Ο The Spectator Έχει Δίκιο, Τα Μηνύματα Κινδυνολογίας Για Το Κλίμα Βλάπτουν Τους Ανθρώπους
Μετάφραση: Απολλόδωρος
12 Απριλίου 2024 | Linnea Lueken | Διαβάστε το εδώ
Ένα πρόσφατο κύριο άρθρο στο The Spectator υποστηρίζει ότι τα κινδυνολογικά μηνύματα, όπως οι προειδοποιήσεις για επικείμενη καταστροφή από τους ακτιβιστές του κλίματος και τα Ηνωμένα Έθνη, είναι υπερβολικά και ακόμη και επιβλαβή. Αυτό είναι αλήθεια. Τα δεδομένα δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία καταστροφή για την ανθρωπότητα λόγω της κλιματικής αλλαγής και οι μελέτες δείχνουν ότι τα κινδυνολογικά μηνύματα είναι αντιπαραγωγικά και βλάπτουν την ψυχική υγεία των ανθρώπων που τα παίρνουν κατάκαρδα.
Το άρθρο με τίτλο: “The irresponsibility of ‘two years to save the planet’” ( «Η ανευθυνότητα του “δύο χρόνια για να σωθεί ο πλανήτης”») που έγραψε ο Ross Clark, περιγράφει την υπερβολική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι κινδυνολόγοι για το κλίμα, όπως η έννοια της κλιματικής κρίσης ή το να δίνουν στην ανθρωπότητα μια αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή, και πώς είναι αντιπαραγωγική ή ακόμη και επιβλαβής. Η συζήτηση αυτή ακολουθεί τους πρόσφατους ισχυρισμούς του εκτελεστικού γραμματέα της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, στον οποίο δήλωσε ότι απομένουν μόνο δύο χρόνια για να σωθεί ο πλανήτης.
Ο Clark επισημαίνει ότι αυτές οι προειδοποιήσεις για «λίγα μόνο χρόνια έμειναν» έχουν γίνει επανειλημμένα, και «συμφωνα με τα μαθηματικά μου αυτό σημαίνει ότι γίναμε καταδικασμένοι πριν από δώδεκα χρόνια, οπότε είχα παραιτηθεί από το να κάθομαι και να περιμένω ήρεμα το τέλος, όπως το ηλικιωμένο ζευγάρι που καθόταν στις ξαπλώστρες στον Τιτανικό κρατώντας το χέρι του καθώς το πλοίο βυθιζόταν».
Πέρα από το χιούμορ, την προοπτική του Clark συμμερίζονται πολλοί, και όχι μόνο όσοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την αφήγηση της κλιματικής κρίσης. Ο Climate Realism κάλυψε μια τάση πέρυσι στα μέσα ενημέρωσης που παραδέχτηκαν ότι η αφήγηση της καταστροφής γινόταν αντιπαραγωγική ακόμη και για τους επίδοξους υποστηρικτές τους, καθώς οι «καταδικαστές» του κλίματος άρχισαν να πιστεύουν ότι ήταν ήδη πολύ αργά για να κάνουμε κάτι για την κλιματική αλλαγή, οπότε γιατί να ασχοληθούμε.
Η Washington Post δήλωσε τότε ότι «ορισμένοι επιστήμονες και εμπειρογνώμονες ανησυχούν ότι η ηττοπάθειά τους - η οποία θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειες ανάληψης δράσης - μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνη με την άρνηση του κλίματος».
Ο Climate Realism είχε συζητήσει προηγουμένως ένα άλλο άρθρο του Clark, όπου επεσήμανε ότι «αν πιστεύετε ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι ούτως ή άλλως καταδικασμένες - όπως προφανώς πιστεύει το 56% των νέων - ποιο είναι το κίνητρο για να μειωθούν οι εκπομπές;».
Εκτός από το γενικότερο μη ζήτημα της κλιματικής απάθειας, ωστόσο, υπάρχει ένα ανησυχητικό αποτέλεσμα της καταστροφολογίας, και αυτό είναι η κατάσταση της ψυχικής υγείας των νέων ανθρώπων. Ο Clark μιλάει για μια μελέτη του 2021, η οποία υπέβαλε σε φοιτητές του Πανεπιστημίου του Bath ηλικίας 16 έως 25 ετών ερωτήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή, από την οποία προέκυψε ότι «το 45% των ατόμων αυτής της ηλικιακής ομάδας ανησυχούσε τόσο πολύ για την κλιματική αλλαγή που επηρέαζε την καθημερινή τους ζωή, ενώ το 56% δήλωσε ότι πίστευε ότι η ανθρωπότητα ήταν καταδικασμένη και το 40% δήλωσε ότι δίσταζε να κάνει παιδιά επειδή θα τα μεγάλωνε σε έναν μη κατοικήσιμο κόσμο».
Συνεχίζει λέγοντας ότι: «καμιά λογική ερμηνεία των στοιχείων δεν θα έλεγε ότι η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη από την αλλαγή του κλίματος», κάτι που είναι απολύτως αληθές. Ο καιρός δεν γίνεται πιο ακραίος, ο πλανήτης πρασινίζει και η παραγωγή καλλιεργειών αυξάνεται, ενώ ζητήματα όπως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας συμβαίνουν με πολύ ελεγχόμενο ρυθμό.
Το Climate Realism έχει επίσης ασχοληθεί με το γεγονός ότι η ψυχική υγεία πολλών ανθρώπων επηρεάζεται από την κάλυψη της κλιματικής αλλαγής από τα μέσα ενημέρωσης, εδώ, εδώ και εδώ, για παράδειγμα. Τα μέσα ενημέρωσης και οι κινδυνολόγοι διασπείρουν καταστροφικές αφηγήσεις που τα δεδομένα του πραγματικού κόσμου καταρρίπτουν, αλλά, δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν τη διαφημιστική εκστρατεία και δεν ελέγχουν ή δεν ακολουθούν την επιστήμη.
Είναι πάντα ευεργετικό όταν μέσα ενημέρωσης, όπως το The Spectator, δημοσιεύουν άρθρα που παρέχουν την απαραίτητη ισορροπία στη συζήτηση. Μπροστά στις άφθονες αποδείξεις ότι δεν επίκειται κλιματική κρίση, είναι παράλογο να τρομοκρατείται κανείς ή να στεναχωριέται βαθιά από την κλιματική αλλαγή. Χρειάζονται προσπάθειες όπως αυτή του Clark για να “εμβολιαστούν” οι άνθρωποι ενάντια στην καταστροφολογία με την αλήθεια.
Δικτυογραφία:The Spectator is Right, Climate Alarmist Messaging is Harming People - ClimateRealism
https://climaterealism.com/2024/04/the-spectator-is-right-climate-alarmist-messaging-is-harming-people/