Μετάφραση: Απολλόδωρος
27 Ιουλίου 2016 | Robert Rorschach | Διαβάστε το εδώ
Γράφτηκε και συντάχθηκε από τον Robert Rorschach.
Αν κάποιος ψηφίζει, συμμετέχει. Αν κάποιος συμμετέχει, επιδοκιμάζει και προσυπογράφει τη διαδικασία, και εν συνεχεία, αυτά που κάνουν και λένε στο όνομά του αυτοί οι εκλεγμένοι «αντιπρόσωποι».
Οι προεκλογικές υποσχέσεις δεν έχουν νόημα, επειδή οι πολιτικοί είναι σε θέση να λένε ψέματα για να κερδίσουν την εύνοια του εκλογικού σώματος και στη συνέχεια να κάνουν ακριβώς αυτό που θέλουν μόλις την έχουν. Στη συνέχεια, δεν υπάρχει καμία λογοδοσία ή προσφυγή, εκτός από το να περιμένουμε άλλα 4 χρόνια περίπου για να τους καταψηφίσουμε και να τους αντικαταστήσουμε με κάποιον άλλο που θα ακολουθήσει το καθιερωμένο πρότυπο και θα κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Η πράξη της ψηφοφορίας παρέχει νομιμοποίηση στην ιδέα ότι είναι αποδεκτό για την πλειοψηφία/συλλογικότητα να χρησιμοποιεί το καταναγκαστικό χέρι του κράτους για να επιβάλει τη θέλησή της στη μειονότητα/ατομικότητα χρησιμοποιώντας βία ή απειλή βίας, και για το λόγο αυτό, είναι ανήθικο να ψηφίζει κανείς. Ως εκ τούτου, ο μόνος τρόπος για να απονομιμοποιήσουμε πραγματικά το σύστημα είναι να μην ψηφίσουμε. Όταν ο λαός αρνείται να συμμετάσχει μαζικά, η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί πλέον να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα των εκλογών ως νόμιμα. Αυτή η αντιληπτή νομιμότητα είναι τέτοια ανησυχία για τους πολιτικούς που σε ορισμένες χώρες είναι πλέον νομική απαίτηση η ψήφος (π.χ. Αυστραλία).
Ένας μη ψηφοφόρος βγαίνει από την εκλογική διαδικασία με καθαρή συνείδηση, επειδή μπορεί να διακηρύξει νόμιμα ότι όσα λένε και κάνουν οι εκλεγμένοι «εκπρόσωποι» στη συνέχεια, αφού αποκτήσουν την εξουσία, δεν γίνονται στο όνομά του, ούτε με την άδειά του, ούτε με την ενθάρρυνσή του.
Το να μην ψηφίζει κανείς ΔΕΝ σημαίνει ότι παραιτείται από το δικαίωμα να σχολιάζει στη συνέχεια, να διαμαρτύρεται ή να αντιτίθεται στις ενέργειες της κυβέρνησης, είναι εντελώς το αντίθετο. Όταν κάποιος ψηφίζει, ουσιαστικά συνάπτει μια συμβατική συμφωνία (ο ψηφοφόρος καταγράφεται επίσημα ότι το κάνει), η οποία παραδίδει το δικαίωμα σε κάποιον άλλον να μιλάει και να ενεργεί στο όνομά του, και ως εκ τούτου, συναινεί σε ό,τι κάνει η κυβέρνηση στη συνέχεια. Ένας μη ψηφοφόρος, ωστόσο, δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο, και ως εκ τούτου διατηρεί το δικαίωμα να διαμαρτύρεται, να αντιλέγει και να αντιτίθεται όσο θέλει.
Η συμμετοχή στο σύστημα (δηλαδή η ψήφος) ενισχύει την ιδέα ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν μαζί χωρίς βίαιο έλεγχο.
Η συμμετοχή στο σύστημα (δηλ. η ψήφος) υπονοεί ότι η πλειοψηφία ξέρει τι είναι καλύτερο για όλους.
Η συμμετοχή στο σύστημα (δηλ. η ψήφος) συνεπάγεται ότι η πλειοψηφία ξέρει τι είναι καλύτερο για το άτομο.
Η ψήφος είναι ουσιαστικά συμμετοχή στην κυριαρχία του όχλου, και ο όχλος στη συνέχεια επιβάλλει τις απόψεις του στην υπόλοιπη κοινωνία με την απειλή βίας.
Με την ψήφο, ένα άτομο υποστηρίζει κυριολεκτικά τη χρήση βίας εναντίον ειρηνικών ανθρώπων.
Η ψήφος ενισχύει την ιδέα ότι ο «λαός» έχει την εξουσία και όχι οι εν πολλοίς ανεξέλεγκτοι γραφειοκράτες που φτιάχνουν τους κανόνες.
Η ψήφος είναι μάταιη, διότι πάντα κερδίζει ο καλύτερα χρηματοδοτημένος υποψήφιος.
Στατιστικά, κάθε ψήφος δεν κάνει μεγαλύτερη διαφορά από έναν κόκκο άμμου σε μια παραλία. Η σκέψη ότι η ψήφος τους μετράει τείνει να δίνει στον ψηφοφόρο μια λανθασμένα διογκωμένη αίσθηση αυτοεκτίμησης και η συμμετοχή σε ένα σύστημα δημιουργεί μια παθητική αίσθηση ολοκλήρωσης.
Η ικανότητα ενός ατόμου να κάνει μια τεκμηριωμένη επιλογή είναι μηδενική, αν οι μόνες πληροφορίες στις οποίες αναφέρεται είναι από τα φανερά προκατειλημμένα συστημικά μέσα ενημέρωσης, τα κυβερνητικά κανάλια ειδήσεων (προπαγάνδα), τους πολιτικούς και τις διακηρύξεις των κομμάτων (πώληση), ή από μια «επιβεβλημένη» κρατική σχολική εκπαίδευση (κατήχηση).
Η ψήφος στέλνει ένα ψευδές μήνυμα στους εκλεγμένους πολιτικούς ότι ο ψηφοφόρος εγκρίνει όλες τις πολιτικές τους. Οι ψηφοφόροι, επομένως, τους ενθαρρύνουν.
Εάν ένα άτομο δεν έχει καταλήξει σε σταθερό συμπέρασμα σχετικά με τις εκλογές, το άτομο αυτό θα κάνει περισσότερα για τη χώρα/κοινότητά του μη ψηφίζοντας, παρά κάνοντας λάθος.
Εάν το αποτέλεσμα μιας ψηφοφορίας είναι άγνωστο, τότε η ψηφοφορία ισοδυναμεί με τζόγο. Εάν το αποτέλεσμα μιας ψηφοφορίας είναι γνωστό, τότε η ψηφοφορία είναι μάταιη.
Κανένα άτομο δεν έχει την εξουσία να θεσπίζει νόμους στους οποίους πρέπει να υπακούει ο γείτονάς του ή οποιοσδήποτε άλλος. Τότε πώς είναι ηθικά αποδεκτό για οποιοδήποτε άτομο να εκχωρεί εξουσία που δεν έχει σε κάποιον άλλον, όπως σε έναν πολιτικό;
Θα πρέπει να είναι σε θέση να ψηφίζουν και να επηρεάζουν τις ζωές των άλλων άνθρωποι που γνωρίζουν περισσότερα για τηλεπαιχνίδια, αθλητικά, ριάλιτι και διασημότητες, παρά για θέματα πραγματικής σημασίας (οικονομία, πολιτική φιλοσοφία, ιστορία, λογική, κριτική σκέψη κ.λπ.);
Υποστήριξη των μικρότερων από δύο κακά εξακολουθεί να είναι υποστήριξη του κακού.
Οι 20 λόγοι για να μην ψηφίσετε συνοψίζονται σε αυτό:
Εάν δεν είστε εθελοντής, τότε εκ των πραγμάτων είστε μη εθελοντής, και ως τέτοιος, προσωπικά υποστηρίζετε την άσκηση βίας ή την απειλή βίας εναντίον ανθρώπων που δεν έχουν απειλήσει ή βλάψει κανέναν. Ως εκ τούτου, για κάθε πρόσωπο στον κόσμο ένα από τα παρακάτω είναι αληθές:
1) «Υποστηρίζω μια κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να αλληλεπιδρούν εθελοντικά μεταξύ τους».
2) «Υποστηρίζω τη χρήση βίας ή την απειλή βίας εναντίον αθώων ανθρώπων, προκειμένου να τους κάνω να συμμορφωθούν με τις απόψεις και τις προτιμήσεις μου».
Εάν η πρώτη δήλωση αναφέρεται σε εσάς, τότε ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΕΤΕ.
(Μη καταγεγραμμένες πηγές εκτός από τον Larken Rose για το τμήμα συμπερασμάτων)
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να βοηθήσετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου.
🙏
---Δικτυογραφία :
20 Reasons Not to Vote - The Art of Not Being Governed
http://web.archive.org/web/20190702042237/http://www.notbeinggoverned.com/20-reasons-to-not-vote/
Φυσικά και διαφωνώ και κάθε ένας από τους 20 λόγους καταπέφτει πανεύκολα...