PubMed Central - "Ιός Της Γρίπης Των Πτηνών H5N1": ΔEN ΥΠAΡXOYN Αποδείξεις Για Την Ύπαρξη, Την Παθογένεια ή Τη Δυνατότητα Πανδημίας- ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ Η Αιτιώδης Συνάφεια Άλλων Παραγόντων Εκτός Του "H5Ν1".
Μετάφραση: Απολλόδωρος
20 Δεκεμβρίου 2005 | David Crowe και Torsten Engelbrecht | Διαβάστε το εδώ
Πληροφορίες για τους συγγραφείς Σημειώσεις άρθρου Πληροφορίες για τα πνευματικά δικαιώματα και την άδεια χρήσης Αποποίηση ευθυνών
Ο ΠΟΥ, το CDC, το Ινστιτούτο Robert Koch (RKI) και το Ινστιτούτο Friedrich Loeffler (FLI) ισχυρίζονται ότι ο H5N1 (ιός της γρίπης των πτηνών) είναι "εξαιρετικά μεταδοτικός". Επιπλέον, ο Reinhard Kurth, πρόεδρος του RKI, λέει ότι ο H5N1 "απειλεί δυνητικά και τα έξι δισεκατομμύρια ανθρώπους στη γη".
Εντοπίσαμε τέσσερα θεμελιώδη ερωτήματα που διέπουν αυτούς τους ισχυρισμούς και ζητήσαμε υποστηρικτικές μελέτες από το FLI (το οποίο σύμφωνα με τη γερμανική κυβέρνηση "κατέχει απομονώσεις του ιού H5N1"):
1. Υπάρχει ο H5N1;
2. Είναι παθογόνος για τα ζώα;
3. Είναι μεταδοτικός και παθογόνος στον άνθρωπο και έχει πανδημικό δυναμικό;
4. Έχουν μελετηθεί άλλες αιτίες για την παρατηρούμενη νόσο;
Το FLI απάντησε με τέσσερα έγγραφα: PNAS [1], Science [2], J Virol [3] προς τα ερωτήματα 1 και 2- EID [4] προς το ερώτημα 3- PNAS [1] προς το ερώτημα 4.
Ερώτηση 1 (ύπαρξη). Το FLI απάντησε: "Ο ιός H5N1/asia μπορεί να παραχθεί πλήρως in vitro με τη χρήση αντίστροφης γενετικής. Ο ιός που παράγεται με αυτόν τον τρόπο, ο οποίος ονομάζεται επίσης μολυσματικός κλώνος, δεν μπορεί να περιέχει προσμίξεις από άρρωστα ζώα" [μετάφραση από τα γερμανικά]. Ωστόσο, η PCR δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ταυτοποίηση ιών που δεν έχουν προηγουμένως αλληλουχηθεί [5].
Η δημοσίευση PNAS (όπως και οι άλλες) δεν παρουσιάζει ούτε αναφέρεται στη σύνθεση του αρχικού ιού - ούτε και οι Subbarao et al. (που αναφέρονται από το έγγραφο EID), οι οποίοι ισχυρίζονται ότι πρώτοι χαρακτήρισαν την ασθένεια H5N1 σε άνθρωπο το 1997 [6]. Αν και η μελέτη EID απέτυχε να ανιχνεύσει "H5N1" σε αρκετά από τα νοσούντα όργανα, η ανωμαλία αυτή χαρακτηρίστηκε ως "αίνιγμα" και όχι ως "αντίφαση".
Ο Robert Webster, αντίστοιχος συγγραφέας της δημοσίευσης στο PNAS και διευθυντής του Συνεργαζόμενου Κέντρου Μελετών για την Οικολογία της Γρίπης στα Ζώα και τα Πουλιά του ΠΟΥ, μας ενημέρωσε ότι οι ιοί των αποθεμάτων "ταξινομούνται ως επιλεκτικοί παράγοντες" και "δεν έχουμε το ελεύθερο να δημοσιοποιήσουμε αυτές τις πληροφορίες". Χωρίς επαλήθευση και χωρίς καθαρισμό που περιγράφεται σε οποιαδήποτε από αυτές τις εργασίες, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι το φερόμενο ως στέλεχος του ιού είναι καθαρό και πλήρως χαρακτηρισμένο. Τα ερωτήματα για διευκρινίσεις προς το Webster, το CDC Select Agents Program και το FLI δεν έλαβαν καμία απάντηση.
Ερώτηση 2 (παθογένεια για τα ζώα). Τα έγγραφα περιγράφουν τη χρήση φυσικών οδών, αλλά η ασθένεια επιτεύχθηκε μόνο με εξαιρετικές συγκεντρώσεις, έως και 10 εκατομμύρια EID ανά ζώο. Σε κανένα από τα πειράματα δεν χρησιμοποιήθηκαν έλεγχοι ή τύφλωση. Το έγγραφο Science είναι εξαιρετικά αφηρημένη μοριακή επιστήμη, χρησιμοποιώντας αυξημένες συγκεντρώσεις χιμαιρικών παραλλαγών.
Ερώτηση 3 (ανθρώπινη παθογένεια και δυνατότητα πανδημίας). Η δημοσίευση EID είναι μια ανεπίσημη αναφορά ενός 6χρονου αγοριού από την Ταϊλάνδη με σοβαρή πολυοργανική νόσο. Δεν δόθηκαν στοιχεία για τη μεταδοτικότητα στον άνθρωπο. Οι επιστήμονες βρήκαν ενδείξεις ασπεργίλλωσης και το αγόρι υποβλήθηκε σε θεραπεία με τοξικούς παράγοντες (αντιμικροβιακά ευρέος φάσματος και αντιιικά) πριν πεθάνει.
Οι Subbarao et al. (στους οποίους παραπέμπει η δημοσίευση του EID), περιγράφουν ένα προηγουμένως υγιές 3χρονο αγόρι από το Χονγκ Κονγκ, το οποίο εμφάνισε συμπτώματα γρίπης στις 9 Μαΐου 1997 και υποβλήθηκε σε θεραπεία με αντιβιοτικά ευρέος φάσματος και σαλικυλικό οξύ, αν και αυτό συνήθως αντενδείκνυται. Ανέπτυξε σύνδρομο Reye και πέθανε έντεκα ημέρες αργότερα [7]. Άρχισε η αναζήτηση της αιτιώδους συνάφειας σε ένα περιορισμένο φάσμα ιών γρίπης. Ο H5N1 θεωρήθηκε αιτιολογικός, παρόλο που κορονοϊοί, φλαβοϊοί, εντεροϊοί, άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί και χημικές ουσίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν συμπτώματα γρίπης. Δεν υπήρξε επιβεβαίωση προηγούμενης επαφής με πτηνά. Ανεξάρτητα από αυτό, οι προειδοποιήσεις για μια "εκρηκτική πανδημία" εμφανίστηκαν σε αυτό το πρώιμο έγγραφο, αν και η FLI παραδέχτηκε: "Δεν υπάρχει καμία επιστημονική μέθοδος πρόβλεψης που να μπορεί να αξιολογήσει την πιθανότητα ένας ιός γρίπης να προκαλέσει μια νέα πανδημία".
Ερώτηση 4 (μη αιτιώδης σχέση με τον "H5N1"). Ούτε η μελέτη των Subbarao et al ούτε οι αναφορές του FLI εξετάζουν λογικές, ανταγωνιστικές θεωρίες για την αιτιολόγηση της νόσου, π.χ. περιβαλλοντικούς και φαρμακευτικούς παράγοντες.
Η ανάλυσή μας δείχνει ότι οι εργασίες δεν ικανοποιούν τα τέσσερα βασικά μας ερωτήματα. Οι ισχυρισμοί για την παθογένεια και τη δυνατότητα πανδημίας του H5N1 πρέπει να αμφισβητηθούν περαιτέρω.
Αναφορές:
1. Hulse-Post D.J., Sturm-Ramirez K.M., Humberd J., Seiler P., Govorkova E.A., Krauss S. Role of domestic ducks in the propagation and biological evolution of highly pathogenic H5N1 influenza viruses in Asia. Proc Natl Acad Sci USA. 2005;102(30):10682–10687. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]
2. Hatta M., Gao P., Halfmann P., Kawaoka Y. Molecular basis for high virulence of Hong Kong H5N1 influenza A viruses. Science. 2001;293(5536):1840–1842. [PubMed] [Google Scholar]
3. Hulse D.J., Webster R.G., Russell R.J., Perez D.R. Molecular determinants within the surface proteins involved in the pathogenicity of H5N1 influenza viruses in chickens. J Virol. 2004;78(18):9954–9964. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]
4. Uiprasertkul M., Puthavathana P., Sangsiriwut K., Pooruk P., Srisook K., Peiris M. Influenza A H5N1 replication sites in humans. Emerg Infect Dis. 2005;11(7):1036–1041. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]
5. Brown T.A. Genomes. 2nd ed. Bios Scientific Publishers; 2002. The polymerase chain reaction. [chapter 4.3] [Google Scholar]
6. Subbarao K., Klimov A., Katz J., Regnery H., Lim W., Hall H. Characterization of an avian influenza A (H5N1) virus isolated from a child with a fatal respiratory illness. Science. 1998;279(5349):393–396. [PubMed] [Google Scholar]
7. Hurwitz E.S., Barrett M.J., Bregman D., Gunn W.J., Pinsky P., Schonberger L.B. Public Health Service study of Reye’s syndrome and medications. Report of the main study. JAMA. 1987;257(14):1905–1911. [PubMed] [Google Scholar]
---Δικτυογραφία :
Avian flu virus H5N1: No proof for existence, pathogenicity, or pandemic potential; non-“H5N1” causation omitted - PMC
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7173052/