Christine Massey: Ο Μεγάλος Μύθος των "Ιών" - Αποκαλύπτοντας την Ψευδοεπιστήμη Πίσω από τον SARS-CoV-2 και Όλους τους "Ιούς" Ενώ Απαιτείται Δικαιοσύνη για την Εξαπάτηση της Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας
Πανδημία Απάτης - Η υπόθεση κατά της ιολογίας και η παντελής απουσία αποδείξεων τόσο για τον SARS-CoV-2 όσο και για όλους τους αποκαλούμενους "ιούς" και την δήθεν μεταδοτικότητα τους
Αγαπητοί αναγνώστες, σας ευχαριστώ που μοιράζεστε τα άρθρα μου! Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν συμπεριλαμβάνατε τον σύνδεσμο του άρθρου κατά την αναδημοσίευση, ώστε να δίνετε τη δυνατότητα και σε άλλους να τα διαβάσουν στην πρωτογενή τους πηγή. Ευχαριστώ για την κατανόηση!
Απολλόδωρος | 30 Νοεμβρίου 2024
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Στον απόηχο της παγκόσμιας προγραμματισμένης ψευτο-πανδημίας COVID-19, προέκυψε ένας ισχυρός και προκλητικός ισχυρισμός, ο οποίος αμφισβητεί τα ίδια τα θεμέλια της σύγχρονης ιολογίας και της πολιτικής δημόσιας υγείας. Η Christine Massey, εκπαιδευμένη βιοστατιστικολόγος με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, ανέλαβε μια πρωτοποριακή έρευνα, η οποία κατέληξε σε ένα εντυπωσιακό συμπέρασμα: κανένα υγειονομικό ή επιστημονικό ίδρυμα παγκοσμίως δεν μπορεί να παράσχει απτές αποδείξεις για την ύπαρξη του SARS-CoV-2, του ιού που φέρεται να ευθύνεται για το COVID-19, ή οποιουδήποτε άλλου ιού για την ακρίβεια. Τα ευρήματα της Massey, τα οποία βασίζονται σε πάνω από 200 αιτήματα για την ελευθερία της πληροφόρησης (FOI) προς ιδρύματα σε δεκάδες χώρες, θέτουν υπό αμφισβήτηση την επιστημονική εγκυρότητα της ίδιας της ιολογίας.
Ο Πυρήνας της Πρόκλησης: Απουσία Επιστημονικών Αποδείξεων
Οι έρευνες της Massey αποσκοπούσαν στην αποκάλυψη αρχείων που αποδείκνυαν την απομόνωση και τον καθαρισμό του SARS-CoV-2 από ανθρώπινα δείγματα -ένα βασικό βήμα για την επιβεβαίωση της ύπαρξης οποιουδήποτε ιού. Οι απαντήσεις από ιδρύματα σε όλο τον κόσμο ήταν ομόφωνες: δεν υπάρχουν τέτοια αρχεία. Η αποκάλυψη αυτή υπονομεύει την ίδια τη βάση της αφήγησης περί ιού και μόλυνσης που υπαγόρευσε τις παγκόσμιες πολιτικές υγείας και διαμόρφωσε τις αντιλήψεις του κοινού για τις μολυσματικές ασθένειες.
Σύμφωνα με την Massey, οι ιολόγοι βασίζονται σε λανθασμένες μεθοδολογίες, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης αλληλουχιών γονιδιώματος που δημιουργούνται μέσω υπολογιστή και έμμεσων εργαλείων όπως οι δοκιμές PCR, οι οποίες δεν έχουν την ικανότητα να ανιχνεύουν ζωντανούς, μολυσματικούς ιούς.
Ο ισχυρισμός ότι αυτοί οι ιοί υπάρχουν και προκαλούν ασθένειες είναι σε παντελώς ανυπόστατος και τα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς είναι είτε ανύπαρκτα είτε στην καλύτερη περίπτωση υποθετικά.
Οι πρακτικές αυτές, υποστηρίζει, δεν ανταποκρίνονται στα αυστηρά πρότυπα της επιστημονικής μεθόδου. Αντίθετα, δημιουργούν μια κυκλική λογική που προϋποθέτει την ύπαρξη “ιών” χωρίς ποτέ να την αποδεικνύει.
Αυτή η αποκάλυψη δεν πρέπει να ληφθεί ελαφρά τη καρδία. Οι έρευνες της Massey αποκαλύπτουν ένα μοτίβο συσκότισης και άρνησης από τις υγειονομικές αρχές σε πολλές χώρες. Όταν ρωτήθηκαν μέσω επίσημων αιτημάτων βάσει του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφόρησης (FOIs), τα ιδρύματα απέτυχαν σταθερά να προσκομίσουν αρχεία που να αποδεικνύουν τον καθαρισμό του SARS-CoV-2 ή οποιουδήποτε άλλου (υποθετικού) “ιού”, από δείγματα ανθρώπινων ασθενών.
Αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα των μεθοδολογιών που χρησιμοποιούνται στην ιολογία. Πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε τα αποτελέσματα των τεστ PCR, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως για τη διάγνωση ιογενών λοιμώξεων, όταν δεν υπάρχει καμία απόδειξη χρυσού προτύπου (gold standard) για την απομόνωση του υποτιθέμενων “ιών”;
Ένα Ψευδοεπιστημονικό Πρότυπο;
Τα ευρήματα της Massey εκθέτουν το ψευδοεπιστημονικό υπόβαθρο της ιολογίας. Επί δεκαετίες, οι υγειονομικές αρχές και οι επιστήμονες παρουσίαζαν εικόνες σωματιδίων σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, μοντέλα υπολογιστών και έμμεσες αποδείξεις ως απόδειξη της ύπαρξης και της μόλυνσης από ιούς. Ωστόσο, αυτές οι πρακτικές αποτυγχάνουν να αποδείξουν την απομόνωση και τον χαρακτηρισμό των ιών, θεμελιώδης προϋπόθεση για την εξακρίβωση του ρόλου τους στην πρόκληση ασθενειών.
Το κεντρικό ζήτημα που διακυβεύεται είναι η νομιμοποίηση της ιολογίας ως επιστημονικού κλάδου. Το έργο της Massey μας αναγκάζει να αντιμετωπίσουμε μια δύσκολη αλήθεια: χωρίς οριστική απόδειξη ότι ένας ιός έχει απομονωθεί και καθαριστεί, ολόκληρο το πεδίο της ιολογίας κινδυνεύει να υποβαθμιστεί σε ψευδοεπιστήμη. Η εξάρτηση από έμμεσες αποδείξεις, όπως οι δοκιμές PCR και οι εικόνες ηλεκτρονικής μικροσκοπίας των υποτιθέμενων ιϊκών σωματιδίων, δεν αρκεί για να αποδειχθεί ότι ένας ιός υπάρχει και είναι ικανός να προκαλέσει ασθένεια. Η απλή θέαση σωματιδίων σε μια εικόνα δεν επιβεβαιώνει ότι τα σωματίδια αυτά λειτουργούν ως μολυσματικοί ιοί.
Επιπλέον, η πρακτική της κατασκευής « ιϊκών γονιδιωμάτων » μέσω μοντέλων που δημιουργούνται σε υπολογιστή (in silico), χωρίς φυσικά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτές τις ψηφιακές αναπαραστάσεις, εκθέτει την κυκλική συλλογιστική και τις μεθοδολογικές ατέλειες που μαστίζουν την ιολογία. Η μη τήρηση βασικών επιστημονικών προτύπων -όπως η απομόνωση και ο χαρακτηρισμός ενός ιού με ελεγχόμενο, επαναλαμβανόμενο τρόπο- υπονομεύει την αξιοπιστία ολόκληρου του τομέα. Η ευρεία αποδοχή αυτών των ανεπιβεβαίωτων ισχυρισμών υποδηλώνει ότι η επιστημονική κοινότητα έχει γίνει συνένοχη στην προώθηση της παραπληροφόρησης σχετικά με τη φύση των “ιών” και τον τρόπο εξάπλωσής τους.
Αυτή η έλλειψη αποδείξεων έχει σοβαρότατες επιπτώσεις. Εάν ο SARS-CoV-2 δεν έχει ποτέ αποδειχθεί επιστημονικά ότι υπάρχει, τότε ο φόβος, τα λουκέτα, οι εντολές εμβολιασμού και οι οδηγίες δημόσιας υγείας που επιβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας βασίζονται σε αβάσιμα θεμέλια. Η έρευνα της Massey υποδηλώνει ότι η επιστημονική κοινότητα και τα ιδρύματα δημόσιας υγείας έχουν διαιωνίσει μια αφήγηση που δεν είναι μόνο αβάσιμη αλλά και δυνητικά δόλια.
Παγκόσμια Αδράνεια: Κρίση Λογοδοσίας
Παρά τη σοβαρότητα αυτών των αποκαλύψεων, η Massey σημειώνει μια ανησυχητική έλλειψη αντίδρασης από τις νομικές και κυβερνητικές αρχές. Οι δικηγόροι, οι δικαστές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει να αμφισβητήσουν τις επιστημονικές παραδοχές που διέπουν τις πολιτικές δημόσιας υγείας. Αυτή η σιωπή είναι απαράδεκτη. Η Ένορκη Βεβαίωση (Affidavit) που κατέθεσε η Massey (και συνιστά πλέον δημόσιο έγγραφο του Καναδά), η οποία τεκμηριώνει σχολαστικά τα ευρήματά της, λειτουργεί ως έκκληση προς όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα κατά μέτωπο.
Οι επιπτώσεις αυτών των αποκαλύψεων είναι βαθιές. Εάν τα στοιχεία για την ύπαρξη του SARS-CoV-2 είναι τόσο ανυπόστατα όσο υποδηλώνει η έρευνα της Massey, τότε ολόκληρη η παγκόσμια αντίδραση στην πανδημία COVID-19 -που χαρακτηρίστηκε από εκτεταμένα λουκέτα, εντολές εμβολιασμού και αυστηρά μέτρα δημόσιας υγείας- βασίστηκε σε λανθασμένες υποθέσεις και αναπόδεικτους ισχυρισμούς. Η ιδέα ότι ένας ιός μπορεί να εξαπλωθεί μεταδοτικά, να προκαλέσει ασθένεια και να δικαιολογήσει σαρωτικά κοινωνικά μέτρα στερείται της επιστημονικής υποστήριξης που κανονικά θα στήριζε τέτοιες έκτακτες ενέργειες.
Το αφήγημα της ασθένειας και της μεταδοτικότητας που προκαλείται από τους ιούς έχει προκαλέσει εκτεταμένο φόβο, κοινωνική αναστάτωση και οικονομική ζημιά, όλα αυτά σε ανύπαρκτο ή σαθρότατο στη καλύτερη περίπτωση, επιστημονικό υπόβαθρο.
Τώρα που τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται ευρέως, είναι καιρός να απαιτήσουμε διαφάνεια και λογοδοσία. Οι νομικές και κυβερνητικές αρχές πρέπει να λογοδοτήσουν για τη ζημιά που προκλήθηκε από πολιτικές που βασίστηκαν σε αμφισβητήσιμη επιστήμη. Η συνεχιζόμενη εξάρτηση από την ψευδοεπιστήμη για τη δικαιολόγηση των εγκλεισμών, της κοινωνικής αποστασιοποίησης, των εντολών μάσκας και των εκστρατειών εμβολιασμού δεν δικαιολογείται πλέον.
Αυτό που είναι ίσως το πιο ανησυχητικό είναι η έλλειψη αμφισβήτησης αυτής της αφήγησης. Παρά τις αποκαλύψεις της Massey, οι οποίες είναι πλέον στη δημοσιότητα, κανείς δεν έχει εμφανιστεί για να διαψεύσει τα ευρήματά της. Στην πραγματικότητα, οι αρχές δημόσιας υγείας, οι νομικοί φορείς και οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να διαιωνίζουν την αφήγηση της ιογενούς μόλυνσης χωρίς να αντιμετωπίζουν τη θεμελιώδη έλλειψη αποδείξεων γι' αυτήν. Η συνεχιζόμενη αδράνεια και αδιαφορία αυτών των θεσμικών οργάνων -είτε πρόκειται για νομικά όργανα, δικαστές ή νομοθέτες- είναι απαράδεκτη. Πρόκειται για μια αποτυχία μνημειωδών διαστάσεων, καθώς οι ζωές και οι ελευθερίες εκατομμυρίων ανθρώπων έχουν διαμορφωθεί από πολιτικές που βασίζονται σε ανεπιβεβαίωτους και επιστημονικά αμφίβολους ισχυρισμούς.
Η αδράνεια αυτών των θεσμικών οργάνων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική δεδομένου του διακυβεύματος. Νόμοι, κυβερνητικές εντολές και οδηγίες δημόσιας υγείας που βασίζονται στην ύπαρξη ιών και στη μεταδοτική τους φύση έχουν διαταράξει ζωές, οικονομίες και κοινωνίες. Εάν αυτές οι προϋποθέσεις είναι αποδεδειγμένα λανθασμένες, όπως υποδηλώνει η έρευνα της Massey, πρέπει να καταργηθούν πάραυτα.
Η Καναδική Παραδοχή: Σημείο Mεταστροφής;
Μία από τις πιο συναρπαστικές πτυχές της έρευνας της Massey είναι η δημόσια παραδοχή από τα καναδικά υγειονομικά ιδρύματα ότι δεν έχουν αποδείξεις για την ύπαρξη του SARS-CoV-2. Παρά την κρίσιμη αυτή παραδοχή, η αφήγηση παραμένει αδιαμφισβήτητη από την ευρύτερη επιστημονική και νομική κοινότητα. Αυτό εγείρει ένα επείγον ερώτημα: γιατί αυτές οι πληροφορίες δεν έχουν προκαλέσει ευρεία συζήτηση ή δράση;
Η έλλειψη λογοδοσίας αναδεικνύει μια συστημική αποτυχία τόσο στην επιστημονική κοινότητα όσο και στα θεσμικά όργανα που είναι επιφορτισμένα με τη διασφάλιση της δημόσιας ευημερίας. Δεν αρκεί να απορρίψουμε τα ευρήματα της Massey ως αμφιλεγόμενα ή ανορθόδοξα- απαιτούν αυστηρό έλεγχο και ειλικρινή επαναξιολόγηση αυτού που θεωρούμε επιστημονικό γεγονός.
Ανακτώντας την Επιστήμη και επαναπροσδιορίζοντας την έννοια της “Δημόσιας Υγείας” και την εν γένει χρησιμότητας της
Οι επιπτώσεις της έρευνας της Massey εκτείνονται πολύ πέρα από το πεδίο της ιολογίας. Μας προκαλούν να επανεξετάσουμε τον ρόλο της επιστήμης στη δημόσια υγεία και τους μηχανισμούς μέσω των οποίων επικυρώνονται και διαδίδονται οι πληροφορίες. Εάν οι θεμελιώδεις παραδοχές της ιολογίας είναι λανθασμένες, τότε το ίδιο ισχύει και για τις πολιτικές και τις πρακτικές που βασίζονται σε αυτές.
Αυτή η στιγμή απαιτεί διαφάνεια και λογοδοσία από τους επιστήμονες, τις υγειονομικές αρχές και τις κυβερνήσεις. Ήρθε η ώρα να απορρίψουμε τις αφηγήσεις που βασίζονται στον φόβο και να απαιτήσουμε πολιτικές βασισμένες σε στοιχεία. Η επιστημονική κοινότητα πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της στην αυστηρή εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου, απαλλαγμένη από οικονομικά και πολιτικά κίνητρα που θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα.
Πρόσκληση και Πρόκληση για Δράση
Η ένορκη βεβαίωση της Christine Massey είναι μια "βόμβα" που πρέπει να υποχρεώσει τις κυβερνήσεις, τα νομικά συστήματα και τις αρχές δημόσιας υγείας να δράσουν. Δεν πρόκειται απλώς για μια ακαδημαϊκή συζήτηση- είναι ένα θέμα δημόσιας εμπιστοσύνης και παγκόσμιων συνεπειών. Η συνεχιζόμενη αδράνεια και αδιαφορία των κυβερνώντων διαιωνίζει μια ψευδή αφήγηση που έχει προκαλέσει ανείπωτη ζημιά.
Η ώρα για αλλαγή είναι τώρα. Οι πολιτικές και οι νόμοι για τη δημόσια υγεία που βασίζονται στην παραδοχή της ιογενούς μόλυνσης πρέπει να ανακληθούν, εκτός και αν παρουσιαστούν αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία. Το βάρος της απόδειξης πέφτει εξ ολοκλήρου σε αυτούς που προβάλλουν τους ισχυρισμούς, και η απουσία τέτοιων αποδείξεων είναι ένα κραυγαλέο κατηγορητήριο του σημερινού παραδείγματος.
Η πλήρης Ένορκη Βεβαίωση-Affidavit (μεταφρασμένη στα Ελληνικά αλλά και η πρωτότυπη στα Αγγλικά) που συνοδεύει αυτό το άρθρο αποτελεί απόδειξη της σχολαστικής έρευνας και της αδιάλλακτης δέσμευσης στην αλήθεια που έχει επιδείξει η Christine Massey. Είναι μια έκκληση προς όλους μας να αμφισβητήσουμε, να απαιτήσουμε απαντήσεις και να διεκδικήσουμε την ακεραιότητα της επιστήμης και της δημόσιας υγείας προς όφελος της ανθρωπότητας.
Συμπέρασμα
Τα ευρήματα της Christine Massey αποτελούν σημείο καμπής στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τους ιούς και την επιστήμη που υποστηρίζει την ύπαρξή τους. Ο αυξανόμενος όγκος των στοιχείων που αμφισβητούν τα ίδια τα θεμέλια της ιολογίας απαιτεί άμεση δράση. Είναι καιρός για μια αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τις μολυσματικές / μεταδοτικές ασθένειες και τις πολιτικές που έχουν δικαιολογηθεί στο όνομά τους. Η παγκόσμια αντίδραση στον “COVID-19” οικοδομήθηκε πάνω σε ανεπιβεβαίωτες και λανθασμένες υποθέσεις και εναπόκειται πλέον σε εμάς να απαιτήσουμε μια ενδελεχή επανεξέταση αυτών των ισχυρισμών και να καταστήσουμε τους υπεύθυνους υπεύθυνους υπόλογους. Μέχρι να γίνει αυτό, ο μύθος των ιών πρέπει να αναγνωριστεί δημοσίως για αυτό που πραγματικά είναι: μια επιστημονικά μη υποστηριζόμενη αφήγηση που έχει προκαλέσει καταστροφή στην κοινωνία.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου. 🙏
---Δικτυογραφία :