Αντίστροφη Μεταγραφάση (Reverse Transcription) σε Μη Εμβολιασμένες Καλλιέργειες
Ένας έμμεσος δείκτης ο οποίος συμπεραίνεται για να τεκμηριώσει την ύπαρξη του HIV.
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Aldhissla | 6 Δεκεμβρίου 2024
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Η αντίστροφη μεταγραφάση είναι ένα ένζυμο που χρησιμοποιείται για τη μετατροπή του RNA σε DNA, μια διαδικασία που ονομάζεται αντίστροφη μεταγραφή (reverse transcription). Τα ένζυμα είναι πρωτεΐνες.
Αυτό το in vitro φαινόμενο, μεταξύ άλλων, υποστηρίχθηκε ότι απέδειξε την απομόνωση και την ύπαρξη του HIV (ενός ρετροϊού) από τους Luc Montagnier[1] και Robert Gallo[1, 2, 3, 4] τη δεκαετία του 1980.
Τα πειράματα του Montagnier και του Gallo ήταν ουσιαστικά τα ίδια.
Η ανίχνευση της δραστικότητας της αντίστροφης μεταγραφάσης σε πιθανό μολυσμένο ιστό διεγερμένο με μια λεκτίνη που ονομάζεται PHA χρησιμοποιήθηκε ως απόδειξη για την ύπαρξη ενός ιού (HIV).
Ωστόσο, το 1973, ο ίδιος ο Gallo απέδειξε ότι η αντίστροφη μεταγραφάση μπορεί να βρεθεί σε "διεγερμένα με PHA (αλλά όχι σε μη διεγερμένα) φυσιολογικά ανθρώπινα λεμφοκύτταρα αίματος".
Η αντίστροφη μεταγραφάση ανακαλύφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 σε σχέση με υποτιθέμενους ρετροϊούς.
Αλλά μεταγενέστερες έρευνες ανακάλυψαν ότι το φαινόμενο αυτό ήταν ευρέως διαδεδομένο, όπως περιγράφηκε από τον ιολόγο Harold Varmus το 1988.
"Αν και η αντίστροφη μεταγραφή πρωτοεμφανίστηκε στον κύκλο ζωής των ρετροϊών, δεν είναι σχεδόν μοναδική στους ρετροϊούς- αναγνωρίζεται πλέον ως ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο στα ευκαρυωτικά κύτταρα και στους ιούς. Πράγματι, μέχρι και το 10% του ευκαρυωτικού γονιδιώματος μπορεί να αποτελείται από προϊόντα αντίστροφης μεταγραφής."
Ήδη από το 1971, ο Howard Temin, ο ανακαλύπτης της αντίστροφης μεταγραφάσης, ανέφερε την ανίχνευση μιας αντίστροφης μεταγραφάσης από μη μολυσμένα κύτταρα αρουραίων και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δραστηριότητα της αντίστροφης μεταγραφάσης " δεν αντιπροσωπεύει απαραίτητα ογκογόνους [ρετρο] ιούς".
Ένα χρόνο αργότερα, ο Temin εντόπισε μια αντίστροφη μεταγραφάση από "μη μολυσμένα έμβρυα κοτόπουλου και κύτταρα σε καλλιέργεια " και κατέληξε στο συμπέρασμα: "είναι δελεαστικό να υποθέσουμε ότι αυτή η δραστηριότητα σχετίζεται με τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων".
Η μη ειδική φύση της αντίστροφης μεταγραφής περιγράφηκε με σαφήνεια από τον Harold Varmus το 1987, ο οποίος δήλωσε ότι συμβαίνει "ακόμη και στα μη μολυσμένα κύτταρα της ζύμης, των εντόμων και των θηλαστικών".
Στο ντοκιμαντέρ The Emperor's New Virus; - An Analysis of the Evidence for the Existence of HIV , ο νομπελίστας David Baltimore δηλώνει ότι «η αντίστροφη μεταγραφή είναι πολύ διαδεδομένη ».
Υπό το πρίσμα της μη εξειδίκευσης της αντίστροφης μεταγραφάσης, πώς μπορεί αυτό το φαινόμενο να αποτελεί ένδειξη ενός ιού;
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
---Δικτυογραφία :
Reverse Transcription in Uninoculated Cultures
