Όταν ο Φόβος Βασιλεύει Έναντι των Γεγονότων - Η "κλιματική αλλαγή" και η Διάβρωση της Δικαστικής Λογικής
Μετάφραση: Απολλόδωρος
5 Ιανουαρίου 2024 | Dr. MATTHEW WIELICKI | Διαβάστε το εδώ
Πριν από μερικές εβδομάδες έγραψα για το Our Children's Trust που εκμεταλλεύεται τα παιδιά για να προωθήσει την ατζέντα των κινδυνολόγων για το κλίμα. Χθες, υπήρξε μια απόφαση σε μια άλλη υπόθεση που έφερε η ίδια οργάνωση και ήθελα να παράσχω μια ενημέρωση.
Ενώ η κλιματική αλλαγή παρουσιάζει αναμφισβήτητες προκλήσεις, το καθεστώς της ως υπαρξιακής απειλής για την ανθρωπότητα δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Ωστόσο, μια πρόσφατη δικαστική απόφαση του Όρεγκον έθεσε και πάλι αυτόν τον ισχυρισμό στη σφαίρα του νομικού προηγούμενου, με έναν δικαστή να επιτρέπει να προχωρήσει μια υπόθεση κατά της πολιτείας με το σκεπτικό ότι η κλιματική αλλαγή, "απειλεί την ικανότητά μας να επιβιώσουμε στον πλανήτη Γη". Η απόφαση αυτή εγείρει πιεστικά ερωτήματα σχετικά με το ρόλο της επιστημονικής ακρίβειας στη δικαστική επιχειρηματολογία και τις πιθανές συνέπειες του να επιτρέπεται στο συναίσθημα να υπερισχύει των αποδείξεων σε νομικές διαδικασίες.
Πρώτον, η απόδοση κινδύνων σε επίπεδο εξαφάνισης στην κλιματική αλλαγή δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Η IPCC επισημαίνει σημαντικές απειλές που θέτει η κλιματική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένων των ακραίων καιρικών φαινομένων (τα οποία δεν έχουμε δει να αυξάνονται από το 2000), της ανόδου της στάθμης της θάλασσας (η στάθμη της θάλασσας θα αλλάξει ανεξάρτητα από τη συγκέντρωση των αερίων του θερμοκηπίου) και της έλλειψης πόρων (η πράσινη τεχνολογία απαιτεί σημαντικά περισσότερους πόρους), οι προκλήσεις αυτές δεν μεταφράζονται σε υπαρξιακή απειλή για το είδος μας. Η τεχνολογική πρόοδος και οι στρατηγικές προσαρμογής παρουσιάζουν όλες λεωφόρους για τον μετριασμό των κινδύνων και τη διασφάλιση της ανθρώπινης ευημερίας. Ο ισχυρισμός του αντιθέτου απλοποιεί το ζήτημα και αγνοεί την αύξηση του πληθυσμού κατά 5X από το 1900, ενώ ο πλανήτης θερμάνθηκε κατά 1,1C. Στην πραγματικότητα, σε όλες τις εκθέσεις της IPCC δεν υπάρχει καμία αναφορά στην εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους.
Δεύτερον, η στήριξη σε συναισθηματικά φορτισμένες αφηγήσεις αντί για καθιερωμένες επιστημονικές αρχές δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο για τη λήψη νομικών αποφάσεων. Το δικαστικό σύστημα ευδοκιμεί στην αντικειμενικότητα και την αμεροληψία, διασφαλίζοντας ότι οι αποφάσεις βασίζονται σε αποδεδειγμένα στοιχεία και λογικά επιχειρήματα και όχι σε τρομολαγνεία και εικασίες. Η προσέγγιση αυτή διασφαλίζει την αποφυγή αποφάσεων που επηρεάζονται από τις ανησυχίες του κοινού και διασφαλίζει ότι η δικαιοσύνη παραμένει θεμελιωμένη σε επαληθεύσιμα γεγονότα. Στην προκειμένη περίπτωση, η αποδοχή μιας αγωγής που βασίζεται σε αναπόδεικτους ισχυρισμούς περί επικείμενης ανθρώπινης εξαφάνισης δημιουργεί ένα επισφαλές προηγούμενο για μελλοντικές αποφάσεις που βασίζονται σε αμφισβητούμενους επιστημονικούς ισχυρισμούς.
Τέλος, τέτοιου είδους δηλώσεις βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης ψυχικής υγείας που περιβάλλει το άγχος για το κλίμα. Το φάντασμα μιας άμεσης υπαρξιακής απειλής, αν και δυνητικά αποτελεί έκκληση για δράση για τους ακτιβιστές του κλίματος, γεννάει την απελπισία και παραλύει την πρόοδο των νέων. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια ανυπέρβλητη αφήγηση κρίσης, τα άτομα και οι θεσμοί συχνά υιοθετούν μοιρολατρικές στάσεις.
Το να επιτρέπεται σε αφηγήσεις που καθοδηγούνται από το φόβο να διαμορφώνουν νομικές αποφάσεις που βασίζονται σε αμφισβητούμενους επιστημονικούς ισχυρισμούς δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Το δικαστικό μας σύστημα πρέπει να παραμείνει προπύργιο αμεροληψίας, βασισμένο σε αντικειμενικά στοιχεία και αιτιολογημένα επιχειρήματα και όχι σε διακηρύξεις αντιεπιστημονικής καταδίκης.
---Δικτυογραφία :
When Fear Reigns over Facts - by Dr. Matthew Wielicki
