SARS : Η Πρώτη Πράξη της Απάτης του “ιού” Corona

Μετάφραση: Απολλόδωρος

5 Οκτωβρίου 2020 | ExpressZeitung | Διaβάστε το εδώ

---

Στις 19 Φεβρουαρίου 2003, το CNN ανέφερε ότι μια “μυστηριώδης ασθένεια” είχε σκοτώσει πέντε ανθρώπους στη νότια κινεζική επαρχία Γκουανγκντόνγκ και ότι τουλάχιστον 305 άνθρωποι είχαν αρρωστήσει από τον Νοέμβριο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο του Χονγκ Κονγκ, η ασθένεια ήταν η γρίπη των πτηνών. (1)

Στις 5 Μαρτίου 2003, ο Dr. Carlo Urbani, ένας Ιταλός γιατρός του ΠΟΥ που υπηρετούσε στο Ανόι του Βιετνάμ, τηλεφώνησε στον προϊστάμενό του Dr. Shigeru Omi, εκπρόσωπο του ΠΟΥ στον Δυτικό Ειρηνικό, στη Μανίλα και ζήτησε τηλεφωνικά τεχνική υποστήριξη. Στο νοσοκομείο του στο Ανόι, πολλοί ασθενείς και το προσωπικό είχαν αρρωστήσει από μια μολυσματική ασθένεια για την οποία είχε υποψίες. Υπέθεσε ότι οι πάσχοντες μπορεί να είχαν προσβληθεί από έναν ασθενή που είχε έρθει αεροπορικώς από το Χονγκ Κονγκ. Ο Omi το κατέγραψε αυτό, αλλά προέτρεψε τον Urbani να παραστεί σε μια συνάντηση στην Μπανγκόκ (Ταϊλάνδη) στις 9 Μαρτίου. Στην πραγματικότητα μια πράξη πλήρους ανευθυνότητας λόγω του κινδύνου μόλυνσης – τουλάχιστον αν πιστεύει κανείς στην επίσημη θεωρία του SARS. Παρ’ όλους τους ενδοιασμούς του, ο Urbani μπήκε στο αεροπλάνο για την Μπανγκόκ στις 11 Μαρτίου. Και ιδού, αρρώστησε κι αυτός κατά τη διάρκεια της πτήσης:

Στις 11 Μαρτίου, εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της πτήσης προς την Μπανγκόκ. Κατά την άφιξη, ζήτησε από έναν συνάδελφο από το CDC, που τον υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο, να μην τον πλησιάσει. Κάθισαν σε απόσταση ο ένας από τον άλλο και περίμεναν σιωπηλά ένα ασθενοφόρο με τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό. (2)

Ο Urbani εισήχθη απευθείας από το αεροδρόμιο στην πτέρυγα απομόνωσης ενός νοσοκομείου της Μπανγκόκ. Ωστόσο, δεν ήταν σαφές αν τα συμπτώματά του ήταν συνέπεια της μολυσματικής νόσου που υποπτευόταν.

Χονγκ Κονγκ: Ο Τόπος προέλευσης;

Τώρα άρχισε η εκστρατεία για το SARS: Μόλις ο Urbani έφυγε από το Ανόι, ο Dr. Shigeru Omi εξέδωσε έκθεση στις 12 Μαρτίου εκ μέρους του ΠΟΥ, προειδοποιώντας για ένα “Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο” “άγνωστης αιτίας”, ή εν συντομία SARS. Πριν από αυτό, είχε γίνει λόγος για γρίπη των πτηνών. Ο ΠΟΥ έγραψε στην ιστοσελίδα του: “Μέχρι στιγμής δεν έχει διαπιστωθεί σύνδεση μεταξύ αυτών των κρουσμάτων οξέος αναπνευστικού συνδρόμου στο Ανόι και το Χονγκ Κονγκ και των κρουσμάτων γρίπης των πτηνών (H5N1) που αναφέρθηκαν από το Χονγκ Κονγκ στις 19 Φεβρουαρίου. Οι έρευνες συνεχίζονται και οι εργαστηριακές εξετάσεις των δειγμάτων από το Βιετνάμ και το Χονγκ Κονγκ διεξάγονται από κέντρα στην Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες σε συνεργασία με τον ΠΟΥ”.

Το Χονγκ Κονγκ έγινε ο τόπος προέλευσης του SARS χωρίς καμία απόδειξη, επειδή ο Urbani είχε μολυνθεί από ασθενή του Χονγκ Κονγκ: Τα άτομα που έφταναν από το Χονγκ Κονγκ με συμπτώματα γρίπης ήταν πιθανά κρούσματα SARS από εδώ και στο εξής σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, τα πρώτα ύποπτα κρούσματα συνδέθηκαν με το SARS και οι πρώτοι “θάνατοι” στον Καναδά. Τα πρώτα ύποπτα κρούσματα εμφανίστηκαν επίσης στη Γερμανία. Τα συμπτώματα από μόνα τους και μια πρόσφατη επίσκεψη στο Χονγκ Κονγκ αρκούσαν για την υποψία SARS. Στις 15 Μαρτίου 2003, ο ΠΟΥ εξέδωσε παγκόσμια ταξιδιωτική προειδοποίηση.

Οι ύποπτοι για SARS τέθηκαν συνήθως αμέσως σε αυστηρή καραντίνα, ακόμη και αν δεν παρουσίαζαν συμπτώματα, και έλαβαν θεραπεία με ισχυρά αντιϊκά φάρμακα. Μερικές φορές επίσης με αντιβιοτικά. Δεν διερευνήθηκε αν η θεραπεία αυτή προκάλεσε ή επιδείνωσε τα συμπτώματα. Για παράδειγμα, ο Ιταλός γιατρός Carlo Urbani, ο οποίος θεωρείται ο ανακαλύπτης της νόσου, μπορεί να πέθανε στην Μπανγκόκ από υπερβολική θεραπεία. (p.69)

Τίποτα άλλο παρά μια αναπόδεικτη υπόθεση

Στα μέσα Μαρτίου του 2003, ο παγκόσμιος αγώνας των επιδημιολογικών ινστιτούτων για την “ανακάλυψη” του μυστηριώδους ιού SARS βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Το επιτυχημένο ινστιτούτο όχι μόνο απολάμβανε παγκόσμια φήμη, αλλά και έλαβε γενναιόδωρες επιχορηγήσεις για τη χρηματοδότηση περαιτέρω ερευνών, μελετών και δημοσιεύσεων. Προς το παρόν, ο ιός παρέμενε απλώς μια εικασία.

Μόλις τρεις εβδομάδες αργότερα ειπώθηκε: “Και τα έντεκα εργαστήρια που ασχολούνται με το SARS συμφωνούν ότι ένας ιός της κορώνας είναι η κύρια αιτία”, δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΠΟΥ Peter Cordingley στο επιστημονικό περιοδικό New Scientist στις 7 Απριλίου. Μία ημέρα αργότερα, επιστήμονες από το Χονγκ Κονγκ δημοσίευσαν ένα άρθρο σχετικά με τον ιό corona ως πιθανή αιτία του SARS στο διάσημο επιστημονικό περιοδικό Lancet. Οι ιοί Corona ανιχνεύθηκαν σε δύο από τους 50 ασθενείς με τη χρήση διαδικασιών γενετικού ελέγχου, ενώ ειδικά αντισώματα ανιχνεύθηκαν σε άλλους 35 ασθενείς. Το βακτήριο “Escherichia coli” βρέθηκε σε ένα δείγμα και τα βακτήρια “Klebsiella pneumoniae” και “Haemophilus influenzae” σε δύο άλλους ασθενείς. (3) Αυτά τα ίχνη δεν παρακολουθήθηκαν, αν και τελικά δεν ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να είναι η προέλευση μιας ασθένειας από τους ιούς της κορώνας – για να μην αναφέρουμε άλλες αιτίες όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση κ.λπ. που δεν συζητήθηκαν ποτέ. Η απόφαση ελήφθη: Το παγκόσμιο δίκτυο εργαστηρίων του ΠΟΥ θα ασχολούνταν πλέον μόνο με τον ιό corona ως πιθανή αιτία του SARS.

Ο Drosten στέλνει τα χαιρετίσματα του

Δύο ημέρες αργότερα, επιστήμονες από το Ινστιτούτο Bernhard Nocht (BNI) του Αμβούργου δημοσίευσαν μια μελέτη στο New England Journal of Medicine (NEJM) σύμφωνα με την οποία οι ιοί της κορόνας είχαν ανιχνευθεί σε ασθενείς με SARS με τη μέθοδο PCR. Σύμφωνα με το BNI, οι γενετικές αλληλουχίες που βρέθηκαν ήταν μόνο κατά 50 έως 60% παρόμοιες με τους γνωστούς ιούς corona. Ο Christian Drosten, σήμερα ίσως ο σημαντικότερος κυβερνητικός σύμβουλος στο θέμα του COVID-19, συμμετείχε επίσης.

Συμπέρασμα της δημοσίευσης: Ο νέος ιός corona, η ύπαρξη του οποίου έχει συναχθεί από τις αλληλουχίες γονιδίων που βρέθηκαν, “θα μπορούσε” να παίξει ρόλο στην πρόκληση του SARS. (4) Την ίδια ημέρα, το NEJM δημοσίευσε μια άλλη σημαντική δημοσίευση του CDC των ΗΠΑ, η οποία ισχυριζόταν ότι ταυτοποιούσε τον ιό corona ως αιτία της νόσου. (5)

Τώρα, παρενέβη ένας επικριτής: Ο Frank Plummer, ο κορυφαίος ερευνητής του SARS στον Καναδά και διευθυντής ενός από τα εργαστήρια του ΠΟΥ Στις 27 Απριλίου, το U.S. News & World Report ανέφερε ότι ο κορονοϊός βρέθηκε μόνο στο 40% των Καναδών ασθενών με SARS, σύμφωνα με τον Plummer. Σε ένα προηγούμενο κύμα της νόσου είχαν βρεθεί μόνο πέντε από τα εννέα κρούσματα. Την ίδια στιγμή, το 20% των απολύτως υγιών Καναδών που βρέθηκαν πρόσφατα στην Ασία είχαν τον ιό μέσα τους. Ο Plummer ήταν πολύ ενοχλημένος από τα αποτελέσματα και ανακοίνωσε περαιτέρω έρευνες. Αναφέρθηκε ακόμη: “Οι εκπρόσωποι του CDC θεωρούν τα στοιχεία του Plummer μη πειστικά σε σύγκριση με τις αδημοσίευτες μελέτες από την Ολλανδία, σύμφωνα με τις οποίες η έγχυση του ιού σε πιθήκους οδήγησε σε συμπτώματα που μοιάζουν με το SARS”. (6)

Το Πείραμα με τους Πιθήκους του Rotterdam

Για ποια μελέτη επρόκειτο; Η εκπλήρωση των αξιωμάτων του Koch για τον ιό SARS υποστηρίχθηκε για πρώτη φορά από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ρότερνταμ στα τέλη Απριλίου. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, η ενοχική ετυμηγορία κατά του ύποπτου ιού είχε προ πολλού εκδοθεί χωρίς την παραμικρή επιστημονική απόδειξη ότι τα αναπνευστικά συμπτώματα των υποτιθέμενων ασθενών με SARS είχαν σχέση με έναν άγνωστο νέο ιό της κορώνας. Στις 22 Ιουλίου, το διάσημο περιοδικό Lancet δημοσίευσε ένα άρθρο με την “τελική απόδειξη” ότι ένας άγνωστος μέχρι τότε ειδικός ιός κορώνα ήταν η αιτία της νέας ασθένειας SARS. [7] Μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Erasmus του Ρότερνταμ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αξιώματα του Koch είχαν εκπληρωθεί από τα πειράματά τους με πιθήκους, αποδεικνύοντας έτσι το ρόλο ενός συγκεκριμένου ιού ως αιτιολογικού παράγοντα της νόσου.

Οι επιστήμονες πήραν μια κυτταρική καλλιέργεια, η οποία προερχόταν αρχικά από έναν ασθενή που φέρεται να πέθανε από SARS, και τη χορήγησαν σε τέσσερις πιθήκους μακάκους στο λαιμό, τη μύτη και κάτω από τα βλέφαρα. Τα ζώα εξετάζονταν καθημερινά για κλινικά συμπτώματα. Λίγο πριν από τη μόλυνση και τη δεύτερη, τέταρτη και έκτη επόμενη ημέρα, ελήφθησαν 10 ml αίματος από τις βουβωνικές φλέβες των πιθήκων και λήφθηκαν επιχρίσματα από τη μύτη, το στόμα, το λαιμό και τον πρωκτό. Τα ζώα παρουσίασαν διάφορα συμπτώματα, όπως λήθαργο, δερματικό εξάνθημα και δύσπνοια, αλλά όχι ομοιόμορφα. Οι πνεύμονες και ο λεμφικός ιστός ορισμένων πιθήκων παρουσίασαν ανωμαλίες.

Βαριά επιστημονική αταξία

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η απόδοση των συμπτωμάτων που εμφανίστηκαν είναι δυνατή μόνον εάν ο ιός υπάρχει σε καθαρή καλλιέργεια και η σύνθεσή του έχει προσδιοριστεί με σαφήνεια. Ωστόσο, κ̲α̲μ̲ί̲α̲ ̲ε̲π̲ι̲σ̲τ̲η̲μ̲ο̲ν̲ι̲κ̲ή̲ ̲δ̲η̲μ̲ο̲σ̲ί̲ε̲υ̲σ̲η̲ ̲δεν ήταν διαθέσιμη για το θέμα αυτό – οι ερευνητές του Ρότερνταμ δεν το ισχυρίστηκαν ούτε για τον εαυτό τους. Οι πίθηκοι αναισθητοποιήθηκαν με κεταμίνη τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συλλογής. Πιθανές παρενέργειες αυτού του φαρμάκου στον άνθρωπο: Λήθαργος, δερματικό εξάνθημα και δύσπνοια, κάτι που παρουσίασαν και οι πίθηκοι. Αυτές οι γνωστές στον άνθρωπο παρενέργειες μπορούν επίσης να εκδηλωθούν στους πιθήκους σε ασθενέστερη, ισχυρότερη ή τροποποιημένη μορφή. Παραδόξως, οι πιθανές παρενέργειες της κεταμίνης δεν συζητήθηκαν στο άρθρο! Ουσιαστικά, έχουμε να κάνουμε εδώ με χοντροκομμένη σύγχηση: σε “άκρως επιστημονικό επίπεδο”, φυσικά.

Με βάση μόνο τέσσερα πειραματόζωα, τα οποία δεν εμφάνιζαν καν σταθερά τα ίδια συμπτώματα, για να μην αναφέρουμε τα τυπικά συμπτώματα του SARS ή της γρίπης, όπως ο πυρετός και ο βήχας, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ιοί της κορόνας είναι η αιτία μιας σοβαρής ασθένειας. Σε ένα τέτοιο πείραμα, ένας έντιμος επιστήμονας θα προσπαθούσε να εντοπίσει όλους τους παράγοντες που θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα. Αυτό γίνεται συνήθως με μια ομάδα ελέγχου που εκτίθεται στις ίδιες ακριβώς (ενδεχομένως τραυματικές) συνθήκες κράτησης και θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της αναισθησίας με κεταμίνη. Γιατί δεν έγινε αυτό; Τα πειράματα του Πανεπιστημίου του Ρότερνταμ που δημοσιεύτηκαν στο Lancet δεν ήταν κατάλληλα για να αποδείξουν ότι τα συμπτώματα του SARS οφείλονται σε ιό. Η πειραματική διάταξη ήταν όχι μόνο επιστημονικά αμφισβητήσιμη, αλλά και χονδροειδής ανοησία!

Περαιτέρω ασυνέπειες

• Τα μισά από τα νέα κρούσματα που αναφέρθηκαν στο Πεκίνο δεν είχαν προηγούμενη επαφή με ύποπτα κρούσματα SARS. (8).

• Στις 3 Ιουνίου, η γερμανική εφημερίδα “Märkische Oderzeitung” παρατήρησε ότι ο ΠΟΥ μιλούσε πάντα μόνο για “πιθανά” κρούσματα SARS, αλλά ποτέ για αποδεδειγμένα κρούσματα. Δεν υπήρχε κανένας ορισμός του ΠΟΥ για τα πραγματικά κρούσματα SARS, αλλά μάλλον “ύποπτα κρούσματα” και “πιθανά κρούσματα”. Η κατηγορία “πιθανά” είναι η υψηλότερη κατηγορία που αποδίδει ο ΠΟΥ για τους ασθενείς με SARS. (9) Ο SARS συγκλόνισε τον κόσμο το 2003. Όλα έβλεπαν με ανυπομονησία την Κίνα. Τελικά, οι αριθμοί ήταν αμελητέοι. Χωρίς εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης, κανείς δεν θα είχε αντιληφθεί το SARS.

• Τα τεστ για τον ιό που χρησιμοποιήθηκαν ήταν κάτι παραπάνω από αμφισβητήσιμα ως προς την εγκυρότητά τους: Όπως ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) σε δελτίο Τύπου στις 22 Οκτωβρίου 2003, δεν υπήρχε ακόμη “χρυσό πρότυπο” για την ανίχνευση του υποτιθέμενου ιού SARS. (10) Μέχρι τότε, η “επιδημία” είχε περάσει προ πολλού.

Το καλοκαίρι του 2003, ο αριθμός των “νέων μολυσμένων” ανθρώπων στον κόσμο μειωνόταν σταθερά, ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονταν. Επισήμως, η “επιδημία SARS” έληξε με 8.096 ασθενείς και 774 νεκρούς. Οι αριθμοί αυτοί είναι αμελητέοι. Παρ’ όλη την τραγωδία για τους πληγέντες και τις οικογένειές τους, ο δυνητικός κίνδυνος που εγκυμονούσε ο SARS ήταν εντελώς γελοίος. Χωρίς την διενέργεια των τεστ σε παγκόσμιο επίπεδο, κανείς δεν θα είχε αντιληφθεί τον SARS.

Το κατά πόσον πολλοί από τους επίσημους θανάτους από SARS πέθαναν πράγματι από τα φάρμακα που τους χορηγήθηκαν δεν διερευνήθηκε ποτέ. Η γερμανική εφημερίδα “Süddeutsche Zeitung” περιέγραψε την αντιμετώπιση της περίφημης περίπτωσης του Carlo Urbani ως εξής:

“Είχαν δοκιμάσει τα πάντα, αντιβιοτικά, νέα φάρμακα κατά της γρίπης, ένα αντιϊκό φάρμακο με το οποίο οι γιατροί του Χονγκ Κονγκ φέρονται να είχαν επιτύχει επιτυχία. Τίποτα δεν βοήθησε. Ο Carlo Urbani βρισκόταν σε μια ξένη χώρα, περιτριγυρισμένος από έξι κουκουλοφόρους με μάσκες, γυαλιά, κοστούμια, καλύμματα παπουτσιών, διπλά γάντια. Άνθρωποι που δεν επιτρεπόταν να τον αγγίξουν. Στις 11:45 π.μ., μετά την τέταρτη καρδιακή προσβολή, οι γιατροί εγκατέλειψαν τις προσπάθειες ανάνηψης”. (11)

Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσα από τα 774 “θύματα του SARS” υπέφεραν πραγματικά από τις παρενέργειες αυτής της θεραπείας.

Η φτώχεια και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες ως αιτίες;

Τα κρούσματα σοβαρής πνευμονίας στην κινεζική επαρχία Guangdong κοντά στο Χονγκ Κονγκ θεωρούνται η αφετηρία της “επιδημίας SARS”. Μια υπεύθυνη αναμνηστική έρευνα θα έπρεπε, φυσικά, να λάβει υπόψη τις συνθήκες διαβίωσης των πασχόντων. Επομένως, θα ήταν χρήσιμες πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες στην Guangdong. Μόνον σε όσους είχαν αφοσιωθεί στην ιολογική εμμονική όραση τύπου “τούνελ” θα τους διέφευγε το γεγονός ότι οι καταστροφικές συνθήκες διαβίωσης και το περιβάλλον στο Guangdong πιθανόν να αποτελούν και σήμερα παράγοντα κινδύνου για χρόνιες ασθένειες. Η επαρχία Guangdong είναι μια ειδική οικονομική ζώνη και βιώνει μια άνθηση υψηλής τεχνολογίας άνευ προηγουμένου. Ωστόσο, οι σκοτεινές πλευρές αυτής της ραγδαίας ανάπτυξης είναι η ακραία περιβαλλοντική ρύπανση, τα χαμηλά πρότυπα ασφαλείας στους χώρους εργασίας και η εμφάνιση παραγκουπόλεων με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Στην Guangdong, τα σκουπίδια ηλεκτρονικών υπολογιστών της πλούσιας Δύσης προσγειώνονται και διασπώνται με το χέρι στα ενίοτε εξαιρετικά τοξικά συστατικά τους χωρίς μέτρα προστασίας. Οι συνθήκες διαβίωσης εδώ είναι απολύτως επαρκείς για να εξηγήσουν την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης αναπνευστικών ασθενειών. Αλλά αυτές οι συνθήκες διαβίωσης δεν έχουν συζητηθεί από ιολόγους, πολιτικούς ή αρχές ως παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη – ούτε βέβαια αυτό διερευνήθηκε ή ελήφθη καν υπόψη στη Wuhan το 2020 για τον φερόμενο “ιό” SARS-Cov2.

Ριμπαβιρίνη (Ribavirin) & Co – Θανατηφόρα φάρμακα;

Μετά την υποτιθέμενη “επιδημία SARS” το 2003, ασκήθηκε έντονη κριτική στη διοίκηση φαρμάκων. Το SARS αντιμετωπίστηκε κυρίως με αντιβιοτικά, στεροειδή και το αντιϊκό φάρμακο ριμπαβιρίνη. Ένας ερευνητής από το Χονγκ Κονγκ έγραψε για την τελευταία το 2004:

“Η ριμπαβιρίνη επιλέχθηκε ως εμπειρικός αντιιικός παράγοντας για τη θεραπεία του SARS στην οδυνηρή κατάσταση μιας μεγάλης επιδημίας μιας απειλητικής για τη ζωή λοίμωξης, πριν καν εντοπιστεί το πραγματικό παθογόνο. Η ριμπαβιρίνη ήταν ο ευρύτερου φάσματος αντιϊκός παράγοντας που ήταν διαθέσιμος στο εμπόριο όταν θεωρήθηκε ότι το SARS προκλήθηκε από έναν νέο ιό”. (12)

Τα αντιϊκά φάρμακα όπως η ριμπαβιρίνη διακόπτουν την παραγωγή νέων μορίων DNA ή RNA. Εκτός από τους υποτιθέμενους ιούς, βλάπτουν επίσης τα υγιή κύτταρα και μπορεί να οδηγήσουν σε αναιμία. Αφού υποχώρησε η μαζική υστερία του SARS, πολλοί γιατροί ανακάλυψαν ότι τα αντιϊκά φάρμακα θα μπορούσαν να βλάψουν τους ασθενείς. Αυτή ήταν η γνώμη 21 Καναδών γιατρών:

“Η χρήση της ριμπαβιρίνης συνδέθηκε προσωρινά με σημαντική τοξικότητα”. (13)

Επτά γιατροί από την Ταϊβάν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αναιμία που προκλήθηκε από τη ριμπαβιρίνη οδήγησε σε “σημαντικά υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας”. (14)

Τέτοιοι αντιϊκοί παράγοντες χρησιμοποιούνται και στην περίπτωση του COVID-19, συμπεριλαμβανομένων τοξικών φαρμάκων κατά του AIDS, όπως η λοπιναβίρη (lopinavir) και η ριτοναβίρη (ritonavir). Επιπλέον, μπορεί να παρατηρηθεί ότι πάντα υπήρχε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της έντασης της γενικής υστερίας και της ποσότητας και της ισχύος των φαρμάκων που χρησιμοποιούνταν.

Το αρχικό άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 32, Μάϊος 2020 της γερμανικής ExpressZeitung

---

Πηγές:

(1) TIMES, Special Report “The Truth about SARS”, May 2003

(2) NEJM, May 15, 2003

(3) Peiris et al, The Lancet, April 8, 2003

(4) Drosten et al; NEJM, April 10, 2003

(5) Ksiazek et. al., nejm.org, April 10, 2003

(6) U.S. News & World Report of April 27, 2003

(7) thelancet.com, Newly discovered coronavirus as the primary cause of severe acute respiratory syndrome

(8) Epidemiologisches Bulletin des RKI (Epidemiological Bulletin of the RKI) No. 20/2003 of May 16, 2003

(9) Märkische Oderzeitung online, 3.6.2003

(10) German Medical Journal, 23 Oct. 2003

(11) Süddeutsche Zeitung, April 8, 2003

(12) ncbi.nlm.nih.gov, Severe acute respiratory syndrome among children, 2004

(13) jamanetwork.com, Clinical Features and Short-term Outcomes of 144 Patients With SARS in the Greater Toronto Area, 2003

(14) ncbi.nlm.nih.gov, Adverse effects of ribavirin and outcome in severe acute respiratory syndrome: experience in two medical centers, 2005

---

———Δικτυογραφία :

SARS: Corona virus first act – Telegraph

https://telegra.ph/Sars-Corona-virus-first-stage-10-05