Είναι η Φορολογία Κλοπή;
"Η φορολογία είναι κλοπή" είναι ένα δημοφιλές σύνθημα μεταξύ των ελευθεριακών (libertaria). Αποτυπώνει το συναίσθημα ότι πρέπει να κρατάμε το κράτος στα ίδια ηθικά πρότυπα με τους μη κρατικούς φορείς.
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Michael Huemer | 16 Μαρτίου 2017
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Ο Michael Huemer είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Colorado, Boulder. Γράφει για τον φιλοσοφικό σκεπτικισμό, το πρόβλημα της επαγωγής, τον ηθικό διαισθητισμό, την ελεύθερη βούληση και τη δεοντολογική ηθική και έχει διδάξει μαθήματα ηθικής, κοινωνικής φιλοσοφίας, λογικής, επιστημολογίας, φιλοσοφίας της επιστήμης και μεταφυσικής.
Φανταστείτε ότι έχω ιδρύσει μια φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθάει τους φτωχούς. 1 Όμως δεν συνεισφέρουν εθελοντικά αρκετοί άνθρωποι στη φιλανθρωπική μου οργάνωση, με αποτέλεσμα πολλοί από τους φτωχούς να παραμένουν πεινασμένοι. Αποφασίζω να λύσω το πρόβλημα πλησιάζοντας εύπορους ανθρώπους στο δρόμο, σημαδεύοντάς τους με ένα όπλο και απαιτώντας τα χρήματά τους. Διοχετεύω τα χρήματα στη φιλανθρωπική μου οργάνωση, και οι φτωχοί τρέφονται και ντύνονται επιτέλους.
Γιατί η φορολογία μπορεί να είναι μια μορφή κλοπής
Σε αυτό το σενάριο, θα με αποκαλούσαν κλέφτη. Θα με έλεγαν κλέφτη. Η απάντηση φαίνεται να είναι: επειδή παίρνω την ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων χωρίς τη συγκατάθεσή τους . Η φράση με πλάγια γράμματα φαίνεται να είναι ακριβώς αυτό που σημαίνει "κλοπή". Η "κλοπή χωρίς συγκατάθεση" περιλαμβάνει την κλοπή με απειλή βίας εναντίον άλλων ανθρώπων, όπως σε αυτό το παράδειγμα. Το γεγονός αυτό δεν μεταβάλλεται από το τι κάνω με τα χρήματα αφού τα πάρω. Δεν θα λέγατε: "Ω, έδωσες τα χρήματα στους φτωχούς; Σε αυτή την περίπτωση, το να παίρνεις την περιουσία των ανθρώπων χωρίς τη συγκατάθεσή τους δεν ήταν τελικά κλοπή". Όχι- μπορείτε να ισχυριστείτε ότι ήταν μια κοινωνικά ωφέλιμη κλοπή, αλλά δεν παύει να είναι κλοπή.
Συγκρίνετε τώρα την περίπτωση της φορολογίας. Όταν η κυβέρνηση "φορολογεί" τους πολίτες, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση απαιτεί χρήματα από κάθε πολίτη, υπό την απειλή της βίας: αν δεν πληρώσετε, ένοπλοι πράκτορες που έχουν προσληφθεί από την κυβέρνηση θα σας πάρουν και θα σας κλειδώσουν σε ένα κλουβί. Αυτό μοιάζει με την πιο ξεκάθαρη περίπτωση αφαίρεσης της περιουσίας των ανθρώπων χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Άρα η κυβέρνηση είναι κλέφτης. Το συμπέρασμα αυτό δεν αλλάζει από το γεγονός ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα χρήματα για καλό σκοπό (αν το κάνει). Αυτό μπορεί να κάνει τη φορολογία ένα κοινωνικά ωφέλιμο είδος κλοπής, αλλά δεν παύει να είναι κλοπή.
Τρία αντεπιχειρήματα
Οι περισσότεροι άνθρωποι διστάζουν να αποκαλέσουν τη φορολογία κλοπή. Πώς μπορεί κανείς να αποφύγει να το πει αυτό; Ακολουθούν τρία επιχειρήματα που θα μπορούσε κανείς να δοκιμάσει, μαζί με τις πιο προφανείς απαντήσεις.
Πρώτο επιχείρημα
Η φορολογία δεν είναι κλοπή, διότι οι πολίτες έχουν συμφωνήσει να πληρώνουν φόρους. Αυτό αποτελεί μέρος του "κοινωνικού συμβολαίου", το οποίο είναι ένα είδος συμφωνίας μεταξύ των πολιτών και της κυβέρνησης, σύμφωνα με το οποίο οι πολίτες συμφωνούν να πληρώνουν φόρους και να υπακούουν στους νόμους, με αντάλλαγμα την προστασία της κυβέρνησης. Χρησιμοποιώντας κυβερνητικές υπηρεσίες (όπως δρόμους, σχολεία και αστυνομία) και παραμένοντας παρόντες στην επικράτεια της κυβέρνησης, δηλώνετε ότι αποδέχεστε το κοινωνικό συμβόλαιο. 2
Απάντηση στο πρώτο επιχείρημα
Όταν η κυβέρνηση απαιτεί είτε να της πληρώσουμε χρήματα είτε να εκκενώσουμε τη δική μας γη, η κυβέρνηση ενεργεί ως κλέφτης.
Απλώς δεν υπάρχει τέτοιο συμβόλαιο. 3 Η κυβέρνηση δεν έχει ποτέ συντάξει και προσφέρει ένα τέτοιο συμβόλαιο, ούτε το έχει υπογράψει κανείς.
Παρόλα αυτά, η χρήση των κρατικών υπηρεσιών θα μπορούσε να συνεπάγεται συμφωνία για την πληρωμή των υπηρεσιών αυτών, εάν οι άνθρωποι που δεν χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες δεν υποχρεώνονταν να πληρώσουν. Στην πραγματικότητα, όμως, η κυβέρνηση αναγκάζει τους πολίτες να πληρώνουν φόρους ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιούν ή όχι τις κυβερνητικές υπηρεσίες. Επομένως, το γεγονός ότι χρησιμοποιείτε κυβερνητικές υπηρεσίες δεν υποδηλώνει τίποτα για το αν συμφωνείτε να πληρώνετε φόρους.
Η παραμονή στην "επικράτεια της κυβέρνησης" επίσης δεν υποδηλώνει συμφωνία με το υποτιθέμενο κοινωνικό συμβόλαιο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν κατέχει στην πραγματικότητα όλη τη γη που ισχυρίζεται ως "έδαφός της"- η γη αυτή ανήκει, μάλλον, κυρίως σε ιδιώτες. Αν μου ανήκει κάποια γη που χρησιμοποιούν άλλοι άνθρωποι, μπορώ να απαιτήσω από τους άλλους ανθρώπους είτε να μου πληρώσουν χρήματα είτε να εκκενώσουν τη γη μου. Αλλά αν βλέπω κάποιους ανθρώπους στη δική τους γη, δεν μπορώ να απαιτήσω είτε να μου πληρώσουν χρήματα είτε να εκκενώσουν τη δική τους γη. Αν το κάνω αυτό, είμαι κλέφτης.
Δεύτερο επιχείρημα
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι κλέφτης, διότι είναι η κυβέρνηση που ορίζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας μέσω των νόμων της. Η κυβέρνηση μπορεί απλώς να θεσπίσει νόμους που να λένε ότι τα χρήματα που υποτίθεται ότι πρέπει να πληρώσετε σε φόρους δεν είναι στην πραγματικότητα δικά σας- είναι χρήματα της κυβέρνησης. 4
Απάντηση στο δεύτερο επιχείρημα
Το δεύτερο επιχείρημα βασίζεται στους ισχυρισμούς (i) ότι δεν υπάρχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα ανεξάρτητα από τους κυβερνητικούς νόμους και (ii) ότι η κυβέρνηση μπορεί να δημιουργήσει ιδιοκτησιακά δικαιώματα απλά και μόνο δηλώνοντας ότι κάτι ανήκει σε κάποιον. Δεν υπάρχει προφανής λόγος να πιστεύει κανείς ούτε το (i) ούτε το (ii), και αμφότεροι οι ισχυρισμοί είναι αντιφατικοί.
Φανταστείτε ότι ταξιδεύετε σε μια απομακρυσμένη περιοχή έξω από τη δικαιοδοσία οποιασδήποτε κυβέρνησης, όπου βρίσκετε έναν ερημίτη που ζει από τη γη. Ο ερημίτης κυνηγάει με ένα δόρυ δικής του κατασκευής, το οποίο βρίσκετε ενδιαφέρον. Αποφασίζετε (χωρίς τη συγκατάθεση του ερημίτη) να πάρετε το δόρυ μαζί σας όταν φύγετε. Φαίνεται σωστό να πούμε ότι "κλέψατε" το δόρυ. Αυτό δείχνει την αναξιοπιστία του (i).
Στη συνέχεια, φανταστείτε ότι είστε σκλάβος στον αμερικανικό Νότο του δέκατου ένατου αιώνα. Ας υποθέσουμε ότι αποφασίζετε να δραπετεύσετε από τον αφέντη σας χωρίς τη συγκατάθεση του αφέντη σας. Αν ισχύει το (ii), τότε θα παραβιάζατε τα δικαιώματα του κυρίου σας κλέβοντας τον εαυτό σας. Σημειώστε ότι δεν θα παραβιάζατε απλώς ένα νομικό δικαίωμα- αν ισχύει το (ii), η κυβέρνηση δημιουργεί ηθικά δικαιώματα και υποχρεώσεις μέσω των νόμων της, οπότε θα παραβιάζατε τα ηθικά δικαιώματα του κυρίου σας. Αυτό δείχνει την αναξιοπιστία του (ii).
Τρίτο επιχείρημα
Οι φόροι είναι απλώς το τίμημα που χρεώνει η κυβέρνηση για την παροχή του νόμου και της τάξης. Χωρίς φορολογία, η κυβέρνηση θα κατέρρεε, τότε θα κατέρρεε όλη η κοινωνική τάξη και τότε δεν θα είχατε καθόλου χρήματα. Η φορολογία δεν μοιάζει με την κλοπή, επειδή οι κλέφτες δεν παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες, πόσο μάλλον υπηρεσίες που σας επιτρέπουν να βγάλετε τα ίδια τα χρήματα από τα οποία παίρνουν ένα μέρος. 5
Απάντηση στο τρίτο επιχείρημα
Φανταστείτε ότι σας απειλώ με όπλο και σας παίρνω 20 δολάρια. Αφήνω επίσης ένα από τα βιβλία μου σε αντάλλαγμα. Όταν με βλέπετε αργότερα χωρίς το όπλο μου, με αποκαλείτε κλέφτη και ζητάτε τα χρήματά σας πίσω. "Ω, όχι", λέω, "δεν είμαι κλέφτης, γιατί σας έδωσα κάτι πολύτιμο σε αντάλλαγμα. Είναι αλήθεια ότι δεν ζητήσατε ποτέ το βιβλίο, αλλά είναι ένα καλό βιβλίο, που αξίζει πολύ περισσότερο από 20 δολάρια".
Αυτή η απάντηση εκ μέρους μου θα προκαλούσε σύγχυση. Δεν έχει σημασία ότι σας έδωσα ένα αγαθό σε αντάλλαγμα και δεν έχει σημασία αν το βιβλίο αξίζει πραγματικά περισσότερο από 20 δολάρια. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πήρα τα χρήματά σας χωρίς τη συγκατάθεσή σας.
Επίσης, δεν έχει σημασία αν ωφεληθήκατε πολύ από το βιβλίο. Ας υποθέσουμε ότι (μη μπορώντας να με πείσετε να το πάρω πίσω) καταλήγετε να διαβάζετε το βιβλίο μου, το οποίο αποδεικνύεται ότι περιέχει τόσο χρήσιμες συμβουλές που καταλήγετε πολύ καλύτερα (και οικονομικά καλύτερα) από ό,τι πριν εμφανιστώ εγώ. Τίποτα από αυτά δεν αλλάζει το γεγονός ότι είμαι κλέφτης. Η χρονική σειρά επίσης δεν έχει σημασία: αν σας δώσω πρώτα το βιβλίο χωρίς παραγγελία, μετά περιμένω να επωφεληθείτε οικονομικά από αυτό και μετά σας πάρω με τη βία κάποια από τα χρήματα που κερδίσατε, εξακολουθώ να είμαι κλέφτης.
Το μάθημα: Το να αφαιρείτε την περιουσία άλλων ανθρώπων χωρίς τη συγκατάθεσή τους είναι κλοπή, ακόμη και αν τους ωφελήσετε και ακόμη και αν τους βοηθήσατε να αποκτήσουν την ίδια περιουσία.
Τι κι αν η φορολογία είναι κλοπή;
Αν η φορολογία είναι κλοπή, προκύπτει ότι πρέπει να καταργήσουμε κάθε φορολογία; Όχι απαραίτητα. Ορισμένες κλοπές μπορεί να είναι δικαιολογημένες. Αν πρέπει να κλέψετε μια φρατζόλα ψωμί για να επιβιώσετε, τότε είναι δικαιολογημένο να το κάνετε. Ομοίως, η κυβέρνηση μπορεί να είναι δικαιολογημένη να φορολογεί, αν αυτό είναι απαραίτητο για να αποτρέψει κάποιο τρομερό αποτέλεσμα, όπως η κατάρρευση της κοινωνικής τάξης.
Γιατί, λοιπόν, έχει σημασία αν η φορολογία είναι κλοπή; Επειδή, αν και η κλοπή μπορεί να δικαιολογηθεί, συνήθως είναι αδικαιολόγητη. Είναι λάθος να κλέβεις χωρίς να έχεις έναν πολύ καλό λόγο. Το τι θεωρείται αρκετά καλός λόγος ξεφεύγει από το πεδίο εφαρμογής αυτού του σύντομου άρθρου. Αλλά για παράδειγμα, δεν δικαιολογείται να κλέψετε χρήματα, ας πούμε, για να αγοράσετε έναν ωραίο πίνακα ζωγραφικής για τον τοίχο σας. Ομοίως, αν η φορολογία είναι κλοπή, τότε θα ήταν μάλλον λάθος να φορολογείτε τους ανθρώπους, ας πούμε, για να πληρώσετε για ένα μουσείο τέχνης.
Με άλλα λόγια, η θέση "η φορολογία είναι κλοπή" έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των προτύπων για τη δικαιολογημένη χρήση των φόρων. Όταν η κυβέρνηση σχεδιάζει να δαπανήσει χρήματα για κάτι (υποστήριξη των τεχνών, ένα διαστημικό πρόγραμμα, ένα εθνικό πρόγραμμα συνταξιοδότησης κ.ο.κ.), θα πρέπει να αναρωτιέται κανείς: θα ήταν επιτρεπτό να κλέψει από τους ανθρώπους προκειμένου να τρέξει ένα τέτοιο πρόγραμμα; Αν όχι, τότε δεν είναι επιτρεπτή η φορολόγηση των ανθρώπων προκειμένου να τρέξει το πρόγραμμα, αφού η φορολόγηση είναι κλοπή
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
Is Taxation Theft? | Libertarianism.org
https://www.libertarianism.org/columns/is-taxation-theft