Dr. Saeed A. Qureshi, Ph.D.: Απομόνωση και Χαρακτηρισμός του ιού (SARS-CoV-2) - Προσέξτε τους Ψευδείς Ισχυρισμούς και τις Διαστρεβλωμένες Επιστημονικές Παρουσιάσεις
Μετάφραση: Απολλόδωρος
1 Νοεμβρίου 2020 | Dr. Saeed Qureshi, Ph.D. (principal@pharmacomechanics.com) | Διαβάστε το εδώ
Είναι λογικό αλλά και κοινή λογική να αναμένει κανείς ότι, αν ισχυρίζεται ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο υλικό, τότε η παρουσία του πρέπει να τεκμηριώνεται με τη χρήση έγκυρων και αναγνωρισμένων πρακτικών και νόμων της επιστήμης. Για παράδειγμα, αν υποστηρίζεται ότι μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή μπορεί να παρέχει μια σημαντική ποσότητα ορυκτού, όπως ο χρυσός ή το πετρέλαιο, τότε το ορυκτό αυτό πρέπει να εξάγεται, να απομονώνεται και να χαρακτηρίζεται πριν προχωρήσει σε παραγωγή μεγάλης κλίμακας για δημόσιο όφελος και εμπορικά κέρδη. Η ίδια αντίληψη πρέπει να εφαρμοστεί και σε άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών και φαρμακευτικών τομέων.
Σήµερα ο κόσµος φέρεται να βρίσκεται στη δίνη µιας σοβαρής και ευρέως διαδεδοµένης ασθένειας (πανδηµίας) που αναφέρεται ως COVID-19 και προκαλείται από έναν ιό που φέρει την ονοµασία SARS-CoV-2. Ως εκ τούτου, φέρεται να υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια θεραπεία για την ασθένεια αυτή. Αντίστοιχα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ιατρική κοινότητα έχει δηλώσει με προφανή βεβαιότητα ότι η ασθένεια (COVID-19) υπάρχει και προκαλείται από τον ιό SARS-CoV-2.
Θα έπρεπε επομένως να υποθέσουμε λογικά ότι η ιατρική επιστήμη ή οι επιστήμονες πρέπει να έχουν εξαγάγει, απομονώσει και χαρακτηρίσει τον ιό (SARS-CoV-2) και τη σχετική ασθένεια (COVID-19) - ωστόσο, προφανώς όχι! Υπήρξαν ορισμένες αναφορές που περιγράφουν την απομόνωση και τον χαρακτηρισμό του ιού, οι οποίες, από επιστημονική άποψη, είναι όχι μόνο ψευδείς, αλλά και εντελώς παραπλανητικές [1, 2, 3]. Η κατάσταση αυτή εξηγείται εδώ με την κριτική αξιολόγηση μιας τέτοιας δημοσίευσης:
"Απομόνωση και ταχεία κοινοποίηση του νέου κοροναϊού του 2019 (SARS-CoV-2) από τον πρώτο ασθενή που διαγνώστηκε με COVID-19 στην Αυστραλία" [3]
Όσον αφορά το ψευδές του ισχυρισμού (της δημοσίευσης), η άμεση και σύντομη απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το κείμενο του άρθρου:
"Σε συνεννόηση με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το απομονωμένο ιό κοινοποιήθηκε σε εγχώρια και διεθνή εργαστήρια αναφοράς εντός 24 ωρών, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η κατάθεση σε μεγάλες συλλογές καλλιεργειών της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης για περαιτέρω διανομή".
Ο τίτλος του άρθρου αναφέρει "απομόνωση νέου ιού corona", ενώ το κείμενο το περιγράφει ως "απομονωμένο ιό". Αυτοί οι δύο όροι είναι πολύ διαφορετικοί. Απομόνωση ενός ιού σημαίνει εξαγωγή ενός ιού στην πιο καθαρή του μορφή. Αντίθετα, ένας απομονωμένος ιός είναι μια καλλιέργεια/μείγμα/σουπα από διάφορα πράγματα με τον ιό να υπάρχει απλώς ως ένα από τα συστατικά του. Μια απομόνωση είναι γενικά ένα μείγμα γνωστών και άγνωστων συστατικών. Κατ' αναλογία θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μελάσα είναι ένα απομονωμένο προϊόν του ζαχαροκάλαμου ή της ζάχαρης, αλλά δεν αντιπροσωπεύει (καθαρή) ζάχαρη. Ακόμη και η παρουσία του ιού σε καλλιέργεια δεν μπορεί να διαπιστωθεί χωρίς τη σύγκρισή του με έναν προηγούμενο και ανεξάρτητα απομονωμένο και χαρακτηρισμένο SARSCoV-2. Ως εκ τούτου, ο τίτλος της δημοσίευσης και οι ισχυρισμοί της σχετικά με τον ιό πρέπει να θεωρηθούν ψευδείς και ύποπτοι.
Η εξέταση της μελέτης/δημοσίευσης με περισσότερες λεπτομέρειες θα έδειχνε σαφώς την έλλειψη λογικής και της υποκείμενης επιστήμης που χρησιμοποιήθηκε στην απομόνωση και τον χαρακτηρισμό του ιού. Στη μελέτη δηλώνεται ότι το απομονωμένο δείγμα ελήφθη ή συλλέχθηκε από ασθενή που εισήχθη στο νοσοκομείο με τα ακόλουθα συμπτώματα: πυρετός (38,1°C), βήχας με παραγωγή πτυέλων, κορεσμός Ο2 94% και με προοδευτική δύσπνοια. Άλλες συνήθεις κλινικές εξετάσεις έδειξαν αυξημένες τιμές.
Η ενδοφλέβια χορήγηση κεφτριαξόνης (2 g/ημέρα) και αζιθρομυκίνης (500 mg/ημέρα) άρχισε την 4η ημέρα εισαγωγής για την αντιμετώπιση πιθανής δευτερογενούς βακτηριακής πνευμονίας. Ο ασθενής βελτιώθηκε σταδιακά- ο πυρετός, ο παραγωγικός βήχας και η δύσπνοια υποχώρησαν την ημέρα εισαγωγής 12 και πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο.
Το ερώτημα είναι γιατί ο ασθενής ήταν ύποπτος και εξετάστηκε για SARS-CoV-2. Ο ασθενής φαινόταν να έχει κανονικά συμπτώματα γρίπης ή λοίμωξης, τα οποία αντιμετωπίστηκαν με αντιβιοτικά (κεφτριαξόνη και αζιθρομυκίνη) που οδήγησαν στην ανάρρωση του ασθενούς. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε, η εξέταση έγινε για SARS-CoV-2 και είχε ως εξής:
"Ανίχνευση του SARS-CoV-2 σε κλινικά δείγματα: Ένα ρινοφαρυγγικό επίχρισμα και τα πτύελα που συλλέχθηκαν κατά την παρουσίαση ήταν θετικά για SARS-CoV-2 με τη δοκιμασία RT-PCR πραγματικού χρόνου. Κανένας ιός δεν ανιχνεύθηκε σε δείγματα ούρων ή σε μεμονωμένα δείγματα κοπράνων ή πλάσματος"
Σημειώστε εδώ ότι το τεστ RT-PCR προορίζεται για την εξέταση RNA/DNA, και όχι ενός ιού. Ένα RNA ή DNA είναι σαν ένα νήμα σε μια λάμπα: αν και αποτελεί σημαντικό και κρίσιμο συστατικό, δεν είναι από μόνο του μια λάμπα. Ο ισχυρισμός ότι ο ιός ανιχνεύθηκε και διαπιστώθηκε είναι ψευδής και ανακριβής. Επιπλέον, η δοκιμασία RT-PCR είναι μη ειδική και διαβόητη για τα ψευδώς θετικά και αρνητικά αποτελέσματά της [4]. Πρόκειται για μια μη επικυρωμένη δοκιμή η οποία δεν μπορεί καν να ανιχνεύσει σωστά το σχετικό RNA ή DNA. Επομένως, στην πραγματικότητα, εδώ έγινε μια απλή υπόθεση ότι ο ασθενής (ένας μόνο ασθενής, n=1) είχε τον συγκεκριμένο ιό SARS-CoV-2, και χρησιμοποιήθηκε μια μη ειδική και άσχετη με τον ιό δοκιμή RT-PCR για να τεκμηριωθεί αυτή η υπόθεση.
Η διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε για την απόκτηση του απομονωμένου ιού, όπως περιγράφεται στη δημοσίευση, μπορεί να θεωρηθεί ως μια γενική αφήγηση μιας τυπικής διαδικασίας χημικού πολυμερισμού με παρακολούθηση όλων των βημάτων και των εξελίξεων και με χρήση του άκυρου τεστ RTPCR. Εν ολίγοις, επιστημονικά μιλώντας, δεν υπάρχει πράγματι καμία απόδειξη ότι ο ιός ήταν παρών και/ή απομονωμένος. Η παρουσίαση εικόνων από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο που αναδεικνύουν "ιόμορφα" σφαιρικά σώματα με αιχμές δεν αποδεικνύει ούτε τεκμηριώνει την παρουσία του ιού SARS-CoV-2.
Η πραγματική απομόνωση ή εξαγωγή ενός ιού σημαίνει τη λήψη φυσικού δείγματος καθαρού ιού (σωματιδίων) σε δοκιμαστικό σωλήνα ή φιαλίδιο. Ο ιός πρέπει να χαρακτηρίζεται με τυποποιημένες και καλά αναγνωρισμένες φυσικές και χημικές δοκιμές που παρέχουν λεπτομέρειες όπως: φυσικά χαρακτηριστικά, διαστάσεις, τρισδιάστατη δομή και διαστρωμάτωση/επικάλυψη, χημική σύνθεση, συμπεριλαμβανομένων στοιχειακών αναλύσεων για ολόκληρο τον ιό και τα επιμέρους συστατικά του, όπως RNA, DNA, πρωτεΐνες, λιπίδια κ.λπ. και φασματική ανάλυση, συμπεριλαμβανομένων των προφίλ IR, UV, NMR και MS, καθώς και προφίλ σταθερότητας. Αυτός ο εκχυλισμένος και καλά χαρακτηρισμένος ιός (αναφοράς) θα πρέπει στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί σε αναλυτικά εργαστήρια για την ανάπτυξη αναλυτικών μεθόδων ή δοκιμών ώστε να είναι σε θέση να μετρήσει ποσοτικά την περιεκτικότητά του σε διάφορες βιολογικές μήτρες όπως το αίμα και οι ιστοί ζώων και ανθρώπων. Αυτός ο ιός αναφοράς, καλά χαρακτηρισμένος και ποσοτικά προσδιορίσιμος, μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί από ιολόγους, ιατρούς, μικροβιολόγους, ειδικούς σε θέματα λοιμώξεων και άλλους, για την παραγωγή και αναπαραγωγή της λοίμωξης (COVID-19) σε βιολογικά μοντέλα όπως ζώα και άνθρωποι με συγκεκριμένα και ποσοτικά προσδιορίσιμα συμπτώματα. Τίποτα τέτοιο δεν περιγράφεται στη σχετική βιβλιογραφία, και η υπό συζήτηση δημοσίευση δεν αποτελεί εξαίρεση. Δεν είναι σαφές πώς και με ποια βάση οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι ο ιός έχει απομονωθεί. Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι η απομόνωση και ο χαρακτηρισμός ενός ιού ανήκει στον τομέα της χημείας (της υποκείμενης επιστήμης). Ωστόσο, οι περισσότερες από τις εργασίες που αναφέρονται στη βιβλιογραφία (συμπεριλαμβανομένης της υπό συζήτηση δημοσίευσης) από ειδικούς στον τομέα της ιατρικής, της ανοσολογίας ή των λοιμωδών νοσημάτων, οι οποίοι αναμφισβήτητα δύσκολα θα είχαν σχετική κατάρτιση, εμπειρογνωμοσύνη ή εμπειρία στην επιστήμη της εξαγωγής και του χαρακτηρισμού οποιασδήποτε ουσίας/ιών. Η εμπειρία και η εξειδίκευσή τους σε αυτόν τον τομέα φαίνεται να είναι πρακτικές βασισμένες σε SOP (τελετουργικό), οι οποίες στερούνται συνάφειας με την επιστήμη της εκχύλισης ή απομόνωσης υλικού (ιού) και των έγκυρων χαρακτηρισμών του. Το έργο και οι ισχυρισμοί τους θα μπορούσαν εύκολα να αμφισβητηθούν και να αποδειχθούν ψευδείς για επιστημονικούς λόγους.
Δυστυχώς η κατάσταση είναι ότι το κοινό πιστεύει ότι οι περισσότεροι ισχυρισμοί που διατυπώνονται από τους εμπειρογνώμονες/επιστήμονες και τις αρχές βασίζονται σε επιστημονικά δεδομένα και ότι οι μελέτες και οι δοκιμές θα είχαν διεξαχθεί με τη χρήση του πραγματικού ιού. Μερικά παραδείγματα των ισχυρισμών που διατυπώνονται είναι τα εξής:
(1) ο ιός SARSCoV-2 υπάρχει-
(2) ο ιός SARS-CoV-2 είναι μεταδοτικός-
(3) ο ιός SARS-CoV-2 είναι 5 ή 10 φορές πιο θανατηφόρος από τον ιό της κοινής γρίπης-
(4) οι μάσκες προσώπου παρέχουν προστασία από τον ιό-
(5) η κοινωνική αποστασιοποίηση (2m) προστατεύει το κοινό σταματώντας ή μειώνοντας την εξάπλωση του ιού-
(6) το πλύσιμο των χεριών ή των εκτεθειμένων δερματικών επιφανειών παρέχει προστασία από τον ιό,
(7) ο αποκλεισμός (μερικός ή πλήρης) συμβάλλει στη μείωση της εξάπλωσης του ιού-
(8) η σημαντική αύξηση των θετικών αποτελεσμάτων των εξετάσεων ("κρούσματα") δείχνει ευρεία εξάπλωση του ιού SARS-CoV-2-
(9) τα εμβόλια βρίσκονται υπό ανάπτυξη, με διάφορα χρονοδιαγράμματα διαθεσιμότητας, για την προστασία των ασθενών/του κοινού από τον ιό SARS-CoV-2.
Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί απαιτούν επικύρωση με τη χρήση φυσικών δειγμάτων του ιού, αλλά πουθενά δεν έχει ταυτοποιηθεί θετικά ο ιός και κανείς δεν φαίνεται να εργάζεται πάνω σε αυτή την απαραίτητη πτυχή. Συνεπώς, δεν μπορεί να υπάρξει κανένα επιστημονικό στοιχείο που να υποστηρίζει τους παραπάνω 9 ισχυρισμούς, απλώς και μόνο επειδή ο ιός δεν έχει ακόμη απομονωθεί και χαρακτηριστεί. Τέτοιοι ισχυρισμοί θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν μόνο όταν διεξαχθούν πειράματα με τη χρήση πραγματικών φυσικών δειγμάτων του ιού. Εξαιρετικά απλά πειράµατα, τουλάχιστον σε ορισµένες περιπτώσεις, όπως η διαπίστωση της χρησιµότητας των µασκών [5], θα µπορούσαν εύκολα να διεξαχθούν εάν υπήρχαν διαθέσιµα δείγµατα του ιού. Καθώς όμως δεν υπάρχει δείγμα ιού, ακόμη και για τέτοια σχετικά απλά θέματα (χρησιμότητα των μασκών) δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα.
Οι εμπειρογνώμονες και οι αρχές καλούνται να επανεξετάσουν τις απόψεις τους όσον αφορά την επιστημονική μέθοδο για τη δήλωση της παρουσίας του ιού, τη σύνδεσή του με την ασθένεια και την εξάπλωσή της. Η επιστήμη της αναλυτικής χημείας θα μπορούσε να δηλώσει ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος διαθέσιμα στοιχεία που να υποστηρίζουν τους τρέχοντες ισχυρισμούς και τα μέτρα σχετικά με την αφήγηση του ιού SARS-CoV-2 και COVID-19.
Αναφορές:
1. https://mra.asm.org/content/9/11/e00169-20
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/P MC7045880/
3. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.56 94/mja2.50569
4. https://principia-scientific.org/internationalpharmaceuticals-expert-exposes-pandemicfakery/
5. https://bioanalyticx.com/face-masks-andcovid-19-scientific-reality/
----Δικτυογραφία :
Isolation and characterization of the virus (SARS-CoV-2) – BIOANALYTICX
https://bioanalyticx.com/isolation-and-characterization-of-the-virus-sars-cov-2/