ΦΑΚΕΛΛΟΣ "ΙΟΛΟΓΙΑ": Το Τεστ PCR και το Πρόβλημα του Επιπολασμού
Μετάφραση: Απολλόδωρος
24 Οκτωβρίου, 2023 | Mike Stone, ViroLIEgy | Διαβάστε το εδώ.
"Ο ΠΟΥ υπενθυμίζει στους χρήστες IVD ότι ο επιπολασμός της νόσου μεταβάλλει την προγνωστική αξία των αποτελεσμάτων του τεστ- καθώς μειώνεται ο επιπολασμός της νόσου, αυξάνεται ο κίνδυνος ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων (2). Αυτό σημαίνει ότι η πιθανότητα ένα άτομο που έχει θετικό αποτέλεσμα (ανιχνεύεται ο SARS-CoV-2) να είναι πραγματικά μολυσμένο με SARS-CoV-2 μειώνεται καθώς μειώνεται ο επιπολασμός, ανεξάρτητα από την ισχυριζόμενη ειδικότητα".
https://www.who.int/news/item/20-01-2021-who-information-notice-for-ivd-users-2020-05
Ίσως κάποιος που πιστεύει στη θεωρία των μικροβίων και στο "SARS-COV-2" μπορεί να μου εξηγήσει αυτό το αίνιγμα:
Η̲ ̲α̲κ̲ρ̲ί̲β̲ε̲ι̲α̲ ̲τ̲η̲ς̲ ̲P̲C̲R̲ ̲ε̲ξ̲α̲ρ̲τ̲ά̲τ̲α̲ι̲ ̲α̲π̲ό̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲ε̲π̲ι̲π̲ο̲λ̲α̲σ̲μ̲ό̲ ̲τ̲η̲ς̲ ̲ν̲ό̲σ̲ο̲υ̲.
Ο επιπολασμός υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τον αριθμό των κρουσμάτων μιας ασθένειας σε έναν δεδομένο πληθυσμό σε μια δεδομένη χρονική στιγμή.
Πώς υπολογίζει το CDC τον επιπολασμό:
https://www.cdc.gov/csels/dsepd/ss1978/lesson3/section2.html
Το "Covid-19" δεν μπορεί να διαγνωστεί μόνο με βάση τα κλινικά συμπτώματα, καθώς επικαλύπτεται με το κοινό κρυολόγημα, τις αλλεργίες, τη γρίπη και την πνευμονία. Προκειμένου να επιβεβαιωθεί ένα κρούσμα, χρησιμοποιείται ένα τεστ PCR.
Αυτό δημιουργεί το αίνιγμα:
Εάν η PCR χρειάζεται για να υπολογίσουμε πόσα κρούσματα μιας νόσου υπάρχουν προκειμένου να προσδιορίσουμε τον επιπολασμό, αλλά ο επιπολασμός πρέπει να είναι γνωστός προκειμένου να γνωρίζουμε αν οποιοδήποτε αποτέλεσμα της PCR είναι ακριβές προκειμένου να προσδιορίσουμε τα κρούσματα, πώς μπορεί να είναι ακριβές οποιοδήποτε από τα δύο μέτρα (το οποίο εξαρτάται από το άλλο για να είναι σωστό);
Μερικές πληροφορίες για τον επιπολασμό:
"Ο επιπολασμός είναι ένα μέτρο του πόσο συχνή είναι μια ασθένεια σε έναν συγκεκριμένο πληθυσμό υψηλού κινδύνου σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή ή περίοδο [2]. Μετράει την επιβάρυνση από τη νόσο για τον συγκεκριμένο πληθυσμό [2]. Ο επιπολασμός επηρεάζει την προ της εξέτασης πιθανότητα παρουσίας μιας νόσου και κατά συνέπεια επηρεάζει τη θετική προγνωστική αξία (PPV) (την πιθανότητα τα άτομα με θετική εξέταση να έχουν πραγματικά τη νόσο) και την αρνητική προγνωστική αξία (NPV) (την πιθανότητα τα άτομα με αρνητική εξέταση να μην έχουν πραγματικά τη νόσο) [3]. Καθώς αυξάνεται ο επιπολασμός, η PPV αυξάνεται αλλά η NPV μειώνεται. Ομοίως, καθώς μειώνεται ο επιπολασμός, η PPV μειώνεται ενώ η NPV αυξάνεται [3]. Οι δυσμενείς εκβάσεις που σχετίζονται με ψευδώς θετικά αποτελέσματα θα είναι αναλογικά πιο σημαντικές σε περιόδους χαμηλού επιπολασμού [3]. Το COVID19 παρέχει μια μοναδική πρόκληση επειδή ο επιπολασμός της νόσου μεταβάλλεται σε πραγματικό χρόνο και σύμφωνα με τα μέτρα πρόληψης, κυρίως το lockdown. Αυτός ο μεταβαλλόμενος επιπολασμός επηρεάζει τις στρατηγικές εξέτασης και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων. Επιτρέπει επίσης στους κλινικούς ιατρούς να παρακολουθούν τις επιπτώσεις του επιπολασμού και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων με βάση την PPV και την NPV σε πραγματικό χρόνο".
https://www.bmj.com/content/369/bmj.m1808/rr-22
Σύμφωνα με αυτό, ο επιπολασμός πρέπει να είναι γνωστός, καθώς θα έχει επίδραση στη θετική και αρνητική προγνωστική αξία κάθε εξέτασης PCR. Είναι γνωστό ότι εάν ο επιπολασμός είναι χαμηλός, τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα θα είναι υψηλά. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι ο προσδιορισμός του επιπολασμού με βάση μόνο τα κλινικά συμπτώματα είναι αδύνατος και έτσι χρησιμοποιούν την PCR για την επιβεβαίωση των κρουσμάτων. Η PCR δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του επιπολασμού, καθώς πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστός για τον προσδιορισμό της ακρίβειας της PCR. Ο επιπολασμός πρέπει να βασίζεται στα συμπτώματα και την κλινική διάγνωση και όχι στα αποτελέσματα της PCR. Οι παρακάτω ερευνητές παραδέχονται επίσης ότι ο επιπολασμός είναι απαραίτητος για τον προσδιορισμό της προγνωστικής αξίας οποιασδήποτε εξέτασης PCR:
"Αναπτύξαμε ένα εργαλείο για τον υπολογισμό της πιθανότητας να συναντήσουμε έναν ασυμπτωματικό ασθενή με Covid-19 που θα διαφύγει από την εξέταση επιχρίσματος με βάση την PCR, χρησιμοποιώντας πληροφορίες σχετικά με τη γνωστή ευαισθησία (ποσοστό ανίχνευσης) και την εκτιμώμενη ειδικότητα (ποσοστό 1 ψευδώς θετικού αποτελέσματος) της διαγνωστικής εξέτασης, αλλά και χρησιμοποιώντας πληροφορίες σχετικά με τον επιπολασμό της νόσου [2], ο οποίος είναι απαραίτητος για τον υπολογισμό της προγνωστικής αξίας μιας θετικής ή αρνητικής εξέτασης.
Για να εκτιμήσουμε τον επιπολασμό του Covid-19 χρησιμοποιήσαμε μια βάση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο με αυτοαναφερόμενα συμπτώματα που καταγράφηκαν μέσω κινητών τηλεφώνων. Αν και δεν είναι χωρίς περιορισμούς, οι εκτιμήσεις αυτές έχουν επικυρωθεί σε σύγκριση με τα αποτελέσματα των δοκιμών με επίχρισμα και έχουν προβλέψει αιχμές μόλυνσης αρκετές ημέρες πριν από την ανίχνευσή τους [3]".
https://www.nature.com/articles/s41433-020-1089-4
Οι ερευνητές εκτίμησαν τον επιπολασμό με βάση τα αυτοαναφερόμενα συμπτώματα που συγκεντρώθηκαν μέσω κινητών τηλεφώνων. Στη συνέχεια προσπαθούν να ισχυριστούν ότι τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώθηκαν από τις εξετάσεις PCR σε επιχρίσματα. Ωστόσο, αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα. Όπως ανέφερα προηγουμένως, τα κρούσματα υποτίθεται ότι καθορίζονται με κλινική διάγνωση βάσει των συμπτωμάτων. Η PCR δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επιβεβαιώσει ότι τα αυτοαναφερόμενα συμπτώματα ήταν πράγματι "Covid", καθώς η ακρίβειά της ως εξέταση εξαρτάται από το αν ο επιπολασμός της νόσου είναι υψηλός/χαμηλός και ότι τα αναφερόμενα συμπτώματα ήταν πράγματι κρούσματα "Covid" και όχι, ας πούμε για παράδειγμα, γρίπη. Ασθένειες όπως η γρίπη και το "Covid-19" ΔΕΝ μπορούν να διακριθούν με βάση τα συμπτώματα και μόνο, καθώς επικαλύπτονται, επομένως τα αυτοαναφερόμενα συμπτώματα θα ήταν άχρηστα ως μέτρο προσδιορισμού του "Covid". Τα ίδια συμπτώματα που σχετίζονται με το "Covid" ανήκουν στις αλλεργίες, το κοινό κρυολόγημα, τη γρίπη, την πνευμονία κ.λπ. και επειδή τα κλινικά συμπτώματα είναι τα ίδια, η κλινική διάγνωση με βάση μόνο τα συμπτώματα δεν αρκεί για να διαφοροποιήσει αυτές τις ασθένειες προκειμένου να προσδιοριστεί ο επιπολασμός.
Για να τεκμηριωθεί περαιτέρω η αδυναμία διάγνωσης του "Covid-19" με βάση μόνο τα κλινικά συμπτώματα , οι παρακάτω πηγές αναφέρονται στην προσπάθεια διάκρισης μεταξύ της γρίπης και του "Covid-19": "
"Επειδή το Covid-19 και η γρίπη παρουσιάζονται πολύ παρόμοια, είναι σχεδόν αδύνατο να διαφοροποιηθούν με βάση τα συμπτώματα και μόνο. Η ακριβής διάγνωση απαιτεί εργαστηριακές εξετάσεις για τον προσδιορισμό των γενετικών ή μοριακών συστατικών του ιού μόλυνσης".
https://asm.org/Articles/2020/July/COVID-19-and-the-Flu
"Επειδή ορισμένα από τα συμπτώματα της γρίπης και του Covid-19 είναι παρόμοια, μπορεί να είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ τους με βάση τα συμπτώματα και μόνο, και μπορεί να χρειαστούν εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης".
https://www.cdc.gov/flu/symptoms/flu-vs-covid19.htm
"Αυτή θα είναι μια πραγματικά δύσκολη περίοδος γρίπης, επειδή είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το Covid-19 από τη γρίπη με βάση τα συμπτώματα και μόνο. Δεν έχουμε έναν πολύ καλό τρόπο να διαφοροποιήσουμε τα δύο εκτός από τις εξετάσεις", δήλωσε ο Dr. Favini".
https://www.google.com/amp/s/www.cnet.com/google-amp/news/covid-19-vs-flu-vs-cold-how-can-you-tell-what-you-have/
Σύμφωνα με τις παραπάνω πηγές, είναι αδύνατο να γίνει διάκριση μεταξύ της γρίπης και του "Covid-19" με βάση τα κλινικά συμπτώματα και τη διάγνωση. Ισχυρίζονται ότι χρειάζονται εξετάσεις προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Αν αυτό ισχύει, ο επιπολασμός δεν μπορεί να είναι γνωστός για το "Covid-19", καθώς δεν υπάρχει τρόπος να διαχωριστεί από τη γρίπη μόνο μέσω των συμπτωμάτων χωρίς τη χρήση PCR.
Τα αποτελέσματα της PCR δεν μπορούν να ερμηνευθούν με ακρίβεια χωρίς να γνωρίζουμε τον επιπολασμό.
Με αυτό το μέτρο και μόνο, οι δοκιμές PCR δεν είναι ακριβείς, καθώς ο επιπολασμός δ̲ε̲ν̲ ̲μ̲π̲ο̲ρ̲ε̲ί̲ ̲ν̲α̲ ̲π̲ρ̲ο̲σ̲δ̲ι̲ο̲ρ̲ι̲σ̲τ̲ε̲ί̲ ̲χ̲ω̲ρ̲ί̲ς̲ ̲τ̲η̲ ̲χ̲ρ̲ή̲σ̲η̲ PCR για την επιβεβαίωση των κρουσμάτων.
Ένα τεστ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό της ακρίβειας του εαυτού του.
Πώς λοιπόν θα μπορούσε κανείς να προσδιορίσει την ακρίβεια της εξέτασης PCR εάν ο επιπολασμός είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με βάση τα συμπτώματα και μόνο; Ο μόνος τρόπος είναι η βαθμονόμηση και η επικύρωση των δοκιμών PCR με τη χρήση κατάλληλα καθαρισμένου/απομονωμένου "ιού" που λαμβάνεται απευθείας από άρρωστο άνθρωπο. Ένα σημαντικό απόσπασμα από το καταπληκτικό άρθρο "COVID19 PCR Tests are Scientifically Meaningless" του Torsten Engelbrecht εδραιώνει αυτό το σημείο:
"Πέρα από το γεγονός ότι είναι εντελώς παράλογο να λαμβάνεται η ίδια η εξέταση PCR ως μέρος του χρυσού κανόνα για την αξιολόγηση της εξέτασης PCR, δεν υπάρχουν διακριτά ειδικά συμπτώματα για το Covid-19, όπως μας παραδέχτηκαν ακόμη και άνθρωποι όπως ο Thomas Löscher, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Λοιμώξεων και Τροπικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και μέλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης Γερμανών Παθολόγων[2].
Και αν δεν υπάρχουν διακριτά ειδικά συμπτώματα για το Covid-19, η διάγνωση του Covid-19 - αντίθετα με τη δήλωση του Watson - δεν μπορεί να είναι κατάλληλη για να χρησιμεύσει ως έγκυρο χρυσό πρότυπο.
Επιπλέον, "ειδικοί" όπως ο Watson παραβλέπουν το γεγονός ότι μόνον η απομόνωση του ιού, δηλαδή η αδιαμφισβήτητη απόδειξη του ιού, μπορεί να αποτελέσει το χρυσό πρότυπο".
https://off-guardian.org/2020/06/27/covid19-pcr-tests-are-scientifically-meaningless/
Ο κατάλληλα καθαρισμένος/απομονωμένος "ιός" είναι ο μόνος τρόπος για να προσδιοριστεί η ακρίβεια οποιασδήποτε δοκιμής PCR. Ω̲σ̲τ̲ό̲σ̲ο̲,̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲δ̲ε̲ν̲ ̲γ̲ί̲ν̲ε̲τ̲α̲ι̲ ̲π̲ο̲τ̲έ̲,̲ ̲κ̲α̲θ̲ώ̲ς̲ ̲δ̲ε̲ν̲ ̲υ̲π̲ά̲ρ̲χ̲ο̲υ̲ν̲ ̲π̲ρ̲α̲γ̲μ̲α̲τ̲ι̲κ̲ά̲ ̲α̲π̲ο̲μ̲ο̲ν̲ω̲μ̲έ̲ν̲ο̲ι̲ ̲"̲ι̲ο̲ί̲"̲. Δύο από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα τεστ PCR (Drosten και CDC) δημιούργησαν τα τεστ PCR χωρίς να υπάρχει διαθέσιμο υλικό "ιού".
Από το έγγραφο του τεστ PCR του Drosten:
"Στην παρούσα περίπτωση του 2019-nCoV, απομονώσεις του ιού ή δείγματα από μολυσμένους ασθενείς δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής διαθέσιμα στη διεθνή κοινότητα δημόσιας υγείας. Αναφέρουμε εδώ την καθιέρωση και επικύρωση μιας διαγνωστικής ροής εργασίας για τον έλεγχο και την ειδική επιβεβαίωση του 2019-nCoV, η οποία σχεδιάστηκε ελλείψει διαθέσιμων απομονωμένων ιού ή αρχικών δειγμάτων ασθενών. Ο σχεδιασμός και η επικύρωση κατέστησαν δυνατή λόγω της στενής γενετικής συγγένειας με τον SARS-CoV του 2003 και υποβοηθήθηκαν από τη χρήση της τεχνολογίας συνθετικών νουκλεϊκών οξέων".
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6988269/#!po=0.746269
Αυτό είναι από την άδεια επείγουσας χρήσης του FDA για το τεστ PCR του CDC που χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ:
"Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος ποσοτικοποιημένα απομονωμένα στελέχη του ιού του 2019-nCoV, οι δοκιμασίες που σχεδιάστηκαν για την ανίχνευση του RNA του 2019-nCoV δοκιμάστηκαν με χαρακτηριστικά αποθέματα in vitro μεταγραφέντος RNA πλήρους μήκους (γονίδιο N- GenBank accession: MN908947.2) γνωστού τίτλου (αντίγραφα RNA/μl) που προστέθηκε σε αραιωτικό που αποτελείται από εναιώρημα ανθρώπινων κυττάρων A549 και μέσο μεταφοράς ιού (VTM) για να μιμηθεί το κλινικό δείγμα."
https://www.fda.gov/media/134922/download
Χωρίς κατάλληλα καθαρισμένο/απομονωμένο "ιό", η ακρίβεια της PCR δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί. Χωρίς PCR, τα κρούσματα "Covid-19" δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν και ο επιπολασμός είναι άγνωστος. Χωρίς γνώση του επιπολασμού της νόσου, η ακρίβεια της PCR είναι άγνωστη. Βλέπετε το πρόβλημα εδώ;
Επιπολασμός ή PCR. Ποιο έρχεται πρώτο; Η κότα ή το αυγό;
Αυτό είναι ένα παράδειγμα κυκλικής συλλογιστικής στην καλύτερη εκδοχή της.
----Δικτυογραφία :
PCR and the Prevalence Problem – ViroLIEgy
https://viroliegy.com/2021/09/30/pcr-and-the-prevalence-problem/