Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Unbekoming | 27 Οκτωβρίου 2024
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Πρόσφατα συνάντησα το έργο του Neema Parvini.
Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι βρισκόταν πίσω από το βίντεο Demoralization (Aποθάρρυνση) που είχα επισημάνει νωρίτερα φέτος στο:
Παρακολούθησα αυτή τη διάλεξη από τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους και θεώρησα ότι υπάρχουν αρκετά εδώ για να τα μοιραστώ και να τα ενισχύσω.
Με εισήγαγε στην Elite Theory (Θεωρία των Ελιτ), δεν ήξερα ότι υπήρχε κάτι τέτοιο και εκτιμώ τα Επτά μαθήματα από την Elite Theory (λεπτό 2.44).
Μου αρέσει η αναφορά του στο Καθεστώς (The Regime), γιατί στην πραγματικότητα είναι αυτό.
Μου αρέσει πολύ το φάσμα των επιτρεπόμενων διαφωνιών του (λεπτό 24.40).
Εκτιμώ την ανάλυση του για το Associated Press και τη λειτουργία του στο πλαίσιο του Καθεστώτος.
Με γοητεύει η θέση του ότι το Καθεστώς «βάζει το τζίνι του Woke πίσω στο μπουκάλι» (λ. 52.52).
Αξίζει να κατανοήσουμε την άποψή του για τις ανταγωνιστικές φατρίες, είναι μια άποψη με κάποια ομοιότητα με τον Peter Myers στο έργο του: Η Κοσμοπολίτικη Αυτοκρατορία.
Ο Parvani το ορίζει ως τρεις (ουσιαστικά δύο), ανταγωνιστικές και ενίοτε συνεργαζόμενες φατρίες, ενώ ο Myers το ορίζει ως τέσσερις.
Δεν συμφωνώ με όλα, αλλά από την άλλη δεν ψάχνω για αγίους να προσκυνήσω, αλλά για ανθρώπους που προσπαθούν με ειλικρίνεια να καταλάβουν τι είναι τι και στη συνέχεια μέσω της σύγκρισης και της τριγωνοποίησης να προσπαθήσουν να καταλήξουν στο καλύτερο λειτουργικό μοντέλο της πραγματικότητας.
Με τις ευχαριστίες μου προς τον Neema Parvini.
Ας ξεκινήσουμε πρώτα με μια αναλογία που γεννήθηκε από τη θέση και τα κινητά μέρη της διάλεξής του.
Αναλογία
Φανταστείτε ένα τεράστιο κουκλοθέατρο, αλλά αντί για ένα απλό σκηνικό με έναν κουκλοπαίκτη που ελέγχει μια μαριονέτα με χορδές, φανταστείτε ένα Χταπόδι να κάθεται στο θάλαμο προβολής του θεάτρου. Αυτό το χταπόδι (το χρηματοπιστωτικό σύστημα) έχει εξαιρετικό έλεγχο όχι μόνο πάνω στις μαριονέτες στη σκηνή, αλλά και σε ολόκληρη τη λειτουργία του θεάτρου.
Τα κύρια πλοκάμια της (BlackRock/Vanguard) δεν κινούν απλώς τα νήματα - κατέχουν μετοχές στο κτίριο του θεάτρου, ελέγχουν το σύστημα πληρωμής των εισιτηρίων, διαχειρίζονται το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του θεάτρου και έχουν εγκαταστήσει ένα εξελιγμένο υπολογιστικό σύστημα (Aladdin) που προτείνει ποιες παραστάσεις θα πρέπει να παίζονται και πώς.
Κάτω από τον θάλαμο προβολής υπάρχει ένα δίκτυο διαχειριστών σκηνής (ΜΚΟ) που γράφουν τα πραγματικά σενάρια και συντονίζουν τις παραστάσεις. Οι ορατοί μαριονετοπαίκτες στη σκηνή (κυβερνήσεις) φαίνεται να ελέγχουν την παράσταση, αλλά στην πραγματικότητα απλώς ακολουθούν τα σενάρια που τους παραδίδονται από ψηλά. Οι ταξιθέτες και το προσωπικό (δημόσια διοίκηση και επιβολή του νόμου) εφαρμόζουν τους κανόνες του θεάτρου, ενώ οι κριτικοί θεάτρου (μέσα ενημέρωσης) αξιολογούν τις παραστάσεις - αλλά μόνο αφού το Χταπόδι και οι διευθυντές σκηνής έχουν αποφασίσει τι θα παιχτεί.
Το κοινό βλέπει τις μαριονέτες να χορεύουν στη σκηνή (καθημερινή πολιτική και πολιτισμικοί πόλεμοι) και μπορεί να εστιάζει στους ορατούς μαριονετοπαίκτες, αλλά η πραγματική εξουσία βρίσκεται στο Χταπόδι στο θάλαμο προβολής, που διαχειρίζεται αθόρυβα την όλη επιχείρηση μέσω του οικονομικού ελέγχου και του δικτύου των διευθυντών σκηνής του. Κάποια μέλη του κοινού επιτρέπεται να διαμαρτύρονται για τις παραστάσεις μαριονέτας ή τους ορατούς μαριονετοπαίχτες, αλλά η αμφισβήτηση της ύπαρξης ή του ρόλου του Χταποδιού παραμένει αυστηρά απαγορευμένη.
Αυτό το θέατρο έχει δύο ανταγωνιστικούς βοηθούς σκηνοθέτες (νεοταξίτες και τεχνο-παγκοσμιοποιητές), οι οποίοι μερικές φορές τσακώνονται για το πώς πρέπει να λειτουργεί η παράσταση, αλλά και οι δύο εξαρτώνται τελικά από την οικονομική υποστήριξη του Χταποδιού για να διατηρήσουν τη λειτουργία του θεάτρου.
Περίληψη 20 σημείων
Για όσους δεν επιθυμούν τις εκτενέστερες ερωτήσεις και απαντήσεις.
1. Η σύγχρονη εξουσία συγκεντρώνεται στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με την BlackRock και την Vanguard να διοικούν 20 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία και να διατηρούν στρατηγικά μειοψηφικά μερίδια σε όλες τις μεγάλες εταιρείες. Αυτό αντιπροσωπεύει όχι απλώς πλούτο, αλλά ενεργό έλεγχο μέσω εξελιγμένων συστημάτων όπως το Aladdin που διαμορφώνουν τις παγκόσμιες αγορές.
2. Η δομή εξουσίας λειτουργεί σαν χταπόδι, με τον οικονομικό έλεγχο στην κεφαλή του. Αντί για άμεση ιδιοκτησία, ασκεί τον έλεγχο μέσω θεσμικών πιέσεων, χειραγώγησης της αγοράς και κυριαρχίας στα συστήματα πληρωμών. Αυτό δημιουργεί ένα σύστημα όπου ακόμη και οι ισχυρές εταιρείες πρέπει να συμμορφώνονται ή να αντιμετωπίζουν υπαρξιακές απειλές.
3. Τρεις ελίτ φατρίες ανταγωνίζονται μέσα σε αυτή τη δομή: Οι Νεοσυντηρητικοί που επιδιώκουν τη στρατιωτικο-βιομηχανική κυριαρχία, οι Τεχνο-παγκοσμιοποιητές που επιδιώκουν την εταιρική παγκόσμια διακυβέρνηση, και οι Τριτοκοσμικοί που υποστηρίζουν την αναδιανομή του πλούτου. Ο πρωταρχικός αγώνας υπάρχει μεταξύ των δύο πρώτων, με τους Τριτοκοσμικούς να λειτουργούν περισσότερο ως ελεγχόμενη αντιπολίτευση.
4. Η εφαρμογή της πολιτικής ακολουθεί μιας ακριβώς συνδεδεμένης αλυσίδας: Οι οικονομικές δυνάμεις καθορίζουν τις κατευθύνσεις, οι ΜΚΟ αναπτύσσουν λεπτομερείς πολιτικές, οι κυβερνήσεις τις υιοθετούν χονδρικά, οι δημόσιες υπηρεσίες τις εφαρμόζουν και τα μέσα ενημέρωσης κατασκευάζουν τη συναίνεση του κοινού. Αυτή η διαδικασία καταδεικνύει πώς η δημοκρατία έχει μετατραπεί σε θέατρο που συγκαλύπτει τις πραγματικές ροές εξουσίας.
5. Οι ΜΚΟ αποτελούν την κρίσιμη γέφυρα μεταξύ της οικονομικής δύναμης και της κυβερνητικής δράσης. Οργανώσεις όπως το Ινστιτούτο Tony Blair αποτελούν παράδειγμα για το πώς το ιδιωτικό χρήμα μετατρέπεται σε δημόσια πολιτική μέσω φαινομενικά ανεξάρτητων θεσμικών πλαισίων.
6. Το νομικό σύστημα επιβάλλει την εξουσία μέσω επιλεκτικής εφαρμογής και όχι μέσω συνεπών κανόνων. Η νομοθεσία για τα πολιτικά δικαιώματα διαμορφώνει την εταιρική συμπεριφορά και τους πολιτιστικούς κανόνες, αποδεικνύοντας πώς η κουλτούρα απορρέει από το δίκαιο αντί να αναδύεται οργανικά.
7. Η εταιρική συμμόρφωση λειτουργεί μέσω πολλαπλών ενισχυτικών μηχανισμών: Οι απαιτήσεις ESG, η πίεση των θεσμικών επενδυτών, τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού και η εκπαίδευση σε θέματα ποικιλομορφίας δημιουργούν εσωτερικά συστήματα επιβολής που διασφαλίζουν την ευθυγράμμιση με τις αξίες του καθεστώτος.
8. Τα θρησκευτικά ιδρύματα αντιμετωπίζουν συστηματική αιχμαλωσία, αναγκασμένα να υποτάξουν το παραδοσιακό δόγμα στην ιδεολογία του καθεστώτος. Αυτό καταδεικνύει την ικανότητα της εξουσίας να εξαλείφει αντίπαλα συστήματα αξιών μέσω θεσμικής πίεσης και όχι μέσω άμεσης αντιπαράθεσης.
9. Τα μέσα ενημέρωσης λειτουργούν ως εξελιγμένο εργαλείο εφαρμογής παρά ως ανεξάρτητη δύναμη. Η συγκεντρωτική αποστολή μηνυμάτων μέσω συστημάτων όπως το Associated Press εξασφαλίζει τη συντονισμένη ανάπτυξη της αφήγησης σε φαινομενικά ανεξάρτητα μέσα.
10. Η ακαδημαϊκή έρευνα εξυπηρετεί την εξουσία μέσω κατευθυνόμενης χρηματοδότησης και προκαθορισμένων αποτελεσμάτων. Το σύστημα επιχορηγήσεων διασφαλίζει ότι οι μελετητές παράγουν αιτιολογήσεις για ήδη αποφασισμένες πολιτικές και όχι ανεξάρτητη έρευνα.
11. Τα ιστορικά πρότυπα αποκαλύπτουν την ικανότητα της εξουσίας να ανακατευθύνει απειλητικές κινήσεις. Ο μετασχηματισμός της Occupy Wall Street από οικονομική κριτική σε φυλετικό λόγο καταδεικνύει εξελιγμένες στρατηγικές περιορισμού.
12. Το καθεστώς διατηρεί τον έλεγχο μέσω ενός προσεκτικού φάσματος επιτρεπτής διαφωνίας, επιτρέποντας και επιβραβεύοντας ακόμη και ορισμένες μορφές αντιπολίτευσης, ενώ απαγορεύει πλήρως άλλες. Αυτό δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ελευθερίας, ενώ περιορίζει τις πραγματικές απειλές.
13. Η σύγχρονη εταιρική εξουσία υπερβαίνει τα ιστορικά προηγούμενα. Σε αντίθεση με την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, η οποία υποτάχθηκε στην κρατική εξουσία, οι σημερινές εταιρείες μπορεί να είναι πολύ ισχυρές για να τις ελέγξουν οι κυβερνήσεις, δυνητικά ικανές να αντισταθούν ακόμη και στη στρατιωτική βία.
14. Το σύστημα πληρωμών αντιπροσωπεύει έναν κρίσιμο μηχανισμό ελέγχου, με εταιρείες όπως η Visa και η Mastercard να μπορούν να αποκόψουν άτομα ή οντότητες από την οικονομική συμμετοχή. Αυτό καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η χρηματοπιστωτική υποδομή επιβάλλει τη συμμόρφωση.
15. Η «αντίσταση» εμφανίζεται κυρίως σε εθνικό επίπεδο, με χώρες όπως η Ρωσία να αναπτύσσουν εναλλακτικά χρηματοπιστωτικά συστήματα και πολιτείες όπως το Τέξας να προκαλούν τους θεσμικούς επενδυτές. Ωστόσο, η ολοκληρωμένη φύση της παγκόσμιας χρηματοδότησης καθιστά τις εναλλακτικές λύσεις δαπανηρές και δύσκολες.
16. Τα πολιτικά κόμματα σε όλο το φάσμα παρουσιάζουν αξιοσημείωτη σύγκλιση προς τις αξίες του καθεστώτος, γεγονός που αποδεικνύεται από τους ηγέτες των Συντηρητικών που υιοθετούν πολιτικές τύπου Blair. Αυτό αποκαλύπτει πώς οι παραδοσιακές πολιτικές διαιρέσεις συγκαλύπτουν την υποκείμενη ενότητα της εξουσίας.
17. Η εσωτερική εταιρική κουλτούρα επιβάλλει τη συμμόρφωση μέσω επαγγελματικών συνεπειών και αυτολογοκρισίας. Οι εργαζόμενοι γίνονται ασυνείδητοι φορείς επιβολής του καθεστώτος, δημιουργώντας κατανεμημένα συστήματα ελέγχου εντός των οργανισμών.
18. Οι δημόσιες επιδείξεις εξουσίας, όπως το περιστατικό Whoopi Goldberg/ADL, χρησιμεύουν για την επίδειξη της ιεραρχίας και την ενίσχυση της συμμόρφωσης μέσω ορατών παραδειγμάτων σχέσεων εξουσίας.
19. Η μελέτη περίπτωσης Beyond Meat αποκαλύπτει πώς η εφαρμογή της πολιτικής αρχίζει χρόνια πριν από την ευαισθητοποίηση του κοινού, με συντονισμένη ανάπτυξη σε εταιρικούς, δημοσιογραφικούς και ρυθμιστικούς τομείς, ακολουθώντας προσχεδιασμένες στρατηγικές.
20. Οι μελλοντικές εξελίξεις υποδηλώνουν πιθανή προσαρμογή του καθεστώτος μέσω «ξύπνιου» περιορισμού και συγκρούσεων των φατριών, αλλά η θεμελιώδης οικονομική δομή εξουσίας παραμένει αδιαμφισβήτητη. Η αληθινή αντίσταση θα απαιτούσε εναλλακτικές οικονομικές υποδομές και κρατικές ικανότητες που σήμερα δεν υπάρχουν στα δυτικά έθνη.
56 Ερωτήσεις και απαντήσεις
Ερώτηση 1: Τι είναι ο νόμος του Mosca και γιατί θεωρείται θεμελιώδης αρχή της εξουσίας;
Ο νόμος του Mosca δηλώνει ότι οι οργανωμένοι 100 θα νικούν πάντα τους ανοργάνωτους 1.000. Η αρχή αυτή καταδεικνύει ότι η εξουσία από κάτω προς τα πάνω είναι αδύνατη και δείχνει στους αντιφρονούντες ότι είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη οργάνωση από τους αντιπάλους τους. Μπορεί να εφαρμοστεί ευρέως - για παράδειγμα, 100 οργανωμένοι αντιφρονούντες θα πρέπει θεωρητικά να ξεπεράσουν 1.000 ανοργάνωτους δημοσιογράφους.
Ερώτηση 2: Πώς αντιλαμβάνεται το μοντέλο «χταπόδι» τις σύγχρονες δομές εξουσίας;
Το μοντέλο του Χταποδιού αποτελείται από οκτώ πλοκάμια με το χρηματοπιστωτικό σύστημα (το στήθος) και το δίκτυο των ΜΚΟ στην κορυφή. Το μοντέλο τοποθετεί τα μέσα ενημέρωσης και τον ακαδημαϊκό χώρο χαμηλότερα στην ιεραρχία, σε αντίθεση με άλλες θεωρίες. Τα πλοκάμια δεν είναι ίσα, με το στήθος (χρηματοπιστωτικό σύστημα, κεντρικές τράπεζες, επενδυτικές τράπεζες και εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων) να αντιπροσωπεύει την καρδιά της εξουσίας που χτυπάει.
Ερώτηση 3: Γιατί είναι σημαντική η διάκριση μεταξύ των «υπευθύνων χάραξης κανόνων» και των «υπευθύνων λήψης κανόνων» στην ανάλυση της εξουσίας;
Οι διαμορφωτές κανόνων καθορίζουν τη θεμελιώδη κατεύθυνση και τις δομές κινήτρων, ενώ οι λήπτες κανόνων εφαρμόζουν και επιβάλλουν αυτές τις αποφάσεις. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, παρά τη φαινομενική επιρροή τους, είναι τελικά ένας λήπτης κανόνων και όχι ένας δημιουργός κανόνων, λαμβάνοντας κατευθύνσεις μέσω συγκεντρωτικών συστημάτων όπως το Associated Press και εφαρμόζοντας αφηγήσεις που έχουν ήδη αποφασιστεί υψηλότερα στη δομή της εξουσίας.
Ερώτηση 4: Ποιο ρόλο παίζουν οι οργανωμένες έναντι των ανοργάνωτων ομάδων στη δυναμική της εξουσίας;
Οι οργανωμένες ομάδες, ακόμη και όταν είναι μικρότερες, κυριαρχούν σταθερά επί των μεγαλύτερων ανοργάνωτων ομάδων. Στην πράξη, αυτό εκδηλώνεται με τον τρόπο με τον οποίο οι ΜΚΟ (οργανωμένες) μπορούν να ελέγχουν αποτελεσματικά τη χάραξη κυβερνητικής πολιτικής (ανοργάνωτες), καθώς οι πολιτικοί είναι πολύ επικεντρωμένοι σε βραχυπρόθεσμα ζητήματα και στη διαχείριση των μέσων ενημέρωσης για να αναπτύξουν οι ίδιοι ολοκληρωμένες πολιτικές.
Ερώτηση 5: Πώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ιδίως η BlackRock και η Vanguard, βρίσκεται στην κορυφή της εξουσίας;
Η BlackRock και η Vanguard διαχειρίζονται σχεδόν 20 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία και αναφέρονται ως μέτοχοι μειοψηφίας 4-8% σχεδόν σε κάθε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Η θέση τους τους επιτρέπει να συντρίψουν την τιμή της μετοχής κάθε εισηγμένης εταιρείας και να επηρεάσουν την εταιρική συμπεριφορά μέσω των απαιτήσεων ESG (Περιβάλλον, Κοινωνία και Εταιρική Διακυβέρνηση) και των επενδυτικών αποφάσεων.
Ερώτηση 6: Ποια είναι η σημασία των 20 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που διαχειρίζονται η BlackRock και η Vanguard;
Τα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια υπό διαχείριση αντιπροσωπεύουν τεράστια συγκεντρωμένη χρηματοοικονομική δύναμη, επιτρέποντας σε αυτές τις εταιρείες να ελέγχουν αποτελεσματικά τη γενική ροή του ίδιου του δείκτη της αγοράς. Το μέγεθός τους σημαίνει ότι ακόμη και οι επενδυτές που μπορεί να διαφωνούν με την BlackRock πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τις κινήσεις τους, καθώς οι αποφάσεις τους επηρεάζουν ολόκληρη την αγορά.
Ερώτηση 7: Πώς επηρεάζει το λογισμικό Aladdin της BlackRock τις παγκόσμιες αγορές;
Το λογισμικό Aladdin ελέγχει τη γενική ροή του ίδιου του δείκτη κάνοντας επενδυτικές προτάσεις και ενσωματώνοντας τις αρχές ESG στον αλγόριθμό του. Δεν είναι μια ουδέτερη πλατφόρμα, αλλά διαμορφώνει ενεργά τις επενδυτικές αποφάσεις, ωθώντας τους επενδυτές προς ορισμένους τύπους επενδύσεων και μακριά από άλλους με βάση τα κριτήρια που θέτει η BlackRock.
Ερώτηση 8: Ποιες είναι οι τρεις ανταγωνιστικές παρατάξεις της ελίτ και οι πρωταρχικοί τους στόχοι;
Οι τρεις παρατάξεις είναι: οι Νεοσυντηρητικοί (στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα) που επιδιώκουν να ξαναφτιάξουν τον κόσμο κατ' εικόνα της Αμερικής, οι Τεχνο-παγκοσμιοποιητές (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ) που επικεντρώνονται στην εγκαθίδρυση παγκόσμιων δομών διακυβέρνησης και οι Τριτοκοσμικοί ( Soros) που στοχεύουν στην εξίσωση της σχετικής θέσης μεταξύ Δύσης και Τρίτου Κόσμου. Ο κύριος αγώνας εξουσίας διεξάγεται μεταξύ των νεοσυντηρητικών και των τεχνο-παγκοσμιοποιητών.
Ερώτηση 9: Πώς διαφέρουν οι νεοσυντηρητικοί από τους τεχνο-παγκοσμιοποιητές στην προσέγγισή τους για την εξουσία;
Οι νεοσυντηρητικοί χρησιμοποιούν εργαλεία της αμερικανικής ισχύος και επιδιώκουν να διατηρήσουν την αμερικανική/ισραηλινή ηγεμονία, ενώ οι τεχνο-παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιούν τη διεθνική ισχύ μέσω θεσμών όπως ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ. Οι νεοσυντηρητικοί λειτουργούν μέσω του κράτους, ενώ οι τεχνο-παγκοσμιοποιητές ασκούν συνήθως εξουσία μέσω της εταιρικής κουλτούρας συμμόρφωσης.
Ερώτηση 10: Γιατί οι τριτοκοσμικοί θεωρούνται λιγότερο ισχυροί από τις άλλες δύο παρατάξεις;
Οι τριτοκοσμικοί, που εκπροσωπούνται από προσωπικότητες όπως ο George Soros, έχουν τη συνήθεια να μην επιτυγχάνουν τους δηλωμένους στόχους τους, σε αντίθεση με τις άλλες παρατάξεις. Ενώ μπορούν να επηρεάσουν ορισμένους τομείς, όπως τα προσφυγικά κινήματα ή τους διορισμούς τοπικών δικηγόρων, δεν έχουν τη θεμελιώδη δύναμη να επιτύχουν τους ευρύτερους στόχους τους για την παγκόσμια αναδιανομή του πλούτου.
Ερώτηση 11: Πώς οι εταιρείες πειθαρχούν από τους θεσμικούς επενδυτές;
Οι εταιρείες πειθαρχούν μέσω των σημαντικών μετοχικών συμμετοχών της BlackRock και της Vanguard και των τριμηνιαίων επιστολών του Larry Fink προς τους διευθύνοντες συμβούλους, οι οποίες λειτουργούν σαν εντολές ενός σοβιετικού κομισάριου. Η απειλή της χειραγώγησης των τιμών των μετοχών και της βαθμολόγησης ESG δημιουργεί μια κουλτούρα συμμόρφωσης, όπου οι εταιρείες πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις αξίες των θεσμικών επενδυτών, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν συνέπειες.
Ερώτηση 12: Ποιο ρόλο διαδραματίζει η συμμόρφωση με τα ESG στον εταιρικό έλεγχο;
Η συμμόρφωση ESG χρησιμεύει ως μηχανισμός θεσμικού ελέγχου των εταιρειών, αναγκάζοντάς τες να υιοθετήσουν συγκεκριμένες πολιτικές και συμπεριφορές, ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις περί κέρδους. Μέσω του λογισμικού Aladdin της BlackRock και των επενδυτικών αποφάσεων, οι εταιρείες πιέζονται να συμμορφωθούν με τις αρχές ESG, ακόμη και όταν αυτό μπορεί να είναι επιζήμιο για τα αποτελέσματά τους.
Ερώτηση 13: Πώς οι ΜΚΟ χρησιμεύουν ως φορείς πολιτικής για τη δομή εξουσίας;
Οι ΜΚΟ λειτουργούν ως οργανωμένα οχήματα ανάπτυξης πολιτικής που μπορούν να ξεπεράσουν τις ανοργάνωτες κυβερνητικές δομές. Προετοιμάζουν λεπτομερείς προτάσεις πολιτικής που οι τεμπέληδες πολιτικοί, οι οποίοι επικεντρώνονται σε βραχυπρόθεσμα ζητήματα, υιοθετούν εύκολα. Το δίκτυο των ΜΚΟ ουσιαστικά αναθέτει τη χάραξη πολιτικής από τους εκλεγμένους αξιωματούχους σε μη εκλεγμένες οργανώσεις.
Ερώτηση 14: Γιατί το Ινστιτούτο Tony Blair θεωρείται πρότυπο ΜΚΟ;
Το Ινστιτούτο Tony Blair δείχνει πώς οι ΜΚΟ μπορούν να κάνουν τους ιδρυτές τους πιο ισχυρούς από τους σημερινούς πολιτικούς ηγέτες. Χρηματοδοτούμενο κυρίως από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates μετά την αποχώρηση του Μπλερ από την εξουσία, παράγει έτοιμες πολιτικές που υιοθετούν οι κυβερνήσεις, δείχνοντας πώς οι ΜΚΟ μπορούν να ελέγχουν αποτελεσματικά τη χάραξη πολιτικής χωρίς δημοκρατική λογοδοσία.
Ερώτηση 15: Πώς το δίκτυο ιδρυμάτων και ΜΚΟ επηρεάζει την κυβερνητική πολιτική;
Τα ιδρύματα χρηματοδοτούν ΜΚΟ για την ανάπτυξη πολιτικών που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντά τους. Αυτές οι ΜΚΟ παράγουν στη συνέχεια λεπτομερείς προτάσεις πολιτικής τις οποίες οι κυβερνήσεις, που δεν έχουν το χρόνο ή τη διάθεση να αναπτύξουν τις δικές τους πολιτικές, υιοθετούν χονδρικά. Αυτό δημιουργεί μια άμεση γραμμή από το ιδιωτικό χρήμα στη δημόσια πολιτική μέσω των ενδιάμεσων ΜΚΟ.
Ερώτηση 16: Γιατί η δημοκρατία χαρακτηρίζεται ως ένα «τρομερό σύστημα» για την πραγματική διακυβέρνηση;
Η δημοκρατία δημιουργεί πολιτικούς με πολύ βραχυπρόθεσμο ορίζοντα σχεδιασμού, οι οποίοι είναι συνεχώς επικεντρωμένοι στις δημοσκοπήσεις και στους τρέχοντες κύκλους ειδήσεων. Αυτό τους καθιστά εξαιρετικά τεμπέληδες όταν πρόκειται για την ανάπτυξη πραγματικής πολιτικής, οδηγώντας τους να αναθέτουν αυτή τη δουλειά σε ΜΚΟ και άλλους μη εκλεγμένους φορείς.
Ερώτηση 17: Πώς λειτουργεί η εξωτερική ανάθεση πολιτικών στη σύγχρονη διακυβέρνηση;
Όταν οι κυβερνήσεις χρειάζονται μια πολιτική για θέματα όπως οι πανδημίες ή η κλιματική αλλαγή, οι ΜΚΟ έχουν ήδη έτοιμες λεπτομερείς προτάσεις. Αυτές οι προτάσεις, που συχνά αριθμούν εκατοντάδες σελίδες, υιοθετούνται συχνά αυτολεξεί στην κυβερνητική πολιτική, με τους πολιτικούς μερικές φορές να μην τις διαβάζουν καν πριν από την εφαρμογή τους.
Ερώτηση 18: Ποια είναι η σχέση μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και της BlackRock;
Η σχέση είναι ουσιαστικά τυποποιημένη, με την BlackRock να έχει σημαντική επιρροή στις αγορές περιουσιακών στοιχείων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας μέσω της αγοράς ETF. Αυτό φάνηκε όταν ο υπουργός Οικονομικών του Trump, Steve Mnuchin, διατηρούσε καθημερινή επαφή με τον Larry Fink, και ενισχύθηκε περαιτέρω υπό την διορισμένη από τον Biden Janet Yellen.
Ερώτηση 19: Πώς λειτουργεί το AP (Associated Press) ως κεντρικό σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων;
Το AP λειτουργεί ως κεντρικό σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων που διανέμει εγκεκριμένες αφηγήσεις στους δημοσιογράφους. Οι ιστορίες έρχονται μέσω του AP στις 6 π.μ., οι συντάκτες επιλέγουν από αυτές τις επιλογές και οι δημοσιογράφοι τις υλοποιούν. Αυτό δημιουργεί ενιαία μηνύματα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, όπως αποδεικνύεται από τον πρόσφατο επαναπροσδιορισμό του όρου «ύφεση».
Ερώτηση 20: Γιατί τα μέσα ενημέρωσης θεωρούνται ότι ακολουθούν κανόνες και όχι ότι δημιουργούν κανόνες;
Τα μέσα ενημέρωσης λαμβάνουν τις κατευθύνσεις τους μέσω κεντρικών συστημάτων και λαμβάνουν το υπόμνημα μόνο αφού έχουν ληφθεί αποφάσεις σε ανώτερα επίπεδα. Συχνά καλύπτουν θέματα σαν να είναι ακόμη προς συζήτηση, ενώ στην πραγματικότητα οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί, αποδεικνύοντας έτσι τον ρόλο τους ως εκτελεστών και όχι ως φορέων λήψης αποφάσεων.
21: Πώς η χρηματοδότηση της ακαδημαϊκής έρευνας διαμορφώνει τις αφηγήσεις πολιτικής;
Η ακαδημαϊκή έρευνα ενθαρρύνεται ενεργά μέσω στοχευμένης χρηματοδότησης από την κυβέρνηση και ιδιωτικά ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Grantham. Τα ερευνητικά θέματα καθορίζονται από πάνω προς τα κάτω μέσω συγκεκριμένων προσκλήσεων υποβολής προτάσεων, με χρηματοδότηση εκατομμυρίων που συνδέεται με τα προτιμώμενα θέματα, καθιστώντας τους ακαδημαϊκούς ουσιαστικά πληρωμένους διαφημιστές που παράγουν επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τις προαποφασισμένες πολιτικές.
Ερώτηση 22: Τι ρόλο παίζουν οι κρατικές επιχορηγήσεις στην κατεύθυνση της έρευνας;
Οι κυβερνήσεις εκδίδουν ειδικές προσκλήσεις για έρευνα σε προκαθορισμένα θέματα, προσφέροντας σημαντική χρηματοδότηση για μελέτες που ευθυγραμμίζονται με τα επιθυμητά αποτελέσματα πολιτικής. Αυτό δημιουργεί ένα σύστημα όπου το ακαδημαϊκό έργο δεν παράγεται οργανικά, αλλά ανατίθεται για να υποστηρίξει ήδη αποφασισμένες θέσεις.
Ερώτηση 23: Πώς το νομικό σύστημα επιβάλλει τις αποφάσεις των δομών εξουσίας;
Το νομικό σύστημα λειτουργεί με βάση την αποφασιστικότητα και όχι με βάση το συνεπές κράτος δικαίου, όπως αποδεικνύεται από την επιλεκτική επιβολή. Ενώ ο νόμος δεν ισχύει για τον κυρίαρχο (ο οποίος αποφασίζει για τις εξαιρέσεις), ισχύει αυστηρά για τον γενικό πληθυσμό και στηρίζει τις πολιτισμικές αλλαγές.
Ερώτηση 24: Τι σημαίνει η φράση «η κουλτούρα είναι κατάντη του δικαίου»;
Τα σημερινά πολιτιστικά φαινόμενα όπως η ιδεολογία «woke» είναι απλώς η εφαρμογή του νόμου περί πολιτικών δικαιωμάτων και παρόμοιων νομικών πλαισίων. Πρώτα έρχεται ο νόμος, και στη συνέχεια η κουλτούρα προλαβαίνει να ταιριάξει με ό,τι έχει ήδη κωδικοποιηθεί, όπως αποδεικνύεται από περιπτώσεις όπως η μήνυση κατά των Starbucks επειδή κάλεσαν την αστυνομία σε πελάτες που δεν πλήρωναν.
Ερώτηση 25: Πώς η επιλεκτική επιβολή καταδεικνύει τη δυναμική της εξουσίας;
Η επιλεκτική επιβολή είναι εμφανής σε περιπτώσεις όπως η έφοδος του FBI στο σπίτι του Τrump για μικροπαραβάσεις, ενώ αγνοεί τα υποτιθέμενα ελίτ εγκλήματα. Αυτό καταδεικνύει πώς η εξουσία είναι πάντα αποφασιστική, με την επιβολή του νόμου να ενεργεί με βάση τις δομές εξουσίας και όχι με βάση τη συνεπή εφαρμογή του νόμου.
Ερώτηση 26: Ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ αυτού του μοντέλου εξουσίας και του Καθεδρικού του Curtis Yarvin;
Σε αντίθεση με το μοντέλο του καθεδρικού ναού του Yarvin, το οποίο τοποθετεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την ακαδημαϊκή κοινότητα κοντά στην κορυφή, το μοντέλο Octopus τα τοποθετεί χαμηλότερα στην ιεραρχία. Η βασική διαφορά έγκειται στην αναγνώριση του υπέρτατου ρόλου της οικονομικής δύναμης (το σεντούκι) και των δικτύων ΜΚΟ στην κατεύθυνση τόσο των μέσων ενημέρωσης όσο και των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.
Ερώτηση 27: Πώς σχετίζεται το «στέμμα» (κυβέρνηση) με το «δίκτυο» στη δομή εξουσίας;
Το στέμμα (επίσημη κυβέρνηση) βρίσκεται κάτω από το στήθος και το δίκτυο στην ιεραρχία, λαμβάνοντας πολιτικές οδηγίες από τις ΜΚΟ και εφαρμόζοντάς τες μέσω της επιβολής του νόμου και της δημόσιας διοίκησης. Ο ρόλος της κυβέρνησης είναι κυρίως η εφαρμογή και όχι η δημιουργία πολιτικής.
Ερώτηση 28: Ποιο ρόλο διαδραματίζει η δημόσια διοίκηση στην εφαρμογή των αποφάσεων;
Η δημόσια υπηρεσία, η οποία αντιπροσωπεύεται ως «η αίθουσα» στο μοντέλο, λαμβάνει τις αποφάσεις που παραδίδονται μέσω του στέμματος και τις θέτει σε εφαρμογή γραφειοκρατικά. Λειτουργεί ως εκτελεστές και όχι ως φορείς λήψης αποφάσεων στη δομή εξουσίας.
Ερώτηση 29: Πώς χρησιμοποιούν διαφορετικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οι διάφορες παρατάξεις της ελίτ;
Οι νεοσυντηρητικοί και οι τεχνο-παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με διαφορετικούς τρόπους για να επιτύχουν τους στόχους τους. Ενώ και οι δύο μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα ενημέρωσης ως εργαλείο, διατηρούν ξεχωριστά κόκκινα και μπλε συστήματα μέσων ενημέρωσης για να προωθήσουν τις αντίστοιχες ατζέντες τους, περιορίζοντας παράλληλα τη λαϊκιστική ενέργεια.
Ερώτηση 30: Ποια είναι η σημασία των τριμηνιαίων επιστολών του διευθύνοντος συμβούλου της BlackRock;
Οι τριμηνιαίες επιστολές του Larry Fink προς τους διευθύνοντες συμβούλους λειτουργούν ως άμεσες εντολές μεταμφιεσμένες σε οδηγίες, απειλώντας με συνέπειες για τη μη συμμόρφωση με πρωτοβουλίες όπως οι στόχοι Net Zero. Οι επιστολές αυτές καταδεικνύουν τη δύναμη της BlackRock να διαμορφώνει την εταιρική συμπεριφορά μέσω της θεσμικής πίεσης.
31: Πώς το καθεστώς περιορίζει τα λαϊκιστικά κινήματα;
Το καθεστώς περιορίζει τον λαϊκισμό μέσω ενός φάσματος επιτρεπόμενων διαφωνιών, με ορισμένες θέσεις (όπως οι θέσεις κατά των τρανς ή κατά της CRT-Κριτική φυλετική θεωρία) να επιτρέπονται και μάλιστα να επιβραβεύονται, ενώ άλλες μορφές διαφωνίας απαγορεύονται πλήρως. Αυτή η στρατηγική ανάσχεσης επιτρέπει την ελεγχόμενη αντιπολίτευση, ενώ αποτρέπει τις πραγματικές απειλές για την εξουσία.
Ερώτηση 32: Ποιο είναι το φάσμα της επιτρεπτής διαφωνίας;
Υπάρχει μια ολισθαίνουσα κλίμακα όπου ορισμένες μορφές διαφωνίας (κατά των τρανς, κατά της CRT, κατά των αμβλώσεων) συνοδεύονται από οικονομικές και επαγγελματικές ανταμοιβές εντός του καθεστώτος, ενώ άλλα θέματα αποτελούν απόλυτες «απαγορευμένες ζώνες». Αυτή η κλίμακα δείχνει τι θεωρεί το καθεστώς πραγματικά ιερό σε σχέση με αυτό που μπορεί να συγκρατήσει με ασφάλεια.
Ερώτηση 33: Γιατί μπορεί το καθεστώς να χρειάζεται να «βάλει το τζίνι του “woke” (της αφύπνισης) πίσω στο μπουκάλι»;
Το καθεστώς μπορεί να χρειάζεται να περιορίσει την «woke» ιδεολογία για να εδραιώσει τον έλεγχο και να διαλύσει τη γνήσια ενέργεια των αντιφρονούντων. Τα σημάδια αυτού περιλαμβάνουν τον Blair που διέταξε τον Starmer να «ρίξει το woke», τον Biden που θεωρείται «πολύ woke» για τους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, και τον Larry Fink που αρνείται ότι είναι «woke», υποδεικνύοντας ότι γίνεται ένα τοξικό brand.
Ερώτηση 34: Πώς η ρωσική οικονομική εναλλακτική λύση δείχνει πιθανή αντίσταση;
Η απομάκρυνση της Ρωσίας από το SWIFT ανάγκασε την ανάπτυξη εναλλακτικών συστημάτων συναλλαγών, αποδεικνύοντας πώς οι εθνικές κυβερνήσεις μπορούν να δημιουργήσουν εναλλακτικές λύσεις στη δομή εξουσίας του θώρακα. Αυτό δείχνει πιθανούς δρόμους για το σπάσιμο του μονοπωλίου εταιρειών όπως η Visa και η Mastercard.
Ερώτηση 35: Ποιο ρόλο παίζουν η Visa και η Mastercard στη δομή εξουσίας;
Οι εταιρείες αυτές ελέγχουν σχεδόν όλες τις παγκόσμιες πιστωτικές συναλλαγές στην κοινωνία χωρίς μετρητά, δίνοντάς τους σημαντική δύναμη στην πρόσβαση του ατόμου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η ικανότητά τους να αποκόπτουν άτομα ή οντότητες καταδεικνύει την ανάγκη για κρατικά υποστηριζόμενες εναλλακτικές λύσεις.
Ερώτηση 36: Πώς χρησιμοποιεί το σεντούκι (χρηματοπιστωτικό σύστημα) το δίκτυο για να ασκήσει εξουσία;
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρηματοδοτεί δίκτυα ιδρυμάτων και ΜΚΟ που στη συνέχεια αναπτύσσουν και προωθούν πολιτικές ευθυγραμμισμένες με τα συμφέροντα του θώρακα. Αυτό δημιουργεί μια άμεση γραμμή επιρροής από την οικονομική εξουσία στην εφαρμογή της πολιτικής μέσω φαινομενικά ανεξάρτητων οργανώσεων.
Ερώτηση 37: Ποια είναι η σημασία της παθητικής διαχείρισης στο σύγχρονο χρηματοπιστωτικό σύστημα;
Η παθητική διαχείριση αποτελεί παράδειγμα της διαχειριστικής θέσης του Burnham, όπου ανοργάνωτες μάζες μετόχων κυβερνώνται από οργανωμένες διαχειριστικές ελίτ. Η θέση της BlackRock και της Vanguard ως παθητικών διαχειριστών τους επιτρέπει να ελέγχουν τεράστια περιουσιακά στοιχεία χωρίς άμεση ιδιοκτησία.
Ερώτηση 38: Πώς ανταγωνίζονται και συνεργάζονται οι φατρίες των ελίτ σε καταστάσεις κρίσης;
Κατά τη διάρκεια του COVID, οι τεχνο-παγκοσμιοποιητές κέρδισαν την εξουσία, ενώ η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας ωφέλησε τους νεοσυντηρητικούς. Ορισμένες ελίτ, όπως ο Tony Blair, διατηρούν θέσεις σε πολλαπλές παρατάξεις, αν και τελικά οι τεχνο-παγκοσμιοποιητές ίσως χρειαστεί να δουν τους νεοσυντηρητικούς ως αντίπαλα κάστρα λόγω των αντικρουόμενων στόχων.
Ερώτηση 39: Τι ρόλο παίζει η στρατιωτική ισχύς στο παγκόσμιο σύστημα;
Η στρατιωτική ισχύς απουσιάζει αξιοσημείωτα από την πρωταρχική δομή ισχύος, γεγονός που υποδηλώνει τη μειωμένη σημασία της σε σχέση με την οικονομική και εταιρική ισχύ. Ωστόσο, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον η στρατιωτική δύναμη θα μπορούσε να αμφισβητήσει αποτελεσματικά την εταιρική εξουσία εάν μια κυβέρνηση επιχειρούσε να εθνικοποιήσει μεγάλες εταιρείες.
Ερώτηση 40: Πώς θα μπορούσε να μεταβληθεί η δυναμική της ισχύος στο μέλλον σύμφωνα με το μοντέλο;
Το μοντέλο υποδηλώνει πιθανή σύγκρουση μεταξύ τεχνο-παγκοσμιοποιητών και νεοσυντηρητικών, με τους τριτοκοσμικούς να ευθυγραμμίζονται ενδεχομένως με τους τεχνο-παγκοσμιοποιητές ενάντια στην αμερικανική εξουσία. Οι κρατικές προσπάθειες για τη δημιουργία εναλλακτικών λύσεων στα χρηματοπιστωτικά συστήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικές μάχες εξουσίας, ενδεχομένως και σε στρατιωτική αντιπαράθεση.
Ερώτηση 41: Πώς η θρησκευτική θεσμική αιχμαλωσία εξυπηρετεί τους σκοπούς του καθεστώτος;
Τα θρησκευτικά ιδρύματα γίνονται «δερμάτινα κοστούμια» για την ιδεολογία του καθεστώτος, καθώς αναγκάζονται να υποτάξουν το παραδοσιακό δόγμα στις τρέχουσες ιδεολογικές απαιτήσεις. Οι εκκλησίες πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στις αξίες του καθεστώτος (όπως οι σημαίες Pride, η υποστήριξη της Ουκρανίας ή ο George Floyd) έναντι των παραδοσιακών θρησκευτικών διδασκαλιών, αποδεικνύοντας πώς η εξουσία εξαλείφει τα αντίπαλα συστήματα αξιών μέσω της αναγκαστικής συμμόρφωσης και όχι της άμεσης αντιπαράθεσης.
Ερώτηση 42: Τι αποκαλύπτει το περιστατικό Whoopi Goldberg/ADL σχετικά με τη δυναμική της εξουσίας;
Το περιστατικό κατέδειξε μια μακιαβελική επίδειξη εξουσίας, όπου ο πρόεδρος της ADL Jonathan Greenblat τιμώρησε δημοσίως την Goldberg σε τηλεοπτική εκπομπή υψηλής τηλεθέασης. Αυτό έδειξε πώς ακόμη και μια πλούσια, υψηλού κύρους προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης πρέπει να υποταχθεί στην εξουσία του καθεστώτος, με τη δημόσια φύση της επίδειξης να καταδεικνύει σκόπιμα την ιεραρχία και τις σχέσεις εξουσίας.
Ερώτηση 43: Πώς ανακατευθύνθηκε η Occupy Wall Street από τη δομή εξουσίας;
Μετά την οικονομική κρίση του 2008, η οικονομική κριτική της Occupy Wall Street ανακατευθύνθηκε αποτελεσματικά σε φυλετικά ζητήματα, όπως καταδεικνύεται από τη δραματική αύξηση της κάλυψης της φυλής και του ρατσισμού από τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό δείχνει πώς το καθεστώς μπορεί να μετατοπίσει την προσοχή από την οικονομική εξουσία σε κοινωνικά ζητήματα που δεν απειλούν τις βασικές δομές εξουσίας.
Ερώτηση 44: Ποιοι παραλληλισμοί υπάρχουν μεταξύ της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών και της σύγχρονης εταιρικής εξουσίας;
Ενώ η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών αντιπροσώπευε τεράστια εταιρική δύναμη, τελικά εθνικοποιήθηκε από τη βρετανική κυβέρνηση. Οι σημερινές εταιρικές δυνάμεις, όπως η Google, μπορεί να είναι πολύ ισχυρές για να εθνικοποιηθούν από τις κυβερνήσεις, έχοντας ενδεχομένως ακόμη και τη δυνατότητα να αντισταθούν με ιδιωτική στρατιωτική δύναμη, δείχνοντας την εξέλιξη της εταιρικής εξουσίας πέρα από τα ιστορικά προηγούμενα.
Ερώτηση 45: Πώς η μελέτη περίπτωσης Beyond Meat καταδεικνύει την εφαρμογή πολιτικής;
Ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2019 προανήγγειλε την ώθηση για εναλλακτικές λύσεις κρέατος φυτικής προέλευσης κατά τρία χρόνια, με την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης να ακολουθεί το ακριβές περίγραμμα της εκστρατείας που καθορίζεται στο έγγραφο. Αυτό δείχνει πώς οι πολιτικές αποφασίζονται σε ανώτερα επίπεδα πριν εφαρμοστούν μέσω συντονισμένων δράσεων των μέσων ενημέρωσης και των εταιρειών.
Ερώτηση 46: Τι αποκαλύπτουν οι πρόσφατες ενέργειες του Τέξας κατά της BlackRock σχετικά με την πιθανή αντίσταση;
Η απαγόρευση της BlackRock από το Τέξας να κάνει κρατικές επενδύσεις, αν και επισήμως αφορά τις πετρελαϊκές μετοχές, αντιπροσωπεύει μια από τις πρώτες σημαντικές προκλήσεις σε κρατικό επίπεδο για την οικονομική εξουσία. Αυτό καταδεικνύει δυνητικούς δρόμους για την αντίσταση σε κρατικό επίπεδο στον έλεγχο των θεσμικών επενδυτών, ακόμη και αν αρχικά δικαιολογείται για στενούς λόγους.
Ερώτηση 47: Πώς λειτουργεί η αγορά ETF ως μηχανισμός ελέγχου;
Η αγορά ETF, η οποία είναι συμβεβλημένη με την BlackRock, παρέχει στην εταιρεία άμεση επιρροή στις αγορές περιουσιακών στοιχείων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Αυτό δημιουργεί μια άμεση γραμμή μεταξύ της ιδιωτικής οικονομικής δύναμης και της κυβερνητικής νομισματικής πολιτικής, αποδεικνύοντας την ολοκλήρωση της εταιρικής και της κρατικής εξουσίας.
Ερώτηση 48: Τι αποκαλύπτει η επιρροή του Tony Blair για τη βρετανική πολιτική δυναμική;
Η επιρροή του Blair εκτείνεται σε όλα τα μεγάλα πολιτικά κόμματα, με τους υποψήφιους για την ηγεσία των Συντηρητικών είτε να τον επαινούν ρητά είτε να βαφτίζονται διάδοχοί του από τα μέσα ενημέρωσης. Αυτό δείχνει πώς ο έλεγχος του καθεστώτος υπερβαίνει τις παραδοσιακές πολιτικές διαιρέσεις, με τα υποτιθέμενα αντίπαλα κόμματα να αντιπροσωπεύουν όλα παραλλαγές της ίδιας δομής εξουσίας.
49: Πώς λειτουργεί το εταιρικό Ανθρώπινο Δυναμικό ως μηχανισμός επιβολής;
Τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού χρησιμεύουν ως εσωτερικοί μηχανισμοί επιβολής των αξιών του καθεστώτος, δημιουργώντας μια διαλεκτική σχέση όπου ακόμη και οι διευθύνοντες σύμβουλοι πρέπει να ανταποκρίνονται στην πίεση των ομάδων ανθρώπινου δυναμικού που έχουν αποφοιτήσει από την υπηρεσία τους. Αυτή η εσωτερική πίεση συνδυάζεται με την εξωτερική θεσμική πίεση για να εξασφαλιστεί η εταιρική συμμόρφωση με τους στόχους του καθεστώτος.
Ερώτηση 50: Τι αποκαλύπτει η υπόθεση διακρίσεων της Starbucks για τη νομική εξουσία;
Η υπόθεση της Starbucks, όπου η εταιρεία μηνύθηκε επειδή κάλεσε την αστυνομία σε πελάτες που δεν πλήρωναν, καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο ο νόμος περί πολιτικών δικαιωμάτων διαμορφώνει την εταιρική συμπεριφορά. Η ανάλυση του Frame Games Radio έδειξε πώς τα νομικά πλαίσια εξαναγκάζουν την εταιρική συμμόρφωση με τις αξίες του καθεστώτος, ανεξάρτητα από επιχειρηματικές εκτιμήσεις.
Ερώτηση 51: Πώς η πολιτική διαγραφής χρέους καταδεικνύει τους τριτοκοσμικούς περιορισμούς;
Ενώ ο Soros και οι τριτοκοσμικοί υποστήριξαν τη διαγραφή του χρέους του τρίτου κόσμου, η περιορισμένη επιτυχία τους στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής καταδεικνύει τη σχετική αδυναμία τους σε σύγκριση με άλλες ελίτ. Αυτό δείχνει πώς ακόμη και πλούσιοι ακτιβιστές μπορούν να αποτύχουν να επιτύχουν στόχους που έρχονται σε σύγκρουση με τις βασικές δομές οικονομικής εξουσίας.
Ερώτηση 52: Πώς οι ιδιοκτησιακές θέσεις της BlackRock και της Vanguard δημιουργούν έλεγχο;
Οι μειοψηφικές συμμετοχές 4-8% σε μεγάλες εταιρείες δημιουργούν έλεγχο μέσω συντονισμένης δράσης και όχι μέσω άμεσης ιδιοκτησίας. Αυτό δείχνει πώς η σύγχρονη εξουσία λειτουργεί μέσω της επιρροής και της πίεσης και όχι μέσω του άμεσου ελέγχου, καθιστώντας την αντίσταση πιο δύσκολη.
Ερώτηση 53: Ποιοι παραλληλισμοί υπάρχουν μεταξύ της απόπειρας εθνικοποίησης της Ford από τον FDR και της σύγχρονης εταιρικής εξουσίας;
Η εποχή του FDR αντιπροσώπευε ισχυρότερη κρατική εξουσία σε σχέση με την εταιρική εξουσία, καθιστώντας την εθνικοποίηση μια αξιόπιστη απειλή. Η σημερινή αντίστροφη σχέση εξουσίας, όπου οι εταιρείες θα μπορούσαν να αντισταθούν αποτελεσματικά στην κρατική δράση, καταδεικνύει τη θεμελιώδη αλλαγή στη δυναμική της εξουσίας κράτους-εταιρειών.
Ερώτηση 54: Πώς η εξέλιξη του Συντηρητικού Κόμματος καταδεικνύει τη σύλληψη του καθεστώτος;
Η μετεξέλιξη του Συντηρητικού Κόμματος, με παράδειγμα τους υποψηφίους για την ηγεσία που επικαλούνται τον Tony Blair και υιοθετούν καθεστωτικές αξίες, δείχνει πώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης αιχμαλωτίζονται και μετατρέπονται σε καθεστωτικά οχήματα, διατηρώντας παράλληλα την ψευδαίσθηση της πολιτικής επιλογής.
Ερώτηση 55: Πώς αναπτύσσονται οι εθνικές εναλλακτικές λύσεις στα χρηματοπιστωτικά συστήματα;
Η δημιουργία εναλλακτικών συστημάτων πληρωμών από τη Ρωσία μετά την κατάργηση του SWIFT δείχνει πώς οι εθνικές κυβερνήσεις μπορούν να αναπτύξουν ανεξάρτητες χρηματοπιστωτικές υποδομές. Αυτό δείχνει δυνητικούς δρόμους για την απελευθέρωση από τον οικονομικό έλεγχο του καθεστώτος, αν και με σημαντικό κόστος.
Ερώτηση 56: Ποιο ρόλο παίζουν η εκπαίδευση σε θέματα ποικιλομορφίας και η εσωτερική εταιρική κουλτούρα στη διατήρηση της εξουσίας;
Η εταιρική κουλτούρα και η εκπαίδευση σε θέματα ποικιλομορφίας λειτουργούν ως εσωτερικοί μηχανισμοί επιβολής, δημιουργώντας αυτολογοκρισία και συμμόρφωση μέσω του φόβου των επαγγελματικών συνεπειών. Αυτό δημιουργεί ένα σύστημα όπου οι εργαζόμενοι γίνονται φορείς επιβολής των αξιών του καθεστώτος εντός των οργανισμών.
Σημ.: Όλα τα χρηματοοικονομικά συστήματα είτε «Δύσης» είτε «Ανατολής» ελέγχονται από τα ίδια κέντρα εξουσίας.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
---Δικτυογραφία :
The Octopus - Lies are Unbekoming