Μπορούμε Πραγματικά να Εμπιστευτούμε τους Ειδικούς;

Τα υπέρ και τα κατά της διαδικασίας αξιολόγησης από ομότιμους και η επίδρασή της στη διαμόρφωση του υγειονομικού μοντέλου

Apollodoros

Dec 29, 2022

Μετάφραση: Απολλόδωρος

21 Δεκεμβρίου 2022 | Kristen Welch | Διαβάστε το εδώ

Η αξιολόγηση από ομοτίμους είναι μια διαδικασία κατά την οποία οι μελετητές ενός συγκεκριμένου τομέα - ας πούμε της υγειονομικής περίθαλψης - αξιολογούν το έργο των συναδέλφων τους ως προς την ποιότητα και την καταλληλότητα για να συμπεριληφθεί σε ακαδημαϊκά περιοδικά και άλλες σχετικές δημοσιεύσεις. Ενώ η διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους έχει ως στόχο να διασφαλίσει την ακεραιότητα και την ακρίβεια της δημοσιευμένης έρευνας, υπάρχουν αρκετοί κίνδυνοι που συνδέονται με αυτήν και τους οποίους θέλω να συζητήσω, καθώς είναι σχετικοί με τα τρέχοντα και μελλοντικά μοντέλα υγειονομικής περίθαλψης που βρισκόμαστε να συζητάμε.

Ο πρώτος και κυριότερος είναι η τάση για απάτη και παραπτώματα. Μόλις τους τελευταίους δύο μήνες, υπήρξαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ εκατοντάδες περιπτώσεις ανάκλησης ερευνών λόγω δόλιας ή ανήθικης συμπεριφοράς. Οι λόγοι κυμαίνονται από το να κατασκευάζουν οι συγγραφείς τα δεδομένα τους μέχρι και να δημιουργούν οργανωμένα κυκλώματα σε μια προσπάθεια να προωθήσουν έγγραφα. Ο Richard Bennett, αντιπρόεδρος των υπηρεσιών έρευνας και έκδοσης της Hindawi, δήλωσε στο ιστολόγιο Retraction Watch ότι μια εσωτερική έρευνα αποκάλυψε "συντονισμένα κυκλώματα αξιολόγησης", στα οποία συμμετείχαν κριτές και συντάκτες που συντονίζονταν για να περάσουν τα έγγραφα από την αξιολόγηση. Η έρευνα αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει οδηγήσει σε πάνω από 500 ανακλήσεις σε 16 περιοδικά, ενώ αναμένονται και άλλες ανακλήσεις καθώς αποκαλύπτεται η απάτη... και αυτό είναι μόνο ένα πρόσφατο παράδειγμα! Υπήρξαν, και πάλι, ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ πρόσθετες πρόσφατες ανακλήσεις, οι οποίες επικαλούνται απάτη και άλλες μαλακίες. (Πρόσθεσα μερικούς συνδέσμους στις πηγές)

Αυτό είναι ανησυχητικό! Η διατήρηση των δογμάτων και η καταστολή των διαφορετικών απόψεων φαίνεται να είναι πιο σημαντική από την επίδειξη σωστής έρευνας, δέουσας επιμέλειας και την τάση για ακεραιότητα. Ακόμα και αν δεν είναι όλοι διεφθαρμένοι ή συμμετέχοντες μέλη σε ένα κύκλωμα απατεώνων, υπάρχουν ακόμα ερευνητές που μπορεί να διστάζουν να αμφισβητήσουν καθιερωμένες πεποιθήσεις ή θεωρίες στον τομέα τους, οδηγώντας σε έλλειψη κριτικής εξέτασης ορισμένων ιδεών. Αυτό μπορεί να καταπνίξει την πρόοδο της γνώσης και να εμποδίσει την ανάπτυξη νέων και καινοτόμων ιδεών. Μπορεί επίσης να προκαλέσει το να εκλαμβάνεται η ανόητη ή αναπόδεικτη επιστήμη (η οποία δυστυχώς είναι πλέον ως επί το πλείστον δογματική) ως το γαμημένο ευαγγέλιο, και έτσι καταλήγουμε σε σύγχρονες εκδοχές απατεώνων όπως ο Παστέρ. Ακόμα και ο Αϊνστάιν περιφρονούσε τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους και έβλεπε ότι δεν ευσταθεί.

Ενώ το πρώτο περιοδικό μπορεί να εντοπιστεί στο 1665, η ιστορία της αξιολόγησης από ομοτίμους όπως την ξέρουμε ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970, όταν άρχισε να υιοθετείται ευρέως από τα ακαδημαϊκά περιοδικά ως μέσο "διασφάλισης της ποιότητας και της αξιοπιστίας της δημοσιευμένης έρευνας". Πριν από αυτό, η αξιολόγηση της έρευνας συχνά επαφιόταν στη διακριτική ευχέρεια μεμονωμένων συντακτών περιοδικών, οι οποίοι μπορεί να είχαν τις δικές τους προκαταλήψεις ή ατζέντες. Η υιοθέτηση της αξιολόγησης από ομότιμους θεωρήθηκε ως ένας τρόπος να αυξηθεί η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία της διαδικασίας δημοσίευσης. Όταν παίρνετε αυτή τη δήλωση στην ονομαστική της αξία, ακούγεται σαν ένας καλός και ευγενής λόγος. Όταν συνειδητοποιείτε πόσο βαθιά τείνει να είναι η διαφθορά, βλέπετε ότι μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να διασφαλιστεί ότι μόνο οι απαραίτητες πληροφορίες εγκρίνονται, διατηρώντας τον έλεγχο του παραθύρου Overton όσον αφορά τη δημοσιευμένη συζήτηση, και αντίθετα χρησιμοποιείται είτε για να καταπνίξει, να καπελώσει ή να συνδιαμορφώσει το έργο κάποιου άλλου.

Apollodoros’s Newsletter

Διαδικασία του Παραθύρου Overton - Τεχνική της Aπανθρωποποίησης της Kοινωνίας

Μετάφραση: Απολλόδωρος 20 Ιανουαρίου 2016 | Yuri Baranchik | Διαβάστε το εδώThanks for reading Apollodoros’s Newsletter! Subscribe for free to receive new posts and support my work…

2 years ago · Apollodoros

Είναι επίσης ενδιαφέρον για μένα ότι το χρονοδιάγραμμα πίσω από την ώθηση για την αξιολόγηση από ομοτίμους ευθυγραμμίζεται επίσης βολικά με ορισμένα αξιοσημείωτα γεγονότα: την έναρξη της θητείας του Tony Fauci ως επικεφαλής του τμήματος κλινικής φυσιολογίας του NIAID το 1974, μια εποχή κατά την οποία άρχισε τα πειράματά του σε ασθενείς με ανοσοανεπάρκεια, και την ανάπτυξη και την κυκλοφορία αρκετών εμβολίων της Merck που θα συμπεριληφθούν στο Διευρυμένο Πρόγραμμα Εμβολιασμού του ΠΟΥ το 1974. Θα μπορούσα να φτάσω μακριά, και δεν μπορούμε να το τρέξουμε αυτό μέσω της Επιστημονικής Μεθόδου, οπότε αυτή είναι μια συζήτηση για μια άλλη φορά...

Ενώ η αξιολόγηση από ομοτίμους έχει αναδειχθεί σε πολύτιμο εργαλείο για τη βελτίωση της ποιότητας της δημοσιευμένης έρευνας, είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται οι περιορισμοί της και να γνωρίζουμε τους κινδύνους που εγκυμονεί. Η διασφάλιση της ακεραιότητας της διαδικασίας αξιολόγησης από ομοτίμους και η επαγρύπνηση έναντι δόλιων ή ανήθικων συμπεριφορών είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας της επιστημονικής κοινότητας. Με αυτά τα δεδομένα, αποφάσισα να ερευνήσω λίγο περισσότερο και υπέβαλα αίτημα για την ελευθερία της πληροφόρησης στην Hindawi/Wiley για να δω αν ενδιαφέρονται πραγματικά για τη δημόσια διαφάνεια και ακεραιότητα, όπως ισχυρίζονται. Πιστεύω ότι είναι σκόπιμο να κατονομαστούν δημόσια όσοι εμπλέκονται σε αυτού του είδους την απάτη και δεν καταλαβαίνω γιατί οι πληροφορίες αυτές μοιράστηκαν μόνο με συναφείς βιομηχανικές ομάδες και άλλα τρίτα μέρη και δεν δημοσιοποιήθηκαν. Θα δώσω συνέχεια εάν και εφόσον αποφασίσουν να επικοινωνήσουν μαζί μου. Προς το παρόν, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τους περιορισμούς, μαζί με την τάση για απάτη, που συνεπάγεται η αξιολόγηση από ομοτίμους. Είναι καιρός να απελευθερωθούμε από τις αλυσίδες που μόνο αποσιωπούν τη συζήτηση από τη μία πλευρά και προωθούν τα ψέματα και τη χειραγώγηση από την άλλη.