Το Climategate Είναι το Χειρότερο Επιστημονικό Σκάνδαλο της Γενιάς μας
Μετάφραση: Απολλόδωρος
15 Ιουλίου 2023 | Dr. Judith Curry | Διαβάστε το εδώ
Ο όρος Climategate επινοήθηκε το 2009 για να περιγράψει το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσαν από τη Μονάδα Κλιματικών Ερευνών («CRU») του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας.
Οι αποστολείς και οι παραλήπτες των ηλεκτρονικών μηνυμάτων αποτελούσαν έναν κασέ κατάλογο της επιστημονικής ελίτ της IPCC. Πρόκειται για μια μικρή ομάδα επιστημόνων που για χρόνια είχαν μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια ανησυχία για την υπερθέρμανση του πλανήτη από οποιονδήποτε άλλο, όχι μόνο μέσω του ρόλου που διαδραμάτιζαν στην καρδιά της IPCC του ΟΗΕ.
«Το απελπιστικά εκτεθειμένο επιστημονικό μας κατεστημένο δεν μπορεί να αφεθεί να ξεφύγει με μια ωραιοποίηση αυτού που έχει γίνει το μεγαλύτερο επιστημονικό σκάνδαλο της εποχής μας», έγραψε ο αείμνηστος Christopher Booker.
Τα παρακάτω γράφτηκαν από τον Christopher Booker και δημοσιεύτηκαν από την The Telegraph στις 28 Νοεμβρίου 2009. Σημείωση: αλλάξαμε ορισμένους υπερσυνδέσμους που περιέχονταν στο αρχικό άρθρο, καθώς δεν είναι πλέον διαθέσιμοι.
Κλιματική αλλαγή: Αυτό είναι το χειρότερο επιστημονικό σκάνδαλο της γενιάς μας
Το απελπιστικά εκτεθειμένο επιστημονικό μας κατεστημένο δεν μπορεί να αφεθεί να ξεφύγει με την ωραιοποίηση του Climategate, λέει ο Christopher Booker.
Μια εβδομάδα αφότου ο συνάδελφός μου James Delingpole, στο ιστολόγιό του στην Telegraph, επινόησε τον όρο «Climategate» για να περιγράψει το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε από τα emails που διέρρευσαν από τη Μονάδα Κλιματικών Ερευνών του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, η Google έδειχνε ότι η λέξη εμφανίζεται πλέον στο διαδίκτυο περισσότερες από εννέα εκατομμύρια φορές. Αλλά σε όλα αυτά τα στρέμματα ηλεκτρονικής κάλυψης, ένα εξαιρετικά σημαντικό σημείο σχετικά με αυτές τις χιλιάδες έγγραφα έχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί.
Ο λόγος για τον οποίο ακόμη και ο George Monbiot του Guardian εξέφρασε το απόλυτο σοκ και τον αποτροπιασμό του για την εικόνα που αποκαλύπτουν τα έγγραφα είναι ότι οι συντάκτες τους δεν είναι μια οποιαδήποτε ομάδα ακαδημαϊκών. Η σημασία τους δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι η μικρή ομάδα επιστημόνων που εδώ και χρόνια έχουν μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια ανησυχία για την υπερθέρμανση του πλανήτη από οποιονδήποτε άλλο, όχι μόνο μέσω του ρόλου που διαδραματίζουν στην καρδιά της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του ΟΗΕ.
Ο καθηγητής Philip Jones, διευθυντής της CRU, είναι υπεύθυνος για τις δύο βασικές ομάδες δεδομένων που χρησιμοποιεί η IPCC για τη σύνταξη των εκθέσεών της. Μέσω της σύνδεσής του με το Κέντρο Hadley, μέρος του βρετανικού Μετεωρολογικού Γραφείου, το οποίο επιλέγει τους περισσότερους από τους βασικούς επιστημονικούς συνεργάτες της IPCC, το παγκόσμιο αρχείο θερμοκρασίας του είναι το πιο σημαντικό από τα τέσσερα σύνολα δεδομένων θερμοκρασίας στα οποία βασίζονται η IPCC και οι κυβερνήσεις - όχι μόνο για τις προβλέψεις τους ότι “ο κόσμος θα θερμανθεί σε καταστροφικά επίπεδα”, εκτός αν δαπανηθούν τρισεκατομμύρια δολάρια για να το αποτρέψουν.
Ο Dr Jones είναι επίσης βασικό μέλος της στενά συνδεδεμένης ομάδας Αμερικανών και Βρετανών επιστημόνων που είναι υπεύθυνοι για την προώθηση της εικόνας των παγκόσμιων θερμοκρασιών που αποδίδεται από το γράφημα «hockey stick» του Michael Mann, το οποίο πριν από 10 χρόνια έφερε τα πάνω κάτω στην ιστορία του κλίματος, δείχνοντας ότι, μετά από 1.000 χρόνια πτώσης, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξήθηκαν πρόσφατα στο υψηλότερο επίπεδο της καταγεγραμμένης ιστορίας.
Το γράφημα αυτό, το οποίο δόθηκε από την IPCC με πρωταγωνιστικό ρόλο, και όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο φάνηκε να εξαλείφει την από καιρό αποδεκτή μεσαιωνική θερμή περίοδο, κατά την οποία οι θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες από ό,τι σήμερα, έγινε το κεντρικό σύμβολο ολόκληρου του κινήματος για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη.
Από το 2003, ωστόσο, όταν οι στατιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του «ραβδιού του χόκεϊ» (“hockey stick”) αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά ως θεμελιωδώς ελαττωματικές από έναν ειδικό Καναδό στατιστικολόγο, τον Steve McIntyre, μια ολοένα και πιο έντονη μάχη μαίνεται μεταξύ των υποστηρικτών του Mann, που αυτοαποκαλούνται «ομάδα του χόκεϊ», και του McIntyre και των δικών του συμμάχων, καθώς αμφισβητούν όλο και πιο καταστροφικά ολόκληρη τη στατιστική βάση στην οποία η IPCC και η CRU οικοδομούν την υπόθεσή τους.
Οι αποστολείς και οι παραλήπτες των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που διέρρευσαν από την CRU αποτελούν έναν κατάλογο της επιστημονικής ελίτ της IPCC, συμπεριλαμβανομένου όχι μόνο της «ομάδας Χόκεϊ», όπως ο ίδιος ο Dr Mann, ο Dr Jones και ο συνάδελφός του Keith Briffa, αλλά και του Ben Santer, υπεύθυνου για μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη επαναδιατύπωση βασικών αποσπασμάτων της έκθεσης της IPCC του 1995, Kevin Trenberth, ο οποίος ομοίως με αμφιλεγόμενο τρόπο ώθησε την IPCC στην κινδυνολογία σχετικά με τη δραστηριότητα των τυφώνων- και ο Gavin Schmidt, το δεξί χέρι του συμμάχου του Al Gore Dr James Hansen, του οποίου το αρχείο GISS για τα δεδομένα επιφανειακής θερμοκρασίας είναι δεύτερο σε σημασία μετά από αυτό της ίδιας της CRU.
Υπάρχουν τρία συγκεκριμένα θέματα στα έγγραφα που διέρρευσαν και τα οποία έχουν προκαλέσει σοκ σε ενημερωμένους παρατηρητές σε όλο τον κόσμο. Ίσως το πιο προφανές, όπως το συνδύασε με σαφήνεια ο Willis Eschenbach (βλ. το ιστολόγιο Climate Audit του McIntyre και το ιστολόγιο Watts Up With That του Anthony Watt), είναι η άκρως ανησυχητική σειρά ηλεκτρονικών μηνυμάτων που δείχνουν πώς ο Δρ Jones και οι συνάδελφοί του συζητούσαν εδώ και χρόνια τις ύπουλες τακτικές με τις οποίες θα μπορούσαν να αποφύγουν τη δημοσιοποίηση των δεδομένων τους σε ξένους βάσει των νόμων περί ελευθερίας της πληροφόρησης.
Έχουν βρει κάθε δυνατή δικαιολογία για να αποκρύψουν τα δεδομένα υποβάθρου στα οποία βασίστηκαν τα ευρήματα και οι καταγραφές της θερμοκρασίας τους.
Αυτό από μόνο του έχει εξελιχθεί σε μεγάλο σκάνδαλο, όχι λιγότερο από την άρνηση του Dr Jones να δώσει στη δημοσιότητα τα βασικά δεδομένα από τα οποία η CRU αντλεί το εξαιρετικά σημαντικό αρχείο θερμοκρασίας, το οποίο κορυφώθηκε το περασμένο καλοκαίρι με τον εκπληκτικό ισχυρισμό του ότι πολλά από τα δεδομένα από όλο τον κόσμο είχαν απλώς «χαθεί». Το πιο ενοχοποιητικό από όλα είναι τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στα οποία οι επιστήμονες συμβουλεύονται να διαγράψουν μεγάλα κομμάτια δεδομένων, κάτι που, όταν γίνεται μετά την παραλαβή Αιτήματος Βάσει του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφόρησης, αποτελεί ποινικό αδίκημα.
Αλλά το ερώτημα που αναπόφευκτα προκύπτει από αυτή τη συστηματική άρνηση να δημοσιοποιήσουν τα δεδομένα τους είναι - τι είναι αυτό που αυτοί οι επιστήμονες φαίνεται να θέλουν τόσο πολύ να κρύψουν; Η δεύτερη και πιο σοκαριστική αποκάλυψη των εγγράφων που διέρρευσαν είναι το πώς δείχνουν τους επιστήμονες να προσπαθούν να χειραγωγήσουν τα δεδομένα μέσω των δαιδαλωδών προγραμμάτων υπολογιστών τους, ώστε να δείχνουν πάντα προς μία μόνο επιθυμητή κατεύθυνση - να μειώσουν τις θερμοκρασίες του παρελθόντος και να «προσαρμόσουν» τις πρόσφατες θερμοκρασίες προς τα πάνω, προκειμένου να μεταδώσουν την εντύπωση μιας επιταχυνόμενης αύξησης της θερμοκρασίας. Αυτό εμφανίζεται τόσο συχνά (όχι μόνο στα έγγραφα που αφορούν τα δεδομένα των υπολογιστών στο αρχείο Harry Read Me), ώστε γίνεται το πιο ενοχλητικό μεμονωμένο στοιχείο της όλης ιστορίας. Αυτό είναι που ο κ. McIntyre έπιασε τον Dr Hansen να κάνει με το αρχείο θερμοκρασίας του GISS πέρυσι (μετά από το οποίο ο Hansen αναγκάστηκε να αναθεωρήσει το αρχείο του), και δύο ακόμη συγκλονιστικά παραδείγματα έχουν έρθει τώρα στο φως από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Σε καθεμία από αυτές τις χώρες οι τοπικοί επιστήμονες είχαν τη δυνατότητα να συγκρίνουν την επίσημη καταγραφή της θερμοκρασίας με τα αρχικά δεδομένα στα οποία υποτίθεται ότι βασίστηκε. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι έχει γίνει το ίδιο τέχνασμα - να μετατραπεί ένα ουσιαστικά επίπεδο διάγραμμα θερμοκρασίας σε ένα γράφημα που δείχνει σταθερά αυξανόμενες θερμοκρασίες. Και σε κάθε περίπτωση αυτή η χειραγώγηση πραγματοποιήθηκε υπό την επιρροή της CRU.
Αυτό που είναι τραγικά εμφανές από το αρχείο Harry Read Me είναι η εικόνα που δίνει για τους επιστήμονες της CRU που βρίσκονται απελπιστικά σε αδιέξοδο με τα πολύπλοκα προγράμματα υπολογιστών που είχαν επινοήσει για να παραμορφώσουν τα δεδομένα τους προς την εγκεκριμένη κατεύθυνση, εκφράζοντας περισσότερες από μία φορές την απελπισία τους για το πόσο δύσκολο ήταν να πάρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η τρίτη συγκλονιστική αποκάλυψη αυτών των εγγράφων είναι ο αδίστακτος τρόπος με τον οποίο οι εν λόγω ακαδημαϊκοί ήταν αποφασισμένοι να φιμώσουν κάθε αμφισβήτηση από ειδικούς των ευρημάτων στα οποία κατέληξαν με τέτοιες αμφίβολες μεθόδους - όχι μόνο αρνούμενοι να αποκαλύψουν τα βασικά τους δεδομένα, αλλά απαξιώνοντας και παγώνοντας κάθε επιστημονικό περιοδικό που τολμούσε να δημοσιεύσει το έργο των επικριτών τους. Φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να μη σταματήσουν μπροστά σε τίποτα για να καταπνίξουν την επιστημονική συζήτηση με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο διασφαλίζοντας ότι καμία αντίθετη έρευνα δεν θα βρει το δρόμο της στις σελίδες των εκθέσεων της IPCC.
Πίσω στο 2006, όταν ο διακεκριμένος Αμερικανός στατιστικολόγος καθηγητής Edward Wegman συνέταξε μια έκθεση εμπειρογνωμόνων για το Κογκρέσο των ΗΠΑ, η οποία δικαίωνε την κατάρριψη του «hockey stick» από τον Steve McIntyre, καυτηρίασε τον τρόπο με τον οποίο αυτή η ίδια «σφιχτοδεμένη ομάδα» ακαδημαϊκών φαινόταν πολύ πρόθυμη να συνεργαστεί μεταξύ τους και να «αξιολογήσει» ο ένας τις εργασίες του άλλου, προκειμένου να κυριαρχήσει στα πορίσματα των εκθέσεων της IPCC, από τις οποίες μπορεί να εξαρτηθεί μεγάλο μέρος του μέλλοντος της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας. Υπό το φως των τελευταίων αποκαλύψεων, φαίνεται τώρα ακόμη πιο προφανές ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν τήρησαν τις αρχές που βρίσκονται στην καρδιά της γνήσιας επιστημονικής έρευνας και συζήτησης. Ήδη ένας αξιοσέβαστος Αμερικανός επιστήμονας του κλίματος, ο Dr Eduardo Zorita, ζήτησε να αποκλειστεί ο Dr Mann και ο Dr Jones από κάθε περαιτέρω συμμετοχή στην IPCC. Ακόμα και ο δικός μας George Monbiot, τρομοκρατημένος από τη διαπίστωση ότι προδόθηκε από τους υποτιθέμενους εμπειρογνώμονες που εκτιμούσε και επικαλούνταν για τόσο καιρό, ζήτησε από τον Dr Jones να παραιτηθεί από επικεφαλής του CRU.
Ο πρώην καγκελάριος Λόρδος (Nigel) Lawson, την περασμένη εβδομάδα, εγκαινιάζοντας τη νέα του δεξαμενή σκέψης, το Ίδρυμα Πολιτικής για την Παγκόσμια Θέρμανση (the Global Warming Policy Foundation), ορθώς ζήτησε μια σωστή ανεξάρτητη έρευνα για το λαβύρινθο των ατασθαλιών που αποκαλύφθηκαν από τις διαρροές της CRU. Όμως η έρευνα που συζητήθηκε την Παρασκευή, πιθανώς υπό την προεδρία του λόρδου Rees, προέδρου της Βασιλικής Εταιρείας - ο ίδιος εδώ και καιρό ξεδιάντροπος προπαγανδιστής του αφηγήματος της “υπερθέρμανσης” - απέχει πολύ από αυτό που είχε στο μυαλό του ο λόρδος Lawson. Το απελπιστικά συμβιβασμένο επιστημονικό μας κατεστημένο δεν μπορεί να αφεθεί να ξεφύγει με ένα ξέπλυμα αυτού που έχει γίνει το μεγαλύτερο επιστημονικό σκάνδαλο της εποχής μας.
Το βιβλίο του Christopher Booker ‘The Real Global Warming Disaster: Is the Obsession with ‘Climate Change’ Turning Out to be the Most Costly Scientific Blunder in History?’ (Continuum, £16.99) είναι διαθέσιμο από την Telegraph Books για £14.99 συν £1.25 p&p.Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να βοηθήσετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου. 🙏
---Δικτυογραφία :
Climategate is the worst scientific scandal of our generation – The Expose
https://expose-news.com/2023/07/15/climategate-is-the-worst-scientific-scandal/