"Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση" (SMO) της Ρωσίας: Ένα Χρονοδιάγραμμα Προμηνυμάτων - Οι προειδοποιήσεις των φιλοστρατιωτικών σκληροπυρηνικών αγνοήθηκαν. Ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να ακούμε;
Η SMO βασίστηκε σε υποθέσεις "εντελώς αποκομμένες από την πραγματικότητα".
Ο στρατός της Ρωσίας έχει παραλύσει από κακή ηγεσία και κακοδιαχείριση- οι Ένοπλες Δυνάμεις της RF δεν ήταν προετοιμασμένες για έναν συμβατικό πόλεμο και δεν διέθεταν μη επανδρωμένα αεροσκάφη και συστήματα επικοινωνίας κατά την έναρξη της SMO.
Το Ντονμπάς έχει στερηθεί την άκρως αναγκαία βοήθεια τα τελευταία οκτώ χρόνια- η Λαϊκή Πολιτοφυλακή της LDNR "έλαβε εξαιρετικά πενιχρές προμήθειες και ήταν οπλισμένη με ξεπερασμένα οπλικά συστήματα".
Η υποκατάσταση των εισαγωγών απέτυχε και η ρωσική κυβέρνηση αρνήθηκε να μεταβεί σε μια οικονομία σε καιρό πολέμου.
Υπάρχει συνεχής έλλειψη απαραίτητου στρατιωτικού εξοπλισμού και πυρομαχικών, "και αν αφαιρέσουμε τον εξοπλισμό που δωρίζεται από εθελοντές, η εικόνα φαίνεται ακόμη πιο καταθλιπτική".
Οι αποφάσεις για την απόσυρση από το Χάρκοβο και τη Χερσώνα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, πράξεις εγκληματικής ανικανότητας και, στη χειρότερη, αποτέλεσμα σκόπιμου σαμποτάζ.
Η μερική κινητοποίηση ήταν πολύ λίγη και πολύ αργά, και πραγματοποιήθηκε ελλείψει σαφούς νομικού καθεστώτος για την SMO, οδηγώντας σε κάθε είδους προβλήματα.
Οι ειδήμονες της τηλεόρασης παραπλανούν το κοινό εδώ και χρόνια- όσοι προειδοποιούσαν για "έναν μεγάλο και δύσκολο πόλεμο" έχουν "περιθωριοποιηθεί από την επίσημη προπαγάνδα".
Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι ελίτ επιδιώκουν μια ξεχωριστή ειρήνη με τη συλλογική Δύση και υπονομεύουν ενεργά την πολεμική προσπάθεια.
Σε γενικές γραμμές, τίποτα δεν έχει πάει σύμφωνα με το σχέδιο, και λίγα (ή τίποτα) έχουν γίνει για να διορθωθεί αυτό.
Εκδίδεται από Ρώσους στρατιωτικούς βετεράνους και εμπειρογνώμονες (μερικοί από τους οποίους ζουν στο Ντονμπάς και όλοι τους αναφέρονται στην Ουκρανία ως "το Ουκρο-Ράιχ", οι "Ουκρο-Ναζί", "Μπαντέρα-Σταν", κ.λπ.), η Military Review προειδοποιεί για όλα αυτά ακριβώς τα ίδια "προβλήματα" από πριν καν ξεκινήσει η SMO.
Topwar.ru: ως η πιο δημοφιλής πύλη εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας (πηγή).
Τα παρακάτω αποσπάσματα προέρχονται από δημοσιεύματα που δημοσίευσε η Military Review μεταξύ Δεκεμβρίου 2021 και Ιουνίου 2022.
[Ο] "άφθαρτος και θρυλικός" στρατός μας, παρά τα δισεκατομμύρια που χύνονται σε αυτόν, αποσυντίθεται σταθερά στο δρόμο προς την πλήρη υποβάθμιση. [...]
Θεωρώ ότι η διοίκηση αυτού του ίδιου του στρατού είναι ο κύριος εχθρός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων ... Θέλετε μια θέση [προαγωγή, υψηλόβαθμη θέση ή επιτροπή κ.λπ.] Κανένα πρόβλημα, πληρώστε ... Πληρώστε και θα έχετε μεγάλες προοπτικές. [...]
Αν αυτό είναι μυστικό για κάποιον, τότε είναι αποκλειστικά για εκείνους που ζουν με τις αναφορές των [κρατικών μέσων ενημέρωσης] Zvezda και Channel One. Όλοι οι άλλοι γνωρίζουν .... Σήμερα, τα πάντα στον στρατό μας κοστίζουν χρήματα. Από τη βάση μέχρι την κορυφή. Αυτό ισχύει για τους συμβασιούχους, τους αξιωματικούς, ακόμη και για τους στρατεύσιμους.
Ο στρατός μετατρέπεται στην πραγματικότητα στο ίδιο εργαλείο παραγωγής χρημάτων με το σώμα των βουλευτών της Δούμας ή την εκτελεστική εξουσία. Αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πλήρη υποβάθμιση, παρόμοια με αυτή που βλέπουμε στην περιφερειακή και κρατική Δούμα, καθώς και στα γραφεία των δημάρχων και των κυβερνήσεων.
Οι υψηλού επιπέδου "αποτελεσματικοί διαχειριστές" έχουν ήδη καταστρέψει πολλά. Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της πλήρους ανικανότητας της βιομηχανίας μας να κυριαρχήσει στην παραγωγή νέων μοντέλων αρμάτων και αεροσκαφών, της πλήρους υποβάθμισης της διαστημικής βιομηχανίας, του πολιτισμού, της ιατρικής και της εκπαίδευσης που έχουν μετατραπεί σε εφιάλτη.
Προφανώς, ο στρατός θα γίνει απλώς (αν δεν έχει ήδη γίνει) ένας ακόμη χώρος όπου οι άνθρωποι απλώς κερδίζουν χρήματα παρέχοντας υπηρεσίες προστασίας. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι πια στρατός. Και είναι μάλλον δύσκολο να προβλέψει κανείς πώς μπορεί να εξελιχθεί για τη Ρωσία μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, η οποία σήμερα γίνεται κανόνας στον στρατό.
4 Μαρτίου 2021: Μία από τις πολλές υποθέσεις διαφθοράς υψηλού προφίλ κατά την προετοιμασία της SMO. (πηγή)
Υπάρχει γέλιο μέσα από τα δάκρυα ... ένα νέο μη επανδρωμένο αεροσκάφος που αναπτύχθηκε από τη ρωσική εταιρεία Kronstadt μπορεί να βρεθεί στο "AliExpress". [...]
Φυσικά, μπορείτε να αλλάξετε το λογισμικό. Μπορούν να εγκατασταθούν καλύτερες μπαταρίες. Αν ναι, πού μπορώ να τις προμηθευτώ-ρωσικές μπαταρίες, εννοώ; Αλλά αυτές οι τροποποιήσεις δεν θα μετατρέψουν ένα κινεζικό παιδικό παιχνίδι σε ρωσικό στρατιωτικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος. [...]
Τα ψέματα, όταν αποκαλύπτονται, υπονομεύουν όχι μόνο την εμπιστοσύνη -αλλά και την πεποίθηση ότι μπορούμε ακόμα να κάνουμε κάτι μόνοι μας. Το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα ηλεκτρονικά είδη της στρατιωτικής βιομηχανίας κατασκευάζονται στην Κίνα είναι ήδη υπεραρκετό για να δημιουργήσει δυσπιστία.
Ένα "ρωσικό στρατιωτικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος" που αναπτύχθηκε από την Kronstadt ...
Στη Δυτική Στρατιωτική Περιφέρεια, ο Yuri Domolazov, αξιωματούχος της περιφερειακής διεύθυνσης, καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια. Ο πρώην αξιωματούχος έλαβε επίσης πρόστιμο ύψους 58,5 εκατομμυρίων ρουβλίων.
Η απάτη είχε ως εξής: Κατά τη διάρκεια της ανακατασκευής του Σώματος Δοκίμων Πυραύλων και Πυροβολικού της Αγίας Πετρούπολης, υπέγραψε έγγραφα για την παραλαβή εργασιών ύψους 186 εκατομμυρίων ρουβλίων, ενώ το κόστος τους δεν ξεπερνούσε τα 35 εκατομμύρια.
Η κλίμακα είναι σίγουρα εντυπωσιακή ... και πάλι απατεώνες από το Υπουργείο Άμυνας.
Αν κοιτάξετε τα στατιστικά στοιχεία των τελευταίων πέντε ή έξι ετών, παρατηρείται αύξηση των υποθέσεων διαφθοράς κατά στρατιωτικών αξιωματούχων.
Από τη μία πλευρά, πρόκειται για μια θλιβερή τάση, που δείχνει ότι πολλοί περιττοί άνθρωποι έχουν εγκατασταθεί στα ανώτερα κλιμάκια του υπουργείου. Από την άλλη πλευρά, η αύξηση του αριθμού των κρατουμένων αποτελεί σαφή ένδειξη της υψηλής αποτελεσματικότητας του έργου της κύριας στρατιωτικής υπηρεσίας ερευνών, της FSB και της στρατιωτικής εισαγγελίας.
Σε αντίθεση με τις ελίτ της συλλογικής Δύσης, η ρωσική "ελίτ" είναι ηλίθια, τεμπέλα και δεν είναι σε θέση να ασκήσει καμία επιρροή στην παγκόσμια ατζέντα. Μετά την Κριμαία, οι ελίτ της Ρωσίας έδωσαν πλήρως τη στρατηγική πρωτοβουλία στον εχθρό και, σπαρταρώντας κάτω από τις κυρώσεις, από το 2014 τρέχουν με κουβάδες στις εκτάσεις της πρώην ΕΣΣΔ, προσπαθώντας βιαστικά να σβήσουν τις φωτιές που οργάνωσαν οι "δυτικοί εταίροι" τους στην Ουκρανία, την Υπερδνειστερία, το Καραμπάχ, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν. Και την ίδια στιγμή, με τις κανιβαλικές μεταρρυθμίσεις, την τρέλα του COVID και τις φορολογικές πιέσεις σε βάρος του απλού λαού, υπονομεύουν ταχύτατα την εσωτερική πολιτική κατάσταση στην ίδια τη Ρωσία.
Η εξήγηση γι' αυτές τις ενέργειες, παράδοξη εκ πρώτης όψεως, είναι γνωστή εδώ και καιρό: Η συντριπτική πλειοψηφία της ρωσικής "ελίτ" θεωρεί τη Ρωσία όχι ως τη Μητέρα Πατρίδα, με την οποία συνδέεται η μοίρα και το μέλλον της, αλλά ως ένα εξάρτημα πρώτων υλών και περιφέρεια του δυτικού κόσμου. [...]
Μπορούμε να κερδίσουμε έναν πόλεμο με μια τέτοια "ελίτ", η οποία εδώ και πολύ καιρό έχει στην τσέπη της διαβατήρια άλλων κρατών; Που έχουν ακίνητα, συζύγους, παιδιά και ερωμένες στο εξωτερικό; Η απάντηση είναι προφανής.
Το BBC; Όχι, η πιο δημοφιλής στρατιωτική πύλη της Ρωσίας, που εκδίδεται από βετεράνους και σκληροπυρηνικούς. (πηγή)
Η πραγματική κατάσταση με τις επικοινωνίες είναι χειρότερη από ό, τι πριν από επτά χρόνια, εν μέρει επειδή ο εχθρός έχει καταβάλει πολύ μεγάλες προσπάθειες για την οργάνωση των ενσύρματων επικοινωνιών και των κλειστών ραδιοεπικοινωνιών και τη βελτίωση της αλληλεπίδρασης. Οι προσπάθειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είναι συστημικές.
Στην LPR και τη DPR, μόνο οι εθελοντικές οργανώσεις και τα πορτοφόλια των ίδιων των μαχητών εργάζονται στις γραμμές του μετώπου. Το αρχηγείο του σώματος είναι άριστα συνδεδεμένο με το αρχηγείο της ταξιαρχίας, το αρχηγείο της ταξιαρχίας με το αρχηγείο των ταγμάτων- τα πεδία εκπαίδευσης είναι εξοπλισμένα με όμορφα τοποθετημένες τηλεφωνικές γραμμές, αλλά εκείνοι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή στερούνται συχνά της κανονικής επικοινωνίας, ιδίως της κλειστής ψηφιακής ραδιοεπικοινωνίας με το απαραίτητο επίπεδο κρυπτογράφησης. Η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στις προωθημένες θέσεις είναι επίσης ένα παλιό και άλυτο πρόβλημα.
Αλλά το κυριότερο είναι οι άνθρωποι. Απλώς δεν υπάρχει πουθενά κίνητρο και εκπαίδευση για μαχητές και διοικητές. Ενώ όλοι στέκονται ακίνητοι, αυτό δεν είναι τόσο αισθητό. Αλλά αν ξεκινήσει ένας πόλεμος ελιγμών, τότε αυτές οι αποτυχίες θα γίνουν ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Για να εκπαιδεύσουμε ανθρώπους, χρειαζόμαστε υποδομές, βάσεις εκπαίδευσης και επισκευών και έναν τεράστιο αριθμό ικανών και παρακινημένων τεχνικών ειδικών. Αυτό δεν υπάρχει στις δημοκρατίες και οι προσπάθειες να δημιουργηθούν αυτές οι συνθήκες συντρίφτηκαν και σκοτώθηκαν. Αναρωτιέμαι ποιος θα καταστεί υπεύθυνος για όλα αυτά, όταν οι εχθροπραξίες πλήρους κλίμακας επαναληφθούν στο Ντονμπάς και όλα αυτά τα προβλήματα, όπως λένε, θα έρθουν στο φως;
Ο ρυθμός της επίθεσης προς τέσσερις κατευθύνσεις, που καλύπτει ολόκληρη την Ουκρανία, ήταν γρήγορος την πρώτη ημέρα [της SMO] ... [αλλά] η άρνηση εδραίωσης του εδάφους και κατάληψης πόλεων απειλούσε τις επικοινωνίες και την υλικοτεχνική υποδομή.
Ο ρυθμός της επίθεσης άρχισε να επιβραδύνεται τη δεύτερη ημέρα ... Οι ομάδες κρούσης αρχίζουν να κολλάνε- κάθε μέρα η προέλαση πραγματοποιείται με δυσκολίες και απώλειες. Δεν έχει καταστεί ακόμη δυνατή η οργάνωση της περικύκλωσης της ομάδας του Ντονμπάς και ο αποκλεισμός του Κιέβου.
Έχει κανείς την εντύπωση (και θα μιλήσουμε γι' αυτό με κάθε λεπτομέρεια μια από αυτές τις μέρες) ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία έχει γίνει κάποιου είδους έκπληξη για τις ρωσικές αρχές. Είναι δύσκολο να πει κανείς ποιος φταίει για το γεγονός ότι συνέβη αυτό, αλλά προφανώς η εικόνα που υπήρχε στα κεφάλια των εκπροσώπων των δομών εξουσίας δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Πράγματι, είναι σαν να περίμεναν οι στρατιωτικοί σχεδιαστές της Ρωσίας μια θάλασσα από λουλούδια, στρατεύματα που παραδίδονταν από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, χαρούμενα πλήθη κατοίκων των ουκρανικών πόλεων που καλωσόριζαν τους απελευθερωτές... Δεν έγινε. Και σε γενικές γραμμές φαίνεται πολύ ηλίθιο. [...]
Θα ήθελα να δω από τους εκπροσώπους των ρωσικών αρχών τουλάχιστον μια ελάχιστη κατανόηση του τι συμβαίνει. Εξάλλου, ούτε καν εμείς δεν χρειαζόμαστε κατανόηση, κατανόηση χρειάζεται πρώτα ο λαός της Ουκρανίας.
Χωρίς σαφή τελικό στόχο της δρομολογημένης ειδικής επιχείρησης και επαρκείς στρατιωτικές δυνάμεις, η Ρωσία εξακολουθεί να μην πραγματοποιεί στρατηγικά σημαντικά μέτρα που είναι απαραίτητα σε καιρό πολέμου: μεταφορά της οικονομίας της χώρας σε στρατιωτική βάση, κινητοποίηση για την ανανέωση του στρατού, εκκαθάριση των εκπροσώπων της "πέμπτης φάλαγγας" από την εξουσία και καταπολέμηση της διαφθοράς. Όλα γίνονται απρόθυμα, ανεπαρκώς ή δεν γίνονται καθόλου.
Η παράδοση ανθρωπιστικών προμηθειών για τη Λαϊκή Πολιτοφυλακή της LPR παραμένει ζωτικής σημασίας για την άμυνα της LPR. Πολλοί επιστρατευμένοι αναγκάζονται να πολεμούν με τουφέκια Mosin και χωρίς κράνη, επειδή απλώς δεν υπάρχει άλλο διαθέσιμο όπλο.
Ωστόσο, τα ρωσικά τελωνεία επιφύλαξαν μια δυσάρεστη έκπληξη στις δημοκρατίες: Πριν από λίγες ημέρες, τοποθετήθηκαν δύο δακτύλιοι κλοιού μπροστά από τα σύνορα από τη ρωσική πλευρά από τις δυνάμεις του Υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι οποίοι, σύμφωνα με τη λογική τους, θα αυστηροποιήσουν τον έλεγχο και δεν θα επιτρέψουν τη διέλευση ανεπίσημης ανθρωπιστικής βοήθειας. Τώρα στα φυλάκια ελέγχουν εντατικά όλα τα αυτοκίνητα που ταξιδεύουν προς την LPRσε αναζήτηση ανθρωπιστικής βοήθειας.
Και τώρα δεν μιλάμε μόνο για την απαγόρευση της μεταφοράς αλεξίσφαιρων γιλέκων και κρανών (τα οποία έχουν απόλυτη ανάγκη στην LPR και τη DPR, όπου πολλοί στρατιωτικοί πεθαίνουν χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό) - τώρα είναι προβληματική η διεξαγωγή οποιασδήποτε ανθρωπιστικής βοήθειας. Ακόμη και θρησκευτικές εικόνες και βιβλία κατάσχονται στα σύνορα "για εξέταση".
Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα τελωνεία της LPR. Η ίδια κατάσταση, όπως γράφουν στρατιωτικοί ανταποκριτές και εθελοντές, παρατηρείται και στα σύνορα με τη DPR. Ο Ρώσος στρατιωτικός διοικητής Αντρέι Μεντβέντεφ γράφει τα εξής για την τρέχουσα κατάσταση: "Οι εθελοντές έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με το γεγονός ότι δεν τους επιτρέπεται να φέρουν φάρμακα και εξοπλισμό για τους μαχητές της DNR. Στην περιοχή της Χερσώνας, το τελωνείο επίσης δεν επιτρέπει καύσιμα και λιπαντικά από την Κριμαία, παρόλο που οι αγρότες είναι έτοιμοι να σπείρουν... Δεν ξέρω ποιος πρέπει να είσαι για να ταπεινώνεις έτσι τον ρωσικό λαό".
Μετά την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, το απαράδεκτο της κριτικής άρχισε να ακούγεται δυνατά σε πολλούς ρωσικούς πληροφοριακούς πόρους. Υποστήριζαν ότι τώρα δεν είναι η ώρα για κριτική, είναι απαραίτητο να υποστηρίζονται οι ενέργειες της ηγεσίας σε όλα, το να ασκεί κανείς κριτική σημαίνει ότι υπονομεύει το ηθικό των στρατιωτών μας κ.λπ. Ωστόσο, ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και δύο μήνες και πολλές αποφάσεις, όπως η δημιουργία στρατιωτικών-πολιτικών διοικήσεων, το άνοιγμα των συνόρων για την ελεύθερη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τα απελευθερωμένα εδάφη - αποφάσεις που θα έπρεπε να έχουν ληφθεί γρήγορα και αποτελεσματικά - έχουν παραμεληθεί. Και χωρίς να τίθενται αυτά τα προβλήματα στο προσκήνιο, συχνά μένουν άλυτα ή επιλύονται με μεγάλη καθυστέρηση.
Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί από αυτούς που αντιτίθενται σε κάθε κριτική μιλούσαν επί χρόνια στα μέσα ενημέρωσης και στην τηλεόραση για το πόσο αδύναμος είναι ο ουκρανικός στρατός, για το γεγονός ότι αν ξεκινήσει πόλεμος με την Ουκρανία, η Ρωσία θα κερδίσει σε λίγες ώρες.
Στην ΛΔΚ και τη ΔΔΚ, λένε επίσης εδώ και πολλά χρόνια ότι είναι αδύνατο να ασκεί κανείς κριτική σε αξιωματούχους και δομές, και εκ των πραγμάτων απαγόρευσαν την κριτική αυτή. Σε τι οδήγησε αυτό; Οδήγησε στο γεγονός ότι τα σώματα της Λαϊκής Πολιτοφυλακής δεν ήταν έτοιμα για έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας, στο γεγονός ότι όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με τον εφοδιασμό και την προμήθεια των σωμάτων με όλα τα απαραίτητα κρύφτηκαν, και τώρα οι άνθρωποι αναγκάζονται να πολεμούν με τουφέκια Mosin και χωρίς κανονικές στολές. Αν αυτά τα προβλήματα είχαν τεθεί νωρίτερα σε υψηλότερο επίπεδο και είχαν δημοσιοποιηθεί, ίσως όλα να ήταν διαφορετικά.
Η εποικοδομητική κριτική που επισημαίνει συγκεκριμένα προβλήματα δεν είναι "εργασία για τον εχθρό", αλλά μια αναγκαιότητα.
Για παράδειγμα, μετά από δημοσιεύματα σχετικά με το θέμα της απαγόρευσης της μεταφοράς καυσίμων και βασικών προϊόντων μέσω των συνόρων της Κριμαίας και της περιοχής της Χερσώνας, τα καύσιμα και τα προϊόντα ωστόσο επετράπησαν να περάσουν.
Λοιπόν, εν κατακλείδι, θα αναφέρω έναν πολιτικό επιστήμονα, τον συγγραφέα του ρωσικού ανατολίτικου καναλιού τηλεγραφημάτων, τον Igor Dimitriev, ο οποίος μόλις τώρα έγραψε ένα καλό κείμενο για το θέμα αυτό: "Το πιο επικίνδυνο αποτέλεσμα της έλλειψης κριτικής είναι η μέθη από τα δικά μας ψέματα. Η κριτική δεν σε αφήνει να χάσεις την επαφή με την πραγματικότητα. Η κριτική είναι απαραίτητο μέρος κάθε συστήματος ... δεν μπορεί να ακυρωθεί κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών. Δεν χρειάζεται να δημοσιεύετε πλαστά, δεν χρειάζεται να αποκαλύπτετε στρατιωτικά μυστικά, δεν χρειάζεται να παραβιάζετε το νόμο. Απλώς χρειάζεται να σκέφτεστε νηφάλια και να προσφέρετε επαρκείς λύσεις. Μην μεθάτε από τη δική σας προπαγάνδα και μην εξαπατάτε τους άλλους. Η εξαπάτηση θα αποκαλυφθεί αργά ή γρήγορα, αλλά θα επιφέρει πολύ πιο συντριπτικό πλήγμα από τη δημόσια κριτική".
Με τις σημερινές διαθέσιμες δυνάμεις, είναι αδύνατο να απελευθερωθεί ολόκληρο το Ντονμπάς, ολόκληρη η Αριστερή Όχθη και οι περιοχές Νικολάεφ και Οδησσός από τους Ναζί, δημιουργώντας ένα διάδρομο με την Υπερδνειστερία. Και η μάχη δεν θα τελειώσει εκεί, αν το Ούκρο-Ράιχ δεν τελειώσει, θα λάβει νέα στρατιωτική βοήθεια, θα επανεξοπλίσει μονάδες και σχηματισμούς, θα κινητοποιήσει νέο "κρέας για τα κανόνια" και θα ξαναβγεί στην επίθεση. Δηλαδή, ο εχθρός πρέπει να αποτελειωθεί και στη συνέχεια να συγκρατηθεί και η πίεση ολόκληρης της Συλλογικής Δύσης.
Δηλαδή, είναι απαραίτητη η μερική τουλάχιστον κινητοποίηση, η δημιουργία μεραρχιών, ταξιαρχιών και συνταγμάτων της δεύτερης ή τρίτης γραμμής. Απαιτείται επίσης η μαζική στρατολόγηση εθελοντών, ο σχηματισμός εθελοντικών μονάδων.
Έχουν περάσει τρεις εβδομάδες από τότε που η Ρωσία ανακοίνωσε το δεύτερο στάδιο της ειδικής επιχείρησης, κύριος στόχος της οποίας ήταν η πλήρης απελευθέρωση του Ντονμπάς και ο έλεγχος της νότιας Ουκρανίας. Όλο αυτό το διάστημα, οι σφοδρές μάχες συνεχίζονται στο Ντονμπάς με αργή προέλαση της Λαϊκής Πολιτοφυλακής της LDNR και των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά ριζική αλλαγή δεν έχει επέλθει ακόμη. Επιπλέον, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας εξαπέλυσαν αντεπίθεση προς την κατεύθυνση του Χάρκοβο. Πάνε πράγματι όλα σύμφωνα με το σχέδιο, όπως λέει ο προεδρικός εκπρόσωπος Dmitry Peskov; [...]
Η κατάσταση περιπλέκεται σε μεγάλο βαθμό από την έλλειψη UAV, τις ψηφιακές κλειστές επικοινωνίες και την έλλειψη φαρμάκων μεταξύ των μονάδων. [...]
Τα βασικά προβλήματα του σημερινού ρωσικού στρατού είναι η έλλειψη εξοπλισμού αναγνώρισης, δηλαδή UAVs, τα προβλήματα αλληλεπίδρασης με το πυροβολικό (η ρύθμιση των πυρών είναι ανεπαρκώς προσαρμοσμένη) και γενικά το χαμηλό επίπεδο διοίκησης και ελέγχου. Προς το παρόν, απαιτείται η έκδοση UAV σε όλα τα επίπεδα, χωρίς αυτό θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια αποφασιστική καμπή στον πόλεμο. Το γεγονός ότι η Rostec ανακοίνωσε την πρόθεσή της να δημιουργήσει μικροσκοπικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη για τον ρωσικό στρατό είναι, φυσικά, θαυμάσιο, αλλά η ταχύτητα λήψης αποφάσεων είναι απλώς εκπληκτική.
Σε γενικές γραμμές, αυτή τη στιγμή ο στρατός δεν χρειάζεται τόσο την κινητοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού (αν και αυτό επίσης), αλλά την κινητοποίηση της βιομηχανίας, τη μαζική παραγωγή UAV και επικοινωνιακού εξοπλισμού.
Η παράταση της σύγκρουσης είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη ρωσική οικονομία, η οποία, όπως αποδείχθηκε, παρόλο που όλοι οι λογικοί εμπειρογνώμονες έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου γι' αυτό, δεν είναι έτοιμη για έναν πόλεμο φθοράς. Και η υποκατάσταση των εισαγωγών, όπως αποδείχθηκε, απέτυχε. Η οικονομία είναι αποβιομηχανοποιημένη και υπερβολικά εξαρτημένη από τις εισαγωγές. Ταυτόχρονα, το Κρεμλίνο δεν έθεσε πορεία για μια νέα εκβιομηχάνιση.
Το κράτος συνεχίζει να συσσωρεύει απρόσμενα κέρδη από την πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου χωρίς να επενδύει στον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων εργοστασίων και εργοστασίων, των γραμμών παραγωγής, του εξοπλισμού, των μηχανών και των εργαλειομηχανών. Το μεγάλο κεφάλαιο εξακολουθεί να μην είναι πρόθυμο να επενδύσει στη χώρα, αποσύροντας κεφάλαια στην Τουρκία και στις αραβικές μοναρχίες. [..]
Πρέπει να οικοδομήσουμε μια νέα, σύγχρονη οικονομία, χωρίς διεφθαρμένους αξιωματούχους, ολιγάρχες-κλέφτες και τραπεζίτες-παράσιτα.
Η αφθονία των πολιτικών εμπειρογνωμόνων στην τηλεόραση και στα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, οι οποίοι μιλούν για το μέλλον και κάνουν διάφορες, συχνά ηχηρές, προβλέψεις, είναι εκπληκτική. Ωστόσο, λίγοι άνθρωποι έχουν σκεφτεί την ποιότητα αυτών των προβλέψεων και τον βαθμό στον οποίο αυτοί οι εμπειρογνώμονες δίνουν επαρκείς εκτιμήσεις. Εξάλλου, οι δημοσιογράφοι δεν καλούνται σχεδόν ποτέ να συγκρίνουν τις προβλέψεις τους με το τι πραγματικά συνέβη.
Το κύριο πρόβλημα είναι ότι οι ίδιοι εμπειρογνώμονες και πολιτικοί επιστήμονες περιφέρονται από εκπομπή σε εκπομπή, κάνοντας όλο και περισσότερες "προβλέψεις", αλλά κανείς δεν τους ρωτάει: Ποιες από τις προβλέψεις σας βγήκαν αληθινές; Το ερώτημα είναι αρκετά λογικό, αλλά δεν τίθεται. Οι εμπειρογνώμονες εκφράζουν χαμηλής ποιότητας προβλέψεις και μερικές φορές λένε ακόμη και απόλυτες ανοησίες, επειδή γνωρίζουν ότι θα εξακολουθήσουν να καλούνται στα ομοσπονδιακά κανάλια. [...]
Είναι προφανές ότι αρχικά η στρατιωτική επιχείρηση προχώρησε ακριβώς από τις εκτιμήσεις που διαβάσαμε στα μέσα ενημέρωσης. Και οι λανθασμένες εκτιμήσεις οδήγησαν στον καθορισμό λανθασμένων καθηκόντων.
Αρχικά, η SMO δεν σχεδιάστηκε ως πραγματικός πόλεμος, διαφορετικά οι Ένοπλες Δυνάμεις της RF δεν θα είχαν εξαπολύσει επίθεση προς πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα με την αριθμητική υπεροχή του εχθρού, και σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς αεροπορική κάλυψη, και δεν θα είχαν αρνηθεί να πραγματοποιήσουν πυραυλικές επιθέσεις στους στρατώνες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας κατά τις πρώτες εβδομάδες της επιχείρησης. Υπήρχε η ελπίδα ότι ο Ζελένσκι θα έφευγε από το Κίεβο μόλις ο ρωσικός στρατός βρισκόταν λίγα χιλιόμετρα από την ουκρανική πρωτεύουσα και ότι θα συνθηκολόγησε μαζί με το ουκρανικό καθεστώς.
Αυτός ο υπολογισμός δεν ήταν δικαιολογημένος. Και γι' αυτό ευθύνονται και όσοι έδωσαν λανθασμένες προβλέψεις για την κατάσταση στην Ουκρανία. Αν αρχικά η πολιτική ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας είχε πραγματική πληροφόρηση, τότε ίσως η κατάσταση να είχε εξελιχθεί σύμφωνα με διαφορετικό σενάριο. Όπως δήλωσε ο αναπληρωτής πρόεδρος της επιτροπής της Κρατικής Δούμας για την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών, στρατηγός Βλαντιμίρ Σαμάνοφ: "Όσοι περίμεναν ότι θα μας υποδέχονταν με λουλούδια [στην Ουκρανία] ... Αυτό είναι ένα από τα βασικά λάθη που αισθανθήκαμε πολύ έντονα τις πρώτες πέντε ημέρες της ειδικής επιχείρησης".
Αντιδράσεις για την αποχώρηση του Χάρκοβο και της Χερσώνας, από τη Military Review και άλλα ρωσικά μέσα, μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ.
Επίλογος
Δεν μας αρέσει να γράφουμε για τον Μη Πόλεμο- είναι κάτι δυσάρεστο.
Πολλοί άνθρωποι έχουν επιλέξει μια πλευρά, είναι πεπεισμένοι για την επικείμενη νίκη της πλευράς τους και είναι εξαιρετικά αλλεργικοί σε κάθε πληροφορία που μπορεί να υποδηλώνει ότι όλοι θα χάσουν στο τέλος (εκτός από τις διαστημικές σαύρες, φυσικά).
Αυτό είναι κατανοητό, ακόμη και ανθρώπινο. Προσωπικά, προσευχόμαστε για ένα αποτέλεσμα που θα οδηγήσει σε ένα καλύτερο αύριο τόσο για τους Ρώσους όσο και για τους Ουκρανούς. Δυστυχώς, αυτή η πιθανότητα γίνεται όλο και λιγότερο πιθανή. Ή τουλάχιστον έτσι μας φαίνεται. Αυτή είναι απλά η γνώμη μας, φίλε.
Αλλά έχουμε ένα αίτημα: Μπορούμε να αρχίσουμε να συζητάμε τις πραγματικότητες αυτής της σύγκρουσης με πιο ανοιχτό τρόπο, χωρίς την ενδοομαδική αμνησία και την πεισματική άρνηση (από όλες τις Πλευρές);
Δεν έχει κουραστεί ο κόσμος από τον αέναο ειδησεογραφικό βρόγχο "μόλις δύο εβδομάδες ακόμα" - ένα φαινόμενο που έχουμε ξαναδεί, και που σίγουρα κράτησε περισσότερο από δύο εβδομάδες;
Τουλάχιστον, μπορεί κάποιος να μας δώσει μερικές "πολεμικές ενημερώσεις" που δεν έχουν τηγανιστεί στο Κρεμλίνο/Κίεβο;
Ο ιδρυτής της Wagner PMC Yevgeny Prigozhin δήλωσε ότι δεν του επιτρέπεται να κατασκευάσει άμυνα πριν από την ουκρανική αντεπίθεση, η οποία, όπως ισχυρίστηκε, θα ξεκινήσει τον Μάιο.
"Υπάρχει προδοσία στο εσωτερικό της Ρωσίας - δεν μας επιτρέπεται να χτίσουμε άμυνα και να προχωρήσουμε περαιτέρω", δήλωσε ο Prigozhin. "Κανείς δεν μας δίνει πυρομαχικά. Η εγκληματική συμμορία δεν παρέχει πυρομαχικά, τα συσσωρεύει σε αποθήκες. Ο αριθμός των ανθρώπων στην PMC Wagner στερεύει. Προετοιμάζουμε νέες εφεδρείες, αλλά δεν θα ρίξουμε νέους ανθρώπους μέχρι να τους έχουμε προετοιμάσει πλήρως. Αυτοί οι μπάσταρδοι που αποφάσισαν να μην παρέχουν πυρομαχικά πρέπει να λογοδοτήσουν στις μητέρες των νεκρών. Λόγω του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν βλήματα κατά την επίθεση στα κτίρια, πεθαίνουν [πολλοί] μαχητές αντί για [μόνο] ένας. Δεν υπάρχουν οβίδες για να καταστρέψουν το πυροβολικό τους".
Ναι, αυτό είπε ο Yevgeny Prigozhin -ο τύπος που ηγείται της επίθεσης της Ρωσίας στο Μπαχμούτ- στις 26 Απριλίου 2023.
Φυσικά, θα μπορούσε να μπλοφάρει. Ή μήπως είναι τρελός; Παρόλα αυτά, φαίνεται να αξίζει ειδησεογραφικό ενδιαφέρον; Αλλά γιατί δεν μπορούμε να βρούμε αυτές τις πληροφορίες στα GAME-CHANGING CAPS-LOCK BREAKING NEWS κανάλια του YouTube που υποτίθεται ότι "καλύπτουν" αυτόν τον πόλεμο;
