Η Κλιματική Ιερά Εξέταση Σίγησε μια Ολόκληρη Γενιά Επιστημόνων
Πώς η ιδεολογική συμμόρφωση και η πολιτική πίεση παρεμπόδισαν την επιστημονική έρευνα στη συζήτηση για το κλίμα
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Vijay Jayaraj | 28 Αυγούστου, 2025
Όταν οι ερευνητές εγκαταλείπουν την εμπειρική παρατήρηση υπέρ προκαθορισμένων συμπερασμάτων, η επιστήμη μετατρέπεται σε προπαγάνδα – κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από την απλή άγνοια που διαιωνίζεται. Στις κλιματικές επιστήμες, οι χρηματοδοτικοί φορείς και οι διεθνείς πολιτικοί οργανισμοί έχουν υπαγορεύσει τα αποτελέσματα, ενώ οι αυθεντικοί επιστήμονες αντιμετώπισαν συστηματική περιθωριοποίηση επειδή αμφισβήτησαν την επικρατούσα αφήγηση.
Το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής προκαλεί έντονη συζήτηση μεταξύ των επιστημόνων, αλλά το κοινό λαμβάνει ως επί το πλείστον μια αποστειρωμένη εικόνα σχεδόν ομόφωνης συμφωνίας. Πρόκειται για μια επιβλαβή εξαπάτηση, δεδομένου του υψηλού διακυβεύματος: η κλιματική επιστήμη επηρεάζει τη δημόσια πολιτική που οδηγεί σε τεράστιες δαπάνες σε δημόσιους και ιδιωτικούς τομείς – από την ενέργεια έως τη γεωργία – και επηρεάζει δισεκατομμύρια ζωές.
Μεγάλο μέρος της οικονομικής ευημερίας του κόσμου μας έχει υποστεί ζημιά από υπολογιστικές προσομοιώσεις κλιματικών μοντέλων που αποτυγχάνουν τακτικά στις δοκιμές σε σχέση με τις πραγματικές παρατηρήσεις. Αυτά τα μοντέλα, τα οποία χρησιμεύουν ως βάση για πολιτικές «καθαρού μηδενικού ισοζυγίου» αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, έχουν μια καλά τεκμηριωμένη ιστορία υπερεκτίμησης της υπερθέρμανσης. Είναι προγραμματισμένα με υψηλή ευαισθησία στο CO2, ενώ συστηματικά υποβαθμίζουν τον ισχυρό ρόλο των ωκεάνιων κύκλων, της ηλιακής μεταβλητότητας, της απορρόφησης της ακτινοβολίας από τα σύννεφα, των δεξαμενών άνθρακα και της ηφαιστειακής δραστηριότητας.
Η Dr. Judith Curry, ομότιμη καθηγήτρια στο Georgia Institute of Technology, αποκαλύπτει την πραγματικότητα πίσω από αυτή την τεχνητή συναίνεση: «Τα πράγματα στα οποία συμφωνούν οι κλιματολόγοι είναι ελάχιστα. Όλοι συμφωνούν ότι η θερμοκρασία αυξάνεται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Όλοι συμφωνούν ότι προσθέτουμε διοξείδιο του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Αλλά οι επιστήμονες δεν συμφωνούν στα πιο σημαντικά ζητήματα, όπως το πόσο από την πρόσφατη αύξηση της θερμοκρασίας έχει προκληθεί από τον άνθρωπο».
Αρχικά αποδεκτή από ομάδες υποστηρικτών για την έρευνά της σχετικά με την ένταση των τυφώνων, η Curry αντιμετώπισε αργότερα αντιδράσεις όταν αμφισβήτησε τις υπερβολικές συνδέσεις μεταξύ της θέρμανσης και των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Η Curry επικρίνει την βιασύνη να αποδοθεί η θέρμανση αποκλειστικά στην ανθρώπινη δραστηριότητα, αμφισβητώντας την αξιοπιστία των κλιματικών μοντέλων. Διότι θεμελιώδη ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα με οποιαδήποτε βεβαιότητα. «Πόση θέρμανση μπορούμε να αναμένουμε για το υπόλοιπο του 21ου αιώνα;» ρωτάει. «Είναι επικίνδυνη η θέρμανση; Θα ωφεληθεί συνολικά η ανθρωπότητα από τη γρήγορη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα;»
Η Dr. Curry δεν είναι καθόλου μεμονωμένη περίπτωση. Ο Dr. Peter Ridd, φυσικός που πέρασε πάνω από τρεις δεκαετίες μελετώντας το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα, υπέστη μια σύγχρονη «κυνηγησία μαγισσών» και τελικά απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο James Cook στην Αυστραλία για το υποτιθέμενο έγκλημα ότι αμφισβήτησε την επικρατούσα αφήγηση σχετικά με την υποτιθέμενη επικείμενη καταστροφή του φράγματος.
Ο Dr. Ridd είχε την τόλμη να επισημάνει ότι μεγάλο μέρος της θεσμικής «επιστήμης» σχετικά με το φράγμα υπέφερε από κακής ποιότητας έρευνα. Ο Dr. Ridd είχε την τόλμη να επισημάνει ότι μεγάλο μέρος της θεσμικής «επιστήμης» σχετικά με τον ύφαλο υπέφερε από κακής ποιότητας έρευνα. Οι ισχυρισμοί για καταστροφικές ζημιές ήταν υπερβολικοί, είπε.
Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα έχει ρεκόρ υψηλής κάλυψης κοραλλιών, κάτι που έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις καταστροφικές αναφορές για τις οποίες απολύθηκε ο Ridd επειδή τις αμφισβήτησε.
Ο στόχος των καταστροφολόγων του κλίματος δεν ήταν πλέον να κατανοήσουν τον φυσικό κόσμο, αλλά να παράγουν δεδομένα που να υποστηρίζουν μια πολιτική ατζέντα. Κάθε επιστήμονας που αρνιόταν να συμμορφωθεί γινόταν στόχος. Η αξιολόγηση από ομοτίμους, που κάποτε ήταν ο φύλακας της επιστημονικής ποιότητας, μετατράπηκε σε όπλο για την επιβολή ιδεολογικής συμμόρφωσης.
Η Curry περιγράφει αυτή τη μεταμόρφωση: «Δεν είναι πια επιστήμη. Έχει γίνει ψευδοεπιστήμη. Ξέρετε, η σκληρή, βασισμένη στη φυσική δυναμική του κλίματος, όπως αυτή που είχαμε στη δεκαετία του 1980, είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι αυτού που ορίζουμε σήμερα ως κλιματική επιστήμη».
Ευτυχώς, υπάρχει μια ευκαιρία για να γίνει η κλιματική επιστήμη και πάλι σπουδαία. Η Dr. Curry ήταν μία από τους πέντε συγγραφείς της έκθεσης του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) με τίτλο: “A Critical Review of Impacts of Greenhouse Gas Emissions on the U.S. Climate” («Κριτική ανασκόπηση των επιπτώσεων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο κλίμα των ΗΠΑ»), που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο. Η επιλογή της Curry και των συν-συγγραφέων της δείχνει ότι υπάρχουν τμήματα του κυβερνητικού μηχανισμού που είναι πλέον ανοιχτά σε ειλικρινή επιστημονική συζήτηση.
Η έκθεση του DOE – η διατύπωση της οποίας αποτελεί σπάνιο παράδειγμα όπου επιτρέπεται σε σκεπτικιστές επιστήμονες να αξιολογήσουν τα κλιματικά δεδομένα με βάση την αξία τους για ένα ομοσπονδιακό έγγραφο – υποδηλώνει ότι δεν κατανοούμε πλήρως πόση αύξηση της θερμοκρασίας μας περιμένει ή ακόμη και αν αυτή θα είναι επιζήμια.
Επιπλέον, η ανάλυση αποκαλύπτει ότι: «τα περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα στις Η.Π.Α. δεν παρουσιάζουν μακροπρόθεσμες τάσεις. Οι ισχυρισμοί για αυξημένη συχνότητα ή ένταση τυφώνων, ανεμοστρόβιλων, πλημμυρών και ξηρασίας δεν υποστηρίζονται από ιστορικά δεδομένα των ΗΠΑ».
Αποφασισμένοι να καταστείλουν τις προκλήσεις προς το status quo, όπως η έκθεση του DOE, είναι ένας κλιματικός βιομηχανικός σύμπλεγμα από διακεκριμένους ακαδημαϊκούς, επαγγελματικές ενώσεις και πολιτικούς, των οποίων η καριέρα και το κύρος εξαρτώνται από την εκμετάλλευση του φόβου ή την αποδοχή της αφήγησης που τον τροφοδοτεί. Δεν είναι περίεργο που καταφεύγουν σε δυσφήμιση, κενή ρητορική και κακής ποιότητας έρευνα.
Η ιστορική νόρμα στον ακαδημαϊκό χώρο ήταν η έντονη, σεβαστή διαφωνία σε επιστημονικά ζητήματα, η οποία διευκόλυνε την πρόοδο της ανθρώπινης γνώσης. Ας ελπίσουμε ότι η έκθεση του DOE θα μας επαναφέρει σε αυτό το πρότυπο.
Αυτό το σχόλιο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από την PJ Media στις 27 Αυγούστου 2025.
Ο Vijay Jayaraj είναι Επιστημονικός και Ερευνητικός Συνεργάτης στο CO₂ Coalition, Fairfax, Βιρτζίνια. Κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στις περιβαλλοντικές επιστήμες από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας και μεταπτυχιακό τίτλο στη διαχείριση ενέργειας από το Πανεπιστήμιο Robert Gordon, και τα δύο στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και πτυχίο μηχανικού από το Πανεπιστήμιο Anna, Ινδία.Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
Climate Inquisition Silenced a Generation of Scientists - CO2 Coalition
https://co2coalition.org/2025/08/28/climate-inquisition-silenced-a-generation-of-scientists/