Ασκήσεις Eτοιμότητας για Πανδημία
Eτοιμότητα για ποιό λόγο;
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Dawn Lester | 21 Ιανουαρίου 2025
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Όπως συμβαίνει συχνά, ήταν ένα άρθρο του BBC που μου τράβηξε την προσοχή και με ενέπνευσε να γράψω για το θέμα. Το εν λόγω άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 16 Ιανουαρίου, έχει τίτλο: «Σχεδιάζονται φέτος μεγάλες δοκιμές ετοιμότητας για πανδημία σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο» και ξεκινά,
«Ομάδες υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, τοπικά συμβούλια και κυβερνητικοί αξιωματούχοι θα λάβουν μέρος σε μια πλήρη, πολυήμερη άσκηση ετοιμότητας για πανδημία, για να βοηθήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο να προετοιμαστεί για πιθανές μελλοντικές απειλές».
Εάν δεν ζείτε στο Ηνωμένο Βασίλειο, μπορεί να νομίζετε ότι αυτό το άρθρο δεν σας αφορά, αλλά θα πρότεινα το αντίθετο και σας ζητώ να συνεχίσετε να διαβάζετε.
Το σημείο εκκίνησης είναι να συνειδητοποιήσετε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει, τη «γενικότερη εικόνα», η οποία είναι ότι αυτό προορίζεται να εφαρμοστεί παντού, όπως μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του ΠΟΥ τον Ιούνιο του 2024 με τίτλο: «Πρόληψη πανδημίας, ετοιμότητα και συμφωνία αντιμετώπισης που αναφέρει»,
«Τα κράτη μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας συμφώνησαν σε μια παγκόσμια διαδικασία για τη σύνταξη και διαπραγμάτευση μιας σύμβασης, συμφωνίας ή άλλου διεθνούς μέσου στο πλαίσιο του Καταστατικού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την ενίσχυση της πρόληψης, ετοιμότητας και αντιμετώπισης πανδημιών».
Με άλλα λόγια, φαίνεται κάτι παραπάνω από πιθανό ότι αυτού του είδους η «άσκηση ετοιμότητας για πανδημία» θα εισαχθεί σε όλα τα 194 κράτη μέλη του ΠΟΥ σε κάποιο στάδιο - αν μπορέσουν.
Σε αυτή την ιστοσελίδα του ΠΟΥ υπάρχουν διάφορες ερωτήσεις και απαντήσεις που μπορούν να εμφανιστούν σε πτυσσόμενα πλαίσια. Παρακάτω παρατίθεται μια ερώτηση και μια απάντηση που είναι εξαιρετικά σχετικές με την άποψή μου σχετικά με την πιθανότητα να εφαρμοστούν αυτές οι «ασκήσεις» σε πολλά, αν όχι σε όλα τα κράτη μέλη του ΠΟΥ, ή να γίνουν προσπάθειες να εφαρμοστούν αν μπορούν. Προς υποστήριξη αυτής της ιδέας, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στην αναφορά σε «μια παγκόσμια δέσμευση για συνεργασία».
Αυτό που βρίσκω ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι το τελευταίο σημείο σχετικά με «έναν ισχυρότερο και πιο υπεύθυνο ΠΟΥ», μόνο που θα έθετα και το ερώτημα: Σε ποιον είναι υπόλογος; Είναι σαφές ότι ο ΠΟΥ προσπαθεί να αποκτήσει «δύναμη» - αλλά θα πρότεινα ότι είναι πιο ακριβές να πούμε ότι προσπαθεί να αποκτήσει «μεγαλύτερο έλεγχο».
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Όπως συμβαίνει σχεδόν με όλα αυτά τα θέματα, υπάρχουν πολλές πτυχές που πρέπει να εξεταστούν.
Η πρώτη -λαμβάνοντας τις δηλώσεις στην ονομαστική τους αξία προς το παρόν τουλάχιστον- είναι να αναρωτηθούμε γιατί είναι σε θέση να ισχυριστούν ότι είναι πιθανό να υπάρξει άλλη μια «πανδημία». Εξάλλου, ακόμη και με τους δικούς τους όρους, η τελευταία, που συχνά αναφέρεται ως ισπανική γρίπη, συνέβη πριν από περισσότερο από έναν αιώνα. Ποια είναι η βάση για την ιδέα ότι θα υπάρξει και άλλη στο εγγύς μέλλον;
Ξέρω ότι η προετοιμασία για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης έχει τη χρησιμότητά της, αλλά οι πόροι ισχυρίζονται ότι είναι περιορισμένοι για την αντιμετώπιση πραγματικών, υπαρχουσών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, οπότε γιατί εκτρέπουν κονδύλια σε αυτό;
Οι Πολίτες που Εγκαταλείφθηκαν
Ο λόγος για τις νέες «δοκιμές ετοιμότητας για πανδημία» αναφέρεται ότι οφείλεται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τη βρετανική έρευνα για το Covid που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2022, η «πανδημία του Covid» δεν αντιμετωπίστηκε σωστά, όπως αναφέρει το άρθρο του BBC,
«Η δοκιμή, η οποία πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο, θα περιλαμβάνει χιλιάδες ανθρώπους σε διάφορα μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου, ανακοίνωσε ο υπουργός Pat McFadden.
Τα σχέδια έρχονται ως απάντηση στην πρώτη σειρά συστάσεων που διατυπώθηκαν από την έρευνα για το Covid-19 - τη συνεχιζόμενη δημόσια έρευνα για τον χειρισμό της πανδημίας.
Η πρόεδρος της έρευνας, βαρόνη Hallett, διαπίστωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν «κακώς προετοιμασμένο» για την πανδημία του κορονοϊού και «απογοήτευσε» τους πολίτες του».
Συμφωνώ απόλυτα - αλλά μας απογοήτευσαν όλους, όχι μόνο όσους ζούμε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο που η αποτυχία δεν ήταν για τους λόγους που ισχυρίζονται, αλλά επειδή όλοι μας είχαμε προπαγανδιστεί για έναν δήθεν «νέο και θανατηφόρο ιό».
Μέσα στο άρθρο του BBC υπάρχουν σύνδεσμοι προς 2 άλλα άρθρα και τα δύο με ημερομηνία Ιουλίου 2024, το ένα εκ των οποίων, UK 'failed citizens' with flawed pandemic plans (Το Ηνωμένο Βασίλειο «απογοήτευσε τους πολίτες» με ελαττωματικά σχέδια για πανδημία) συνεχίζει το θέμα της «αποτυχίας», όπως υποδηλώνει ο τίτλος, και αναφέρει,
«Η εθνική άσκηση αντιμετώπισης πανδημίας θα είναι η πρώτη του είδους της εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, σχεδιασμένη για να δοκιμάσει τις δυνατότητες, τα σχέδια και τις διαδικασίες απέναντι σε νέες απειλές, λέει η κυβέρνηση».
Ακολουθεί το εξαιρετικά ενδιαφέρον σχόλιο ότι,
«Η κυβέρνηση έχει επίσης δεσμευτεί να εκπαιδεύει 4.000 άτομα ετησίως ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένα για κρίσεις όπως οι πανδημίες, μέσω μιας ακαδημίας ανθεκτικότητας του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία έχει προγραμματιστεί να ανοίξει τον Απρίλιο».
Δηλαδή θα δημιουργηθεί μια «ακαδημία ανθεκτικότητας» για να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους να είναι προετοιμασμένοι!
Όποιος είναι εξοικειωμένος με την Ατζέντα 2030 θα αναγνωρίσει ότι η «ανθεκτικότητα» (‘resilience’) έχει γίνει μια από τις λέξεις du jour του κατεστημένου. Ναι, πρέπει να είμαστε ανθεκτικοί, αλλά όχι με τον τρόπο που χρησιμοποιείται σε αυτές τις ατζέντες.
Για μένα, αυτή η «ακαδημία» μπορεί να περιγραφεί καλύτερα ως ένα ακόμη «στρατόπεδο κατήχησης», όπου οι μαθητές θα εκπαιδευτούν να πιστεύουν σε ιστορίες για «μικρόβια», ιδίως «ιούς», που ευθύνονται για ένα τεράστιο φάσμα ασθενειών - παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη, και ποτέ δεν υπήρξε, ότι οποιοδήποτε «μικρόβιο» είναι η αιτία οποιασδήποτε ασθένειας.
Συνεχίζοντας το θέμα της ανθεκτικότητας, το άρθρο του BBC «απογοητευμένοι πολίτες» αναφέρεται στα προβλήματα του συστήματος υγείας, όπως περιγράφονται στην πρώτη έκθεση της «Έρευνας», και αναφέρει ότι,
«Επισημαίνεται επίσης ότι το Ηνωμένο Βασίλειο στερείται ανθεκτικότητας, με υψηλά ποσοστά ασθενειών και δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν κοντά -αν όχι πέρα- από τις δυνατότητές τους».
Πρόκειται για ακόμη περισσότερη προπαγάνδα, όπως μαρτυρεί το δήθεν «καταπονημένο» προσωπικό που κατάφερε ακόμη να βρει χρόνο να δημιουργήσει χορευτικά προγράμματα και να τα μοιραστεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο «αποκορύφωμα» της πανδημίας.
Επιπλέον, υπάρχουν άφθονα στοιχεία από ανθρώπους που εργάζονται στο σύστημα, καθώς και από ανθρώπους που κατάφεραν να τραβήξουν βίντεο, που δείχνουν ότι πολλά νοσοκομεία κάθε άλλο παρά «ξεπερνούσαν τη χωρητικότητα», αλλά αντίθετα αναφέρθηκε ότι ήταν σχεδόν ή και εντελώς άδεια!
Η Έκθεση
Δεν έχω καμία πρόθεση να διαβάσω και τις 217 σελίδες - δεν υπάρχει λόγος όταν γνωρίζω ότι είναι γεμάτη προπαγάνδα - αλλά σάρωσα την Έκθεση για τα σχετικά «κυριότερα σημεία» που παρέχουν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες, όπως αυτή η δήλωση στην Εισαγωγή της βαρόνης Hallett,
«Ο αντίκτυπος της νόσου δεν μειώθηκε εξίσου. Οι έρευνες δείχνουν ότι, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν σημαντικά υψηλότερα μεταξύ των ατόμων με σωματική ή μαθησιακή αναπηρία και των ατόμων με προϋπάρχουσες παθήσεις, όπως η άνοια και η νόσος Αλτσχάιμερ, οι καρδιακές παθήσεις, η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης. Τα άτομα από ορισμένες ομάδες εθνοτικών μειονοτήτων και όσοι ζούσαν σε υποβαθμισμένες περιοχές είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο να μολυνθούν από το Covid-19 και να πεθάνουν από αυτό».
Είναι αλήθεια ότι υπήρχε υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των ατόμων με προϋπάρχουσες παθήσεις - αλλά όχι επειδή «κόλλησαν το Covid». Υπάρχουν μερικοί διαφορετικοί λόγοι για το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας σε αυτή την ομάδα. Ένας από αυτούς είναι ότι υποβλήθηκαν σε υψηλές δόσεις «αντιϊκών» θεραπειών ή άλλων «φαρμάκων» που επιδείνωσαν την υγεία τους και επιτάχυναν το θάνατό τους. Και δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι «ιοί» στοχεύουν ανθρώπους που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές, οπότε ο ισχυρισμός ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να «μολυνθούν» είναι γελοίος. Μπορεί κάλλιστα να έχουν υψηλότερο κίνδυνο κακής υγείας, αλλά αυτό θα γινόταν για άλλους λόγους - για τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι βιώνουν κακή υγεία.
Το προαναφερθέν άρθρο του BBC αναφερόταν επίσης σε «ευάλωτες ομάδες» και ανέφερε για ποιο λόγο θα χρησιμοποιηθούν αυτές οι πληροφορίες,
«Η έκθεση της έρευνας για το Covid-19 διαπίστωσε ότι η πανδημία είχε δυσανάλογο αντίκτυπο στις ευάλωτες ομάδες.
«Ένας νέος εθνικός «χάρτης ευαλωτότητας» θα δημιουργηθεί, λέει ο κ. McFadden, για να αναδείξει τους πληθυσμούς που μπορεί να είναι ευάλωτοι σε μια κρίση, χρησιμοποιώντας δεδομένα σχετικά με την ηλικία, την αναπηρία, την εθνικότητα και το αν κάποιος λαμβάνει φροντίδα.
«Έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τους ανθρώπους να λάβουν πιο στοχευμένη τοπική υποστήριξη».
Η αναφορά σε «στοχευμένη υποστήριξη», μου υποδηλώνει ότι ένας από τους στόχους αυτής της «άσκησης» είναι να δημιουργηθεί δικαιολογία για τη λήψη προσωπικών στοιχείων από ορισμένες ομάδες ανθρώπων, αν όχι από όλους, με τον ισχυρισμό ότι αυτό απαιτείται προκειμένου να «βοηθηθούν οι πιο ευάλωτοι».
Μου φαίνεται επίσης ότι αυτή η «στοχευμένη υποστήριξη» μπορεί να συνδέεται με τις προσπάθειες θέσπισης νομοθεσίας για την «υποβοήθηση του θανάτου» (‘Assisted Dying’), επειδή θα επιτρέψει τη χρήση των πληροφοριών που συλλέγονται από άτομα που χαρακτηρίζονται ως «ευάλωτα» για να τα στοχεύσουν σε αυτό που κατ' ευφημισμόν θα αποκαλείται «εκστρατεία ενημέρωσης». Πρόκειται για εικασίες εκ μέρους μου φυσικά, αλλά...
Επιστήμη και Ειδικοί
Το δεύτερο άρθρο του BBC με ημερομηνία Ιούλιος 2024, το οποίο συνδέεται με το άρθρο της 16ης Ιανουαρίου, έχει τίτλο: How the UK planned for the wrong pandemic (Πώς το Ηνωμένο Βασίλειο προετοίμαστηκε για τη λάθος πανδημία).
Η αρχική μου σκέψη ήταν: Τι στο καλό εννοούν με τον όρο «λάθος» πανδημία;
Σύμφωνα με το άρθρο, η ιδέα βασίζεται στην προσέγγιση που ακολουθήθηκε κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «πανδημίας της γρίπης των χοίρων» - μόνο που δεν υπήρχε τέτοια «πανδημία» το 2009, το οποίο είναι ένα εντελώς άλλο θέμα. Το βασικό σημείο εκείνου του επεισοδίου ήταν η προσπάθεια να αναπτυχθεί ένα μαζικό πρόγραμμα εμβολιασμού, το οποίο δεν λειτούργησε όπως περίμεναν. Προφανώς επιχειρούν μια διαφορετική προσέγγιση αυτή τη φορά.
Το άρθρο αναφέρεται επίσης σε «χαμένες ευκαιρίες» και αναφέρει ότι,
«Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έμαθε από τις χώρες της ανατολικής Ασίας, όπως η Ταϊβάν, η Νότια Κορέα και η Σιγκαπούρη. Είχαν χρησιμοποιήσει την εμπειρία τους από άλλες επιδημίες κοροναϊών, του Mers (Αναπνευστικό Σύνδρομο Μέσης Ανατολής) και του Sars (Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο), για να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια για την ταχεία κλιμάκωση των συστημάτων ελέγχου και ανίχνευσης και την εισαγωγή διαδικασιών καραντίνας. Μέτρα ελέγχου των συνόρων, συμπεριλαμβανομένων των ταξιδιωτικών περιορισμών και των δοκιμών, θα μπορούσαν επίσης να αναπτυχθούν (sic)».
Για άλλη μια φορά, δεν υπήρξαν κρούσματα «Mers» ή «Sars» που να προκλήθηκαν από οποιονδήποτε «ιό».
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ενότητα στο άρθρο που ισχυρίζεται, υπό τον τίτλο Science groupthink (ομαδική σκέψη),
«Αλλά δεν ήταν μόνο οι πολιτικοί και το σύστημα που συνέβαλαν στα λάθη.
Οι επιστήμονες - που τόσο συχνά επαινούνται στην αρχή της πανδημίας - έχουν επίσης να απαντήσουν, όπως γίνεται σαφές στην έκθεση της βαρόνης Hallett.
Είπε ότι είχαν μολυνθεί από την ομαδική σκέψη - κανείς δεν αμφισβητούσε την ορθοδοξία».
Η ιδέα ότι «κανείς δεν αμφισβητούσε την ορθοδοξία» θα ήταν άκρως διασκεδαστική, αν οι συνέπειες δεν ήταν τόσο τραγικές.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν πολλοί από εμάς που αμφισβητούσαμε την ορθοδοξία από τις πρώτες κιόλας ημέρες της «πανδημίας», αλλά οι φωνές μας δεν εισακούστηκαν επειδή αυτά που λέγαμε δεν ακολουθούσαν το σενάριο.
Το άρθρο συνεχίζει,
«Είπε ότι οι υπουργοί δεν έκαναν αρκετά για να αμφισβητήσουν αυτά που τους έλεγαν και ότι δεν υπήρχε επαρκής ελευθερία ή αυτονομία στον τρόπο με τον οποίο συγκροτήθηκαν οι διάφορες συμβουλευτικές ομάδες, ώστε να ακουστούν οι αντίθετες φωνές».
Το γεγονός είναι ότι δεν επετράπη να ακουστούν γνήσιες «διαφορετικές φωνές».
Κανένας από τους εμπλεκόμενους «επιστημονικούς συμβούλους» δεν θα ήταν εκείνος που γνωρίζει την αλήθεια για τη «θεωρία των μικροβίων». Έτσι, οι συζητήσεις περιορίστηκαν σε εκείνους τους «επιστήμονες» που αποδέχονταν την αφήγηση της «θεωρίας των μικροβίων», ακόμη και αν μπορεί να είχαν ελαφρώς διαφορετικές ιδέες σχετικά με τα μέτρα που θα έπρεπε να είχαν υιοθετηθεί και σχετικά με τις ενέσεις όταν αυτές εισήχθησαν.
Οι συζητήσεις που επιτράπηκαν ήταν μόνο μέσα σε ένα στενό πλαίσιο, ένα πλαίσιο που τηρούσε αυστηρά την αντίληψη ότι υπήρχε ένας νέος και επικίνδυνος «ιός» που προκαλούσε εκτεταμένη ασθένεια! Αυτό φαίνεται από την εισαγωγή της έκθεσης της βαρόνης Hallett, η οποία αναφέρεται στην κατάσταση χρησιμοποιώντας το τυπικό προπαγανδιστικό μήνυμα για την «πανδημία»,
«Στα τέλη Δεκεμβρίου 2019, εντοπίστηκε μια ομάδα κρουσμάτων πνευμονίας άγνωστης προέλευσης στην πόλη Wuhan στην επαρχία Hubei της Κίνας. Στη συνέχεια ταυτοποιήθηκε ένας νέος ιός, ένα στέλεχος κοροναϊού, ο οποίος ονομάστηκε ως κοροναϊός του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου 2 (SARS-CoV-2). Ο παθογόνος ιός SARS-CoV-2 και η ασθένεια που προκάλεσε, το Covid-19, εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο».
Επιπλέον, η έκθεση ισχυρίζεται ότι ο «Covid
«...σκότωσε εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και μόλυνε πολλά εκατομμύρια άλλους. Μέχρι τον Μάρτιο του 2024, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε ότι είχαν αναφερθεί περισσότερα από 774 εκατομμύρια επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 7 εκατομμύρια θάνατοι σε παγκόσμιο επίπεδο, αν και οι πραγματικοί αριθμοί είναι πιθανό να είναι πολύ υψηλότεροι».
Αυτό είναι κατάφωρα παραπλανητικό. Ναι, άνθρωποι αρρώστησαν και άνθρωποι πέθαναν, αλλά δεν υπήρχαν θάνατοι που να οφείλονται στο «Covid».
Στην εισαγωγή της έκθεσης αναφέρεται ότι,
«Η πανδημία του Covid-19 προκάλεσε θλίψη, ανείπωτη δυστυχία και οικονομική αναταραχή. Ο αντίκτυπός της θα είναι αισθητός για τις επόμενες δεκαετίες».
Αυτό είναι απολύτως αληθές- ο αντίκτυπος της υποτιθέμενης «πανδημίας» θα είναι σίγουρα αισθητός για πολύ καιρό.
Σχεδιάζοντας ή Δημιουργώντας;
Σύμφωνα με την Έκθεση, απαιτείται ένα καλύτερο σύστημα παροχής συμβουλών, αλλά θα δεχτούν συμβουλές από πραγματικούς εμπειρογνώμονες και όχι μόνο από εκείνους που ακολουθούν την αφήγηση;
Μια από τις δηλώσεις στην Εισαγωγή, μου φαίνεται ότι είναι το Βασικό μήνυμα που προσπαθούν να μας πείσουν να αποδεχτούμε όλοι ως αληθινό,
«Δεν είναι ζήτημα του «αν» θα χτυπήσει άλλη πανδημία, αλλά του «πότε». Τα στοιχεία είναι συντριπτικά προς την κατεύθυνση ότι μια άλλη πανδημία - ενδεχομένως μια ακόμη πιο μεταδοτική και θανατηφόρα - είναι πιθανό να εμφανιστεί στο εγγύς ή το μέσο μέλλον. Εάν δεν αντληθούν τα διδάγματα και δεν εφαρμοστούν θεμελιώδεις αλλαγές, αυτή η προσπάθεια και το κόστος θα είναι μάταια όταν πρόκειται για την επόμενη πανδημία».
Τα ερωτήματα που θα ήθελα να θέσω σχετικά με αυτό είναι τα εξής:
Πού είναι τα «στοιχεία» ότι μια άλλη πανδημία είναι πιθανό να εμφανιστεί;
Σε τι βασίζεται η ιδέα ότι θα μπορούσε να είναι «ακόμη πιο μεταδοτική και θανατηφόρα»;
Ποιες «αποδείξεις» έχουν ότι θα συμβεί στο «εγγύς ή μεσοπρόθεσμο» μέλλον;
Επιπλέον, θα ήθελα να επισημάνω αυτό που έχει γίνει αναγνωρισμένο φαινόμενο, ότι δηλαδή οι «ασκήσεις» έχουν την παράξενη συνήθεια να γίνονται πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί με το Event 201 (Εκδήλωση 201), μια άσκηση που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Johns Hopkins τον Οκτώβριο του 2019 και η οποία συζητούσε ένα σενάριο που αντανακλούσε πολύ στενά αυτό που λίγο αργότερα έγινε η «πανδημία του Covid».
Σύμπτωση; Δεν νομίζω!
Έτσι περιγράφεται η εκδήλωση στον ιστότοπο,
«Η άσκηση θα απεικονίσει τις προσπάθειες ετοιμότητας για πανδημία, τις αποφάσεις αντιμετώπισης και τη συνεργασία που απαιτούνται από τις παγκόσμιες επιχειρήσεις, τις κυβερνήσεις και τους ηγέτες της δημόσιας υγείας, τις οποίες θα χρειαστεί ο κόσμος για να μειώσει τις μεγάλης κλίμακας οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες μιας σοβαρής πανδημίας».
Αυτό ακούγεται πολύ παρόμοιο με αυτό που προτείνει η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, αν και σε διαφορετική κλίμακα, δεν νομίζετε;
Ωστόσο, ο σκοπός μου δεν είναι να προσθέσω στην κινδυνολογία.
Συμφωνώ ότι έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε το αποτέλεσμα οποιασδήποτε νέας «πανδημίας», αν και όχι με τον τρόπο που μας προτείνεται.
Αντίθετα, για να γίνει η διαφορά, αυτό που θα χρειαστεί είναι ένα σημαντικό ποσοστό - όχι απαραίτητα το 100% - να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη, και ποτέ δεν υπήρξε, ότι οποιοδήποτε λεγόμενο «μικρόβιο» είναι η αιτία οποιασδήποτε λεγόμενης «ασθένειας». Συνεπώς, οι αποφάσεις των ανθρώπων που έχουν πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος θα βασίζονται σε όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται για να λάβουν τις αποφάσεις τους σχετικά με τις ενέργειες που πρέπει να κάνουν.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζω να γράφω για το θέμα αυτό: για να βοηθήσω να παράσχω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες μπορώ σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, έτσι ώστε όλοι σας να μπορείτε να λαμβάνετε τεκμηριωμένες αποφάσεις μπροστά σε οποιεσδήποτε αναφορές για οποιαδήποτε νέα «πανδημία».
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
---Δικτυογραφία :
Pandemic Preparedness Exercises - by Dawn Lester
