Ο Al Jaber Έχει Δίκιο : Δεν Υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ Επιστήμη Που Να Δείχνει Ότι Η Σταδιακή Κατάργηση Των Ορυκτών Καυσίμων Θα Επιτύχει 1.5°C
Μετάφραση: Απολλόδωρος
7 Δεκεμβρίου 2023 | Ron Barmby | Διαβάστε το εδώ
Ο Sultan Al Jaber, πρόεδρος της 28ης Διάσκεψης των Μερών (COP28), έβαλε λίγο ρεαλισμό στη συνάντηση στο Ντουμπάι αυτή την εβδομάδα με τη δήλωσή του "δεν υπάρχει καμία επιστήμη εκεί έξω, ή κανένα σενάριο εκεί έξω, που να λέει ότι η σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων είναι αυτό που θα επιτύχει τον 1.5°C". Η επιστήμη μπορεί να κάνει κάτι πολύ καλύτερο από τον ισχυρισμό του Al Jabar, μπορεί να δείξει ότι η επιταγή των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για εξάλειψη των ανθρώπινων εκπομπών CO2 από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050 (ή αλλιώς Net Zero 2050) είναι αδικαιολόγητη.
Ακολουθούν τρεις πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις που, η καθεμία από μόνη της, θα μπορούσε να ακυρώσει την ανάγκη για το Net Zero 2050:
1. Οι σημερινές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από μόνες τους δεν μπορούν να προκαλέσουν πρόσθετη υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 3,5°C έως το 2100.
Η πιο πρόσφατη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) (AR6) προειδοποιεί για ένα χειρότερο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα είναι κατά 3,5°C θερμότερη το 2100 από ό,τι σήμερα, κυρίως λόγω των ανθρώπινων εκπομπών του αερίου του θερμοκηπίου CO2.
Η προβλεπόμενη πρόβλεψη των 3,5°C βασίζεται σε υπολογιστικά μοντέλα που είναι γεμάτα με παραδοχές και προκαταλήψεις υπέρ της θέρμανσης, τα οποία έχουν μακρά ιστορία στο να λειτουργούν υπερβολικά θερμά. Γίνονται δεκτά από την IPCC με βάση τη συναίνεση μεταξύ των πολιτικά διορισμένων από τον ΟΗΕ.
Το 2019 δύο διακεκριμένοι φυσικοί, ο Dr. W. A. van Wijngaarden και ο Dr. W. Happer, ανέπτυξαν υπολογισμούς για να προβλέψουν την επίδραση της αύξησης της θερμοκρασίας από το CO2 στην ατμόσφαιρα και τα αποτελέσματά τους ταίριαζαν με τις δορυφορικές παρατηρήσεις του δημόσιου τομέα. Αυτό είναι σύμφωνο με την επιστημονική μέθοδο, η οποία βασίζεται σε παρατηρήσεις φυσικών φαινομένων που άλλοι μπορούν να αναπαράγουν και να αμφισβητήσουν, και καταρρίπτει τη συναίνεση της IPCC.
Οι Van Wijngaarden και Happer διαπίστωσαν ότι αν οι συγκεντρώσεις CO2 συνέχιζαν να αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό που αυξάνονται σήμερα, δηλαδή 2,3 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) κάθε χρόνο, θα σημειωνόταν παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά περίπου 1,8°C σε διάστημα 180 ετών. Αυτό θα ισοδυναμούσε με αύξηση μόνο 0,8°C μέχρι το 2100.
Τα αποτελέσματα των εξισώσεων των Wijngaarden και Happer δεν αποτελούν έκπληξη. Θα δούμε παρακάτω ότι βαθιά θαμμένοι στην έκθεσή τους για το 2023, οι επιστήμονες της IPCC κατέληξαν σε παρόμοια συμπεράσματα.
2. Η IPCC χρησιμοποιεί ε̲ν̲ι̲σ̲χ̲υ̲μ̲έ̲ν̲ε̲ς̲ ̲ε̲κ̲π̲ο̲μ̲π̲έ̲ς̲ ̲ι̲σ̲ο̲δ̲ύ̲ν̲α̲μ̲ο̲υ̲ ̲δ̲ι̲ο̲ξ̲ε̲ι̲δ̲ί̲ο̲υ̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ν̲θ̲ρ̲α̲κ̲α̲ για να φτάσει τους 3,5°C θέρμανσης.
Όταν η IPCC δηλώνει στους τίτλους ότι μέχρι το 2100 η μέση παγκόσμια θερμοκρασία μπορεί να είναι 3,5°C υψηλότερη από τη σημερινή, αυτό αντιπροσωπεύει την καθαρή επίδραση όλων των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπει ο άνθρωπος (και σε μικρό βαθμό των ανθρώπινων χρήσεων γης). Στα μοντέλα τους προβλέπουν ότι οι εκπομπές CO2 θα προκαλέσουν μόνο το 70% της αύξησης της θερμοκρασίας, ενώ το υπόλοιπο θα αποτελείται από τέσσερα άλλα αέρια του θερμοκηπίου. Οι τίτλοι αποτυγχάνουν να κάνουν αυτή τη διάκριση και μετατρέπουν αυτά τα άλλα αέρια σε ισοδύναμο διοξειδίου του άνθρακα.
Αλλά υπάρχει και άλλο ένα στρώμα που πρέπει να αποκολληθεί. Ακόμη και όταν η IPCC αναφέρει ότι το CO2 από μόνο του (σε αντίθεση με το ισοδύναμο CO2) θα προκαλέσει υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 2,5°C, ο αριθμός αυτός είναι τουλάχιστον διπλάσιος από την τιμή που υπολόγισαν. Υποθέτουν μια υπερβολική επίδραση των υδρατμών στο CO2.
Ιδού πώς υπεισέρχονται οι υδρατμοί: καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, θα υπάρχουν περισσότεροι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα. Οι υδρατμοί είναι μακράν η μεγαλύτερη συνιστώσα της συνολικής επίδρασης των αερίων του θερμοκηπίου, αλλά δεν εκπέμπονται από τον άνθρωπο. Τα γεγονότα αυτά δεν αμφισβητούνται- η διαφωνία προκύπτει από τα μοντέλα της IPCC που υποθέτουν έναν ισχυρό θετικό βρόχο ανάδρασης των υδρατμών (που σημαίνει ότι προωθούν την υπερθέρμανση του πλανήτη). Λειτουργούν με την αντίληψη ότι η αύξηση της θερμοκρασίας που προκαλείται από το CO2 αυξάνει τους υδρατμούς μέσω της εξάτμισης, η οποία θα προσθέσει ακόμη περισσότερη αύξηση της θερμοκρασίας ως αέριο του θερμοκηπίου, η οποία στη συνέχεια επιτείνεται προσθέτοντας ακόμη περισσότερους υδρατμούς.
Η NASA δηλώνει ότι αυτή η ενίσχυση από τους υδρατμούς υπερδιπλασιάζει την αύξηση της θερμοκρασίας μόνο από το CO2. Βαθιά μέσα στην τελευταία έκθεση της IPCC (AR6 WGI Κεφάλαιο 7 - Περίληψη) υπάρχει η δήλωση "Η συνδυασμένη ανάδραση των υδρατμών και του ρυθμού διαρροής αποτελεί τη μεγαλύτερη μεμονωμένη συνεισφορά στην παγκόσμια θέρμανση ....". Στο ίδιο κεφάλαιο η ανάδραση του ρυθμού διαρροής (η σχέση μεταξύ των θερμοκρασιών του επιφανειακού αέρα και των θερμοκρασιών στην ανώτερη τροπόσφαιρα) επιβεβαιώνεται ως μια μικρότερη αρνητική ανάδραση που προάγει την παγκόσμια ψύξη. Αν αυτό ισχύει, η ίδια η ανάδραση των υδρατμών πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την αύξηση της θερμοκρασίας του CO2 από μόνη της, διπλασιάζοντάς την έτσι τουλάχιστον. Αλλά είναι όντως έτσι τα πράγματα;
Τα μοντέλα της IPCC έχουν προβλέψει εδώ και καιρό ότι αυτή η ενίσχυση θα είναι ανιχνεύσιμη στην ανώτερη τροπόσφαιρα εντός των τροπικών γεωγραφικών πλατών της Γης. Το 2015 ο Dr. Roy Spencer δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας δορυφορικής αναζήτησης αυτών των θερμών σημείων που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ. Δεν μπόρεσε να τις βρει.
Ο θετικός βρόχος ανάδρασης των υδρατμών είναι βασικό συστατικό του ισχυρισμού του ΟΗΕ ότι οι συνεχιζόμενες εκπομπές CO2 θα προκαλέσουν υπερθέρμανση του πλανήτη σε επίπεδο κρίσης, ωστόσο δεν μπορεί να ανιχνευθεί. Πολλά μεγάλα μυαλά, τόσο εντός όσο και εκτός της IPCC, υποψιάζονται ότι οι επιπλέον υδρατμοί που δημιουργήθηκαν από την υπερθέρμανση του πλανήτη έγιναν επιπλέον σύννεφα, τα οποία στην πραγματικότητα έχουν καθαρό ψυκτικό αποτέλεσμα.
3. Η πρόβλεψη της IPCC αγνοεί το φαινόμενο της Aστικής Θερμικής Νησίδας.
Ένα μοτίβο φυσιολογικών υψηλών θερμοκρασιών κατά τη διάρκεια της ημέρας σε συνδυασμό με θερμότερες νύχτες είναι η υπογραφή του φαινομένου της Αστικής Θερμικής Νησίδας (UHI). Η άσφαλτος, το σκυρόδεμα και τα τούβλα μιας πόλης απορροφούν περισσότερη θερμότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας περισσότερο από το γρασίδι, τα δέντρα και το νερό που αντικατέστησαν. Αυτές οι ανθρωπογενείς κατασκευές απελευθερώνουν στη συνέχεια τη θερμότητα τη νύχτα και οι συνεχιζόμενες ανθρώπινες δραστηριότητες παράγουν θερμότητα όλο το εικοσιτετράωρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι νυχτερινές θερμοκρασίες μπορεί να είναι αρκετούς βαθμούς θερμότερες από τις κανονικές λόγω του φαινομένου UHI, το οποίο στη συνέχεια αυξάνει τη μέση ημερήσια θερμοκρασία στο συγκεκριμένο σημείο. Η IPCC θεωρεί ότι το φαινόμενο UHI είναι ένα τοπικό φαινόμενο, δύσκολο να προσδιοριστεί ή να προβλεφθεί, αλλά δεν αποτελεί παράγοντα εκτός των μεγάλων αστικών περιοχών.
Αυτή η υπόθεση μπορεί να είναι πολύ λανθασμένη.
Η τελευταία εργασία του Dr. Spencer περιλάμβανε δεδομένα θερμοκρασίας των ηπειρωτικών ΗΠΑ από το 1895 έως το 2023 και τα ανέλυσε μεταξύ εκατοντάδων χιλιάδων ζευγών γειτονικών τετραγώνων πλέγματος. Συγκρίνοντας τη μέση θερμοκρασία σε συνδυασμό με τη μέση πληθυσμιακή πυκνότητα των γειτονικών οικοδομικών τετραγώνων, διαπίστωσε ότι στις μεγαλύτερες πόλεις το φαινόμενο UHI ήταν υπεύθυνο για πάνω από το 50% της συνολικής καταγεγραμμένης αύξησης της θερμοκρασίας. Το πιο εκπληκτικό είναι ότι στο σύνολο των ηπειρωτικών ΗΠΑ (αστικές και αγροτικές περιοχές) το UHI προκάλεσε το 24% της τάσης αύξησης της θερμοκρασίας από το 1895 έως το 2023.
Το φαινόμενο UHI αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου επειδή ο πληθυσμός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά λίγο περισσότερο από έξι φορές και οι αστικές περιοχές αυξήθηκαν τρομερά. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα δεδομένα εντόπισαν ότι το UHI ακολουθούσε όλους τους ανθρώπινους οικισμούς, αστικούς και αγροτικούς, αλλά αναλογικά με την πυκνότητα του πληθυσμού.
Κατά την ίδια χρονική περίοδο ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε σχεδόν έξι φορές. Το φαινόμενο UHI στις αγροτικές περιοχές που είχε προηγουμένως αποκλειστεί, θα μπορούσε να είναι μια παγκόσμια, ανθρωπογενής, μη σχετιζόμενη με το CO2 πηγή θέρμανσης, η οποία ιστορικά έχει αποδοθεί λανθασμένα στην αύξηση της θερμοκρασίας λόγω CO2. Επειδή η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επιβραδυνθεί και προβλέπεται να φτάσει σε ένα πλατώ, πρέπει να εντοπιστεί και να αποκλειστεί η κρυφή συνιστώσα UHI της προβλεπόμενης τάσης, που μπορεί να φτάσει και το 24%.
Η παρατηρούμενη επιστήμη υποστηρίζει τον Sultan Al Jaber.
Ας συνοψίσουμε τις τρεις επιστημονικές εξελίξεις:
Η εργασία των Wijngaarden και Happer του 2019, που είναι σύμφωνη με τις δορυφορικές παρατηρήσεις, προβλέπει ότι οι εκπομπές CO2 ως κανονικές θα προκαλέσουν 0,8°C αύξηση της θερμοκρασίας από τώρα έως το 2100.
Η 100% και πλέον ενίσχυση του CO2 από τους υδρατμούς που υποθέτουν τα μοντέλα πρόβλεψης της IPCC δεν μπόρεσε να ανιχνευθεί στο πρόγραμμα δορυφορικής αναζήτησης του Spencer το 2015.
Η εργασία του Spencer το 2023 με δημόσια δεδομένα του φαινομένου UHI δείχνει ότι είναι ένας πολύ μεγαλύτερος και ευρύτερος μη CO2 ανθρώπινος παράγοντας που συμβάλλει στην παγκόσμια θέρμανση του παρελθόντος από ό,τι αναγνωρίζει η IPCC, και μπορεί να είναι ένας από τους παράγοντες που τα μοντέλα της IPCC τρέχουν πολύ θερμά.
Παραδόξως, η δυσμενέστερη πρόβλεψη του μοντέλου της IPCC για 3,5°C χωρίς τα αέρια εκτός CO2 (70% της θέρμανσης που απομένει), χωρίς την ελάχιστη ενίσχυση των υδρατμών κατά 100% (που μειώνεται περαιτέρω στο 35% της θέρμανσης που απομένει), και επιτρέποντας το φαινόμενο UHI κατά 24%, μειώνεται στο 27% της αρχικής πρόβλεψης, 0,9°C, ή 0,12°C ανά δεκαετία. Ο Dr. Spencer είναι ήδη διάσημος για τη δουλειά του με τον Dr. John Christy στην εξαγωγή τιμών της παγκόσμιας θερμοκρασίας από δορυφόρους (τις οποίες η IPCC επίσης δεν αξιολογεί) από το 1979. Η 40ετής δορυφορική τάση για τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξάνεται κατά 0,11°C ανά δεκαετία. Η τάση θα πρέπει να είναι 0,44°C ανά δεκαετία για να φτάσει στους 3,5°C θερμότερη μέχρι το 2100.
Ο Al Jaber επιθυμεί "έναν οδικό χάρτη για τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων που θα επιτρέψει τη βιώσιμη κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη". Αυτό δεν θα συμβεί όσο η IPCC βάζει τα από καιρό αποτυχημένα υπολογιστικά μοντέλα της για το κλίμα, ενισχυμένα από την υστερία του ΟΗΕ, πάνω από την επιστημονική μέθοδο της προσεκτικής παρατήρησης των φυσικών φαινομένων.
Αλλά ευχαριστούμε τον Al Jaber που ζήτησε "μια νηφάλια και ώριμη συζήτηση". Έχει καθυστερήσει πολύ.
Ο Ron Barmby, επαγγελματίας μηχανικός με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών με ειδίκευση στις γεωεπιστήμες, είχε 40 χρόνια καριέρας στην ενεργειακή βιομηχανία που κάλυψε 40 χώρες και πέντε ηπείρους. Είναι συγγραφέας του βιβλίου “Sunlight on Climate Change: A Heretic’s Guide to Global Climate Hysteria” και είναι περήφανο μέλος του CO2 Coalition, Arlington, Virginia.
Αυτό το σχόλιο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Climate Change Dispatch στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
---Δικτυογραφία:
Al Jaber Is Right: There Is No Science Showing a Fossil Fuel Phase-Out Will Achieve 1.5C - CO2 Coalition
https://co2coalition.org/2023/12/07/al-jaber-is-right-there-is-no-science-showing-a-fossil-fuel-phase-out-will-achieve-1-5c/