Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ-SDGs) του ΟΗΕ Εμφυτεύουν "ανθρώπινα δικαιώματα" Και Επιχειρούν Να Παρακάμψουν Τα Αναφαίρετα Δικαιώματά Μας
Μετάφραση: Απολλόδωρος
1η Ιουλίου 2023 | RHODA WILSON | Διαβάστε το εδώ
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Τα Ηνωμένα Έθνη ισχυρίζονται ότι σκοπός του Στόχου 16 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη ή SDG16 είναι η προώθηση ειρηνικών και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών και η παροχή πρόσβασης στη δικαιοσύνη για όλους. Πίσω από τη ρητορική κρύβεται ο πραγματικός στόχος: να ενισχυθεί και να εδραιωθεί η δύναμη και η εξουσία του "καθεστώτος παγκόσμιας διακυβέρνησης" και να αξιοποιηθούν οι απειλές - πραγματικές και φανταστικές - προκειμένου να προωθηθεί η κυριαρχία του καθεστώτος.
Τα παρακάτω αποτελούν επεξεργασμένα αποσπάσματα από το άρθρο του Iain Davis με τίτλο "SDG16: Μέρος 1 - Η οικοδόμηση του παγκόσμιου αστυνομικού κράτους", όπως δημοσιεύθηκε από το Unlimited Hangout. Το πλήρες άρθρο του αξίζει να αφιερώσετε χρόνο για να το διαβάσετε, ειδικά αν θέλετε να κατανοήσετε το κακό που κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα των "στόχων βιώσιμης ανάπτυξης" του ΟΗΕ. Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Davis ΕΔΩ.
Τα Ηνωμένα Έθνη ("ΟΗΕ") ισχυρίζονται ότι ο σκοπός των SDG16 είναι: "Η Προώθηση ειρηνικών και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών για τη βιώσιμη ανάπτυξη, παροχή πρόσβασης στη δικαιοσύνη για όλους και οικοδόμηση αποτελεσματικών, υπεύθυνων και χωρίς αποκλεισμούς θεσμών σε όλα τα επίπεδα".
Ο πραγματικός σκοπός του SDG16 είναι τριπλός:
να ενδυναμώσει ένα καθεστώς παγκόσμιας διακυβέρνησης,
να αξιοποιήσει απειλές, πραγματικές και φανταστικές, για την προώθηση των στόχων του καθεστώτος και
να επιβάλει στην ανθρωπότητα ένα αδικαιολόγητο, ανεπιθύμητο, κεντρικά ελεγχόμενο παγκόσμιο σύστημα ψηφιακής ταυτότητας (digital ID).
Στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, όλες οι κυβερνήσεις - είτε είναι τοπικές, νομαρχιακές, επαρχιακές, πολιτειακές ή ομοσπονδιακές - είναι "εταίροι των ενδιαφερομένων μερών" σε ένα παγκόσμιο δίκτυο που αποτελείται από ένα ευρύ φάσμα δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών. Ο όρος που χρησιμοποιεί συχνά αυτό το παγκόσμιο αμάλγαμα οργανισμών για να περιγράψει τον εαυτό του είναι μια παγκόσμια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ("G3P"). Πολλοί από αυτούς τους οργανισμούς υποστηρίζονται ρητά από τον ΟΗΕ ή στεγάζονται σε αυτόν, και όλοι τους προωθούν την ψηφιακή ταυτότητα ως τον βασικό μηχανισμό για την επίτευξη του SDG16. Στην πραγματικότητα, η καθιέρωση μιας παγκόσμιας ψηφιακής ταυτότητας σύμφωνα με τον SDG16 είναι ζωτικής σημασίας για οκτώ από τους 17 SDGs.
Η ψηφιακή ταυτότητα θα καθορίσει την πρόσβασή μας στις δημόσιες υπηρεσίες, στα πορτοφόλια των ψηφιακών νομισμάτων της κεντρικής τράπεζας ("CBDC"), στα πιστοποιητικά "εμβολίων" μας - στα πάντα, ακόμη και στα τρόφιμα και τα ποτά που επιτρέπεται να αγοράζουμε και να καταναλώνουμε.
Πηγή: SDG16: Μέρος 1 - Η οικοδόμηση του παγκόσμιου αστυνομικού κράτους
Το 2018, ο ΟΗΕ προσδιόρισε την Ιντερπόλ ως τον οργανισμό επιβολής του νόμου που ήταν "σε μοναδική θέση να είναι ο εταίρος υλοποίησης μιας σειράς από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του 2030 (SDGs)". Αυτό οδήγησε την Ιντερπόλ να αναπτύξει τους επτά παγκόσμιους στόχους αστυνόμευσης. Πολλοί από τους Παγκόσμιους Στόχους Αστυνόμευσης της Ιντερπόλ απαιτούν τον τύπο επιτήρησης που μπορεί να καταστεί ευκολότερα εφικτός με την εισαγωγή ψηφιακών ταυτοτήτων και CBDC.
Η Ιντερπόλ έχει ήδη συνεργαστεί με διάφορες εταιρείες βιομετρικών ψηφιακών ταυτοτήτων, δύο από τις οποίες (η Idemia και η Onfido, για την ακρίβεια) διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διευκόλυνση της έκδοσης διαβατηρίων εμβολίων κατά τη διάρκεια του covid-19 και πιο πρόσφατα δημιούργησαν "ψηφιακές άδειες οδήγησης" - δηλαδή βιομετρικές ψηφιακές ταυτότητες - για αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ.
Ο σημερινός πρόεδρος της Ιντερπόλ είναι ο γενικός επιθεωρητής του υπουργείου Εσωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ο υποστράτηγος Ahmed Naser Al-Raisi. Είναι ανησυχητικό ότι έχει κατηγορηθεί ότι επιβλέπει τα βασανιστήρια πολιτών από το Ηνωμένο Βασίλειο, το Κατάρ, την Τουρκία, τα ΗΑΕ και αλλού. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Ιντερπόλ έχει επικεφαλής αμφιλεγόμενους χαρακτήρες. Και, ψάχνοντας βαθύτερα, όπως έκανε ο Iain Davis, θα διαπιστώσετε ότι το υποτιθέμενο ιστορικό της Ιντερπόλ που καθοδηγείται από εγκληματίες και βασανιστές είναι μόνο το πιο ορατό μέρος της διαφθοράς της.
Πώς λοιπόν εντάσσεται σε όλα αυτά η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας; Λοιπόν, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι το ίδιο με τα αναφαίρετα δικαιώματα.
Ανθρώπινα Δικαιώματα και Παγκόσμια Διακυβέρνηση
Τα αναφαίρετα δικαιώματα, σε αντίθεση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μας απονέμονται από καμία κυβερνητική αρχή. Αντίθετα, είναι έμφυτα στον καθένα μας. Είναι αναλλοίωτα. Μας ανήκουν εξίσου. Η μόνη πηγή των αναφαίρετων δικαιωμάτων είναι το Φυσικό Δίκαιο, δηλαδή ο Νόμος του Θεού.
Ένα βασικό έγγραφο στο οποίο παραπέμπει ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών είναι η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ("UDHR"), η οποία έγινε για πρώτη φορά αποδεκτή από όλα τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών στις 10 Δεκεμβρίου 1948.
Το προοίμιο της UDHR αναγνωρίζει ότι τα "ίσα και αναφαίρετα δικαιώματα" όλων των ανθρώπινων όντων αποτελούν το "θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο". Στη συνέχεια, τα "αναφαίρετα δικαιώματα" δεν αναφέρονται ποτέ ξανά σε ολόκληρη την UDHR.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με την UDHR, δημιουργούνται από ορισμένα ανθρώπινα όντα και απονέμονται από αυτά τα ανθρώπινα όντα σε άλλα ανθρώπινα όντα. Επιτρέπεται να ασκούμε τα υποτιθέμενα "ανθρώπινα δικαιώματά" μας μόνο υπό την επιφύλαξη των επιταγών των κυβερνήσεων, των διακυβερνητικών οργανισμών και άλλων "ενδιαφερομένων φορέων" του ΟΗΕ. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα ή κάτι που να πλησιάζει σε αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα.
Σύμφωνα με το σύστημα "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" του ΟΗΕ, τα ανθρώπινα όντα δεν θεωρείται ότι έχουν αναφαίρετα δικαιώματα. Διότι, όπως θα ήθελε ο ΟΗΕ, τα υποτιθέμενα "ανθρώπινα δικαιώματά" μας μπορούν να τηρηθούν μόνο εάν συμμορφωνόμαστε με την ισχύουσα "έννομη τάξη". Αυτή η "τάξη" είναι υπό όρους. Και υπόκειται σε συνεχείς αλλαγές. Αυτό που ο ΟΗΕ αποκαλεί "ανθρώπινα δικαιώματα" δεν είναι κανενός είδους "δικαιώματα". Είναι κυβερνητικές και διακυβερνητικές άδειες με τις οποίες ελέγχεται η συμπεριφορά μας. Έτσι, σύμφωνα με τον ορισμό του ΟΗΕ, τα "ανθρώπινα δικαιώματα" είναι το αντίθετο των "αναφαίρετων δικαιωμάτων".
Σύμφωνα με την παραδοχή του ίδιου του ΟΗΕ, τα αναφαίρετα δικαιώματα είναι το "θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο". Ωστόσο, ολόκληρο το πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ που βασίζεται στον Καταστατικό Χάρτη απορρίπτει συνολικά την αρχή των αναφαίρετων και αναλλοίωτων δικαιωμάτων.
Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών είναι, επομένως, μια διεθνής συνθήκη που θεσπίζει ένα παγκόσμιο καθεστώς διακυβέρνησης το οποίο αντιτίθεται σταθερά στην "ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη στον κόσμο". Όλα τα σχέδια "βιώσιμης ανάπτυξης" του ΟΗΕ θα πρέπει να κατανοηθούν σε αυτό το πλαίσιο.
Σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του, ο ΟΗΕ τοποθετεί σχεδόν όλη την εκτελεστική εξουσία στα χέρια πέντε μόνιμων μελών: των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Κίνας. Δεν υπάρχει τίποτα εξισωτικό στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Ο Χάρτης του ΟΗΕ είναι η ενσάρκωση και η ουσία της συγκεντρωτικής παγκόσμιας δύναμης και εξουσίας.
Παρά τις τρέχουσες γεωπολιτικές εντάσεις, οι χώρες αυτές συμφωνούν ομόφωνα όχι μόνο για τον ρόλο του Χάρτη του ΟΗΕ, αλλά και για κάθε πτυχή της διαφημιζόμενης από τον ΟΗΕ "βιώσιμης ανάπτυξης".
Καθώς οδεύουμε προς τη νέα πολυπολική παγκόσμια τάξη, οι μόνιμοι εταίροι του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ - κυρίως η ρωσική και η κινεζική κυβέρνηση - ζητούν μια "παγκόσμια τάξη" βασισμένη στους "σκοπούς και τις αρχές" του Χάρτη του ΟΗΕ. Με άλλα λόγια, είναι ένθερμοι υποστηρικτές ενός σταθερότερου "καθεστώτος παγκόσμιας διακυβέρνησης" - στην πραγματικότητα, μιας παγκόσμιας δικτατορίας. Η υποτιθέμενη εχθρότητα μεταξύ Ανατολής και Δύσης δεν επεκτείνεται στον επαναπροσδιορισμό του "καθεστώτος παγκόσμιας διακυβέρνησης". Αντίθετα, υπάρχει ομόφωνη συμφωνία για την ενίσχυσή του.
Η Λογοκρισία ως Παράδειγμα της Διαφοράς Μεταξύ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Αναφαίρετων Δικαιωμάτων
Η λογοκρισία της ισχυριζόμενης "παραπληροφόρησης" και "παραπληροφόρησης" αποτελεί βασικό μέρος του ΣΒΑ16-SDG16. Ισχυρίζεται, για παράδειγμα, ότι εγγυάται την "πρόσβαση του κοινού στην πληροφόρηση" και την "προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών". Ωστόσο, κατά τρόπο διεστραμμένο, ο ίδιος αυτός SDG χρησιμοποιείται από τον ΟΗΕ και άλλες ομάδες για να δικαιολογήσει τη λογοκρισία στο διαδίκτυο με το πρόσχημα της αντιμετώπισης "θεμάτων πληροφόρησης". Το "ζήτημα" είναι κάθε πληροφορία που αμφισβητεί ή απαξιώνει τους θεσμούς που ο SDG16 του ΟΗΕ στοχεύει να ενισχύσει.
Για παράδειγμα, η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Michelle Bachelet, έχει πιέσει για αυξημένη ρύθμιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και για τον ΟΗΕ και τους συμμάχους του να συνεργαστούν άμεσα με τη Μεγάλη Τεχνολογία. Όλες οι παγκόσμιες εταιρείες "Big Tech", όπως και ο ίδιος ο ΟΗΕ, είναι μέλη της G3P.
Η Bachelet πλαισίωσε την παραπληροφόρηση και την παραπληροφόρηση - κάθε πληροφορία που αντιτίθεται στην αφήγηση του ΟΗΕ - ως συμπτώματα "παγκόσμιων ασθενειών" που υπονομεύουν την "δημόσια εμπιστοσύνη". Ωστόσο, εντυπωσιακά, στην ίδια αναπνοή, η ίδια, μαζί με άλλους αξιωματούχους του ΟΗΕ, υποστηρίζει ότι οι προσπάθειες λογοκρισίας για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης δεν πρέπει να παραβιάζουν την ελευθερία της έκφρασης και άλλα σημαντικά "ανθρώπινα δικαιώματα". Χαρακτηρίζουν την παραπληροφόρηση και την παραπληροφόρηση ως οτιδήποτε επηρεάζει αρνητικά τις "θεμελιώδεις ελευθερίες" και τα "ανθρώπινα δικαιώματα".
Για παράδειγμα, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ υιοθέτησε ένα ψήφισμα για τις "ψευδείς ειδήσεις", το οποίο ορίζει ρητά τις "ψευδείς πληροφορίες" ως πληροφορίες που επηρεάζουν αρνητικά την "απόλαυση και την υλοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Το ψήφισμα αυτό υποστηρίχθηκε από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίες είναι διαβόητες για τη διάδοση της προπαγάνδας και την προώθηση της υπερβολικής λογοκρισίας των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης.
Είναι σαφές ότι η "απόλαυση" των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" δεν επεκτείνεται στην απόλαυση των υποτιθέμενων ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελευθερίας του λόγου ή της ελευθερίας της έκφρασης. Και τα δύο αυτά είναι αναφαίρετα δικαιώματα που δεν μπορούν να αφαιρεθούν ή να παραβιαστούν από κανέναν ή από κανένα θεσμό. Αλλά, ως "ανθρώπινα δικαιώματα", μπορούν εύκολα να παραμεριστούν ή να επαναπροσδιοριστούν.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να βοηθήσετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου. 🙏
---Δικτυογραφία :
UN SDGs implant “human rights” and attempt to override our inalienable rights – The Expose
https://expose-news.com/2023/07/01/sdgs-implant-human-rights-and-attempt-to-override/
Ευχαριστώ!!!