Η Aχίλλειος Πτέρνα της Αιολικής και της Ηλιακής Ενέργειας
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Guy K. Mitchell, Jr. | 15 Μαΐου 2025
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Ο Sir Isaac Newton δημοσίευσε το magnus opus του, με τίτλο Principia Mathematica, το 1687. Στα Principia, ο Νεύτωνας εισήγαγε τους τρεις νόμους της κίνησης - το νόμο της αδράνειας, το νόμο της επιτάχυνσης, το νόμο της δράσης-αντίδρασης - και το νόμο της παγκόσμιας βαρύτητας. Πρόκειται αναμφισβήτητα για το σπουδαιότερο επιστημονικό έργο που δημοσιεύτηκε ποτέ.
Η Principia έθεσε τις βάσεις για την «Εποχή του Διαφωτισμού» και άνοιξε το δρόμο για την Επιστημονική Επανάσταση. Ωστόσο, φαίνεται ότι σχεδόν 350 χρόνια αργότερα, οι διαχειριστές των συστημάτων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν ανεμογεννήτριες και ηλιακά κύτταρα βολταϊκών στοιχείων στην Ισπανία και την Πορτογαλία παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους τον νόμο της αδράνειας κατά τον σχεδιασμό των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας.
Η Ευρώπη συνεχίζει να επιδιώκει μια «καθαρή μηδενική στρατηγική για το κλίμα» με στόχο «να γίνει κλιματικά ουδέτερη μέχρι το 2050». Η καθαρή μηδενική στρατηγική προβλέπει «καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (GHG) σε ολόκληρη την οικονομία της Ε.Ε.». Ο όρος «καθαρό μηδέν» αναφέρεται σε μια ισορροπία μεταξύ των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της απομάκρυνσης του CO2 από την ατμόσφαιρα με διάφορα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών καταβόθρων άνθρακα, όπως οι ωκεανοί (που είναι μακράν η μεγαλύτερη καταβόθρα άνθρακα) και η πράσινη φυτική ύλη κατά τη φωτοσύνθεση, καθώς και των έργων δέσμευσης άνθρακα. Η καθαρή μηδενική στρατηγική είναι νομικά δεσμευτική για τις χώρες της Ε.Ε. βάσει του ευρωπαϊκού νόμου για το κλίμα που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2021.
Ένα σημαντικό μέρος της στρατηγικής του καθαρού μηδενός περιλαμβάνει την κατάργηση των μονάδων παραγωγής που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα στην Ε.Ε. και την αντικατάστασή τους με ανεμογεννήτριες (αιολικά), ηλιακά κύτταρα (ηλιακά) και υδροηλεκτρικά εργοστάσια (υδροηλεκτρικά). Το 2024, περίπου το 29% της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ε.Ε. θα παράγεται από μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα, από περίπου 56% το 2000. Οι διάφορες χώρες της Ε.Ε. διαφέρουν ως προς το ποσοστό χρήσης αιολικής, ηλιακής και υδροηλεκτρικής παραγωγής για την ηλεκτροδότηση του ηλεκτρικού τους δικτύου. Το 2024, η «Eurostat» υπολόγισε το ακόλουθο ποσοστό αιολικής και ηλιακής ενέργειας που θα χρησιμοποιεί κάθε χώρα: Ελλάδα (50%), Δανία (60%), Γερμανία (65%), Ισπανία (80%) και Πορτογαλία (85%). Κατά καιρούς, το ποσοστό αυτό μπορεί να πάει πολύ υψηλότερα.
Στις 28 Απριλίου 2025, στις 12:33 CEST, σημειώθηκε μπλακ άουτ (πλήρης απώλεια παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο) σε ολόκληρη την Ιβηρική Χερσόνησο, επηρεάζοντας την ηπειρωτική Πορτογαλία και την Ισπανία. Το ισπανικό ηλεκτρικό δίκτυο παρουσίασε ξαφνική και ανεξήγητη απώλεια ισχύος 15 γιγαβάτ (δισεκατομμυρίων βατ), που ισοδυναμούσε με περίπου το 60% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας εκείνη τη στιγμή. Αυτό προκάλεσε έναν «σύγχρονο διαχωρισμό περιοχής», όπου το δίκτυο της Ισπανίας αποσυνδέθηκε από το ευρωπαϊκό σύστημα, οδηγώντας σε κατάρρευση του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας της Ιβηρικής. Ο διαχειριστής του ισπανικού δικτύου διαπίστωσε δύο «γεγονότα αποσύνδεσης» στα νοτιοδυτικά, που αφορούσαν ηλιακούς σταθμούς, τα οποία αποσταθεροποίησαν το δίκτυο. Τα γεγονότα αυτά προκάλεσαν ταλαντώσεις στις γραμμές υψηλής τάσης, διαταράσσοντας τον συγχρονισμό μεταξύ των συστημάτων.
Για να κατανοήσουμε τι συνέβη στις 28 Απριλίου στην Ισπανία, θα πρέπει να κάνουμε μια σύντομη εισαγωγή σε όρους που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και στη φυσική.
Το «φορτίο» σε ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται στην κατανάλωση ενέργειας από όλες τις ηλεκτρικές συσκευές που είναι συνδεδεμένες στο δίκτυο, συμπεριλαμβανομένων των οικιακών (φώτα, κλιματιστικά, ηλεκτρικές αντλίες θερμότητας κ.λπ.), εμπορικών (καταστήματα, κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια κ.λπ.) και μεταποιητικών επιχειρήσεων (χαλυβουργεία, χαρτοβιομηχανίες, εργοστάσια αυτοκινήτων κ.λπ.). Η «ζήτηση» σε ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας είναι το μέτρο του φορτίου σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, συνήθως εκφρασμένο σε δισεκατομμύρια βατ ή γιγαβάτ (GW). Ο «διακόπτης διασύνδεσης» είναι μια συσκευή που έχει σχεδιαστεί για να διαχωρίζει τη σύνδεση μεταξύ δύο γειτονικών δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας, όταν η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στο ένα ή στο άλλο δίκτυο υπερβαίνει την ικανότητα του συνδυασμένου συστήματος να την παρέχει. Μια «γεννήτρια συστήματος» είναι μια συσκευή που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και συνδέεται με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας μέσω διακοπτών. Οι γεννήτριες συστήματος περιλαμβάνουν συνήθως ατμοστροβιλογεννήτριες (άνθρακα, πετρελαίου και πυρηνικές), αεριοστρόβιλοι, ανεμογεννήτριες, ηλιακά βολταϊκά στοιχεία και υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Η «συχνότητα» σε ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας βασίζεται στις παραμέτρους σχεδιασμού του φορτίου και συνήθως εκφράζεται σε κύκλους ανά δευτερόλεπτο ή Hertz (Hz). Στις ΗΠΑ, η συχνότητα του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας είναι 60 Hz- στην Ε.Ε., η συχνότητα του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας είναι 50 Hz. Η συχνότητα σε ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να διατηρείται σε πολύ στενή ανοχή, προκειμένου να προστατεύονται οι γεννήτριες του συστήματος και οι συσκευές φορτίου, όπως οι ηλεκτρικοί κινητήρες, οι μετασχηματιστές και οι ηλεκτρονικές συσκευές, από βλάβες. Στην Ε.Ε., η κρίσιμη ελάχιστη συχνότητα είναι 49,8 Hz- κάτω από αυτό το επίπεδο, το σύστημα του δικτύου αρχίζει αυτόματα να «αποβάλλει» το φορτίο - δηλαδή να διαχωρίζει το φορτίο από το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας με διακόπτες διασύνδεσης.
Όταν η ζήτηση σε ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται ξαφνικά ή η παραγωγή των γεννητριών του συστήματος μειώνεται ξαφνικά, το φορτίο στις υπόλοιπες γεννήτριες του συστήματος στο δίκτυο αυξάνεται ξαφνικά. Η αύξηση του φορτίου έχει ως αποτέλεσμα μια δύναμη (ροπή) σε κάθε γεννήτρια του συστήματος που δρα αντιστρεπτικά στην περιστροφή του άξονα της γεννήτριας στις γεννήτριες του συστήματος. Η ικανότητα αντίστασης σε μια ξαφνική αύξηση της ροπής που αντιστέκεται στην περιστροφή της γεννήτριας ονομάζεται κινητική ενέργεια. Η κινητική ενέργεια ενός περιστρεφόμενου αντικειμένου είναι συνάρτηση της ροπής αδράνειάς του και της γωνιακής του ταχύτητας: Ο τύπος για τον υπολογισμό της ροπής αδράνειας ενός περιστρεφόμενου άξονα είναι I=1/2 MR^2, όπου I = ροπή αδράνειας, M = μάζα του περιστρεφόμενου άξονα και R = ακτίνα του άξονα. Ο τύπος για τον υπολογισμό της κινητικής ενέργειας ενός περιστρεφόμενου άξονα είναι KE = 1/2 * I * ω², όπου KE είναι η κινητική ενέργεια, I είναι η ροπή αδράνειας και ω (ωμέγα) είναι η γωνιακή ταχύτητα.
Είναι ενδιαφέρον ότι η συνδυασμένη μάζα των ανεμογεννητριών σε ένα αιολικό πάρκο 100 MW (εκατομμύρια Watt) είναι περίπου 19.800 τόνοι- η μάζα μιας ατμογεννήτριας 100 MW είναι περίπου 200-300 τόνοι. Έτσι, η συνδυασμένη μάζα σε ένα αιολικό πάρκο 100 MW είναι 66 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα μιας ατμογεννήτριας 100 MW. Ωστόσο, η κινητική ενέργεια ενός αιολικού πάρκου 100 MW είναι περίπου 405 megajoules, ενώ η κινητική ενέργεια μιας ατμογεννήτριας 100 MW είναι 7.105 megajoules, δηλαδή περίπου 17,5 φορές μεγαλύτερη. Ο λόγος για τον οποίο μια ατμογεννήτρια έχει πολύ μεγαλύτερη κινητική ενέργεια από ένα αιολικό πάρκο με την ίδια ισχύ είναι ότι ο άξονας σε μια ατμογεννήτρια περιστρέφεται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα (3.000 στροφές ανά λεπτό) σε σχέση με ένα αιολικό πάρκο (15 στροφές ανά λεπτό). Αντίθετα, ένα ηλιακό βολταϊκό στοιχείο (ηλιακός συλλέκτης) δεν έχει περιστροφική αδράνεια, αφού δεν έχει κινούμενα μέρη. Δεν μπορεί να συνεισφέρει καμία αδράνεια στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας.
Τι σημαίνουν λοιπόν όλα αυτά όσον αφορά το ισπανικό μπλακ-άουτ και τη σταθερότητα του ηλεκτρικού δικτύου κατά τη χρήση αιολικών και ηλιακών γεννητριών; Αμέσως πριν από το μπλακάουτ, το μείγμα παραγωγής στο ισπανικό δίκτυο ήταν 59% ηλιακή (χωρίς αδράνεια), 12% αιολική (χαμηλή πραγματική αδράνεια) και 15-20% ατμοστρόβιλος (πυρηνική ενέργεια και φυσικό αέριο). Οι ατμοστρόβιλοι είχαν πολύ υψηλότερη συνιστώσα αδράνειας από την αιολική και την ηλιακή ενέργεια, αλλά χαμηλή συνολική συνεισφορά στη συνολική αδράνεια του δικτύου, δεδομένου ότι παρείχαν μόνο το 20% της ζήτησης του δικτύου. Μια διαταραχή της συχνότητας (πιθανότατα σφάλμα μεταφοράς) προκάλεσε ταχεία πτώση της συχνότητας. Η χαμηλή αδράνεια του συστήματος επέτρεψε την ταλάντωση της συχνότητας, η οποία στη συνέχεια έθεσε εκτός λειτουργίας τις ηλιακές γεννήτριες, οι οποίες έχουν αυστηρότερες ανοχές συχνότητας από τις ατμογεννήτριες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άμεση απώλεια παροχής ισχύος 15 GW. Η απώλεια παροχής ηλεκτρικής ενέργειας προκάλεσε την κατακόρυφη πτώση της τάσης του συστήματος, η οποία ενεργοποίησε τους διακόπτες διασύνδεσης μεταξύ των ισπανικών και γαλλικών δικτύων.
Η διαδικασία «μαύρης εκκίνησης» διήρκεσε 18 ώρες για την αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης των περίπου 60 εκατομμυρίων ανθρώπων στις πληγείσες περιοχές της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Τριάντα πέντε χιλιάδες επιβάτες τρένων εγκλωβίστηκαν- 500 πτήσεις ακυρώθηκαν, επηρεάζοντας 80.000 επιβάτες. Εκτιμάται ότι χάθηκαν 3 δισεκατομμύρια ευρώ όταν τα ΑΤΜ και τα συστήματα ηλεκτρονικών πληρωμών δεν λειτούργησαν και τα καταστήματα έκλεισαν. Βιομηχανικές μονάδες έκλεισαν. Υπολογίζεται ότι χάθηκαν 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω διακοπής της παραγωγής.
Ούτε η αιολική ούτε η ηλιακή ενέργεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μαύρη εκκίνηση ενός δικτύου λόγω της έλλειψης αδράνειας και της αδυναμίας ελέγχου της συχνότητας παραγωγής κατά την εκκίνηση του συστήματος. Η Πορτογαλία χρησιμοποίησε ένα υδροηλεκτρικό φράγμα και μια μονάδα αεριοστροβίλων- η Ισπανία χρησιμοποίησε υδροηλεκτρική ενέργεια και αεριοστρόβιλους. Η Γαλλία παρείχε 2 GW μέσω διασυνδέσεων και το Μαρόκο παρείχε 900 MW.
Ένα σωστά σχεδιασμένο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιεί πυρηνική ενέργεια και ορυκτά καύσιμα (άνθρακα και πετρέλαιο) για την παραγωγή υψηλού ποσοστού του βασικού φορτίου. Η υδροηλεκτρική, η αιολική και η ηλιακή ενέργεια (με αυτή τη σειρά) θα πρέπει να προστίθενται στην παραγωγή του βασικού φορτίου ανάλογα με τις συνθήκες. Οι αεριοστρόβιλοι χρησιμοποιούνται για την κάλυψη αιχμής φορτίου και την αντιμετώπιση απρόβλεπτων διακοπών της γεννήτριας. Η αδράνεια του συστήματος πρέπει να διατηρείται για τον έλεγχο της συχνότητας του συστήματος όταν η ζήτηση αυξομειώνεται. Το μείγμα φορτίου (βαριά μεταποίηση έναντι κατοικιών) πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό του δικτύου.
Η πολιτική και η ψευδοεπιστήμη που βασίζεται στην απατηλή υπόθεση της υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν πρέπει να παίζουν κανένα ρόλο στο σχεδιασμό του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας ενός έθνους. Η υπερβολική ανάπτυξη αιολικών και ηλιακών γεννητριών μπορεί να μειώσει την αξιοπιστία του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας μειώνοντας την αδράνεια του συστήματος.
Ο Guy K. Mitchell, Jr. είναι ο συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο Global Warming: The reat Deception - The Triumph of Dollars and Politics Over Science and Why You Should Care. Τον Απρίλιο του 2023 κατέλαβε την 3η θέση στη λίστα των δέκα καλύτερων βιβλίων με τις καλύτερες πωλήσεις της Wall Street Journal. www.globalwarmingdeception.com
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
The Achilles Heel of Wind and Solar - American Thinker
https://www.americanthinker.com/articles/2025/05/the_achilles_heel_of_wind_and_solar.html