Η Νέα Ζηλανδία Μεταπίπτει Από Μια Οικονομία Μεσαίου Εισοδήματος Σε Μια Οικονομία Χαμηλού Εισοδήματος
Για να υλοποιηθεί η Διεστραμμένη Δυστοπία της κοινωνιοπαθούς ελίτ πρέπει να καταστρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση και αυτό ακριβώς εφαρμόζουν τα ελεγχόμενα πολιτικά πιόνια τους
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Rhoda Wilson | 3 Ιανουαρίου 2025
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Η εξαμηνιαία οικονομική και δημοσιονομική ενημέρωση του Υπουργείου Οικονομικών της Νέας Ζηλανδίας προβλέπει μια κυκλική ύφεση με οικονομική ανάπτυξη 0,5% κατά το τρέχον οικονομικό έτος που λήγει τον Ιούνιο του 2025. Αλλά είναι πιθανό να είναι χειρότερα από αυτό. Το Υπουργείο Στατιστικής ανακοίνωσε συρρίκνωση 1% το τρίμηνο του Σεπτεμβρίου.
Ο Damien Grant, υποστηρίζει ότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα λόγω κακών αποφάσεων επί τρεις δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένης της χαμηλής αύξησης της παραγωγικότητας, ενός γενναιόδωρου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και ενός πολύπλοκου συνόλου κανόνων που εμποδίζουν την ανάπτυξη.
Ωστόσο, το πιο επιζήμιο για την οικονομία είναι ότι η Νέα Ζηλανδία εκτιμά την ιδεολογική συμμόρφωση έναντι της αλήθειας. «Ακυρώνουμε αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε αντί να συμμετέχουμε σε συζήτηση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα αντιμετωπίσουμε κανένα από τα πραγματικά δύσκολα ζητήματα», λέει ο Grant.
Το Στέμμα δεν θα περικόψει τις δαπάνες για να καλύψει την πτώση των εσόδων και τελικά θα συγκεντρώσει μετρητά με νέους και οικονομικά καταστροφικούς φόρους στο κεφάλαιο, όταν το χρέος γίνει πολύ ακριβό.
Ο Grant πιστεύει ότι η Νέα Ζηλανδία μεταβαίνει από μια οικονομία μεσαίου εισοδήματος σε μια οικονομία χαμηλού εισοδήματος.
Βρισκόμαστε σε μια κυκλική ύφεση - ή πρόκειται για κάτι πιο σκοτεινό;
Από τον Damien Grant όπως δημοσιεύθηκε από το Stuff στις 28 Δεκεμβρίου 2024
Βρισκόμαστε σε μια κυκλική ύφεση ή είμαστε στο χείλος του γκρεμού για κάτι πιο σκοτεινό; Στην Εξαμηνιαία Οικονομική και Δημοσιονομική Ενημέρωση- το HYEFU, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη [17 Δεκεμβρίου], το Υπουργείο Οικονομικών πιστεύει το πρώτο. Τα πράγματα είναι δύσκολα, με την οικονομική ανάπτυξη κατά το τρέχον οικονομικό έτος (που λήγει τον Ιούνιο του 2025) να αναμένεται να είναι μόλις 0,5%, αλλά θα ανακάμψει στο 3,3% το επόμενο έτος.
Δυστυχώς για τους οικονομολόγους του Number One the Terrace, οι ποσοτικοί αναλυτές του Τμήματος Στατιστικής διέψευσαν αυτή την αισιοδοξία την Τετάρτη [18 Δεκεμβρίου]. Η οικονομία μας συρρικνώθηκε κατά 1% το τρίμηνο του Σεπτεμβρίου και όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι η οικονομία συνεχίζει να συρρικνώνεται. Θα χρειαζόταν μια ηρωική αύξηση της παραγωγικής παραγωγής κατά τους υπόλοιπους έξι μήνες για να φτάσουμε στο μισό τοις εκατό της οικονομικής ανάπτυξης κατά το τρέχον οικονομικό έτος.
Η πρόβλεψη δεν ήταν όμορφη ακόμη και με αυτή την αισιόδοξη πρόβλεψη ανάπτυξης: «Οι βασικές δαπάνες του Στέμματος αυξάνονται από 139,0 δισ. δολάρια το 2023/24 σε 162,9 δισ. δολάρια το 2028/29. Η αύξηση των βασικών δαπανών του Crown οφείλεται σε τρεις βασικούς παράγοντες - αυξήσεις στις δαπάνες παροχών, αυξήσεις στις χρηματοοικονομικές δαπάνες και προβλεπόμενες νέες δαπάνες».
Εν τω μεταξύ, τα έσοδα αυξάνονται, κυρίως λόγω αυτής της φανταστικής οικονομικής ανάπτυξης. Τα ελλείμματα, που αναμένεται να μειωθούν από 2,4% του ΑΕΠ το τρέχον έτος σε 1,8% το επόμενο και πλεόνασμα μέχρι το 2028, βασίζονται σε αυτά τα στοιχεία οικονομικής ανάπτυξης που είναι εσκεμμένα αισιόδοξα.
Και στη συνέχεια έχουμε το θέμα της παραγωγικότητας- το ποσό της παραγωγής που παράγουμε για κάθε ώρα εργασίας. Σύμφωνα με την ανάλυση του Υπουργείου Οικονομικών, η αύξηση της παραγωγικότητας ήταν κατά μέσο όρο 1,4% κάθε χρόνο μεταξύ 1993 και 2013, αλλά μόνο 0,2% ετησίως τα τελευταία δέκα χρόνια.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν στη χαμηλή παραγωγικότητα, αλλά η αποτυχία μας στην εκπαίδευση είναι η μεγαλύτερη. Μια μελέτη του 2022 για τους αποφοίτους του NCEA έδειξε ότι μόνο το ένα τρίτο πέρασε το απαιτούμενο επίπεδο γνώσεως γραφής και ανάγνωσης. Οι αναλφάβητοι εργαζόμενοι είναι λιγότερο παραγωγικοί από τους εγγράμματους και, ως εκ τούτου, αμείβονται λιγότερο και πληρώνουν λιγότερους φόρους.
Το υπουργείο Οικονομικών είναι ενήμερο για το πρόβλημα. Σε μια έκθεση τον Μάιο, εξέτασε τον αντίκτυπο της χαμηλής παραγωγικότητας στις προβλέψεις και τις προβολές του και αν αυτό μπορεί να βελτιωθεί. Οι συντάκτες εξέτασαν το εξωτερικό, εξέτασαν εξελίξεις όπως η τεχνητή νοημοσύνη και κατέληξαν στο συμπέρασμα: «... η Νέα Ζηλανδία μπορεί να μην είναι σε καλή θέση να απορροφήσει επιτυχώς νέες καινοτομίες που αυξάνουν την παραγωγικότητα, δεδομένου ότι το εκπαιδευτικό επίπεδο μειώνεται, η διοικητική μας ικανότητα είναι σχετικά χαμηλή και τα επίπεδα έρευνας και ανάπτυξης είναι χαμηλά, αν και αυξανόμενα».
Επανερχόμενοι στο HYEFU του Υπουργείου Οικονομικών, προβλέπουν επιστροφή στην αύξηση της παραγωγικότητας κατά 1%, αλλά δεν δίνουν κανένα στοιχείο που να υποδεικνύει αναζωογόνηση της παραγωγής των εργαζομένων και των διευθυντικών στελεχών του Kiwi. Οι αριθμοί αποκλείουν επίσης τυχόν οικονομικά σοκ όπως, σεισμός, πανούκλα, υπερπόντιος πόλεμος ή το να ξαναγίνει ο Chris Hipkins πρωθυπουργός- και τουλάχιστον ένα από αυτά είναι πιθανό στο εγγύς μέλλον.
Κάποια στιγμή ξεχάσαμε ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες. Ως αποτέλεσμα, ζούμε με τον σωρευτικό αντίκτυπο των κακών οικονομικών αποφάσεων τριών δεκαετιών.
Έχουμε ένα γενναιόδωρο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που επιβραβεύει την οκνηρία και ένα προοδευτικό φορολογικό σύστημα που τιμωρεί την προσπάθεια. Θεσπίζουμε ένα πολύπλοκο σύνολο κανόνων γύρω από την ανάπτυξη που εμποδίζει την οικοδόμηση. Έχουμε επικεντρωθεί στην καταγωγή και το φύλο ενός ατόμου και όχι στις ικανότητές του.
Αποθαρρύνουμε την εξόρυξη και την εξερεύνηση και τις επενδύσεις στο εξωτερικό και είμαστε απρόθυμοι να επιτρέψουμε στους ξένους να αγοράσουν και να αναπτύξουν γη. Το πιο επιζήμιο: η Νέα Ζηλανδία εκτιμά την ιδεολογική συμμόρφωση έναντι της αλήθειας. Ακυρώνουμε αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε αντί να συμμετέχουμε σε συζήτηση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα αντιμετωπίσουμε κανένα από τα πραγματικά δύσκολα ζητήματα.
Η σημερινή κυβέρνηση σημειώνει πρόοδο- η Erica Stanford, ο Chris Bishop και ο Simeon Brown πραγματοποιούν βελτιώσεις στην εκπαίδευση, τις κατασκευές και τις μεταφορές αντίστοιχα, συμπληρώνοντας το έργο που έχει επιτελέσει ο Seymour για τις ξένες επενδύσεις και τα σχολεία τσάρτερ, αλλά αυτά δεν είναι παρά η ελαχιστότατη αντίδραση έναντι του μεγέθους των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Το Στέμμα δεν θα μειώσει τις δαπάνες για να καλύψει την πτώση των εσόδων και τελικά θα συγκεντρώσει μετρητά με νέους και οικονομικά καταστροφικούς φόρους στο κεφάλαιο, όταν το χρέος γίνει πολύ ακριβό. Η Συνθήκη θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται ως μέσο απόσπασης οικονομικού ενοικίου από έναν τομέα της κοινωνίας έναντι ενός άλλου και όχι απλώς για την αντιμετώπιση των αδικιών του παρελθόντος. Δεν θα κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις στην υγεία που απαιτούνται για να άρουμε ένα θνησιγενές σύστημα, όπου μεριδοποιούμε την πρόσβαση στην υγεία, βλέποντας ποιος πεθαίνει στη λίστα αναμονής, ούτε θα αντιμετωπίσουμε το Καθολικό Βασικό Εισόδημα που καταβάλλουμε σε όσους είναι άνω των 65 ετών.
Και τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών μπορούν να είναι βέβαιοι ότι οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση δεν θα αλλάξουν το μοντέλο της απόλυτης κυβερνητικής χρηματοδότησης που ευθύνεται για τη σημερινή κακοδαιμονία.
Οι προβλέψεις του Υπουργείου Οικονομικών προϋποθέτουν μια κυκλική πτώση της παραγωγής που θα αντιστραφεί από μόνη της χωρίς καμία διαρθρωτική αλλαγή. Είναι πιο πιθανό ότι βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια μιας μετάβασης από μια οικονομία μεσαίου εισοδήματος σε μια οικονομία χαμηλού εισοδήματος, την οποία δεν μπορούμε και δεν θέλουμε τώρα να αποτρέψουμε.
Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε ως έθνος, και για όσους εκλέγουμε, είναι ότι η προεπιλεγμένη αντίδρασή μας σε κάθε κρίση είναι η αυξημένη κυβερνητική παρέμβαση που πληρώνεται με υψηλότερη φορολογία και αυξημένο χρέος. Το οποίο είναι αυτό που θέλει το κοινό και, ως δημοκρατία, είναι αυτό που θα πάρουμε. Αλλά, αν μου επιτρέπετε να προτείνω, δεν είναι θεραπεία. Είναι ο τρόπος με τον οποίο φτάσαμε εδώ.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου. 🙏
---Δικτυογραφία :
Wellington
https://expose-news.com/2025/01/03/new-zealand-is-transitioning-to-a-low-income-economy/
