Σαν Σήμερα πριν από 80 χρόνια, Έλαβε Χώρα Ένα από τα Μεγαλύτερα Εγκλήματα Πολέμου στην Ιστορία
Τα δεινά της Δρέσδης δεν πρέπει μόνο να θυμόμαστε, αλλά και να τα κατανοούμε στο μικροσκόπιο της αλήθειας.
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - The Fact Hunter | 13 Φεβρουαρίου 2025
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Θυμάμαι ότι τα βιβλία ιστορίας μου τόσο στο γυμνάσιο όσο και στο κολέγιο είχαν ένα πολύ διαφορετικό μήνυμα από αυτό που γνωρίζουμε ως αλήθεια σήμερα. Ξέρουμε ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές, εξ ου και η "ιστορία του". Είτε πρόκειται για το USS Liberty, είτε για τον Κόλπο του Tonkin, τα βιβλία ιστορίας μας δεν αντικατοπτρίζουν σωστά την αλήθεια.
Η 13η Φεβρουαρίου 1945 γέννησε μια από τις πιο άσχημες μέρες του 20ου αιώνα. Η κοινή βρετανική και αμερικανική αποστολή που περιελάμβανε τη μαζική εκφόρτωση πάνω από 4.000 τόνων εκρηκτικών και εμπρηστικών βομβών που εξαέρωσαν πολλές γυναίκες και παιδιά μέσα σε μια στιγμή.
Το θλιβερό ήταν ότι σε αυτό το σημείο ο πόλεμος, είχε ήδη τελειώσει. Αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από γενοκτονία. Μια ομάδα ανθρώπων που ήλεγχε (σημ.: και συνεχίζει να ελέγχει) οικονομικά τον κόσμο ήθελε να ξεκοιλιάσει τους ανθρώπους που τόλμησαν να σταθούν απέναντί τους (βλ. επίσης Muammar Gaddafi.)
Τα βιβλία ιστορίας σας και η ελεγχόμενη αντιπολίτευση που ελέγχει τη Wikipedia θα σας πουν ότι ΜΟΝΟ περίπου 25.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν υπό την καθοδήγηση του Ουίνστον Τσόρτσιλ και του Ρούσβελτ. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι πραγματικοί ιστορικοί συμφωνούν ότι ο αριθμός των νεκρών ήταν πιο κοντά στο ένα τέταρτο του εκατομμυρίου. 250.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν μέσα σε 72 ώρες. Αυτό είναι εκπληκτικό. Αυτό είναι σατανικό.
Ο David Irving είναι ένας από τους ειδικούς στο θέμα του βομβαρδισμού της Δρέσδης. Στο βιβλίο του: Η καταστροφή της Δρέσδης, αναφέρει τα εξής: «Οι Σιλεσιανοί αντιπροσώπευαν πιθανότατα το 80% των εκτοπισμένων ανθρώπων που συνέρρεαν στη Δρέσδη τη νύχτα του τριπλού πλήγματος, η πόλη που σε καιρό ειρήνης είχε πληθυσμό 630.000 κατοίκων ήταν τόσο γεμάτη την παραμονή της αεροπορικής επίθεσης με Σιλεσιανούς, Ανατολικούς Πρώσους και Πομερανούς από το Ανατολικό Μέτωπο, με Βερολινέζους και κατοίκους της Ρηνανίας από τη Δύση, με Συμμαχικούς και Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου, με εκκενωμένο παιδικό καταυλισμό, με αναγκαστικούς εργάτες πολλών εθνικοτήτων, ώστε ο αυξημένος πληθυσμός ήταν πλέον μεταξύ 1.200.000 και 1.400.000 πολιτών, από τους οποίους, όπως ήταν φυσικό, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες δεν είχαν κανονική κατοικία και από τους οποίους κανένας δεν μπορούσε να αναζητήσει την προστασία ενός καταφυγίου αεράμυνας.»
Στη συνέχεια, υπάρχει η διαβόητη ιστορία ενός Αμερικανού αιχμαλώτου πολέμου κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το 2013, ο 87χρονος τότε Gerald "Jerry" Lamb αφηγήθηκε την ιστορία του:
Ως Αμερικανός αιχμάλωτος πολέμου, ο Lamb πήγε σε πολλές αποστολές εργασίας στη φλεγόμενη πόλη για να απομακρύνει πτώματα. "Ήταν σαν τον Πόλεμο των Κόσμων", δήλωσε ο Lamb, γεννημένος στο Cleveland, ο οποίος ζει στο Bath Township εδώ και 40 χρόνια.
Ο Lamb κρατήθηκε στο Σφαγείο Πέντε (Slaughterhouse Five), ένα μέρος όπου οι Γερμανοί έμποροι τεμάχιζαν το κρέας σε στάβλους πριν από τον πόλεμο. Η αυτοσχέδια φυλακή έγινε διάσημη στο μυθιστόρημα Σφαγείο-Πέντε, του Kurt Vonnegut, ο οποίος ήταν αιχμάλωτος πολέμου εκεί μαζί με τον Lamb.
"Τα κτίρια καίγονταν και κατέρρεαν... και τα πάντα κατέρρεαν", είπε ο Lamb. Αυτός και άλλοι αιχμάλωτοι πολέμου βρίσκονταν αργότερα στους στρατώνες τους, όταν χτύπησαν οι σειρήνες αεροπορικής επιδρομής.
"Σύντομα άκουγες βόμβες να εκρήγνυνται", είπε.
Όταν οι βομβαρδισμοί σταμάτησαν, ο Lamb και άλλοι στάλθηκαν στην πόλη για να απομακρύνουν τους νεκρούς.
“Εκεί που μπορεί να βρισκόταν ένας άνθρωπος, δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρά μια μαύρη κηλίδα στο έδαφος", είπε.
Μια ζωντανή ανάμνηση είναι αυτό που βρήκαν μέσα σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό.
"Είχε καεί και είχε καταρρεύσει", είπε. "Υπήρχε μια αίθουσα του Ερυθρού Σταυρού όπου πήγαιναν τα παιδιά. Πήγαμε σε εκείνο το δωμάτιο. Τα παιδιά και οι νοσοκόμες ήταν νεκροί. Έπρεπε να μεταφέρουμε όλα αυτά τα παιδιά και να τα πετάξουμε πάνω σε φορτηγά.
Κανένας άνθρωπος, όσο σκληραγωγημένος κι αν είναι, δεν μπορεί να προετοιμαστεί κατάλληλα για να δει τη φρίκη του πολέμου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αλήθεια είναι σήμερα πιο σημαντική από ποτέ. Την επόμενη φορά που θα χτυπήσουν τα τύμπανα του πολέμου και θα μας πουν ότι "ενώ κανείς δεν θέλει να στείλει τους γιους του στον πόλεμο, αλλά πρέπει να πολεμήσουμε για να διαφυλάξουμε την ασφάλεια της χώρας μας". Θυμηθείτε τη Δρέσδη. Θυμηθείτε τη Γάζα. Θυμηθείτε το Βιετνάμ. Σας λένε ψέματα.
Κοιτάξτε κάθε πόλεμο που έχουμε διεξάγει τα τελευταία 80 χρόνια. Ούτε ένας δεν είχε καμία σχέση με την κυριαρχία της χώρας μας. Πρόκειται για τον πρώτο κανόνα των Georgia Guidestones (Διατήρηση της ανθρωπότητας κάτω των 500.000.000 σε διαρκή ισορροπία με τη φύση.) Πλουτίζει επίσης το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο αποτελεί μέρος της άρχουσας τάξης. Όσο περισσότερα χρήματα, τόσο περισσότερη εξουσία.
Ενθαρρύνω όλους να ερευνήσουν τον βομβαρδισμό της Δρέσδης και να αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αλήθεια γι' αυτούς τους πολέμους.
Ο Θεός να σας ευλογεί και να έχετε το νού σας σε εγρήγορση.
George
“The Fact Hunter”
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους σας, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
80 Years Ago Today, One Of The Greatest War Crimes In History Took Place
