Η Καταστροφή Που Προκαλείται Από Τις "Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας"- Η Όχι Και Τόσο Πράσινη Πραγματικότητα Πίσω Από Την Πράσινη Ατζέντα
Μετάφραση: Απολλόδωρος
4 Μαΐου 2023 | Rhoda Wilson | Διαβάστε το εδώ
Οι ηλιακοί συλλέκτες, οι ανεμόμυλοι ή τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να κατασκευαστούν χωρίς την εξόρυξη περισσότερου χαλκού, λιθίου, σιδήρου και αλουμινίου. Αυτό σημαίνει πολύ περισσότερο καταστροφικό ξύσιμο και σκάψιμο των πυθμένων των ωκεανών, των τροπικών δασών και των τούνδρων σε κλίμακα αδιανόητη για τους περισσότερους περιβαλλοντολόγους. Αν τα ορυκτά καύσιμα είναι καταστροφικά, οι ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις είναι ίσως ακόμη πιο καταστροφικές.
Ανάλυση: Αν τα ορυκτά καύσιμα είναι καταστροφικά, οι ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις είναι ίσως ακόμη πιο καταστροφικές
Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύεται από το Climate Depot, με βάση άρθρο του Terence Corcoran που δημοσιεύθηκε στο Financial Post
Στον καταιγιστικό κόσμο της χάραξης πολιτικής και των πρωτοβουλιών για την καθαρή μηδενική κατανάλωση ενέργειας, ο Καναδάς στοχεύει να είναι παγκόσμιος ηγέτης. Οι τραπεζίτες της χώρας, τα στελέχη των ορυχείων, οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας και οι πολιτικοί ηγέτες έχουν συγχωνευτεί σε μια ενιαία μηχανή γύρω από την ιδέα ότι μια νέα πράσινη οικονομία μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας δίκαιης μετάβασης σε ένα παγκόσμιο ενεργειακό σύστημα απαλλαγμένο από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Ο εθνικιστικός θόρυβος την περασμένη εβδομάδα γύρω από την πιθανή πώληση της Teck Resources του Βανκούβερ στον ελβετικό γίγαντα των ορυχείων Glencore αντανακλούσε τη νέα επίσημη καναδική εταιρική προσέγγιση. Ως βασικός παγκόσμιος παίκτης στην παραγωγή "κρίσιμων ορυκτών" - χαλκού, ψευδαργύρου, μολυβδαινίου - η Teck θεωρείται ζωτικό γρανάζι στον τροχό της οικονομικής τύχης που στροβιλίζεται γύρω από τους στόχους του καθαρού μηδενισμού.
Ο ενθουσιασμός των Φιλελευθέρων του Trudeau για το νέο εθνικό οικονομικό μοντέλο αποτυπώθηκε στην "Καναδική στρατηγική για τα κρίσιμα ορυκτά", μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από τον υπουργό φυσικών πόρων Jonathan Wilkinson και τον υπουργό βιομηχανίας François-Philippe Champagne. "Τα κρίσιμα ορυκτά είναι τα δομικά στοιχεία για την πράσινη και ψηφιακή οικονομία. Δεν υπάρχει ενεργειακή μετάβαση χωρίς κρίσιμα ορυκτά: δεν υπάρχουν μπαταρίες, δεν υπάρχουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα, δεν υπάρχουν ανεμογεννήτριες και ηλιακά πάνελ. Ο ήλιος παρέχει ακατέργαστη ενέργεια, αλλά η ηλεκτρική ενέργεια ρέει μέσω του χαλκού. Οι ανεμογεννήτριες χρειάζονται μαγγάνιο, πλατίνα και μαγνήτες σπάνιων γαιών. Η πυρηνική ενέργεια απαιτεί ουράνιο. Τα ηλεκτρικά οχήματα απαιτούν μπαταρίες από λίθιο, κοβάλτιο και νικέλιο και μαγνήτες. Το ίνδιο και το τελλούριο είναι αναπόσπαστα στοιχεία για την κατασκευή ηλιακών πάνελ".
Και οι δύο υπουργοί υπέγραψαν επιστολή για την υπεράσπιση της Teck Resources ως εθνικού εταιρικού πρωταθλητή. Η Teck, είπαν, είναι "κεντρικής σημασίας για τη χώρα μας καθώς επεκτείνουμε την αλυσίδα αξίας των κρίσιμων ορυκτών μας και οικοδομούμε μια καθαρή οικονομία".
Αλλά πόσο ακριβώς καθαρή και πράσινη είναι η οικονομική στρατηγική του καθαρού μηδενός; Είναι ένα ερώτημα που τίθεται σε ένα αποκαλυπτικό σχόλιο του βετεράνου Καναδού περιβαλλοντικού δημοσιογράφου Andrew Nikiforuk. Γράφοντας στο The Tyee, μια ηλεκτρονική έκδοση με έδρα το Βανκούβερ, ο Nikiforuk εξετάζει το έργο ακαδημαϊκών και μιας "αυξανόμενης χορωδίας σκεπτικιστών των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας" που πιστεύουν ότι η μεγάλη μετάβαση σε ένα μέλλον ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ένα πράσινο τεχνο-όνειρο που είναι "εξαιρετικά καταστροφικό".
Ο Nikiforuk δεν γράφει για το NetZeroWatch. Ούτε βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τον συγγραφέα κατά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Alex Epstein, το βιβλίο του οποίου, Fossil Future, ξεσκίζει τις ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις και υπερασπίζεται το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Στο The Tyee, ο Nikiforuk συνεχίζει το έργο του ως περιβαλλοντικός συγγραφέας κατά των ορυκτών καυσίμων, στα βιβλία του οποίου περιλαμβάνονται τα Tar Sands: Dirty Oil and the Future of a Continent (Βρώμικο πετρέλαιο και το μέλλον μιας ηπείρου) και The Energy of Slaves (Η ενέργεια των σκλάβων): Oil and the New Servitude (Το πετρέλαιο και η νέα δουλεία).
Στο νέο του σχόλιο, το οποίο έχει λάβει πολύ λίγη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης και τους φορείς χάραξης πολιτικής, ο Nikiforuk δεν χαρίζεται σε κανέναν και δεν αφήνει περιθώρια. "Για ιδεολογικούς κυρίως λόγους", γράφει, "πολλοί πράσινοι και "μεταβατικοί" έχουν παρουσιάσει τη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως έναν ομαλό δρόμο χωρίς λακκούβες". Βασιζόμενος στο έργο μιας σειράς αναλυτών και επιστημόνων, ο Nikiforuk περιγράφει τις καταστροφικές δυνάμεις που θα εξαπολύσει η παγκόσμια πίεση για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων.
Μια βρώμικη κλήση αφύπνισης από την περιβαλλοντική αριστερά
Πολλές από τις επιπτώσεις της σταυροφορίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα έπρεπε να είναι προφανείς. Οι ηλιακοί συλλέκτες, οι ανεμόμυλοι ή τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να κατασκευαστούν χωρίς την εξόρυξη περισσότερου χαλκού, λιθίου, σιδήρου και αλουμινίου. "Αυτό σημαίνει πολύ πιο καταστροφική απόξεση και εκσκαφή των πυθμένων των ωκεανών, των τροπικών δασών και των τούνδρων σε κλίμακα αδιανόητη για τους περισσότερους περιβαλλοντολόγους".
Στη συνέχεια ο Nikiforuk απαριθμεί μερικά από τα αδιανόητα, επικαλούμενος διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένου του Simon Michaux της Γεωλογικής Εταιρείας της Φινλανδίας. Ο Michaux υπολογίζει ότι για να αντικατασταθούν 46.423 σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με πετρέλαιο, άνθρακα, φυσικό αέριο και πυρηνική ενέργεια θα απαιτηθεί η κατασκευή 586.000 σταθμών ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με αιολική, ηλιακή και υδρογόνο ενέργεια.
Ένα άλλο παράδειγμα: "Κάθε ηλεκτρικό όχημα περιέχει περίπου 75 κιλά χαλκού ή τρεις φορές περισσότερο από ένα συμβατικό όχημα. Μια απλή ανεμογεννήτρια περιέχει γενικά 500 χιλιόγραμμα νικελίου. Αυτό το νικέλιο απαιτεί 100 τόνους άνθρακα χαλυβουργίας για να εξευγενιστεί. Και κάθε ηλιακό πάνελ κρυσταλλικού πυριτίου περιέχει 20 γραμμάρια πάστας αργύρου. Χρειάζονται 80 μετρικοί τόνοι αργύρου για να παραχθεί περίπου ένα γιγαβάτ ηλιακής ενέργειας".
Όσον αφορά τον χαλκό, ο Michaux αναφέρει ότι τα σημερινά αποθέματα χαλκού σε 880 εκατομμύρια τόνους αντιστοιχούν σε παραγωγή περίπου 30 ετών. "Αλλά η βιομηχανία θα χρειαστεί 4,5 δισεκατομμύρια τόνους χαλκού για να κατασκευάσει μόνο μία γενιά τεχνολογιών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας", εκτιμά. "Αυτό είναι έξι φορές ο όγκος του χαλκού που εξορύσσεται σε όλη την ιστορία".
Δεν είναι περίεργο που η Glencore θέλει να βάλει τα οικονομικά της χέρια στις δραστηριότητες χαλκού της Teck Resources στη Νότια Αμερική και τον Καναδά.
---Δικτυογραφία :
The destruction caused by “renewable energy”; the not-so-green reality behind the green agenda – The Expose
https://expose-news.com/2023/05/04/not-so-green-reality-behind-green-agenda/