια δολάρια σε υπεράκτια τράπεζα θυγατρική της στα Channel Islands, με ένα μέρος των χρημάτων αυτών να προέρχεται από τις διασώσεις του ΔΝΤ. Ο πρώην πρόεδρος της CBR, Sergey Dubinin, υποστήριξε ότι το ΔΝΤ γνώριζε πλήρως τους αποδέκτες αυτών των κεφαλαίων.
Αρκετοί Ρώσοι αξιωματούχοι, από τον επικεφαλής κρατικό ελεγκτή μέχρι τον υπουργό εσωτερικής ασφάλειας και τον γενικό εισαγγελέα, παρουσίασαν πληροφορίες που υποστηρίζουν τα στοιχεία ότι τα κονδύλια του ΔΝΤ διοχετεύονταν σε μη προβλεπόμενους αποδέκτες. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ασφαλείας της Δούμας υποστήριξε ότι ορισμένα δάνεια του ΔΝΤ δεν έφτασαν ποτέ στη Ρωσία, αλλά κατατέθηκαν σε μυστικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό των υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Ρωσίας.
Παρά τις παραδοχές και τα αποδεικτικά στοιχεία, οι ελεγκτές του ΔΝΤ αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν οποιαδήποτε διαφθορά ή παράβαση κατά τη διάρκεια των ερευνών τους. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι θα εξαντλούσαν όλες τις προσπάθειες για να ανακαλύψουν την τύχη των κεφαλαίων τους και τους λόγους για την κακή χρήση τους.
Ωστόσο, ο λόγος της συγκάλυψης είναι σαφής: το ΔΝΤ γνώριζε ακριβώς ποιος λάμβανε τα χρήματα. Οι αρχικές διασώσεις της Ρωσίας είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τη συνεργασία της ρωσικής πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ και να διασφαλίσουν ότι η μελλοντική πορεία του έθνους θα ευθυγραμμιζόταν με την παγκοσμιοποιημένη ατζέντα.
Γρήγορα στο σήμερα και ο Πούτιν συνεχίζει τη μυστική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και του ΔΝΤ. Το 2009, ο Πούτιν τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός «σούπερ αποθεματικού νομίσματος» υπό τον έλεγχο του ΔΝΤ, χρησιμοποιώντας ως βάση το καλάθι των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων του ΔΝΤ.
Γιατί ο Πούτιν, ένας υποτιθέμενος αντιπαγκοσμιοποιητικός εθνικιστής ηγέτης, να επιθυμεί το ΔΝΤ, έναν οργανισμό που υποτίθεται ότι ελέγχεται από τις ΗΠΑ, να είναι ο παγκόσμιος ελεγκτής της παγκόσμιας οικονομίας; Η απάντηση είναι απλή: το ΔΝΤ δεν είναι ένα ίδρυμα που ελέγχεται από τις ΗΠΑ- είναι ένα ίδρυμα που ελέγχεται από τους τραπεζίτες. Και ο Πούτιν είναι παγκοσμιοποιητής, όχι εθνικιστής.
Ο διαχωρισμός της Κριμαίας από την Ουκρανία και η προσάρτησή της στη Ρωσία προκλήθηκε εν μέρει από τις εκτεταμένες παραχωρήσεις που απαίτησε το ΔΝΤ για να λάβει δάνεια η Ουκρανία. Μία από αυτές τις παραχωρήσεις περιελάμβανε τη μεταβίβαση των ουκρανικών αγωγών φυσικού αερίου στην αμερικανική Chevron. Οι ηγέτες της Κριμαίας κατηγόρησαν τους πολιτικούς του Κιέβου ότι πρόδωσαν την Ουκρανία στους παγκόσμιους τραπεζίτες.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας και ο Πούτιν που αρχικά υποστήριξαν τη διάσωση της Ουκρανίας από το ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα, ο Πούτιν ήταν αυτός που ήθελε να «πουλήσει» την Ουκρανία στους δυτικούς χρηματοδότες.
Η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας είναι επίσης μέλος της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών («BIS»), μιας αποκλειστικής λέσχης των διεθνών τραπεζικών ελίτ. Η BIS ιδρύθηκε το 1930 και λειτούργησε ως το κέντρο της παγκοσμιοποίησης μέχρι και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν προέκυψαν στοιχεία ότι ο οργανισμός είχε βοηθήσει τους Ναζί χρηματοδοτώντας τη γερμανική πολεμική μηχανή, ξεπλένοντας χρήματα για αξιωματούχους της Γκεστάπο και κρύβοντας κεφάλαια που λεηλατήθηκαν από την Ευρώπη από το Τρίτο Ράιχ.
Παρά το σκάνδαλο, η BIS εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα, και ο Carroll Quigley, μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, ελιτίστας εσωτερικός άνθρωπος και μέντορας του Bill Clinton, είχε να πει τα εξής για τη BIS στο βιβλίο του «Tragedy And Hope» (Τραγωδία και ελπίδα):
Οι δυνάμεις του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού είχαν έναν άλλο μακρόπνοο στόχο, που δεν ήταν άλλος από τη δημιουργία ενός παγκόσμιου συστήματος χρηματοπιστωτικού ελέγχου σε ιδιωτικά χέρια, ικανό να κυριαρχήσει στο πολιτικό σύστημα κάθε χώρας και στην οικονομία του κόσμου στο σύνολό του. Το σύστημα αυτό θα ελεγχόταν με φεουδαρχικό τρόπο από τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου που θα ενεργούσαν συντονισμένα, με μυστικές συμφωνίες που θα επιτυγχάνονταν σε συχνές ιδιωτικές συναντήσεις και διασκέψεις.
Η κορυφή του συστήματος θα ήταν η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία της Ελβετίας, μια ιδιωτική τράπεζα που ανήκε και ελεγχόταν από τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου, οι οποίες ήταν οι ίδιες ιδιωτικές εταιρείες. Κάθε κεντρική τράπεζα, στα χέρια ανδρών όπως ο Montagu Norman της Τράπεζας της Αγγλίας, ο Benjamin Strong της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, ο Charles Rist της Τράπεζας της Γαλλίας και ο Hjalmar Schacht της Reichsbank, επεδίωκε να κυριαρχήσει στην κυβέρνησή της με την ικανότητά της να ελέγχει τα δάνεια του Δημοσίου, να χειραγωγεί τα ξένα χρηματιστήρια, να επηρεάζει το επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα και να επηρεάζει τους συνεργάσιμους πολιτικούς μέσω των επακόλουθων οικονομικών ανταμοιβών στον επιχειρηματικό κόσμο.
Πριν από την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ο Πούτιν είχε αναχθεί σε ήρωα σε μεγάλο μέρος των εταιρικών μέσων ενημέρωσης. Το περιοδικό TIME, μια μακροχρόνια παγκοσμιοποιητική έκδοση, δημοσίευσε ακόμη και ένα πρωτοσέλιδο άρθρο με το σλόγκαν: «Η Αμερική είναι αδύναμη και αμφιταλαντεύεται. Η Ρωσία είναι πλούσια και αναγεννημένη - και ο ηγέτης της δεν ενδιαφέρεται για το τι σκέφτεται ο καθένας γι' αυτόν».
Σήμερα, είναι ανησυχητικό να βλέπεις το επίπεδο του θαυμασμού και της λατρείας για τον Πούτιν στις τάξεις των απογοητευμένων Δυτικών. Ενώ κάποιοι μπορεί να τον βλέπουν ως ήρωα στον αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η αλήθεια είναι ότι η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι απλώς ψεύτικοι πρωταθλητές που μονομαχούν σε έναν ψεύτικο αγώνα μονομάχων που πληρώνει το ΔΝΤ.
Ο πόλεμος κατά της Συρίας δεν ματαιώθηκε λόγω της παρέμβασης του Πούτιν, αλλά μάλλον λόγω των ακούραστων προσπαθειών των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης να αποκαλύψουν τα ψέματα πίσω από τη συριακή εξέγερση και την εμπλοκή της CIA με την Αλ Κάιντα. Είναι η ανεξάρτητη δημοσιογραφία που αξίζει τα εύσημα για τη διατάραξη του παγκοσμιοποιητικού σχεδίου να χρησιμοποιηθεί η Συρία ως έναυσμα για μια ψεύτικη αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Η πιο τρομακτική πτυχή αυτού του ψεύτικου παραδείγματος είναι η πιθανότητα για τη συνεργασία των υποστηρικτών της ελευθερίας στην Αμερική. Αν επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να παρασυρθούμε σε ζητωκραυγές για τη Ρωσία ή για οποιαδήποτε ελεγχόμενη κυβέρνηση, θα χάσουμε την αποστολή μας για μια πραγματικά ελεύθερη και κυρίαρχη Αμερική.
Πρέπει να αποδεχτούμε ότι το μέλλον της ανθρώπινης ελευθερίας στηρίζεται αποκλειστικά στους δικούς μας ώμους. Δεν υπάρχει κανένα άλλο έθνος που θα έρθει να μας βοηθήσει στον αγώνα κατά της παγκοσμιοποιητικής ατζέντας και ούτε οι BRICS θα χρησιμεύσουν ως «εναλλακτικό μοντέλο». Η παράβλεψη των αυξανόμενων αποδείξεων - η ποινικοποίηση της ελευθερίας του λόγου στη Βραζιλία, οι προηγμένες προσπάθειες για το CBDC και την ψηφιακή ταυτότητα στη Ρωσία, το απάνθρωπο σύστημα Aadhaar στην Ινδία, το σύστημα κοινωνικής πίστωσης στην Κίνα - για να διατηρήσει κανείς την εύθραυστη κοσμοθεωρία του, φαίνεται να είναι κοινή σε όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος.
Πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό να ακολουθήσουμε ψευδοπροφήτες και τεχνητούς πρωταγωνιστές. Ο αγώνας για την ελευθερία και την κυριαρχία δεν θα κερδηθεί υποστηρίζοντας ελεγχόμενες κυβερνήσεις ή πέφτοντας στα ψεύτικα παραδείγματα που δημιουργούν οι ελίτ.
Μόνο μέσα από τις δικές μας προσπάθειες και την αντίστασή μας μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επιτύχουμε μια πραγματικά ελεύθερη και κυρίαρχη Αμερική. Όσο πιο γρήγορα συμβιβαστούμε με αυτή την πραγματικότητα, τόσο πιο δυνατοί θα είμαστε όταν ξεκινήσει ο αγώνας.
Σχετικά με την συγγραφέα: Η A Lily Bit αυτοπροσδιορίζεται ως πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών που αναλύει τη Μεγάλη Επαναφορά, την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, την προπαγάνδα, τον ολοκληρωτισμό, τις τρέχουσες αφηγήσεις, την ψυχολογία και την ιστορία. Μπορείτε να εγγραφείτε και να ακολουθήσετε την A Lily Bit στο Substack ΕΔΩ.Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να βοηθήσετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου. 🙏
***Δικτυογραφία:
Russia is manipulated by the same elite financial interests that control the West – The Expose
https://expose-news.com/2024/05/02/russia-is-manipulated-by-the-same-interests/
Είναι γνωστο σε οσους τουλάχιστον διαβάζουν με ανοικτό μυαλό, ότι σε ολους τους πολέμους από πισω είναι οικονομικά συμφέροντα. Το ίδιο και στην Ουκρανία.
Όμως το 1917 όπως και τώρα στην Ουκρανία στοχος δεν ειναι μόνο η επιβολή με την ισχύ αλλά και η χειραγώγηση της Ορθοδοξίας. Δεν το πέτυχαν το 1917 το προσπαθούν παλι τώρα.
Έχουν τα σχέδια τους, αλλά εχει και ο Τριαδικός Θεός τα δικά του. Βρέθηκαν 2 άνδρες ( Trump και Putin) και πήγαν τα σχέδια τους πίσω. Φυσικά συνεχίζουν.....