Η Εισβολή στη Δύση

Πώς οι μετανάστες χρησιμοποιούνται για να καταστρέψουν τον δυτικό πολιτισμό και να δικαιολογήσουν τον αυταρχισμό

Jun 23, 2024

Μετάφραση: Απολλόδωρος

10 Ιουνίου 2024 | A Lily Bit | Διαβάστε το εδώ

Το θράσος της σκόπιμης διευκόλυνσης της παράνομης μετανάστευσης από τα νότια σύνορα από την κυβέρνησή μας είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο της ίδιας της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας. Πρόκειται για μια υπολογισμένη κίνηση, που συμβαδίζει με παρόμοιες εξελίξεις στην Ευρώπη, σχεδιασμένη να υπονομεύσει την κοινωνία μας, και είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τα σκοτεινά κίνητρα πίσω από αυτή την ατζέντα.

Τα ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαιτήσουμε απαντήσεις είναι Ποιος είναι ο απώτερος στόχος αυτού του ενορχηστρωμένου χάους και πώς μπορούμε να βάλουμε τέλος σε αυτή την ανατρεπτική επίθεση στα σύνορά μας;

Η ανάμειξη της κυβέρνησης Biden στις προσπάθειες του Τέξας να ανεγείρει συνοριακή περίφραξη και συρματοπλέγματα αποτελεί καταδικαστικό κατηγορητήριο για την υποτιθέμενη δέσμευσή της στην ασφάλεια των συνόρων. Είναι μια κίνηση που βρωμά υποκρισία, ιδίως υπό το φως της ανησυχητικής παρουσίας καταδικασμένων εγκληματιών και τρομοκρατών μεταξύ των ομάδων μεταναστών. Το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά αποδείχθηκαν αποτελεσματικά, το μόνο που κάνει είναι να αποκαλύπτει περαιτέρω τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης. Τα συμφέροντα της άρχουσας ελίτ είναι (και ήταν πάντα) θεμελιωδώς αντίθετα με εκείνα του αμερικανικού λαού.

Η συνενοχή του Ανώτατου Δικαστηρίου σε αυτή την παρωδία, που συντάσσεται με τη διοίκηση Biden ενάντια στις νόμιμες προσπάθειες του Τέξας να προστατεύσει τους πολίτες του, δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της συστημικής σήψης που διαπερνά τους θεσμούς μας.

Η διακήρυξη της κατάστασης από τον κυβερνήτη Greg Abbott ως εισβολή που απειλεί την ασφάλεια της πολιτείας του και του έθνους είναι μια καθυστερημένη αναγνώριση της υπαρξιακής κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Η επικείμενη αναμέτρηση μεταξύ των ομοσπονδιακών υπηρεσιών και του Τέξας δεν είναι μόνο αναγκαία αλλά και μια πρόσκληση για δράση για όσους εξακολουθούν να τρέφουν την έννοια της εθνικής ταυτότητας και του αυτοπροσδιορισμού.

Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η εκδίωξη ανεπιθύμητων ή καταστροφικών ομάδων ήταν ένα αναγκαίο μέτρο για τη διασφάλιση της επιβίωσης των πολιτισμών. Η αποτυχία να προστατεύσει κανείς τα σύνορά του έχει οδηγήσει σταθερά στη διάβρωση της πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ενδεχόμενη απορρόφηση από μια ξένη οντότητα που μπορεί να μην μοιράζεται τις ίδιες αξίες και αρχές.

Πρόκειται για μια πραγματικότητα που η πλειοψηφία των εθνών του πλανήτη έχει αναγνωρίσει εδώ και καιρό, ωστόσο η Αμερική και η ΕΕ παραμένουν οι μόνες περιοχές που υφίστανται ανελέητη κριτική επειδή τολμούν να διεκδικήσουν τον έλεγχο των συνόρων τους. Αυτό το γελοίο διπλό πρότυπο οφείλεται στις ύπουλες δυνάμεις που κινούν αυτή την ατζέντα, και είναι καιρός να αναδείξουμε την υποκρισία ως αυτό που είναι.

Ο ανελέητος τυμπανοκρουσμός της προπαγάνδας των ανοιχτών συνόρων που εκπορεύεται από τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης και τους θαλάμους αντήχησης του Χόλιγουντ είναι ένα υπολογισμένο συστατικό μιας ευρύτερης ατζέντας του κατεστημένου που εκτυλίσσεται ύπουλα στις ΗΠΑ εδώ και χρόνια. Από το 2021, αυτή η ατζέντα έχει επιταχυνθεί με απερίσκεπτη εγκατάλειψη, με αποκορύφωμα την καταστροφική εποπτεία της κυβέρνησης Biden για τη μεγαλύτερη έξαρση της παράνομης μετανάστευσης στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ο συγκλονιστικός αριθμός των 300.000 παραβιάσεων των συνόρων μόνο τον περασμένο Δεκέμβριο καταδεικνύει την εσκεμμένη παράλειψη καθήκοντος της κυβέρνησης. Για να το θέσουμε αυτό σε προοπτική, ισοδυναμεί με μια πόλη στο μέγεθος του Pittsburgh που κατεβαίνει στα σύνορα των ΗΠΑ κάθε μήνα, απαιτώντας μια πανδαισία από κοινωνικές παροχές, επιδοτήσεις, στέγαση, θέσεις εργασίας και δωρεάν φαγητό - έχοντας την πεποίθηση ότι θα τα λάβουν όλα αυτά ενώ σκοτώνουν τους ανθρώπους μας και βιάζουν τις γυναίκες μας.

Το κατεστημένο γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή η μη βιώσιμη πορεία είναι μια ωρολογιακή βόμβα που χτυπάει κόκκινο, ωστόσο έχει επιλέξει να αποκρύψει την κρίση από τον αμερικανικό λαό, πλασάροντας το γελοίο αφήγημα ότι τα σύνορα είναι πιο ασφαλή από ποτέ. Οποιεσδήποτε αντίθετες φωνές αμαυρώνονται αμέσως με τη βούρτσα του ρατσισμού, της λευκής υπεροχής και της θεωρίας συνωμοσίας - ένα κυνικό και αποτελεσματικό τέχνασμα για να φιμωθεί η αντιπολίτευση και να διατηρηθεί το status quo. Το απόλυτο θράσος αυτής της απάτης είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο της ίδιας της έννοιας της δημοκρατικής λογοδοσίας.

Οι παραμεθόριες πολιτείες, έχοντας βαρεθεί την άρνηση, έχουν πάρει την κατάσταση στα χέρια τους, μεταφέροντας χιλιάδες μετανάστες με λεωφορεία σε μπλε "πόλεις-άσυλα" όπως η Νέα Υόρκη, η Ουάσινγκτον και το Σικάγο. Το αποτέλεσμα ήταν μια ανθρωπιστική και οικονομική καταστροφή, με ακόμη και τους προοδευτικούς ψηφοφόρους σε αυτές τις περιοχές να βράζουν από θυμό καθώς οι γειτονιές τους κατακλύζονται και καταστρέφονται από την εισροή μεταναστών.

Τα άλλοτε περίφημα εκπαιδευτικά ιδρύματα καταστρέφονται, με τα σχολεία στη Νέα Υόρκη να κλείνουν για να στεγάσουν τους μετανάστες. Τα καταφύγια αστέγων στην Ουάσινγκτον είναι ασφυκτικά γεμάτα, με τους μετανάστες να ζητιανεύουν αλαζονικά για ελεημοσύνη, ενώ οι άστεγοι πολίτες αφήνονται να ψάχνουν για αποφάγια. Το αεροδρόμιο O'Hare του Σικάγο έχει μετατραπεί σε καταφύγιο μεταναστών, με την πόλη να προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκρύψει το χάος από τα αδιάκριτα μάτια των μέσων ενημέρωσης.

Οι δημοκράτες δήμαρχοι, που κάποτε ήταν υπέρμαχοι των ανοιχτών συνόρων και των πόλεων-καταφυγίων, τώρα καταγγέλλουν τη μεταναστευτική κρίση ως εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πρόκειται για μια εκπληκτική επίδειξη υποκρισίας, καθώς μεταθέτουν βολικά την ευθύνη στους Ρεπουμπλικάνους κυβερνήτες αντί να αναγνωρίσουν τις καταστροφικές συνέπειες των δικών τους λανθασμένων πολιτικών. Το εγχειρίδιό τους είναι προβλέψιμο: ποτέ δεν παραδέχονται το λάθος, ακόμη και όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα καταστροφικά αποτελέσματα της ιδεολογίας τους. Είναι μια πεισματική, παιδαριώδης και ηλίθια άρνηση να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, καθοδηγούμενη από μια δογματική προσήλωση στα διαστρεβλωμένα ιδανικά τους.

Αλλά η φάρσα των χαμηλόβαθμων προοδευτικών πολιτικών που υπερασπίζονται το καθεστώς του ασύλου είναι απλώς ένα παρασκήνιο μπροστά στις πιο σκοτεινές δυνάμεις που παίζουν. Η ελίτ του κατεστημένου και η κυβέρνηση Biden εξαπατούν σκόπιμα το κοινό, υποβαθμίζοντας τον σαφή και υπαρκτό κίνδυνο που θέτει η μεταναστευτική κρίση.

Το ερώτημα είναι, γιατί; Γιατί επιμένουν να υπονομεύουν την κυριαρχία των δυτικών εθνών, ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δυτικής Ευρώπης; Η απάντηση βρίσκεται στα ιδιοτελή συμφέροντα εκείνων που ασκούν την εξουσία. Ορισμένες ομάδες μέσα στη δομή της εξουσίας αποκομίζουν σημαντικά οφέλη από τη συνεχή εισροή μεταναστών και δεν θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτα για να διατηρήσουν αυτό το status quo.

Η στρατηγική Cloward-Piven, η οποία συχνά αναφέρεται ως απλοϊκή εξήγηση για τη μεταναστευτική κρίση, μόλις και μετά βίας ξύνει την επιφάνεια των πραγματικών μηχανισμών που διαδραματίζονται. Ενώ είναι αλήθεια ότι η κοινωνική αποσταθεροποίηση μπορεί να επιτευχθεί μέσω της σκόπιμης εισροής μεταναστών, η στρατηγική αυτή είναι απλώς ένα σύμπτωμα μιας ευρύτερης, πιο ύπουλης ατζέντας. Το πραγματικό ερώτημα είναι, πώς αυτή η κρίση ανοίγει το δρόμο για τον αυταρχισμό στις ΗΠΑ. Ας εμβαθύνουμε στα σενάρια που θα μπορούσαν να εκτυλιχθούν και ας αποκαλύψουμε τα πραγματικά κίνητρα πίσω από αυτή τη σχεδιασμένη κρίση.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ GARDEN PLOT

Η Επιχείρηση Garden Plot, ένα σχέδιο πολιτικών ταραχών που επινοήθηκε από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ το 1968, είναι ένα σχέδιο για στρατιωτικό νόμο σε περίπτωση μεγάλης κλίμακας κοινωνικής αναταραχής. Ένα από τα κύρια εναύσματα για αυτή τη δρακόντεια αντίδραση; Η ανεξέλεγκτη εισροή μειονοτήτων στις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με ταραχές που πυροδοτήθηκαν από την οικονομική αβεβαιότητα. Πρόκειται για μια συνταγή καταστροφής, προσεκτικά επεξεργασμένη για να δικαιολογήσει την επιβολή μιας μόνιμης εγχώριας στρατιωτικής παρουσίας, αφαιρώντας από τους Αμερικανούς τη συνταγματική τους προστασία.

Οι διατάξεις για το Garden Plot θυμίζουν τρομακτικά προγράμματα όπως το REX 84, το οποίο προέβλεπε τη δημιουργία των περιβόητων "στρατοπέδων FEMA" ή εγκαταστάσεων κράτησης για την αποθήκευση προσφύγων κατά τη διάρκεια μιας μαζικής μεταναστευτικής κρίσης. Αυτές οι μυστικές επιχειρήσεις αποκαλύφθηκαν μόνο τυχαία κατά τη διάρκεια των ακροάσεων του Ιράν/Κόντρα το 1987, και ακόμη και τότε, κρατήθηκαν κρυφές από την πλειοψηφία του Κογκρέσου. Επομένως, οι πολιτικές ελίτ σχεδίαζαν κρυφά την επιβολή στρατιωτικού νόμου με το πρόσχημα της διαχείρισης κρίσεων εδώ και δεκαετίες.

Αλλά το ερώτημα παραμένει: τα μέτρα αυτά σχεδιάστηκαν για να μετριάσουν την κρίση ή για να την εκμεταλλευτούν ως πρόσχημα για την εγκαθίδρυση μόνιμης στρατιωτικής παρουσίας στις ΗΠΑ; Το τελευταίο φαίνεται πολύ πιο πιθανό, δεδομένου του ιστορικού του κατεστημένου στην εκμετάλλευση του χάους για την εδραίωση της εξουσίας.

Είναι μια ανησυχητική πιθανότητα: ότι τα σύνορα αφήνονται σκόπιμα ανοιχτά, επιτρέποντας στους παράνομους να κατακλύσουν το σύστημα, μέχρι το κοινό να τρομοκρατηθεί επαρκώς και να αποδεχθεί τον στρατιωτικό νόμο (και τα δίκτυα παρακολούθησης με τεχνητή νοημοσύνη - μια ιδέα που διασκεδάζει ευχαρίστως ο Τραμπ και οι φίλοι του) ως τη μόνη λύση. Η ίδια η σκέψη προκαλεί ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη, και όμως, είναι ένα σενάριο που είναι πάρα πολύ πιθανό στο σημερινό πολιτικό τοπίο.

ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Οι τελευταίες νομοθετικές προσπάθειες των Δημοκρατικών, συμπεριλαμβανομένου του νομοσχεδίου του 2022, αποκαλύπτουν μια ανησυχητική τάση: τη σκόπιμη δημιουργία ενός στρατού παράνομων μεταναστών. Το υποτιθέμενο σκεπτικό για αυτή την πολιτική είναι η υποτιθέμενη έλλειψη στρατολόγησης, μια κρίση που κατασκευάζεται βολικά από τους ίδιους πολιτικούς που έχουν μολύνει τις ένοπλες δυνάμεις με λατρεία του ξύπνιου. Πρόκειται για μια έξυπνη τακτική για να δικαιολογηθεί η εκμετάλλευση των παράνομων μεταναστών ως τροφή για κανόνια, ενώ παράλληλα υπονομεύεται η ακεραιότητα του αμερικανικού στρατού.

Εδώ και καιρό υποστηρίζω ότι η πολιτική των ανοιχτών συνόρων είναι μια σκόπιμη προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας στρατός μεταναστών, μια δύναμη που μπορεί να αξιοποιηθεί για να επιβάλει στρατιωτικό νόμο στον αμερικανικό λαό σε περίπτωση μιας (κατασκευασμένης) εθνικής καταστροφής. Η υπόσχεση της εύκολης υπηκοότητας με αντάλλαγμα τη στρατιωτική θητεία είναι ένα φαουστικό παζάρι, που τελικά θα οδηγήσει στην υποταγή των ίδιων των ανθρώπων που υποτίθεται ότι θα προστατεύσουν αυτοί οι μετανάστες. Αυτό αποσκοπεί στη δημιουργία μιας πιστής δύναμης, που θα είναι υπόχρεη μόνο στην ελίτ του κατεστημένου και πρόθυμη να εκτελέσει τις εντολές της χωρίς δισταγμό.

Ο σημερινός στρατός, που αποτελείται κατά 70% περίπου από συντηρητικούς και ανεξάρτητους, αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στα σχέδια των ελίτ για στρατιωτικό νόμο. Είναι απίθανο ότι αυτοί οι πατριώτες στρατιωτικοί θα ακολουθούσαν τυφλά τις εντολές για την καταστολή των συμπολιτών τους, ειδικά υπό την αιγίδα ενός βαθιά αντιδημοφιλούς προέδρου όπως ο Joe Biden.

Όχι, οι ελίτ χρειάζονται μια πιο εύπλαστη δύναμη, μια δύναμη που μπορεί να διαμορφωθεί σύμφωνα με τη θέλησή τους, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την αμερικανική κουλτούρα ή τον αμερικανικό λαό. Και ποιος καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό από τη δημιουργία ενός μεταναστευτικού στρατού, ο οποίος θα είναι υπόχρεος μόνο στο κατεστημένο και πρόθυμος να εκτελέσει τις εντολές του;

ΘΕΩΡIΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚHΣ ΑΝΤΙΚΑΤAΣΤΑΣΗΣ

Η αντίληψη ότι η "Θεωρία Αντικατάστασης" είναι μια ρατσιστική θεωρία συνωμοσίας που διαιωνίζεται από πεινασμένους για εξουσία λευκούς ανθρώπους είναι ένας γελοίος μύθος που πλασάρεται από τα μέσα ενημέρωσης για να αποσπάσει την προσοχή από το πραγματικό ζήτημα. Αν οι λευκοί άνθρωποι ήταν όντως μια μονολιθική οντότητα με απόλυτη εξουσία, δεν θα ασκούσαν απλώς αυτή τη δύναμη για να διατηρήσουν τη λαβή τους στην κοινωνία; Το γεγονός ότι δεν το κάνουν είναι μια απόδειξη της πλάνης αυτού του επιχειρήματος.

Η φετιχοποίηση της μαζικής μετανάστευσης από την Αριστερά ως μέσο "αποαποικιοποίησης" είναι μια αηδιαστική προσπάθεια να διαλύσει τη δυτική κουλτούρα και να την αντικαταστήσει με μια πιο εύπλαστη, σοσιαλιστική εναλλακτική λύση. Ο στόχος δεν είναι να αντικαταστήσει τους λευκούς ανθρώπους καθαυτούς, αλλά να εκτοπίσει τις αξίες της ατομικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας που έχουν καθορίσει τον δυτικό πολιτισμό εδώ και αιώνες. Πλημμυρίζοντας τις πύλες με άτομα από πιο κολεκτιβιστικές κοινωνίες, το κατεστημένο μπορεί να αποδυναμώσει αποτελεσματικά την πολιτιστική κληρονομιά της Δύσης και να ανοίξει το δρόμο για ένα πιο αυταρχικό, σοσιαλιστικό καθεστώς.

Η συνεχής επίκληση της "δημοκρατίας" και της "υπεράσπισης της δημοκρατίας" από τους Biden, von der Leyen και τους συνεργάτες τους είναι μια εσκεμμένη προσπάθεια να συγχέεται η έννοια της δημοκρατίας με την τυραννία της πλειοψηφίας. Επιδιώκουν να υποβαθμίσουν τη δημοκρατία σε έναν απλό διαγωνισμό δημοτικότητας, όπου τα καπρίτσια των μαζών υψώνονται πάνω από τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Αυτό δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια συνταγή για αυταρχισμό, όπου το "γενικότερο καλό" επικαλείται για να δικαιολογήσει τη διάβρωση των προσωπικών ελευθεριών και τη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια του κράτους.

Η ενορχηστρωμένη εισροή μεταναστών αποτελεί επίθεση στα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού. Τα σύνορα πρέπει να διασφαλιστούν και οι παράνομοι πρέπει να απελαθούν με τη δέουσα βιασύνη. Ούτε ημίμετρα, ούτε αμνηστία, ούτε άσυλο, ούτε πρόνοια, ούτε επιδοτήσεις. Η μόνη λύση είναι η απομάκρυνσή τους και η επαναπροώθησή τους στις χώρες προέλευσής τους, με αυστηρή τιμωρία να περιμένει όσους τολμήσουν να επιστρέψουν παράνομα.

Έχει γίνει οδυνηρά σαφές ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει παραιτηθεί από την ευθύνη της για την προστασία των συνόρων του έθνους, αφήνοντας στις πολιτείες να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Οι νότιες πολιτείες, όπως το Τέξας, πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην επιβολή της ασφάλειας των συνόρων τους, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν μόνες τους. Ο αμερικανικός λαός πρέπει να ξεσηκωθεί και να υποστηρίξει αυτές τις προσπάθειες, δημιουργώντας ένα κύμα αντίστασης που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να αγνοήσει.

Η πορεία προς την εξασφάλιση των συνόρων μας θα απαιτήσει πειραματισμό και προσαρμογή, αλλά το βασικό σχέδιο είναι σαφές: να αναθέσουμε στους πολίτες την παρακολούθηση των συνόρων, να συλλαμβάνουν τους παράνομους εισβολείς και να υπερασπίζονται το ομοσπονδιακό σαμποτάζ των συνοριακών τειχών και φράχτων.

Κάποιοι θα φωνάξουν "φάουλ", ισχυριζόμενοι ότι αυτό συνιστά περιφρόνηση της ομοσπονδιακής εξουσίας. Σε αυτό, λέω, είμαι ένοχος ως προς την κατηγορία. Η παράλειψη καθήκοντος της κυβέρνησης Biden έχει αφήσει το έθνος ευάλωτο σε ξένη εισβολή, και είναι καιρός κάποιος να αναλάβει την ευθύνη.

Αν επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτή η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, θα δημιουργήσουμε το σκηνικό για μια σειρά από κατασκευασμένες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που θα εκμεταλλευτούν οι ελίτ για να μας αφαιρέσουν τις εναπομείνασες συνταγματικές μας προστασίες.