John Blaid: Η Aπάντησή μου στο τελευταίο άρθρο του Jeremy Hammond
Μετάφραση: Απολλόδωρος
27 Οκτωβρίου 2022, John Blaid - Διαβάστε το εδώ.
Ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος με το όνομα Jeremy Hammond έγραψε πρόσφατα ένα άρθρο με τον τίτλο "Answering Tom Cowan's 'Five Simple Questions for Virologists'" (Απαντώντας στις "Πέντε απλές ερωτήσεις του Tom Cowan για τους ιολόγους"), όπου έδωσε την απάντησή του στα 5 σημεία που είχε θέσει αρχικά ο Dr Tom Cowan. Μετά από πολλά σχόλια που έγιναν από διάφορους ανθρώπους τότε αποφάσισα να κάνω τα δικά μου σε μια προσπάθεια να διευκρινίσω λίγο περισσότερο τα πράγματα για να επισημάνω τις αναπόδεικτες υποθέσεις που γίνονται από τον ίδιο και άλλους και επίσης να προσπαθήσω να διορθώσω τη φαινομενική παρεξήγηση του τι εννοούν άνθρωποι σαν εμένα όταν λέμε ότι δεν υπάρχουν έλεγχοι στην "ιολογία".
Η απάντησή μου
Jeremy Hammond, είπατε: "Οι επιστήμονες έχουν απομονώσει τον SARS-CoV-2 λαμβάνοντας δείγματα από ασθενείς, καθαρίζοντας το δείγμα και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας το προκύπτον υπερκείμενο υγρό που περιέχει ιό για εμβολιασμό σε κυτταροκαλλιέργεια μαζί με μη μολυσμένους μάρτυρες στους οποίους, διαφορετικά, παρέχεται η ίδια μεταχείριση. Έτσι, σύμφωνα με τα δικά του δηλωθέντα κριτήρια, ο SARS-CoV-2 έχει απομονωθεί".
Αυτό είναι ψευδές. Ναι, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους φιλτραρίσματος πριν από ένα πείραμα καλλιέργειας ιστών, αλλά ποτέ δεν επαληθεύουν την ύπαρξη του υποτιθέμενου "ιού" στο φιλτραρισμένο δείγμα ή διασφαλίζουν ότι ο υποτιθέμενος "ιός" είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει ΠΡΙΝ επιχειρήσουν να κάνουν οποιοδήποτε πείραμα καλλιέργειας ιστών, εξ ου και η δήλωσή μας περί μη απομονωμένου και καθαρισμένου "ιού". Τώρα η λογική και ο κοινός νους μας λέει ότι πρέπει πρώτα να αποδείξουμε την ύπαρξη κάποιου πράγματος πριν καν επιχειρήσουμε να κάνουμε πειράματα με αυτό, για παράδειγμα, δεν μπορούμε να κάνουμε σε καμία περίπτωση πειράματα με μονόκερους αν δεν έχουμε πρώτα αποδείξει ότι υπάρχουν τώρα μπορούμε μέσω άμεσων παρατηρήσεων τους στη φύση, όχι μέσω διαφόρων έμμεσων μεθόδων. Η επιστημονική μέθοδος απαιτεί επίσης να έχουμε αυτό που ισχυριζόμαστε ότι έχουμε απομονώσει, δηλαδή διαχωρίσει από όλα τα άλλα, αλλιώς το πείραμα αποτυγχάνει εξαιτίας πάρα πολλών συγχυτικών μεταβλητών.
Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι όταν ζητάμε την απομόνωση και τον καθαρισμό ενός υποτιθέμενου "ιού" απευθείας από τα υγρά ενός άρρωστου ξενιστή, έχουμε λάβει απάντηση ακόμη και από εκπρόσωπο του CDC που δηλώνει: "το αίτημα είναι εκτός των δυνατοτήτων της ιολογίας". Γιατί δεν είναι δυνατόν, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς; Επειδή δεν μπορούμε να απομονώσουμε κάτι που δεν έχουμε βρει ποτέ. Ακόμη και οι "ιολόγοι" όταν αμφισβητούνται, πράγμα που έχω κάνει εγώ και πολλοί άλλοι, παραδέχονται ότι δεν έχουν βρει "ιό" απευθείας από τα υγρά ενός άρρωστου ξενιστή, οπότε σε ποια βάση εργάζεστε εσείς ή οποιοσδήποτε άλλος τότε, όταν ακόμη και οι "ιολόγοι" αντικρούουν τον ισχυρισμό σας περί απομόνωσης;
Αίτημα FOIA προς το CDC των ΗΠΑ σχετικά με την τεκμηρίωση της απομόνωσης του SARS-CoV-2
"το αίτημα είναι εκτός των δυνατοτήτων της ιολογίας".
https://www.fluoridefreepeel.ca/wp-content/uploads/2021/03/CDC-March-1-2021-SARS-COV-2-Isolation-Response-Redacted.pdf
Όταν πρόκειται για τους ισχυρισμούς περί μελετών ελέγχου, τότε νομίζω ότι εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε ότι δεν υπάρχουν έλεγχοι, εννοούμε την έλλειψη έγκυρων/σωστών ελέγχων. Δεν υπάρχει λεπτομερής περιγραφή στις πραγματικές μελέτες "απομόνωσης" για το πώς στήθηκε ο έλεγχος, απλά υποτίθεται ότι είναι πανομοιότυποι με τον ισχυρισμό "εικονικά μολυσμένοι" χωρίς πραγματική επιβεβαίωση ότι αυτό είναι έτσι. Ποια συστατικά χρησιμοποιήθηκαν; Σε ποια επίπεδα ήταν τα διάφορα συστατικά; Για πόσο χρονικό διάστημα διεξήχθησαν οι έλεγχοι; Χρησιμοποιήθηκε για τους ελέγχους η ίδια κυτταρική σειρά; Χρησιμοποιήθηκαν στους ελέγχους τα ίδια ακριβώς συστατικά στα ίδια ακριβώς επίπεδα για το ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα με το κύριο πείραμα καλλιέργειας ιστών; Αυτά δεν είναι ερωτήματα στα οποία μπορούμε απλώς να υποθέσουμε την απάντηση, πρέπει να απαντηθούν αυτά τα πράγματα στις ίδιες τις μελέτες και κανένα από αυτά τα πράγματα δεν απαντάται στις ίδιες τις μελέτες.
Όταν έγιναν διάφορες ερωτήσεις σχετικά με τους ελέγχους στους διάφορους συγγραφείς των μελετών, τότε αυτό που προέκυψε ήταν είτε η πλήρης άρνηση να μοιραστούν τις πληροφορίες για το πώς οργανώθηκαν είτε ότι οι έλεγχοι δεν οργανώθηκαν με τον τρόπο που θα έπρεπε να είχαν οργανωθεί, πράγμα που είναι πανομοιότυπο με τη μόνη διαφορά ότι το δείγμα δεν είχε υποτιθέμενο "ιό", κάτι που υποθέτετε και πάλι αναφερόμενοι στον ορισμό του "εικονικά μολυσμένου". Ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι η τεκμηριωμένη δίκη για την ιλαρά με τον Dr Stefan Lanka όπου κέρδισε επειδή καμία από τις 6 μελέτες που παρουσιάστηκαν δεν είχε σωστούς ελέγχους και γιατί αυτό είναι σημαντικό; Επειδή όλη η βάση της σύγχρονης "ιολογίας" βασίζεται στην εργασία του Enders από το 1954 που καταρρίφθηκε από τον πραγματογνώμονα λόγω έλλειψης κατάλληλων ελέγχων. Ακόμα και στην εργασία του Enders από το 1954 με περιορισμένο έλεγχο έδειξε ότι το ίδιο κυτταροπαθητικό αποτέλεσμα δεν μπορούσε να διακριθεί από αυτό με το δείγμα του υποτιθέμενου "ιού" της ιλαράς. Με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα που οι "ιολόγοι" αποδίδουν ψευδώς σε έναν "ιό" προκαλείται στην πραγματικότητα από την ίδια την πειραματική διαδικασία και δεν έχει καμία σχέση με οποιονδήποτε υποτιθέμενο "ιό".
Κατά τη διάρκεια των δοκιμών για την ιλαρά ο Dr Lanka επικοινώνησε επίσης με 2 ανεξάρτητα εργαστήρια και τους ζήτησε να κάνουν τους κατάλληλους ελέγχους που οι "ιολόγοι" δεν έχουν κάνει από το 1954, όπου ο επικεφαλής ενός από αυτά τα εργαστήρια συνοψίζει:
"Ανάλογα με τις μη ιογενείς και μη μολυσματικές ουσίες που προστέθηκαν, μπορούσαν να παρατηρηθούν αλλαγές στη μορφολογία των κυττάρων σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, οι οποίες από το 1954 εξισώνονται πάντα με την "απομόνωση" του "ιού της ιλαράς". Ιδιαίτερα μετά την προσθήκη υψηλών συγκεντρώσεων πενικιλλίνης/στρεπτομυκίνης (20%) ή την καλλιέργεια σε συνθήκες ανεπάρκειας (1% FCS), διαπιστώθηκαν αλλαγές στη μορφολογία των κυττάρων που ήταν μικροσκοπικά πανομοιότυπες με το σχηματισμό συγκυττάρων που περιγράφεται ως ιός της ιλαράς.
Οι μελέτες έδειξαν σαφώς ότι ο σχηματισμός συγκυττάρων δεν είναι ειδικός για τη λοίμωξη από ιλαρά. Έτσι, οι ξεχασμένες παρατηρήσεις τόσο των Enders & Peebles όσο και των Bech & von Magnus επιβεβαίωσαν ότι οι Enders & Peebles και οι διάδοχοί τους που απέδειξαν την ύπαρξη ενός ιού με αυτή την τεχνική ήταν μόνο υπόθεση".
"Το πείραμα ελέγχου της ιλαράς διηγείται ο επικεφαλής ενός ανεξάρτητου εργαστηρίου στη Γερμανία"
https://truthseeker.se/measles-control-experiment-told-by-the-head-of-an-independent-laboratory-in-germany/
Μπορούμε να διαφωνήσουμε όσο θέλουμε για τα πειράματα καλλιέργειας ιστών, δεν είναι το βασικό θέμα εδώ, όσον αφορά εμένα. Το βασικό ζήτημα είναι ότι για να είναι ένα πείραμα έστω και πείραμα πρέπει πρώτα να έχουμε στα χέρια μας αυτό που ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει. Αν θέλω να κάνω πειράματα με νεράιδες και μονόκερους, πρέπει πρώτα να αποδείξω την ύπαρξή τους με την παρατήρησή τους στη φύση και στη συνέχεια να τα απομονώσω πριν επιχειρήσω να κάνω πειράματα με αυτά. Άρα πρέπει πρώτα να αποδείξουμε την ύπαρξη των "ιών" με άμεση παρατήρηση στη φύση, δηλαδή ΠΡΙΝ από οποιοδήποτε πείραμα ή συνδυασμό με άλλο γενετικό υλικό, όπως μια καλλιέργεια ιστού/ένα μέσο μεταφοράς ιών. Στη συνέχεια πρέπει να απομονώσουμε και να καθαρίσουμε τους υποτιθέμενους "ιούς" και αυτό το βήμα να επαληθευτεί πραγματικά και όχι απλώς να υποτεθεί, τότε και μόνο τότε μπορούμε να επιχειρήσουμε να κάνουμε πειράματα με αυτούς, κανένα από τα οποία δεν έχει γίνει ποτέ.
----Δικτυογραφία:
My response to the latest article by Jeremy Hammond