Επιστημονισμός και Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας (STR). Μέρος 1(α), Μια Απλή Επισκόπηση της STR και μια Εισαγωγή των Πιθανών Ελαττωμάτων της
Μια εισαγωγή σε ένα περίπλοκο αλλά σημαντικό θέμα που έχει πολλές επιπτώσεις αν διαψευσθεί κάποια από τις υποτιθέμενες «αποδείξεις» του.
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Dr Ferdinand Santos III | 10 Νοεμβρίου 2023
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Εισαγωγή
Γιατί η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας ή STR του Αϊνστάιν και τα υποτιθέμενα ελαττώματα της είναι σημαντική με όλα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν στον κόσμο μας; Είναι ένας πολύ περίπλοκος τομέας. Όσοι από εμάς έχουμε αφιερώσει χρόνο μελετώντας και διερευνώντας αυτό το θέμα γνωρίζουμε τη σημασία του τόσο εντός όσο και εκτός της επιστήμης, ειδικά δεδομένων των συχνά υστερικών και υπερβολικών ισχυρισμών των υποστηρικτών της σχετικά με τα απεριόριστα θαύματα και τη γνώση που προσφέρει στην ανθρωπότητα. Η STR έχει πράγματι προσδώσει αποδείξεις και οφέλη, αλλά πολλά από αυτά είναι εντελώς ανοιχτά σε αμφισβήτηση αν και η ενιαία αφήγηση της «επιστήμης» δεν θα συζητήσει ποτέ τέτοια θέματα.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους μη ειδικούς να ασχοληθούν με την STR εκτός από την πρακτική του χρήση σε ορισμένες τεχνικές και επιστημονικές εφαρμογές.
Πρώτον, όποιος μελετά αντικειμενικά το STR πρέπει να παρατηρήσει ότι το STR είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα στη σύγχρονη ιστορία της λατρείας της "επιστήμης" ή του Επιστημονισμού, όπου τα μυστικά και τα εσωτεριστικά, συχνά άσχετα με τις φυσικές αποδείξεις, γίνονται "νόμοι". Από αυτά τα "αξιώματα" παρατηρεί κανείς τη δημιουργία ολόκληρων βιομηχανιών και πειθήνιων μέσων ενημέρωσης, γεμάτων χρηματοδότηση και εξουσία. Έτσι λειτουργεί πλέον η "σύγχρονη επιστήμη". Συχνά έχει ελάχιστη σχέση με τη φυσική επιστήμη.
Δεύτερον, η ανάδειξη της "επιστήμης" σε λατρεία, συμπεριλαμβανομένων "ηρώων" όπως ο Αϊνστάιν που πρέπει να αποθεώνονται και να λατρεύονται, παρέχει ένα πολιτιστικό υπόβαθρο για τον ολοκληρωτισμό, όπως αποδεικνύεται από το σχέδιο Corona (σημ.: κοροϊδοϊός), όπου η "επιστήμη" (μόνο μυθοπλασία), με το ιερατείο των "επιστημόνων" και των "ειδικών" που προσκολλώνται στο μόνο ιερό ευαγγέλιο της κοσμικής αλήθειας, επικαλούνται ως αιτιολογία για την πλήρη καταστροφή της ελευθερίας και των δικαιωμάτων. Η Corona μπορεί να περιγραφεί με ακρίβεια ως ένα πιλοτικό σχέδιο γεωφασισμού. Ο επιστημονισμός ή η θρησκεία της επιστήμης, είναι απαραίτητη για έναν τεχνοκρατικό φασισμό, με τους εξυψωμένους προφήτες, ιερείς, καρδινάλιους και επισκόπους, απέναντι στους οποίους καμία αίρεση ή αιρετικός δεν μπορεί να σταθεί.
Τρίτον, αν υπάρχει μια αποσύνδεση μεταξύ της STR και της πρακτικής φυσικής πραγματικότητας, αυτό θα πρέπει εξ ορισμού να καθυστερεί και να εμποδίζει την πραγματική επιστημονική πρόοδο, ιδίως στη φυσική και την κοσμολογία. Ολόκληρα τμήματα και των δύο θα πρέπει να επανεκτιμηθούν όταν αρκετές γενναίες ψυχές θα τολμήσουν να θέσουν την STR σε κατάλληλη φυσική δοκιμασία και να αξιολογήσουν τις ταυτολογικές ασυνέπειές του. Αυτό περιλαμβάνει τα προφανή ζητήματα και τις διαψεύσεις της θεολογίας της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang).
Οργάνωση της συζήτησης
Ακολουθεί το πρώτο μέρος από 4 άρθρα σχετικά με το θέμα, χωρισμένα σε ίσα μέρη λόγω πολυπλοκότητας και έκτασης.
Το πρώτο μέρος χωρίζεται σε (α) και (β) για την εισαγωγή στο θέμα. Το πρώτο μέρος (α) εξετάζει τη θεωρία, το πλαίσιό της και την πρωταρχική της εστίαση. Το πρώτο μέρος (β) εμβαθύνει στα υποκείμενα μαθηματικά μοντέλα.
Το δεύτερο μέρος εξετάζει το ιστορικό πλαίσιο της STR και βασικές προγενέστερες και σύγχρονες προσωπικότητες του Αϊνστάιν, όπως ο Maxwell και ο Lorentz, καθώς και μαθηματικούς θεωρητικούς όπως ο Minkowski που επηρέασαν σημαντικά τον Αϊνστάιν.
Το τρίτο μέρος θα επικεντρωθεί στη λεπτομερή και μηδέποτε απαντημένη κριτική του διάσημου επιστήμονα Herbert Dingle στην STR (οι μόνες απαντήσεις ήταν ad hominins και η πλήρης αγνόηση των μαθηματικών και των αποδείξεών του). Ο Dingle φυσικά συκοφαντήθηκε, δέχθηκε επιθέσεις και υποβαθμίστηκε, αλλά οι πολλές αντιρρήσεις του δεν απαντήθηκαν ποτέ ούτε με πειραματικές αποδείξεις ούτε με λογικά μαθηματικά.
Στο τέταρτο μέρος θα εξεταστούν άλλες γενικές αντιρρήσεις για το STR και τα πολλά προβλήματά του εκτός της καταγγελίας του Dingle. Πολλές από αυτές είναι λεπτομερείς, λογικές και πειραματικά τεκμηριωμένες. Φυσικά απορρίπτονται ως "εκτός της επικρατούσας τάσης", λες και αυτό αποτελεί σοβαρό ελάττωμα. Στο τέταρτο μέρος θα συνοψιστούν επίσης οι συνέπειες των όσων διερευνήθηκαν.
Όλοι πρέπει να ρίξουν μια ματιά
Εν ολίγοις, οποιοσδήποτε απλός άνθρωπος με περίεργο μυαλό και με μέτριες λογικές και μαθηματικές ικανότητες μπορεί να κατανοήσει την STR. Οι ιερείς και οι προφήτες της "επιστήμης", πολλοί από τους οποίους δεν κατανοούν τη θεωρία, την κρατούν καλυμμένη με μυστήριο και λιβάνι για να αποσπάσουν συμμόρφωση και να αποφύγουν αιχμηρές και εξουθενωτικές ερωτήσεις. Μπορείτε να φανταστείτε έναν δάσκαλο να αντιδρά στη δήλωση ενός περίεργου μαθητή: «ναι, δάσκαλε, το E=mc2 είναι ενδιαφέρον, αλλά έχει ελάχιστη σχέση με τη θεωρία της σχετικότητας ή τη σχετική κίνηση και η χρήση του ως απόδειξη είναι κυκλικός συλλογισμός, αφού είναι ενσωματωμένο στο θεώρημα».
Ο αφηρημένος, κλειστός χαρακτήρας των θεωρητικών μυστικών, τα οποία δηλώνουν ότι είναι νόμοι, είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο πρέπει να εξεταστεί την STR. Είναι καιρός η "επιστήμη" να επανέλθει στην πραγματικότητα και να αναγκαστεί να εξηγήσει τη "λογική" της με απλά λόγια, στους απλούς ανθρώπους. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τις ερωτήσεις και τη συζήτηση.
Τι είναι η STR;
Το 1905 ο Αϊνστάιν εξέδωσε την εργασία του για την STR που χωρίστηκε σε δύο μέρη:
I. Kinematical Section ( Κινηματική).
II. Electrodynamical Section (Ηλεκτροδυναμική).
Η κινηματική είναι ο κλάδος της μηχανικής που ασχολείται με τα αντικείμενα που κινούνται, αλλά όχι με τις εμπλεκόμενες δυνάμεις και η ηλεκτροδυναμική είναι η μελέτη των κινούμενων ηλεκτρικών φορτίων και της αλληλεπίδρασής τους με μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία. Όλη η ουσία της STR περιέχεται στην ενότητα Ι για την κινηματική, η οποία είναι σημαντική, αν και βρήκα ελάχιστα σχόλια σχετικά με αυτήν στις κύριες δημοσιεύσεις (περισσότερα αργότερα).
Η STR παρουσιάζεται συνήθως ως εξέγερση κατά της Νευτώνειας μηχανικής. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι σωστό. Αυτό που προσπαθούσε να κάνει ο Αϊνστάιν ήταν να διορθώσει κάποια ζητήματα με τα θεωρήματα του Νεύτωνα για τη βαρύτητα - ιδίως την τροχιά του Ερμή. Προσπαθούσε να την υποστηρίξει, όχι να την εκτοπίσει. Προσέφερε την άποψη ότι κάθε αντικείμενο μέσω της βαρύτητας, μπορεί να "καμπυλώσει" τον ιστό του χώρου και του χρόνου γύρω του, σχηματίζοντας ένα είδος κατάθλιψης, παρόμοιο με ένα βαρύ αντικείμενο που ακουμπάει στο μαξιλάρι του καναπέ σας. Αντικείμενα όπως η γάτα σας ή το φως θα έπεφταν μέσα στην κοιλότητα. Αυτή είναι η καμπύλη του χωροχρόνου, την οποία ο Νεύτωνας δεν γνώριζε και η οποία τώρα αποδίδεται στον Αϊνστάιν, αλλά δεν ήταν δική του "ανακάλυψη" αλλά αρχικά του μαθηματικού Μινκόφσκι (περισσότερα αργότερα).
Τι είναι η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ή GTR
Η GTR αναπτύχθηκε το 1916, μετά το STR το 1905. Η GTR είναι απλώς μια διευρυμένη γενίκευση του αξιώματος της σχετικότητας που περιέχεται στην STR. Η GTR περιγράφει τη σχέση μεταξύ της βαρύτητας και της υποτιθέμενης γεωμετρίας του χωροχρόνου, που εφαρμόζεται σε όλα τα αντικείμενα. Η STR αντίθετα εστιάζει στο ότι οι νόμοι της φυσικής είναι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές (περισσότερα παρακάτω) και εφαρμόζεται μόνο σε αντικείμενα που κινούνται με σταθερή ταχύτητα σε ευθεία γραμμή (άρα όχι σε όλες τις περιπτώσεις χρήσης). Η GTR είναι πιο πολύπλοκο από την STR επειδή περιλαμβάνει τη βαρύτητα και την επιτάχυνση που δεν υπάρχουν στην STR.
Η GTR εξήγησε την τροχιά του Ερμή που η θεωρία του Νεύτωνα δεν μπορούσε να εξηγήσει. Νομίζω, ωστόσο, ότι αν κάποιες από τις παραδοχές της GTR είναι λανθασμένες (χωροχρόνος, αξίωμα 1 και σχετικότητα αδράνειας και ρολόγια) και αν διεξαχθεί μια εκ νέου ανάλυση της τροχιάς του Ερμή, μπορεί και αυτή να δεχτεί επίθεση. Η GTR είναι αποδεκτή από την κυρίαρχη επιστήμη ως αλάνθαστη. Ένας τομέας όπου η GTR είναι εντελώς λάθος είναι η θεολογία της Μεγάλης Έκρηξης, αν και δεν θα ακούσετε καμία κριτική από την επικρατούσα επιστήμη γι' αυτό.
Μια άλλη κοινή αντίληψη είναι ότι η STR είναι συνεπής με την GTR και αποτελεί ειδική περίπτωση της GTR υπό δύο προϋποθέσεις: (i) Πρόκειται μόνο για αδρανειακά συστήματα αναφοράς. (ii) Δεν υπάρχει ύπαρξη βαρύτητας. Αυτό σημαίνει ότι η GTR ισχύει πάντα όπου ισχύει η STR. Η διαφορά, όπως αναφέρεται παρακάτω, έγκειται στο δεύτερο αξίωμα της STR σχετικά με την ταχύτητα του φωτός.
Οι Εντολές της STR του Αϊνστάιν
Το STR περιέχει δύο αξιώματα, ή Πρέπει να υπακούσεις, τα οποία εξηγούνται σε πιο απλή γλώσσα στην επόμενη ενότητα:
1) Το αξίωμα της σχετικότητας ήοι νόμοι της φυσικής είναι αναλλοίωτοι (πανομοιότυποι) σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς (δηλαδή συστήματα αναφοράς χωρίς επιτάχυνση, δηλαδή υπάρχει μια σχετικότητα της κίνησης μεταξύ 2 αντικειμένων, απουσία ενός απόλυτου προτύπου ηρεμίας, δηλαδή ενός αιθέρα).
2) Το φως διαδίδεται πάντα στον κενό χώρο με μια ορισμένη ταχύτητα c, η οποία είναι ανεξάρτητη από την κατάσταση κίνησης του σώματος εκπομπής (ο κενός χώρος θεωρείται κενό).
Ο απλός αναγνώστης θα παρατηρήσει ότι το πρώτο αξίωμα σύμφωνα με το οποίο οι νόμοι της φυσικής είναι πανομοιότυποι (αναλλοίωτοι) σε όλες τις καταστάσεις είναι απλώς αναπόδεικτο. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τις σχέσεις αδράνειας σε κάθε πιθανό "πλαίσιο αναφοράς". Ο μη ειδικός θα αναρωτηθεί επίσης για τον "αιθέρα". Ο Αϊνστάιν απέρριψε τη θεωρία του αιθέρα, όπως και όλη η κυρίαρχη επιστήμη σήμερα. Αλλά αυτό είναι μάλλον παράλογο. Το διάστημα δεν είναι κενό- είναι γεμάτο σωματίδια. Το επιχείρημα είναι ότι δεν είναι αρκετά πυκνά για να επηρεάσουν το φως ή τη σχετική κίνηση μεταξύ 2 αντικειμένων. Αλλά πώς το ξέρουμε αυτό;
Η ανταπάντηση είναι ότι μερικά πειράματα το έχουν αποδείξει (ειδικά και συνήθως μόνο τα πειράματα Michelson-Morey το 1887, πριν από αρκετό καιρό... με τα οποία θα ασχοληθούμε αργότερα). Ποια είναι τότε η μυθική σκοτεινή ύλη που θα κάνει τις εξισώσεις του Banging να ισορροπήσουν αν όχι ο αιθέρας; Και αν ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι πιο σημαντικός από τη βαρύτητα, τότε ένας αιθέρας ή "πλάσμα" που αποτελεί μέρος αυτής της θεωρίας (Maxwell 1865), θα αναιρούσε εντελώς αυτή την υπόθεση και το αξίωμα. Λίγα πειράματα για έναν "αιθέρα" έχουν γίνει ποτέ και υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρχει. Αλλά παρεκκλίνουμε.
Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι η θεωρία είναι εξ ολοκλήρου κινηματική ή βασίζεται στην κινητική ενέργεια, δηλαδή στην ενέργεια ενός αντικειμένου σε κίνηση σε σχέση με τη μάζα του. Ο ηλεκτρομαγνητισμός, ή οι δυνάμεις του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού, δεν έχει καμία σχέση με τη θεωρία του. Αυτό είναι περίεργο, δεδομένου ότι το όλο νόημα της άσκησης για τον Αϊνστάιν ήταν να "σώσει" τη θεωρία Maxwell-Lorentz, δηλαδή τον ηλεκτρομαγνητισμό, ο οποίος δεν αποτελεί τον πυρήνα του θεωρήματός του, ή πιο συγκεκριμένα των εξισώσεών του (όχι κάποια φυσική απόδειξη της σχετικότητάς του, απλώς τα μαθηματικά). Αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι τα θεωρήματα και τα μαθηματικά των Μάξγουελ-Λόρεντζ προσαρμόζονται για το STR ώστε να λαμβάνουν υπόψη τους τη σχετικότητα και τη διάσταση του χωροχρόνου (αμφιλεγόμενη κατά την άποψη πολλών, περισσότερα αργότερα).
Η STR εστιάζει στα «ρολόγια»
Με βάση αυτά τα 2 αξιώματα μπορούμε να πούμε ότι η STR επικεντρώνεται στις σχέσεις μεταξύ άκαμπτων σωμάτων, τη "σχετικότητά " τους (αξίωμα 1), ή συγκρίνοντας τις κινήσεις τους μέσα σε "συστήματα συντεταγμένων" που είναι απλώς αντικείμενα σε ένα πλέγμα ή άξονες, χρησιμοποιώντας το αξίωμα 2 ή την ταχύτητα του φωτός. Η STR ασχολείται με τα αντικείμενα (ας πούμε 2 αντικείμενα σε σχέση το ένα με το άλλο), με κάθε αντικείμενο να διαθέτει ένα ρολόι. Ένα ρολόι σημαίνει απλώς ένα χρονικό διάστημα που μπορεί να μετρηθεί, στο οποίο η Γη είναι το "αρχικό" ή "σταθερό" ρολόι (συμπεριλαμβανομένης της περιστροφής και της τροχιάς της).
Μπορούμε στη συνέχεια να μετακινήσουμε τα αντικείμενα (αυξάνοντας την ταχύτητα του ενός, κρατώντας το άλλο στατικό) και να "παρατηρήσουμε" τι συμβαίνει με τα ρολόγια τους ή τα χρονικά διαστήματα σε σχέση μεταξύ τους και με τον στατικό παρατηρητή ή με έναν κινούμενο παρατηρητή (περισσότερα αργότερα). Παρατηρητής είναι απλώς ένα άτομο που παρακολουθεί την κίνηση ενός αντικειμένου (π.χ. ένα τρένο για τον Αϊνστάιν, ή στην απεικόνιση του Γαλιλαίου ένα κινούμενο πλοίο ή ένα δοχείο στο αμπάρι του πλοίου).
Στην ουσία η STR προσπαθεί να λύσει το χρονομετρημένο χρονικό διάστημα μεταξύ 2 αντικειμένων χρησιμοποιώντας το φως ως "σήμα" και μέτρο της μεταβολής της ταχύτητας, της κίνησης και της θέσης. Τα "σήματα", δηλαδή οι εκπομπές ή δέσμες φωτός από τα αντικείμενα, χρησιμοποιούνται τόσο για τον εντοπισμό όσο και για τη μέτρηση της αλλαγής θέσης και των χρονικών διαστημάτων. Εξ ου και τα πολύπλοκα μαθηματικά που εμπλέκονται. Η διαστολή του χρόνου είναι ένα από τα βασικά αποτελέσματα του STR, με τα κινούμενα αντικείμενα να φαίνονται πιο αργά σε έναν στατικό παρατηρητή από ό,τι ένα ακίνητο ρολόι. Όπως θα ανακαλύψουμε, υπάρχουν ωστόσο προβλήματα με τη σχετικιστική χρονική διαστολή των ρολογιών στο πλαίσιο της θεωρίας STR.
Με απλά λόγια μπορούμε να πούμε ότι η STR, όπως ορίζεται στο έγγραφο του Αϊνστάιν του 1905, το οποίο είναι το κανονικό ευαγγέλιο των πιστών της, ασχολείται με τη φυσική ύλη που μπορούμε να παρατηρήσουμε, δηλαδή, ρολόγια, σήματα (φως), στιγμές, διάρκειες, αποστάσεις και γεγονότα. Αυτά είναι πράγματι φυσικά πράγματα που μπορούν να μετρηθούν εμπειρικά. Μέχρι στιγμής όλα καλά. Είναι σημαντικό ότι η STR στην εργασία του 1905 ορίζει τη λέξη "χρόνος" ως μια στιγμή ή διάρκεια και όχι ως αιωνιότητα. Αυτό είναι σημαντικό.
Η STR και ο Χρόνος
Η STR στην αρχική της κατασκευή, όπως γράφτηκε στο έγγραφο του Αϊνστάιν, εστιάζει έτσι στη σχετικότητα των ρολογιών και είναι έτσι ανεξάρτητο από τις έννοιες που σχετίζονται με το χώρο και την "αιωνιότητα" του χρόνου. Ο χωροχρόνος προστίθεται αργότερα από τον πρώην δάσκαλο του Αϊνστάιν Herbert Minkowski, θεωρητικό των μαθηματικών, το 1908. Ο Minkowski δεν ήταν φυσικός.
Ο χωροχρόνος προστέθηκε στην STR αφού τα μαθηματικά (όχι μια πραγματική φυσική παρατηρήσιμη απόδειξη) υποτίθεται ότι υποστηρίζονταν και επιβεβαιώνονταν από την STR. Ο Minkowski είναι μια σημαντική και συνήθως ξεχασμένη φιγούρα στην ανάπτυξη της παράδοσης του αλάθητου της STR. Επίσης, το "t" ως μεταβλητή για την αιωνιότητα είναι επίσης μια εφεύρεση του Minkowski, που δεν βρέθηκε, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, στην εργασία του Αϊνστάιν το 1905.
Η επόμενη ανάρτηση εξετάζει τα μαθηματικά της STR, συμπεριλαμβανομένων των Maxwell και Lorentz, και τις επιπτώσεις της STR στη θεωρία και την πράξη. Στη συνέχεια θα ασχοληθούμε με τις επικρίσεις της STR. Αυτή η ανάρτηση είχε ως στόχο να θέσει το πλαίσιο αναφοράς και τη βάση για περαιτέρω έρευνα. Πρόκειται για ένα διαβολεμένα δύσκολο πεδίο ακόμη και για όσους από εμάς έχουν περάσει χρόνο διασχίζοντας το έδαφός του.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει με το μεγαλύτερο μέρος της «καθιερωμένης επιστήμης», η αλήθεια είναι διαφορετική από την τυπική αφήγηση.
==Κάποιες πηγές
“Relativity: The Special and General Theory" («Σχετικότητα: Η Ειδική και Γενική Θεωρία») του Άλμπερτ Αϊνστάιν
Διατίθεται στα αγγλικά
“Spacetime Physics” των Edwin F. Taylor και John Archibald Wheeler
Εισάγει την ειδική σχετικότητα με σαφή τρόπο
«Special Relativity and Classical Field Theory: The Theoretical Minimum» των Leonard Susskind και Art Friedman
Λεπτομερής αλλά προσιτή εξερεύνηση της ειδικής σχετικότητας και των συνδέσεών της με την κλασική θεωρία πεδίου.
"A Most Incomprehensible Thing: Notes Towards a Very Gentle Introduction to the Mathematics of Relativity" του Peter Collier
Επεξηγεί τις μαθηματικές έννοιες πίσω από τη σχετικότητα, καλή πηγή για όσους θέλουν να κατανοήσουν τα μαθηματικά χωρίς να βουτήξουν πολύ βαθιά σε πολύπλοκες εξισώσεις.
"Faster Than the Speed of Light: The Story of a Scientific Speculation" του João Magueijo
Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια διαφορετική άποψη σχετικά με ορισμένες πτυχές της σχετικότητας, που αποκηρύσσεται από την επικρατούσα τάση.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
Scientism and the Special Theory of Relativity. Part One (a), A layman’s overview of STR and an introduction of its potential defects.
