Μυστικό Στρατιωτικό Πρόγραμμα 523, Ελονοσία και η Μεγάλη Απάτη της Θεωρίας των Μικροβίων
Πρόκειται πραγματικά για την υγεία ή είναι μια κρυφή ατζέντα;
Μετάφραση: Απολλόδωρος
10 Αυγούστου 2024 | Me Stuff | Διαβάστε το εδώ
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Σε έναν κόσμο όπου οι μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και τα χημικά πειράματα συχνά καλύπτονται από μυστικότητα, η αλήθεια πίσω από τις αφηγήσεις για τη δημόσια υγεία μπορεί να συσκοτιστεί. Μυστικά έργα όπως το Project 523, το οποίο περιελάμβανε τη χρήση χημικών παραγόντων, εγείρουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα των επίσημων ισχυρισμών υγείας. Αυτός ο έλεγχος επεκτείνεται στην ευρέως αποδεκτή ιστορία της ελονοσίας και της θεωρίας των μικροβίων της ασθένειας (Germ Theory of Disease) - μια θεωρία που ορισμένοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να αφορά περισσότερο τον έλεγχο ή άλλες κακόβουλες ατζέντες παρά την αλήθεια.
Η Επίσημη Ιστορία της Ελονοσίας
Η συμβατική αφήγηση αποδίδει στον Sir Ronald Ross την ανακάλυψη της μετάδοσης της ελονοσίας μέσω των κουνουπιών το 1897. Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, ο εντοπισμός του παρασίτου της ελονοσίας από τον Ross μέσα στα κουνούπια έθεσε τις βάσεις για την καταπολέμηση της νόσου. Ο Ross, μια εξέχουσα προσωπικότητα στον τομέα της τροπικής ιατρικής, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1902 για τη συμβολή του. Το έργο του επαινέθηκε ως μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση της μετάδοσης της ελονοσίας.
Συμπτώματα και ιστορικό πλαίσιο
Η ελονοσία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως πυρετός, ρίγη και ασθένεια που μοιάζει με γρίπη. Ωστόσο, αυτά τα συμπτώματα είναι εμφανώς ασαφή και αλληλεπικαλύπτονται με πολλές άλλες παθήσεις, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ειδικότητα των διαγνώσεων ελονοσίας. Κατά τη διάρκεια ιστορικών συγκρούσεων όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ, η ελονοσία αναφέρθηκε εκτενώς μεταξύ των στρατευμάτων. Ωστόσο, δεδομένης της πιθανότητας έκθεσης σε άλλους παράγοντες - όπως οι χημικοί παράγοντες - πρέπει να αναρωτηθεί κανείς εάν αυτά τα συμπτώματα οφείλονταν αποκλειστικά στην ελονοσία ή αν έπαιζαν ρόλο και άλλες επιρροές.
Η Θεωρία των Μικροβίων: Ένα Αμφισβητήσιμο Πλαίσιο
Η μικροβιακή θεωρία της ασθένειας υποδηλώνει ότι οι μικροοργανισμοί είναι η μοναδική αιτία ασθενειών όπως η ελονοσία. Ενώ αυτή η θεωρία αποτελεί τη βάση της σύγχρονης ιατρικής πρακτικής, δεν στερείται επικριτών. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η θεωρία των μικροβίων χρησιμεύει περισσότερο ως εργαλείο για την άσκηση ελέγχου και την επιβολή «θεραπειών» παρά ως πλήρης εξήγηση της αιτιώδους συνάφειας της νόσου. Εστιάζοντας στους μικροοργανισμούς, η θεωρία μπορεί να αποκρύψει άλλους πιθανούς παράγοντες που συμβάλλουν στην ασθένεια.
Το έργο του Ronald Ross για την ελονοσία χρηματοδοτήθηκε και υποστηρίχθηκε από διάφορες σημαντικές προσωπικότητες και οργανισμούς:
Patrick Manson: Συχνά θεωρείται ο πατέρας της τροπικής ιατρικής, ο Manson ήταν ένας σημαντικός μέντορας και υποστηρικτής του Ross. Η ενθάρρυνση και η επιρροή του Manson ήταν καθοριστικές στην έρευνα του Ross, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια της εργασίας του για την ελονοσία.
The Royal Society (Η Βασιλική Εταιρεία): Το έργο του Ross έλαβε σημαντική υποστήριξη από αυτό το διάσημο επιστημονικό ίδρυμα. Η Βασιλική Εταιρεία παρείχε τόσο οικονομική όσο και ακαδημαϊκή υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένης μιας ερευνητικής επιχορήγησης το 1897 που διευκόλυνε το έργο του για την ελονοσία.
Η Σχολή Τροπικής Ιατρικής του Λίβερπουλ: Μετά την επιστροφή του στην Αγγλία, ο Ross εντάχθηκε στη σχολή αυτού του ιδρύματος, το οποίο συνέβαλε στην προώθηση της έρευνάς του. Η σχολή, που χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από φιλανθρωπικές δωρεές και κυβερνητική υποστήριξη, παρείχε μια πλατφόρμα για τον Ross να συνεχίσει το έργο του για την ελονοσία.
Το Ίδρυμα Rockefeller: Αν και δεν συμμετείχε άμεσα στο πρώιμο έργο του Ross, το Ίδρυμα Rockefeller έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τροπική ιατρική και τις παγκόσμιες πρωτοβουλίες υγείας αργότερα. Η επιρροή του στην τροπική ιατρική και την πολιτική δημόσιας υγείας μπορεί να είχε έμμεσες επιπτώσεις στον τομέα της έρευνας για την ελονοσία και τη χρηματοδότησή της.
Διάφορες ιδιωτικές δωρεές: Ο Ross έλαβε επίσης οικονομική υποστήριξη από ιδιώτες δωρητές και φιλάνθρωπους που ενδιαφέρονταν για την προώθηση της ιατρικής έρευνας. Αλλά ποιος πραγματικά γνωρίζει ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι ή ποια ήταν τα πραγματικά τους κίνητρα;
Αυτές οι πηγές χρηματοδότησης και υποστήριξης, όπως και οι σημερινοί γραφειοκράτες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, αντικατοπτρίζουν το πολύπλοκο δίκτυο ακαδημαϊκών, κυβερνητικών και ιδιωτικών συμφερόντων που έπαιξαν ρόλο στην ανάπτυξη της έρευνας για την ελονοσία και της πολιτικής δημόσιας υγείας.
Επαναξιολογώντας την Επίσημη Αφήγηση
Λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο μυστικών στρατιωτικών προγραμμάτων όπως το Σχέδιο 523 και την ιστορική καταγραφή ανήθικων πειραμάτων, είναι ζωτικής σημασίας να επανεκτιμηθεί η αποδεκτή αφήγηση γύρω από την ελονοσία και τη θεωρία των μικροβίων. Η πιθανότητα για κρυφές ατζέντες και εναλλακτικές εξηγήσεις υποδηλώνει ότι η επίσημη ιστορία της ελονοσίας μπορεί να είναι πιο πολύπλοκη από ό,τι συνήθως γίνεται αντιληπτό.
Η Ανάγκη για Κριτική Εξέταση
Η αφήγηση που περιβάλλει την ελονοσία, από τις υποτιθέμενες μεθόδους μετάδοσής της μέχρι τις διασυνδέσεις της με οργανισμούς με επιρροή, απαιτεί κριτική επαναξιολόγηση. Καθώς οι μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και τα χημικά πειράματα αποκαλύπτουν τα κρυφά στρώματα των ιστορικών και επιστημονικών πρακτικών, καθίσταται απαραίτητο να αμφισβητήσουμε και να αξιολογήσουμε κριτικά τις επίσημες ιστορίες που μας έχουν διηγηθεί. Η μεγάλη απάτη της θεωρίας των μικροβίων, που διαπλέκεται με ισχυρά συμφέροντα, μπορεί να αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ατζέντας που έχει διαμορφώσει την κατανόησή μας για την ασθένεια και την υγεία.
Χημικές Ουσίες που Μπορούν Να Μιμηθούν τα Συμπτώματα της «ελονοσίας»
Αρκετές χημικές ουσίες και συστατικά μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της ελονοσίας, αν και δεν προκαλούν την ίδια την ασθένεια. Αυτά τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, πονοκεφάλους, μυϊκούς πόνους και κόπωση. Μερικές από αυτές τις ουσίες περιλαμβάνουν:
Κινιδίνη και παράγωγα κινολίνης: Πρόκειται για φάρμακα κατά της ελονοσίας, αλλά σε ορισμένες δόσεις, μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες που μιμούνται τα συμπτώματα της ελονοσίας. Η κινιδίνη, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει πυρετό, ρίγη και μυϊκό πόνο, ειδικά εάν υπάρχει αλλεργική αντίδραση.
Οργανοφωσφορικά: Αυτά είναι χημικά που βρίσκονται σε ορισμένα φυτοφάρμακα. Η έκθεση σε υψηλά επίπεδα οργανοφωσφορικών μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως πυρετό, εφίδρωση και μυϊκή αδυναμία, τα οποία μπορεί να συγχέονται με την ελονοσία.
Τετραχλωράνθρακας: Αυτή η χημική ουσία, που χρησιμοποιείται σε βιομηχανικές διεργασίες και παλαιότερα ως ψυκτικό μέσο και καθαριστικό, μπορεί να προκαλέσει ηπατική βλάβη που οδηγεί σε πυρετό, κόπωση και ίκτερο, που μπορεί να μοιάζει με συμπτώματα ελονοσίας.
Αρωματικές αμίνες: Χημικές ουσίες όπως η ανιλίνη, που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή βαφών, μπορούν να προκαλέσουν μεθαιμοσφαιριναιμία, μια κατάσταση όπου το αίμα δεν μπορεί να μεταφέρει αποτελεσματικά το οξυγόνο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κυάνωση (γαλαζωπό δέρμα), κόπωση και πονοκέφαλο, που μπορεί να μπερδευτούν με ελονοσία.
Αρσενικό: Η χρόνια δηλητηρίαση από αρσενικό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως πυρετό, ρίγη και πονοκεφάλους, μαζί με γαστρεντερική δυσφορία και αναιμία, τα οποία μπορεί να συγχέονται με την ελονοσία.
Βαρέα μέταλλα (π.χ. μόλυβδος ή υδράργυρος): Η έκθεση σε υψηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων μπορεί να προκαλέσει συστηματικά συμπτώματα όπως πυρετό, κόπωση, μυϊκούς πόνους και νευρολογικά συμπτώματα, τα οποία θα μπορούσαν να μοιάζουν με ελονοσία.
Διοξίνες και πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB): Αυτοί οι περιβαλλοντικοί ρύποι μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά συμπτωμάτων, όπως πυρετό, ρίγη και μυϊκό πόνο, τα οποία μπορεί να συγχέονται με την ελονοσία σε ορισμένες περιπτώσεις.
Φαρμακευτικές παρενέργειες: Ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν πυρετό και άλλα συστηματικά συμπτώματα που θα μπορούσαν να συγχέονται με την ελονοσία, ιδιαίτερα σε άτομα που λαμβάνουν πολλαπλά φάρμακα ή σε άτομα με υποκείμενες παθήσεις.
Σκόπιμη Λανθασμένη Διάγνωση και Ανήθικα Πειράματα
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, τα συμπτώματα που αποδίδονται λανθασμένα στην ελονοσία θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί από την έκθεση σε χημικά όπλα. Αυτή η πιθανή λανθασμένη διάγνωση θα μπορούσε να ήταν μια σκόπιμη προσπάθεια να συσκοτιστεί η πραγματική αιτία της ασθένειας και να αποτρέψει την αποκάλυψη επιβλαβών στρατιωτικών πειραμάτων. Φαίνεται όλο και περισσότερο ότι ολόκληρη η ιστορική μας αφήγηση έχει διαμορφωθεί από διάφορες κυβερνήσεις παγκοσμίως, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι επίσημες ιστορίες που μας έχουν πει μπορεί να μην είναι απολύτως αληθινές.
Επιχείρηση Paperclip (Συνδετήρας)
Η Επιχείρηση Συνδετήρας ήταν ένα μυστικό πρόγραμμα των ΗΠΑ που στρατολόγησε πρώην Γερμανούς επιστήμονες, μηχανικούς και τεχνικούς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλά από αυτά τα άτομα είχαν εμπειρία στη χημική και βιολογική έρευνα. Επισήμως τερματίστηκε, οι επιστημονικές γνώσεις και τεχνικές που αποκτήθηκαν από την Επιχείρηση Συνδετήρας πιθανότατα συνέχισαν να επηρεάζουν τη στρατιωτική έρευνα των ΗΠΑ και τις μυστικές επιχειρήσεις. Παρά την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι γνώσεις που αποκτήθηκαν συνέβαλαν σε συνεχιζόμενα ανήθικα πειράματα και ερευνητικές πρακτικές.
MK-Ultra και συναφή υποπρογράμματα
Το MK-Ultra ήταν ένα ευρύ πρόγραμμα της CIA που αποσκοπούσε στην ανάπτυξη τεχνικών ελέγχου του νου και τροποποίησης συμπεριφοράς μέσω της χρήσης χημικών και βιολογικών παραγόντων. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, 149 υποέργα διεξήγαγαν ανήθικα πειράματα σε ανυποψίαστα άτομα. Βασικά υποέργα και σχετικά προγράμματα περιελάμβαναν:
MK-Ultra Υποέργο 11 (Παράγοντες Χημικού Πολέμου):
Περιγραφή: Επικεντρώθηκε στη δοκιμή των επιδράσεων χημικών παραγόντων σε ανθρώπους, αναπτύσσοντας και αποθηκεύοντας τοξίνες. Προσδιορισμός και παραγωγή σε επαρκή ποσότητα για πειραματισμό των δραστικών συστατικών ορισμένων σπόρων και φυτών. Προετοιμασία προμήθειας της τοξικής πρωτεΐνης, Abrin.
Συνάφεια: Οι παράγοντες που εξετάστηκαν θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με εκείνα που σχετίζονται με την ελονοσία, συμβάλλοντας σε πιθανή λανθασμένη διάγνωση.
MK-Ultra Υποέργο 29 (Τροποποίηση συμπεριφοράς):
Περιγραφή: Διερεύνησε τη χρήση ναρκωτικών και άλλων ουσιών για την τροποποίηση της συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένων πειραμάτων με LSD και άλλες ψυχοδραστικές ενώσεις.
Συνάφεια: Τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν θα μπορούσαν να προκαλέσουν σύγχυση, παράνοια και ψευδαισθήσεις, οι οποίες μπορεί να μπερδευτούν με συμπτώματα ελονοσίας.
Περιγραφή: Πρόδρομος του MK-Ultra, που εστιάζει σε ανακριτικές τεχνικές που χρησιμοποιούν χημικούς και βιολογικούς παράγοντες για τον έλεγχο και τη χειραγώγηση ατόμων.
Συνάφεια: Οι ουσίες που δοκιμάστηκαν θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει σε συμπτώματα παρόμοια με την ελονοσία, ειδικά όταν χορηγούνται κρυφά.
Περιγραφή: Διερευνήθηκαν μέθοδοι για την ενίσχυση της ανάκρισης και του ελέγχου μέσω χημικών παραγόντων και ψυχολογικών τεχνικών, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων ουσιών για την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους στην ανθρώπινη συμπεριφορά.
Συνάφεια: Οι χημικές ουσίες που δοκιμάστηκαν σε αυτό το πρόγραμμα θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει συμπτώματα που μοιάζουν με ελονοσία ή άλλα προβλήματα υγείας.
ΜΚ Naomi
Το MK Naomi, ένα υποέργο του MK-Ultra, ήταν ένα μυστικό πρόγραμμα του αμερικανικού στρατού που επικεντρώθηκε στην έρευνα χημικών και βιολογικών όπλων. Επισήμως τερματίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα πειράματα του MK Naomi συνεχίστηκαν με διαφορετικά ονόματα και σε μυστικές τοποθεσίες. Αυτά τα πειράματα περιελάμβαναν χημικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με την ελονοσία, περιπλέκοντας περαιτέρω τις διαγνώσεις και αποκρύπτοντας την πραγματική φύση της έκθεσης.
Έργο 112/Έργο SHAD
Το Project 112, συμπεριλαμβανομένου του στοιχείου Shipboard Hazard and Defense (SHAD), δοκίμασε χημικούς και βιολογικούς παράγοντες σε στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1960 έως τη δεκαετία του 1970. Αν και επισήμως ολοκληρώθηκαν, υπάρχει σημαντική υποψία ότι αυτά τα πειράματα συνεχίστηκαν με διάφορες μορφές, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο, για να αποφύγουν τον δημόσιο έλεγχο και τις νομικές επιπτώσεις. Η συνέχιση αυτών των δραστηριοτήτων υποδηλώνει μια σκόπιμη προσπάθεια να συσκοτιστεί το πλήρες πεδίο εφαρμογής και ο αντίκτυπος των ανοιγμάτων.
Επιχείρηση Gladio και συναφή υποέργα
Η επιχείρηση Gladio περιελάμβανε μυστικές παραστρατιωτικές ομάδες που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής επιρροής. Αν και επίσημα διαλύθηκε, πιστεύεται ότι παρόμοιες μυστικές δραστηριότητες συνεχίστηκαν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούσαν χημικά και βιολογικά πειράματα. Ορισμένα υποσύνολα της επιχείρησης Gladio πιθανότατα εμπλέκονται σε ανήθικους πειραματισμούς με χημικούς παράγοντες:
Παραδείγματα δευτερευόντων έργων:
Gladio's Secret Operations: Εμπλέκονται σε μυστικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν χημικούς παράγοντες, οι οποίες συχνά διεξάγονταν με μυστικότητα και με διαφορετικά ονόματα για να αποφεύγεται ο εντοπισμός.
Αναστοχασμός σχετικά με τα μυστικά πειράματα και τη λανθασμένη διάγνωση
Τα συμπτώματα που αποδόθηκαν στην ελονοσία κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ θα μπορούσαν να είχαν προκληθεί από σκόπιμη έκθεση σε χημικές ουσίες, οι οποίες καλύφθηκαν με λανθασμένη διάγνωση για να αποκρύψουν την πραγματική αιτία της ασθένειας. Επιχειρήσεις όπως η Επιχείρηση Paperclip, η MK-Ultra (συμπεριλαμβανομένης της MK Naomi), το Σχέδιο 112/SHAD και η Επιχείρηση Gladio, παρά τους επίσημους ισχυρισμούς περί παύσης, πιθανότατα συνεχίστηκαν κρυφά. Η επικάλυψη μεταξύ του MK-Ultra και συναφών προγραμμάτων όπως η Επιχείρηση Αγκινάρα και η Επιχείρηση Bluebird υποδηλώνει ένα ευρύτερο δίκτυο ανήθικων πειραματισμών.
Μυστικό Στρατιωτικό Πρόγραμμα 523, Ελονοσία και η Μεγάλη Απάτη της Θεωρίας των Μικροβίων
Σε όλη την ιστορία, μερικές από τις πιο αμφιλεγόμενες και μυστικές επιχειρήσεις έχουν αφήσει παρατεταμένα ερωτήματα και ανεπίλυτα ζητήματα. Το Project 523, που πήρε το όνομά του από την ημερομηνία που ξεκίνησε, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, μια συγκεκαλυμμένη στρατιωτική ερευνητική πρωτοβουλία που ξεκίνησε από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας το 1967, με στόχο την αντιμετώπιση του προβλήματος της ελονοσίας. Αυτή η επιχείρηση χαρακτηρίστηκε από το υψηλό επίπεδο μυστικότητας και την εστίασή της στην ανάπτυξη νέων ανθελονοσιακών φαρμάκων ως απάντηση στην αυξανόμενη αντίσταση στην κινίνη.
Το Ευρύτερο Πλαίσιο
Χλωροκίνη και υδροξυχλωροκίνη: Και τα δύο φάρμακα βασίζονται στην ίδια βασική ένωση, αλλά αναπτύχθηκαν και τροποποιήθηκαν ανεξάρτητα από το Project 523. Η υδροξυχλωροκίνη εισήχθη στη δεκαετία του 1950 ως παράγωγο της χλωροκίνης, με στόχο τη μείωση των παρενεργειών και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας.
Αλληλεπικάλυψη έρευνας: Ενώ η ίδια η υδροξυχλωροκίνη δεν ήταν προϊόν του Project 523, η έμφαση του έργου στην ανάπτυξη φαρμάκων κατά της ελονοσίας και η ανάγκη εξεύρεσης αποτελεσματικών θεραπειών ταιριάζουν στο ευρύτερο πλαίσιο των παγκόσμιων προσπαθειών για την αντιμετώπιση της ελονοσίας. Η έρευνα που διεξήχθη στο πλαίσιο του Project 523 και άλλων παρόμοιων πρωτοβουλιών συνέβαλε στην ευρύτερη δεξαμενή γνώσεων και ανάπτυξης φαρμάκων στον τομέα της θεραπείας της ελονοσίας.
Οι Ασάφειες του Project 523
Το Project 523 ξεκίνησε για να αντιμετωπίσει το ζήτημα της αντοχής της ελονοσίας στην κινίνη, μια μακροχρόνια ανθελονοσιακή θεραπεία. Οι ερευνητές που συμμετείχαν σε αυτό το έργο προσπάθησαν να ανακαλύψουν νέα φάρμακα που προέρχονται από παραδοσιακές θεραπείες και φυσικές πηγές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική.
Πεδίο εφαρμογής και μέθοδοι του Project 523:
Στόχος: Εξεύρεση νέων θεραπειών για την ελονοσία λόγω αντοχής στην κινίνη.
Προσέγγιση: Διερεύνηση παραδοσιακών θεραπειών και φυσικών ενώσεων, συμπεριλαμβανομένης της αρτεμισινίνης, που προέρχονται από το φυτό γλυκιάς αψιθιάς (Artemisia annua).
Αποτέλεσμα: Ανάπτυξη θεραπειών με βάση την αρτεμισινίνη, οι οποίες υποτίθεται ότι ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικές κατά της ελονοσίας.
Οι Ενώσεις και οι Κίνδυνοι τους
Η βασική ένωση που προέκυψε από το Project 523 ήταν η αρτεμισινίνη, που προέρχεται από το φυτό γλυκιάς αψιθιάς. Αν και η αρτεμισινίνη παρουσιάζεται ως μια φυσική ένωση, είναι στην πραγματικότητα μια ημι-συνθετική ένωση που δημιουργείται μέσω μιας διαδικασίας εκχύλισης και χημικής τροποποίησης.
Αρτεμισινίνη και τα παράγωγά της:
Αρτεμισινίνη: Αρχικά εξάγεται από Artemisia annua, αποτελεί τη βάση για πολλά ανθελονοσιακά φάρμακα.
Παράγωγα: Περιλαμβάνει αρτεμεθέρ, αρτεσουνικό και αρτεμαιθέρα-λουμεφαντρίνη, τα οποία χρησιμοποιούνται σε συνδυαστικές θεραπείες για την ελονοσία.
Παρενέργειες και κίνδυνοι: Ενώ οι θεραπείες με βάση την αρτεμισινίνη υποτίθεται ότι ήταν αποτελεσματικές κατά της «ελονοσίας» και των παρασιτικών λοιμώξεων σκουληκιών (ελμινθών), δεν είναι χωρίς κινδύνους. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν:
Ναυτία και έμετος: Αυτά μπορεί να εμφανιστούν σε ορισμένους ασθενείς, ιδιαίτερα κατά την έναρξη της θεραπείας.
Ζάλη: Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν ζάλη ή ζαλάδα.
Πονοκέφαλος: Πονοκέφαλοι μπορεί να συμβούν, αλλά είναι συνήθως ήπιοι.
Κοιλιακό άλγος: Μπορεί να αναφερθεί δυσφορία στην περιοχή του στομάχου.
Διάρροια: Γαστρεντερικές διαταραχές μπορεί να περιλαμβάνουν διάρροια.
Αλλεργικές αντιδράσεις: Πιθανές, συμπεριλαμβανομένου του εξανθήματος, φαγούρα, ή πρήξιμο.
Κόπωση: Μερικοί ασθενείς μπορεί να αισθάνονται ασυνήθιστα κουρασμένοι.
Πόνος στους μυς ή στις αρθρώσεις: Έχει αναφερθεί δυσφορία στους μύες ή τις αρθρώσεις.
Διαταραχές ύπνου: Προβλήματα με τον ύπνο, όπως αϋπνία ή έντονα όνειρα, μπορεί να συμβούν.
Ηπατοτοξικότητα: Ηπατική βλάβη ή αυξήσεις ηπατικών ενζύμων.
Καρδιακές επιδράσεις: Πιθανές επιδράσεις στον καρδιακό ρυθμό, συμπεριλαμβανομένων των αρρυθμιών ή των αλλαγών στον καρδιακό ρυθμό.
Νευροτοξικότητα: Περιπτώσεις νευροτοξικότητας, συμπεριλαμβανομένων των επιληπτικών κρίσεων.
Αιμολυτική αναιμία: Όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια καταστρέφονται ταχύτερα από ό,τι μπορούν να παραχθούν.
Αλληλεπιδράσεις και Αντενδείξεις
Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων: Οι θεραπείες με βάση την αρτεμισινίνη μπορεί να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα, μεταβάλλοντας δυνητικά τις επιδράσεις τους ή αυξάνοντας τις παρενέργειες. Συνιστάται προσοχή με φάρμακα που μεταβολίζονται από το ήπαρ.
Κύηση και γαλουχία: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού συνιστάται γενικά να μην χορηγούνται θεραπείες με βάση την αρτεμισίνη. Μπορούν να διασχίσουν τον πλακούντα και ενδεχομένως να επηρεάσουν το αναπτυσσόμενο έμβρυο, ενώ η ασφάλειά τους κατά τη διάρκεια του θηλασμού δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς. Η χρήση τους σε αυτές τις συνθήκες δεν θεωρείται ασφαλής.
Παρακολούθηση και Προφυλάξεις
Τακτική παρακολούθηση: Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπείες με βάση την αρτεμισινίνη θα πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικούς ελέγχους για την παρακολούθηση πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών.
Αποφυγή αυτοθεραπείας: Είναι ζωτικής σημασίας να χρησιμοποιείτε αυτές τις θεραπείες υπό ιατρική επίβλεψη για να αποφύγετε την κακή χρήση και τους πιθανούς κινδύνους.
Πολλά από αυτά τα συμπτώματα, όπως ναυτία, ζάλη και κοιλιακό άλγος, μπορεί να επικαλύπτονται με τα συμπτώματα της ίδιας της ελονοσίας, περιπλέκοντας τη διάγνωση και τη διαχείριση της κατάστασης.
Πρόσφατες Εξελίξεις και Φάρμακα
Αρκετά φάρμακα που αναπτύχθηκαν από την έρευνα του Project 523 εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα:
Artemether-Lumefantrine (Coartem): Ένα συνδυασμένο φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της απλής «ελονοσίας».
Artesunate: Συχνά χρησιμοποιείται σε ενέσιμη μορφή για τη σοβαρή ελονοσία.
Dihydroartemisininin-Piperaquine (DHA-PPQ): Ένας άλλος συνδυασμός που χρησιμοποιείται για την ελονοσία.
Εικασίες και Μυστικότητα
Ο μυστικός χαρακτήρας του Προγράμματος 523, μαζί με τις συνεχιζόμενες αντιπαραθέσεις στη θεραπεία της ελονοσίας, προσκαλεί σε εικασίες. Παρόμοια με τον τρόπο που τα σύγχρονα ζητήματα αφορούν ιδρύματα όπως το Ινστιτούτο Ιολογίας Wuhan και η αφήγηση και οι θεραπείες του COVID-19, η κληρονομιά του Προγράμματος 523 αμαυρώνεται από τη μυστικότητα και τα αναπάντητα ερωτήματα.
Υποθετικές Συνδέσεις:
Ο ρόλος της Κίνας: Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, η Κίνα αναφέρθηκε ότι βοήθησε το Βόρειο Βιετνάμ στις προσπάθειες ελέγχου της ελονοσίας. Η έκταση αυτής της βοήθειας και οποιαδήποτε πιθανή συμμετοχή σε ανήθικους πειραματισμούς παραμένει ασαφής.
Στρατιωτικό απόρρητο των ΗΠΑ: Η πιθανότητα οι θεσμοί των ΗΠΑ, όπως η CIA, να συμμετέχουν στο Project 523 παραμένει υποθετική αλλά εύλογη, δεδομένης της ιστορίας των μυστικών στρατιωτικών έργων. Η μυστικότητα που περιβάλλει τέτοιες επιχειρήσεις εγείρει ερωτήματα σχετικά με την πραγματική φύση και τον αντίκτυπό τους.
Ο Παράγοντας Φόβου και η Παγκόσμια Υγεία
Οι συχνές αναφορές για κρούσματα ελονοσίας και η συνεχής έμφαση στην ανάγκη για αυτά τα φάρμακα τροφοδοτούν έναν κύκλο φόβου που δικαιολογεί τη συνεχή χρήση δυνητικά επιβλαβών φαρμάκων.Ο φόβος για τα κρούσματα ελονοσίας υποστηρίζει την αφήγηση ότι οι θεραπείες αυτές είναι απαραίτητες, παρά τις γνωστές παρενέργειες και το ενδεχόμενο υπερβολικής εξάρτησης από φαρμακευτικές λύσεις.
Οι συνεχείς παγκόσμιες τακτικές τρομοκράτησης σχετικά με τα κρούσματα ελονοσίας, ιδίως στις φτωχές χώρες, διατηρούν την εστίαση στις φαρμακευτικές θεραπείες, ελαχιστοποιώντας τον έλεγχο των ευρύτερων επιπτώσεων στην υγεία και τη μυστικότητα που περιβάλλει την ανάπτυξή τους. Αυτό εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα: Είμαστε, ως παγκόσμιος πληθυσμός, απλώς πειραματόζωα σε ένα ευρύτερο πείραμα που καθοδηγείται από κρυφές ατζέντες και εταιρικά συμφέροντα;
Η κληρονομιά του Project 523, καθώς και των άλλων ατελείωτων μυστικών στρατιωτικών έργων, είναι ένα περίπλοκο και ανησυχητικό κεφάλαιο στην ιστορία της παγκόσμιας υγείας. Υπογραμμίζει πώς οι αφηγήσεις που καθοδηγούνται από φόβο και οι μυστικές επιχειρήσεις μπορούν να επηρεάσουν τις πολιτικές δημόσιας υγείας και να διαιωνίσουν τη χρήση δυνητικά επιβλαβών θεραπειών.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να βοηθήσετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου.
🙏
---Δικτυογραφία:
Secret Military Project 523, Malaria, and the Great Fraud of Germ Theory