ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΥΤΙΣΜΟΥ / ΕΜΒΟΛΙΩΝ
Μετάφραση: Απολλόδωρος
2 Ιουλίου 2016 | James Lyons Weiler | Διαβάστε το εδώ
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το επερχόμενο βιβλίο μου από την Skyhorse, το οποίο είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία στο Amazon.com και αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2016. Όλες οι αναφορές που αναφέρονται στο "Causes" βρίσκονται στο envgencauses.com .
"Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να δούμε πώς το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να μάθει να ανταποκρίνεται σε αυτοαντιγόνα που μοιάζουν με εκείνα των παθογόνων, όταν βοηθητικά όπως το αλουμίνιο ενεργοποιούν τόσο αποτελεσματικά την προσαρμοστική ανοσολογική απόκριση. Το θέμα αυτό έχει μελετηθεί εκτενώς από τον Yehudah και τους συνεργάτες του (π.χ. Agmon et al., 2009- Rinaldi et al., 2014).
Στη συνέχεια, όμως, δεν χρειάζεται να κουράσει κανείς τη φαντασία του, όταν έχουμε τον κύριο όγκο της επιστήμης που δείχνει ότι, καθώς όλο και περισσότερα εμβόλια προστίθενται στο παιδιατρικό πρόγραμμα, βάζουμε όλο και περισσότερα ανοσοδιεγερτικά στον οργανισμό των νέων μας, προκαλώντας όλο και περισσότερους αυτοάνοσους αντιδράσεις και ισχυρότερη έμφυτη αυτοανοσία, ιδίως ανοσοκυτταροτοξικότητα, σε μελέτες σε ανθρώπους.
-Ανθρώπινες μελέτες που υποστηρίζουν τη σχέση εμβολίων/αυτισμού
Gallagher και Goodman, 2010: Μια διατομεακή μελέτη της Εθνικής Έρευνας Συνεντεύξεων Υγείας από το 1997-2002 διαπίστωσε ότι οι πιθανότητες διάγνωσης αυτισμού είναι τριπλάσιες στα νεογνά που έλαβαν εμβολιασμό κατά της ηπατίτιδας Β σε σχέση με εκείνα που δεν έλαβαν, και ότι οι μειονότητες είχαν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο αυτισμού που αποδίδεται στην κατάσταση εμβολιασμού. Ανέφεραν 9-πλάσια αύξηση του ποσοστού αναπτυξιακών διαταραχών που σχετίζεται με τον εμβολιασμό συνολικά για τα αγόρια. Οι υπόλοιποι κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Τα αρσενικά νεογνά των ΗΠΑ που εμβολιάστηκαν με το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β πριν από το 1999 (από το αρχείο εμβολιασμού) είχαν τριπλάσιο κίνδυνο για αναφορά από τους γονείς διάγνωσης αυτισμού σε σύγκριση με τα αγόρια που δεν εμβολιάστηκαν ως νεογνά κατά την ίδια χρονική περίοδο. Τα μη λευκά αγόρια έφεραν μεγαλύτερο κίνδυνο".
Delong, 2011: Αυτή η μελέτη διαπίστωσε, μετά από διόρθωση για το οικογενειακό εισόδημα και την εθνικότητα, ότι μια αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού κατά 1% είχε ως αποτέλεσμα 680 παιδιά με αυτισμό ή SLI. Ο συγγραφέας κατέληξε στο συμπέρασμα: "Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι παρόλο που ο υδράργυρος έχει αφαιρεθεί από πολλά εμβόλια, άλλοι ένοχοι μπορεί να συνδέουν τα εμβόλια με τον αυτισμό".
Sharpe et al., 2013: Αυτή η μελέτη έδειξε αυξημένη υπερευαισθησία στο Thimerosal σε Β-κύτταρα που αναπτύχθηκαν από άτομα με ΔΦΑ από τέσσερις οικογένειες, σε σύγκριση με τους μάρτυρες. Έγιναν μετρήσεις κυτταρικού πολλαπλασιασμού και μιτοχονδριακής λειτουργίας. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: "ορισμένα άτομα με ήπιο μιτοχονδριακό ελάττωμα μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε ειδικές μιτοχονδριακές τοξίνες, όπως το συντηρητικό των εμβολίων Thimerosal".
Tomljenovic και Shaw, 2011: Αναζητώντας μια προσπάθεια ενεργοποίησης, η μελέτη αυτή εξέτασε τη συνολική δόση αλουμινίου ενός συγκεκριμένου έτους και τα ποσοστά διάγνωσης αυτισμού. Η συχνότητα εμφάνισης ASD σε κάθε έτος (1991-2008) αυξήθηκε συνολικά με την αύξηση της περιεκτικότητας σε αλουμίνιο, σύμφωνα με ένα επιδημιολογικό μοντέλο όπου όλο και περισσότερα παιδιά ξεπερνούν την ατομική τους ανοχή στη δόση. Επιπλέον, εφάρμοσαν τα κριτήρια του Hill για την αιτιότητα, τα οποία είναι ένα τυπικό πλαίσιο για την αξιολόγηση της αιτίας και διαπίστωσαν ότι ίσχυαν επαρκή κριτήρια για την υποστήριξη της αιτιότητας της παρατηρούμενης συσχέτισης.
Geier και Geier, 2007: Οι συγγραφείς περιγράφουν λεπτομέρειες για 9 ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα της ΔΦΑ και η έκθεση σε υδράργυρο μπορούσαν να αποδοθούν μόνο σε εμβόλια που περιέχουν Thimerosal. "Οκτώ από τους εννέα ασθενείς (ένας ασθενής βρέθηκε να έχει ΔΦΑ λόγω του συνδρόμου Rett) α) είχαν παλινδρομικές ΔΦΑ- β) είχαν αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων- γ) απέκκριναν σημαντικές ποσότητες υδραργύρου μετά την πρόκληση χηλίωσης, (δ) είχαν βιοχημικές ενδείξεις μειωμένης λειτουργίας των μονοπατιών της γλουταθειόνης τους- (ε) δεν είχαν καμία γνωστή σημαντική έκθεση σε υδράργυρο, εκτός από εμβόλια που περιείχαν Thimerosal/παρασκευάσματα ανοσοσφαιρίνης Rh(D)- και (στ) είχαν αποκλειστεί εναλλακτικές αιτίες για τις παλινδρομικές ASD τους. "
Young et al., 2008: Οι εν λόγω ερευνητές εξέτασαν τα διαθέσιμα δεδομένα στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίων και διαπίστωσαν και συσχέτιση της έκθεσης σε εμβόλια που περιέχουν Thimerosal με "παρατηρήθηκαν σταθερά σημαντικά αυξημένες αναλογίες ποσοστών για αυτισμό, διαταραχές του φάσματος του αυτισμού, τικ, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και συναισθηματικές διαταραχές με έκθεση σε Hg από TCVs".
Nataf et al., 2006. Οι συγγραφείς αυτοί μελέτησαν τα επίπεδα πορφυρίνης στα ούρα σε ομάδες ΔΦΑ, Asperger και εσωτερικού και εξωτερικού ελέγχου. Η κοπροπορφυρίνη, ένα μέτρο έκθεσης σε περιβαλλοντική τοξικότητα, βρέθηκε αυξημένη σε παιδιά με αυτιστική διαταραχή σε σχέση με τις ομάδες ελέγχου, αλλά όχι με Asperger. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα : "Τα δεδομένα αυτά εμπλέκουν την περιβαλλοντική τοξικότητα στην παιδική αυτιστική διαταραχή".
Yasuda and Tsutsui, 2013- Yasuda et al., 2013: Μελετήθηκαν οι ανιχνεύσεις ιχνοστοιχείων στο τριχωτό της κεφαλής για τις συγκεντρώσεις των μαλλιών του τριχωτού της κεφαλής για 1.967 αυτιστικά παιδιά. "Στα 1.967 άτομα, 584 (29,7%) και 347 (17,6%) βρέθηκαν ανεπαρκή σε ψευδάργυρο και μαγνήσιο, αντίστοιχα και το ποσοστό εμφάνισης της έλλειψης ψευδαργύρου εκτιμήθηκε σε 43,5% στους άνδρες και 52,5% στις γυναίκες βρεφικής ηλικίας 0-3 ετών. Αντίθετα, 339 (17,2%), 168 (8,5%) και 94 (4,8%) άτομα βρέθηκαν να πάσχουν από υψηλή επιβάρυνση σε αλουμίνιο, κάδμιο και μόλυβδο, αντίστοιχα και 2,8% ή λιγότερο από υδράργυρο και αρσενικό. Οι υψηλές επιβαρύνσεις με τοξικά μέταλλα παρατηρήθηκαν συχνότερα στα βρέφη ηλικίας 0-3 ετών, των οποίων τα ποσοστά εμφάνισης ήταν 20,6%, 12,1%, 7,5%, 3,2% και 2,3% για το αλουμίνιο, το κάδμιο, τον μόλυβδο, το αρσενικό και τον υδράργυρο, αντίστοιχα".
Blaurock-Busch E et al., 2012: Αυτή η μελέτη συνέκρινε τις συγκεντρώσεις μετάλλων στα μαλλιά αυτιστικών και μη αυτιστικών παιδιών και διαπίστωσε ότι "παρατηρήθηκαν αυξημένες συγκεντρώσεις στα μαλλιά για αλουμίνιο, αρσενικό, κάδμιο, υδράργυρο, αντιμόνιο, νικέλιο, μόλυβδο και βανάδιο... Υπήρξε σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ μολύβδου & λεκτικής επικοινωνίας... και γενικής εντύπωσης. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "τα βαρέα μέταλλα παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της ΔΦΑ".
Molina και Shoenfeld, 2005: Εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ εμβολίων και παιδιατρικών αυτοάνοσων νευροψυχιατρικών διαταραχών, η ανάλυση αυτή (όχι νέα μελέτη) ότι: "Τα εμβόλια, σε αρκετές αναφορές βρέθηκε ότι ακολουθήθηκαν χρονικά από μια νέα εμφάνιση αυτοάνοσων νοσημάτων".
Bradstreet, J. et al., 2003: Αυτή η μελέτη εξέτασε τα επίπεδα υδραργύρου στα ούρα σε εμβολιασμένα έναντι ανεμβολίαστων παιδιών μετά από τριήμερη θεραπεία με μεσο-2,3-διμερκαπτοσωκτινικό οξύ (DMSA), έναν από του στόματος χηλικό παράγοντα. Διαπίστωσαν ότι οι συγκεντρώσεις υδραργύρου ήταν σημαντικά υψηλότερες στα παιδιά με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος σε σύγκριση με τους νευροτυπικούς μάρτυρες και ότι οι εμβολιασμένες (θεραπευμένες) περιπτώσεις παρουσίασαν σημαντικά υψηλότερη συγκέντρωση υδραργύρου στα ούρα από ό,τι οι εμβολιασμένοι (μη θεραπευμένοι) μάρτυρες. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Οι παρατηρούμενες συγκεντρώσεις υδραργύρου στα ούρα θα μπορούσαν εύλογα να έχουν προέλθει από το Thimerosal στα παιδικά εμβόλια, αν και άλλες περιβαλλοντικές πηγές και το Thimerosal στην ανοσοσφαιρίνη Rh (D) που χορηγείται στις μητέρες μπορεί να συμβάλλουν. Ανεξάρτητα από τον μηχανισμό με τον οποίο τα παιδιά με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος έχουν υψηλές συγκεντρώσεις υδραργύρου στα ούρα, η θεραπεία με DMSA που περιγράφεται σε αυτή τη μελέτη μπορεί να είναι χρήσιμη για τη διάγνωση της παρούσας επιβάρυνσής τους με υδράργυρο". Αξίζει να σημειωθεί ότι μια μεταγενέστερη σύγκριση των επιπέδων υδραργύρου στα ούρα αυτιστικών και μη αυτιστικών - χωρίς θεραπεία - ανέφερε ότι δεν έδειξε καμία διαφορά στον αφαιρούμενο υδράργυρο, αλλά η ανάλυσή τους δεν ήταν τυποποιημένη, οδηγώντας τον DeSoto (2008) να τους πει "τα δεδομένα σας δείχνουν ότι τα αυτιστικά παιδιά έχουν υψηλότερα επίπεδα βαρέων μετάλλων".
McDonald K et al., 2008: Σε μια μελέτη 11.531 παιδιών, εκείνα που καθυστέρησαν τον εμβολιασμό είχαν πολύ μικρότερο κίνδυνο άσθματος (McDonald et al., 2008). Σύμφωνα με τους συγγραφείς: "Οι εμβολιασμοί στην πρώιμη παιδική ηλικία έχουν θεωρηθεί ως προωθητές της ανάπτυξης του άσθματος, διεγείροντας μια ανοσολογική απάντηση τύπου Τ(Η)2 ή μειώνοντας τη μικροβιακή πίεση, η οποία μετατοπίζει την ισορροπία μεταξύ της ανοσίας Τ(Η)1 και Τ(Η)2". Η αντιστρεψιμότητα του αποτελέσματος είναι το κλειδί για τον προσδιορισμό της αιτιώδους συνάφειας και ενώ η μελέτη αυτή δεν αποδεικνύει την αντιστρεψιμότητα, αποδεικνύει την επίδραση της δόσης. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Βρήκαμε μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ της καθυστέρησης στη χορήγηση της πρώτης δόσης της ολόσωμης ανοσοποίησης DPT στην παιδική ηλικία και της ανάπτυξης άσθματος- η συσχέτιση ήταν μεγαλύτερη με την καθυστέρηση και στις 3 πρώτες δόσεις. Ο μηχανισμός αυτού του φαινομένου απαιτεί περαιτέρω έρευνα".
Singh κ.ά., 1998: Χρησιμοποιώντας τυποποιημένες μετρήσεις της παρουσίας αντισωμάτων, οι Singh et al.,διαπίστωσαν ότι τα παιδιά με ΔΦΑ είχαν αυξημένα αντισώματα ιλαράς και αυξημένα εγκεφαλικά αυτοαντισώματα σε σχέση με τους αντίστοιχους ηλικιακά μάρτυρες. Ο Dr. Paul Offit ισχυρίστηκε στο βιβλίο του Autism's False Prophets ότι η μελέτη αυτή δεν μέτρησε αντισώματα- πράγματι η μελέτη χρησιμοποίησε τυποποιημένη ELISA. Ο Offit θα έπρεπε να αμφισβητήσει εκατοντάδες χιλιάδες μελέτες που χρησιμοποίησαν ELISA για να δικαιολογήσει τον προφανώς ψευδή ισχυρισμό του και αμέτρητους αριθμούς "επίσημων" ευρημάτων από το CDC, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, της Atkins (2002). Ο ισχυρισμός του επίσης δυνητικά δυσφημεί τους συγγραφείς της μελέτης αυτής με συκοφαντική δυσφήμιση. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Η μελέτη αυτή είναι η πρώτη που αναφέρει συσχέτιση μεταξύ της ορολογίας του ιού και των εγκεφαλικών αυτοαντισωμάτων στον αυτισμό, υποστηρίζει την υπόθεση ότι μια αυτοάνοση αντίδραση που προκαλείται από ιούς μπορεί να διαδραματίσει αιτιολογικό ρόλο στον αυτισμό." Σημειώνεται ότι η Dr. Rosalyn Yalow, συν-εφευρέτρια της ELISA, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής για τη συνεργασία της με τον τότε αποθανόντα Solomon Berson το 1977 στην ανάπτυξη της ELISA.
Holmes et al., 2003: Η μελέτη αυτή εξέτασε την περιεκτικότητα σε υδράργυρο από το πρώτο κούρεμα των βρεφών: "Δείγματα από το πρώτο κούρεμα των βρεφών ελήφθησαν από 94 παιδιά που είχαν διαγνωστεί με αυτισμό... και 45 άτομα ελέγχου που αντιστοιχούσαν σε ηλικία και φύλο... Τα επίπεδα υδραργύρου στα μαλλιά στην ομάδα των αυτιστικών ήταν 0,47 ppm έναντι 3,63 ppm στους ελέγχους, μια σημαντική διαφορά. Οι μητέρες της αυτιστικής ομάδας είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα έκθεσης σε υδράργυρο μέσω ενέσεων ανοσοσφαιρίνης Rho D και σφραγίσματα αμαλγάματος από τις μητέρες των ελέγχων".
Li X et al., 2009: Αυτή η μελέτη συνέκρινε τα επίπεδα κυτταροκινών, μέτρα των ανοσολογικών δραστηριοτήτων, στον εγκεφαλικό ιστό ασθενών με ΔΦΑ και αντίστοιχων φυσιολογικών ατόμων και διαπίστωσε μια σαφή υπογραφή αυτοανοσίας. Βρήκαν προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες με ανοσολογική αναλογία Th1/Th2 που ταλαντεύεται προς την υπερεκπροσώπηση της Th1. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Οι ασθενείς με ΔΦΑ εμφάνισαν αυξημένη έμφυτη και προσαρμοστική ανοσολογική απόκριση μέσω της οδού Th1, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εντοπισμένη φλεγμονή του εγκεφάλου και η αυτοάνοση διαταραχή μπορεί να εμπλέκονται στην παθογένεια της ΔΦΑ".
Vargas et al., 2005: Αυτή η μελέτη έδειξε ότι η μικρογλοιακή ενεργοποίηση, ένα σίγουρο σημάδι της εξιτοτοξικότητας και της νευροφλεγμονής, βρίσκονται και οι δύο στους αυτιστικούς. Η σύνδεση του εμβολίου με την ενεργοποίηση των μικρογλοίων έχει διαπιστωθεί και από άλλες μελέτες. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "οι έμφυτες νευροανοσολογικές αντιδράσεις παίζουν παθογενετικό ρόλο σε ένα απροσδιόριστο ποσοστό αυτιστικών ασθενών".
Seneff et al., 2012: Αυτή η μελέτη εξέτασε τις τάσεις στην αναφερόμενη εμφάνιση αυτισμού στο VAERS, σημειώνοντας αύξηση των αναφορών που μπορεί να αποδοθεί στην αυξημένη επιβάρυνση του αλουμινίου στα εμβόλια καθώς ο υδράργυρος καταργήθηκε σταδιακά. Διαπίστωσαν ότι τα ανεπιθύμητα συμβάντα σε άτομα που είχαν λάβει βοηθητικό που περιείχε αλουμίνιο και αποδίδονταν ειδικά στο αλουμίνιο μειώθηκαν μετά το 2003. Τα δεδομένα έδειξαν σημαντική μείωση, όπως θα αναμενόταν λόγω της αφαίρεσης της Τιμεροσαλάνης από τα εμβόλια, εάν υπήρχε αλληλεπίδραση Τιμεροσαλάνης x αλουμινίου. Από τους συγγραφείς: "Παρόλο που δεν έχουμε αποδείξει ότι το αλουμίνιο είναι άμεσα αιτιολογικό στον αυτισμό, τα αδιάσειστα στοιχεία που υπάρχουν από τη βιβλιογραφία σχετικά με την τοξικότητα του αλουμινίου, σε συνδυασμό με τα στοιχεία που παρουσιάζουμε για σοβαρές ανεπιθύμητες αντιδράσεις που εμφανίζονται πολύ συχνότερα μετά τη χορήγηση εμβολίων που περιέχουν αλουμίνιο σε σύγκριση με εμβόλια που δεν περιέχουν αλουμίνιο, υποδηλώνουν ότι η νευρωνική βλάβη λόγω της διείσδυσης του αλουμινίου στο νευρικό σύστημα μπορεί να αποτελεί σημαντικό παράγοντα στον αυτισμό". Σημείωσαν επίσης μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του αυτισμού και του MMR (ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά), το οποίο δεν περιέχει ούτε αλουμίνιο ούτε υδράργυρο, αλλά το οποίο πίστευαν ότι θα μπορούσε να εξηγηθεί ως αυξημένη ευαισθησία στην ακεταμινοφαίνη που χορηγείται για τον έλεγχο του πυρετού. Είναι πλέον γνωστό ότι η ακεταμινοφαίνη μειώνει τα επίπεδα γλουταθειόνης στον εγκέφαλο.
Poling et al. (2006). Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η Hannah Poling δεν διαγνώστηκε ποτέ με αυτισμό. Στην πραγματικότητα, ο ισχυρισμός της για αυτισμό που προκλήθηκε από εμβόλια παραδεχόταν από ιατρικούς εμπειρογνώμονες του HHS. Το δικαστήριο του Special Master έχει επανειλημμένα κρίνει υπέρ της προκαλούμενης από εμβόλιο βλάβης της εγκεφαλοπάθειας με "χαρακτηριστικά που μοιάζουν με αυτισμό".
Θα αφήσω την περιγραφή της υπόθεσης να μιλήσει από μόνη της και θα αφήσω τον αναγνώστη να αποφασίσει. Θα αφήσω την περιγραφή της υπόθεσης να μιλήσει από μόνη της και θα αφήσω τον αναγνώστη να αποφασίσει. Αυτή είναι η γνώμη του νευρολόγου της Hannah, του Dr. Andrew Zimmerman, που παρείχε διάγνωση αυτισμού, ήταν έτοιμος να καταθέσει για λογαριασμό της:
"Εντός 48 ωρών μετά τους εμβολιασμούς για διφθερίτιδα, τέτανο και κοκκύτη- Haemophilus influenzae B- ιλαρά, παρωτίτιδα και ερυθρά- πολιομυελίτιδα- και ανεμευλογιά (Varivax), η ασθενής εμφάνισε πυρετό στους 38,9°C, απαρηγόρητο κλάμα, ευερεθιστότητα και λήθαργο και αρνήθηκε να περπατήσει. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο ασθενής ξυπνούσε πολλές φορές τη νύχτα, παρουσίαζε επεισόδια οπίσθιας τόνωσης και δεν μπορούσε πλέον να ανέβει κανονικά σκάλες. Αντ' αυτού, σερνόταν πάνω και κάτω από τις σκάλες. Για τις επόμενες 12 ημέρες σημειώθηκε χαμηλός διαλείπων πυρετός. Δέκα ημέρες μετά τον εμβολιασμό, η ασθενής εμφάνισε γενικευμένο ερυθηματώδες κηλιδώδες εξάνθημα που ξεκίνησε από την κοιλιά. Ο παιδίατρος της ασθενούς διέγνωσε ότι αυτό οφειλόταν στον εμβολιασμό κατά της ανεμευλογιάς. Για 3 μήνες, ο ασθενής ήταν ευερέθιστος και όλο και λιγότερο ανταποκρινόμενος λεκτικά, μετά από τους οποίους η οικογένεια του ασθενούς παρατήρησε σαφείς αυτιστικές συμπεριφορές, όπως περιστροφή, αποφυγή του βλέμματος, διαταραχή του κύκλου ύπνου/αφύπνισης και επιμονή σε συγκεκριμένα τηλεοπτικά προγράμματα. Όλη η εκφραστική γλώσσα χάθηκε στους 22 μήνες. H ασθενής συνέχισε να έχει χρόνια κίτρινη υδαρή διάρροια κατά διαστήματα για 6 μήνες, η οποία αξιολογήθηκε με αρνητικές εξετάσεις για Clostridium difficile, ωάρια/παράσιτα και καλλιέργεια. Τέσσερις μήνες αργότερα, ξεκίνησε αξιολόγηση στο πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης για βρέφη και νήπια για πιθανό αυτισμό. Παράλληλα με την οπισθοδρόμηση, η όρεξή της παρέμεινε φτωχή για 6 μήνες και το σωματικό της βάρος δεν αυξήθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί σε ένα τυπικό διάγραμμα ανάπτυξης για το βάρος από την 97η στην 75η εκατοστιαία θέση".
Ο Dr. Jon Poling, πατέρας της Hannahs, αισθάνθηκε υποχρεωμένος να γράψει μια επιστολή σε έναν blogger ονόματι Steven Novella λόγω της εκπροσώπησης της υπόθεσης στο διαδίκτυο. Ο Novella, ένας νευρολόγος, δημοσίευσε μια απάντηση η οποία περιλάμβανε την εκτίμησή του (χωρίς πλήρη αξιολόγηση) ότι η κατάσταση της Hannah δεν είναι πιθανότατα αυτιστική επειδή, κατά την άποψή του
"Το ιστορικό της Hannah Poling έχει πολλά χαρακτηριστικά που δεν είναι τυπικά για τον αυτισμό - όπως ιστορικό μέσης ωτίτιδας με συχνό πυρετό, επιληπτικές κρίσεις και κάτι που ακούγεται σαν μια σπάνια εγκεφαλίτιδα που πιθανώς όντως προήλθε από τα εμβόλια. Ακόμη και αν αφήσουμε κατά μέρος τη μιτοχονδριακή της μετάλλαξη - δεν πρόκειται για μια τυπική περίπτωση αυτισμού".
Την εποχή της απάντησης της Novella (Ιούλιος, 2008) οι Rosenhall et al. (1999) είχαν ήδη αναφέρει ότι τουλάχιστον το 25% των περιπτώσεων ΣΔΠ είχαν ωτίτιδα και μια πιο πρόσφατη μελέτη στο (Deavenport-Saman, 2015) έχει πλέον διαπιστώσει ότι η ωτίτιδα είναι ένας από τους τρεις πρώτους λόγους για τους οποίους οι αυτιστικοί εμφανίζονται στα επείγοντα περιστατικά. Και, φυσικά, οι επιληπτικές κρίσεις αναφέρονται συχνά ως συνυπάρχουσες με τον αυτισμό (περίπου 25%). Οι συχνοί πυρετοί συνάδουν με την αυτοανοσία και τη χρόνια μικρογλοιακή ενεργοποίηση, αμφότερα μέρος της ανοσολογικής επαγωγής της ΝΑ/ΑΣΔ. Είναι σημαντικό να δίνεται προσοχή στα στοιχεία της ιατρικής για την υποστήριξη θέσεων που μπορεί να επηρεάσουν την πολιτική δημόσιας υγείας.
Palmer et al. (2006): Αυτοί οι συγγραφείς διαπίστωσαν μια αύξηση 43% στο ποσοστό των υπηρεσιών ειδικής αγωγής και μια αύξηση 61% στο ποσοστό αυτισμού για κάθε 1.000 λίβρες υδραργύρου που απελευθερώνονται στο περιβάλλον.
Mohamed et al., 2015: Οι συγκεντρώσεις υδραργύρου, μολύβδου και αλουμινίου μετρήθηκαν σε δείγματα μαλλιών από 100 αυτιστικά παιδιά και 100 παιδιά ελέγχου. Και τα τρία μέταλλα βρέθηκαν υψηλότερα στα αυτιστικά παιδιά σε σύγκριση με τους μάρτυρες. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "η περιβαλλοντική έκθεση σε αυτά τα τοξικά βαρέα μέταλλα, σε καίριες χρονικές στιγμές της ανάπτυξης, μπορεί να διαδραματίσει αιτιολογικό ρόλο στον αυτισμό".
Κάθε μία από αυτές τις μελέτες παρέχει αποτελέσματα που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους και έρχονται σε άμεση αντίθεση με την κατάθεση του Schuchat στο Κογκρέσο, καθώς και με άλλες καταθέσεις της Dr. Coleen Boyle και την τρέχουσα στάσιμη πολιτική του CDC για τα εμβόλια. Τι κι αν το CDC γνώριζε ότι θα μπορούσε να υπάρχει συσχέτιση με νευρολογικές διαταραχές, αλλά δεν το έφερε ποτέ ως δημοσίευση;
CDC, αδημοσίευτο. Οι DeStefano et al. (2000), διαπίστωσαν θετική συσχέτιση για όλες τις ΔΦΑ (ΔΕΠΥ) και την έκθεση σε εμβολιασμό. Το αποτέλεσμα αυτό δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε δημοσιευμένη μελέτη, αλλά ορισμένα από τα κείμενα της έκθεσης είναι ενδιαφέροντα:
"Όσον αφορά την αξιολόγηση της έκθεσης σε ηλικία 1 μηνός, η οποία είναι ουσιαστικά μια αξιολόγηση της νεογνικής δόσης ηπατίτιδας Β, βρήκαμε σημαντική σχέση με την έκβαση μόνο για τη διαταραχή μιζέριας και δυστυχίας (κωδικός ICD9 313.1). Δεν ήμασταν σε θέση να δημιουργήσουμε ένα γράφημα για τους RR στους 3 μήνες αυτής της κατάστασης, καθώς δεν εμφανίζονται καθόλου ή εμφανίζονται ελάχιστες περιπτώσεις στις δύο χαμηλότερες κατηγορίες. Ο σχετικός κίνδυνος για αυτή την κατάσταση ήταν σημαντικά αυξημένος (2,04, 95%CI:1,09-3,82) όταν συγκρίναμε τα άτομα με αθροιστική έκθεση άνω των 62,5 ug στους τρεις μήνες σε σύγκριση με τα άτομα με αθροιστική έκθεση ίση ή μικρότερη από 62,5 ug.
Υπάρχει σχεδόν σημαντικός αυξημένος κίνδυνος για την κατηγορία που υπερβαίνει τα 12,5 ug σε 1 μήνα για διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει παιδιά που έλαβαν 2 δόσεις HepB ή την πρώτη δόση Hib ή DTP κατά τον πρώτο μήνα της ζωής τους. Στους τρεις μήνες, αυτή η θετική σχέση δεν είναι πλέον σημαντική για καμία κατηγορία
Όσον αφορά την έκθεση που αξιολογήθηκε σε ηλικία 3 μηνών, διαπιστώσαμε αυξανόμενους κινδύνους νευρολογικών αναπτυξιακών διαταραχών με την αύξηση της αθροιστικής έκθεσης σε Thimerosal. Εντός της ομάδας των αναπτυξιακών διαταραχών, παρόμοιες αν και όχι στατιστικά σημαντικές αυξήσεις παρατηρήθηκαν για την υποομάδα που ονομάζεται ειδική καθυστέρηση (κωδικός ICD9 315) και εντός αυτής της υποομάδας για την ειδική διαταραχή αναπτυξιακή διαταραχή του λόγου (δυσαλλία, κωδικός ICD9 315.39) και για τον αυτισμό (κωδικός ICD9
314.0) και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (κωδικός ICD9 314.0). Η αύξηση αυτή, κατά τη σύγκριση κάθε κατηγορίας έκθεσης με την ομάδα χαμηλότερης έκθεσης ήταν σημαντική μόνο για το σύνολο της κατηγορίας των αναπτυξιακών διαταραχών. Για τις ειδικές καθυστερήσεις και τη διαταραχή του λόγου η αύξηση αυτή εμφανίζεται μόνο για περίπου 25 ug".
Αργότερα στην ίδια έκθεση:
Σύγκριση με τον αριθμό των εμβολίων, το αλουμίνιο
Ο σκοπός αυτών των αναλύσεων θα ήταν να γίνει διάκριση μεταξύ της επίδρασης του Thimerosal και των ίδιων των εμβολίων. Δυστυχώς (σχεδόν) όλα τα εμβόλια στην ανάλυσή μας ήταν είτε εμβόλια που περιείχαν Thimerosal (DTP, DTaP, HepB και Hib) είτε εμβόλια χωρίς Thimerosal (πολιομυελίτιδα). Οποιαδήποτε ανάλυση του αριθμού των εμβολίων ή του αλουμινίου ως μεταβλητή έκθεσης θα έδειχνε συσχέτιση με την ανάλυση Thimerosal και δεν θα ήταν χρήσιμη σε αυτή τη διάκριση. Πραγματοποίησα αναλύσεις με τον αριθμό των εμβολίων Hib, DTO, HepB και πολιομυελίτιδας ως έκθεση και βρήκα μια σχέση του κινδύνου [της ΔΕΠΥ] με τον αριθμό των εμβολίων DTP και Hib που ελήφθησαν στους τρεις μήνες, κάτι που ήταν αναμενόμενο. Επίσης βρήκα μια σχέση με την ηλικία στην οποία χορηγήθηκε το πρώτο εμβόλιο Hib (όσο αργότερα χορηγείται το εμβόλιο, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα νευρολογικής αναπτυξιακής καθυστέρησης), η οποία ήταν επίσης αναμενόμενη. Παραδόξως, δεν βρήκα κάτι τέτοιο για το DTP.
Αυτά είναι τα ευρήματα του ίδιου του CDC. Δεν εμφανίστηκαν ποτέ σε καμία δημοσίευση με αξιολόγηση από ομότιμους και δόθηκαν στη δημοσιότητα στο πλαίσιο αίτησης για τον νόμο περί ελευθερίας της πληροφόρησης.
Αυτά τα αποσπάσματα δείχνουν ένα τεράστιο λάθος στη λογική εκ μέρους του αναλυτή. Εάν δεν μπορούν να σχολιάσουν το αλουμίνιο επειδή συγχέεται με τη δοσολογία του Thimerosal, το αντίστροφο ισχύει εξίσου (τέτοια είναι η φύση της σύγχυσης). Φαίνεται να αγνοούν αυτό το μάλλον προφανές γεγονός. Και όμως, ο αναλυτής ήταν πρόθυμος να εφαρμόσει τη γνώση από την ανάλυση του Thimerosal που οδηγεί στην προσδοκία των αποτελεσμάτων - στα οποία μάλιστα έδειξαν έκπληξη που δεν βρήκαν ως συσχέτιση για την DTP!
Τίποτα από αυτό το κείμενο δεν μοιάζει με οποιαδήποτε από τις μελέτες συσχέτισης από το CDC για τα εμβόλια. Ούτε κατά διάνοια. Οπουδήποτε και αν ψάξει κανείς για δηλώσεις του CDC, δηλώνουν απερίφραστα ότι "Τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό" και "Τα πρόσθετα των εμβολίων δεν προκαλούν αυτισμό". Αξιωματούχοι του CDC έχουν ορκιστεί ενόρκως σε καταθέσεις στο Κογκρέσο για το ίδιο θέμα. Χωρίς περιορισμούς, χωρίς επιφυλάξεις. Απόλυτη γνώση. Καμία εξαίρεση.
Το οποίο φυσικά από μόνο του αποκαλύπτει ότι δεν ασχολούνται με την επιστήμη. Η γνώση στην επιστήμη είναι ασυμπτωτική. Υπάρχουν σχεδόν πάντα εξαιρέσεις στον κανόνα. Η θέση τους είναι τόσο ακατάλληλη που ακόμα και μία μόνο περίπτωση αυτισμού ως αποτέλεσμα εμβολιασμού θα καθιστούσε τις δηλώσεις τους απολύτως ψευδείς.
Αν υπήρχαν μόνο μία ή δύο μελέτες, ο Schuchat θα μπορούσε να δικαιολογηθεί για την απόρριψη των στοιχείων που αποδεικνύουν τη σχέση εμβολίων και αυτισμού. Ωστόσο, ένας τεράστιος αριθμός μελετών που υποδεικνύουν ανοσοανεξαρτησιοτοξικότητα ήταν διαθέσιμος εκείνη την εποχή και περισσότερες είναι διαθέσιμες τώρα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την κατάθεσή της, αλλά η συμπεριφορά της ήταν συνεπής με άλλα παραδείγματα κατάφωρα παραπλανητικών πληροφοριών από αξιωματούχους του CDC.
Αυτές είναι οι μελέτες που το CDC αγνοεί. Οι περισσότερες από τις μέχρι σήμερα μελέτες σε αυτό το βιβλίο ήταν μελέτες σε ζώα ή μελέτες συσχέτισης, όπως σαρώσεις της μικρογλοιακής ενεργοποίησης στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Σε πολλές από αυτές έχουν συμμετάσχει ανθρώπινα υποκείμενα. Αλλά τώρα στρεφόμαστε τόσο στις μελέτες που διεξήχθησαν από το CDC όσο και σε εκείνες που διεξήχθησαν από άλλους που δεν σχετίζονται με το CDC".
Για να αγοράσετε το βιβλίο, επισκεφθείτε το Amazon.com.
Για να υποστηρίξετε την πρωτοποριακή έρευνα του Dr. Lyons-Weiler, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα ipaknowledge.org
***Δικτυογραφία:
Human Studies that Indicate Autism/Vaccine Link – jameslyonsweiler.com
https://jameslyonsweiler.com/human-studies-that-indicate-autismvaccine-link/