Νανοτεχνολογία στο αίμα:
Τι γνωρίζουμε πραγματικά;
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Dawn Lester | 1 Οκτωβρίου 2025
Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την υπομονή σας όσον αφορά την απουσία αναρτήσεων τις τελευταίες εβδομάδες. Εκτός από τη συνδιοργάνωση και την ομιλία μου στο εκπληκτικό event Illuminate & Elevate, βρισκόμουν στην Ισπανία για μια εβδομάδα σε μια συνάντηση ανδρών και γυναικών με κοινές ιδέες. Σίγουρα δεν ήταν οι τυπικές ισπανικές διακοπές στην παραλία!
Και τώρα ας προχωρήσουμε στο άρθρο!
Τα τελευταία χρόνια έχουν διατυπωθεί πολλές ισχυρισμοί σχετικά με τη «νανοτεχνολογία» στα εμβόλια, ειδικά στο εμβόλιο Covid-19. Είναι κατανοητό ότι αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία – για να το θέσω ήπια – αλλά έχουν ποτέ επαληθευτεί αυτοί οι ισχυρισμοί; Υπάρχει κάτι που να τους υποστηρίζει; Έχει αποδειχθεί ποτέ ότι είναι αληθινοί;
Ένα από τα σημεία που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι φαίνεται να υπάρχει κάποια σύγχυση μεταξύ των νανοσωματιδίων, τα οποία σίγουρα υπάρχουν, και της νανοτεχνολογίας, η οποία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Υποψιάζομαι ότι η σύγχυση είναι σκόπιμη.
Επιπλέον, υπάρχουν ισχυρισμοί σχετικά με την ύπαρξη και τις ικανότητες των αυτοσυναρμολογούμενων νανορομπότ, που ονομάζονται επίσης νανομπότ. Και αυτά είναι αρκετά διαφορετικά και δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση.
Ένα τυπικό παράδειγμα τέτοιων ισχυρισμών μπορεί να δει κανείς σε ένα σχετικά πρόσφατο άρθρο, με ημερομηνία Σεπτεμβρίου 2024, με τίτλο «Επιστήμονες δημιουργούν στρατό μικροσκοπικών ρομπότ που μπορούν να εγχυθούν στο ανθρώπινο σώμα».
Θα σας παραπέμψω στη χρήση σε αυτό το άρθρο προσδιοριστικών εκφράσεων, όπως για παράδειγμα ο υπότιτλος, που αναφέρει
«Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η μελέτη έδειξε ότι τα νανορομπότ έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν φάρμακα σε συγκεκριμένες τοποθεσίες».
Η «δυνατότητα» να γίνει κάτι δεν αποτελεί ακριβώς απόδειξη ότι το «κάτι» μπορεί πραγματικά να γίνει.
Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να διαβάζουν μόνο τους τίτλους και, στο παράδειγμα του παραπάνω άρθρου, να κάνουν την (εσκεμμένη) υπόθεση ότι οι «επιστήμονες» έχουν πράγματι δημιουργήσει νανορομπότ, αλλά αν διαβάσουμε το άρθρο, ανακαλύπτουμε τι συνέβη στην πραγματικότητα.
«Εγχύθηκαν αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ρομπότ, το καθένα περίπου το ένα εικοστό του μεγέθους ενός ερυθρού αιμοσφαιρίου, σε μια αρτηρία και στη συνέχεια τα καθοδήγησαν εξ αποστάσεως στο σημείο του ανευρύσματος χρησιμοποιώντας μαγνήτες και ιατρική απεικόνιση».
Με άλλα λόγια, τα «ρομπότ» χρειάστηκε να καθοδηγηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι οι ενέργειές τους δεν ήταν αυτοκατευθυνόμενες. Είναι λοιπόν σωστό να τα περιγράψουμε ως «ρομπότ»; Θα έλεγα όχι.
Ένας από τους σχολιαστές του άρθρου έκανε την απλή δήλωση: «Άρα, δεν είναι ρομπότ». Αξίζει να αναφερθεί ολόκληρη η απάντηση σε αυτό:
«Έχετε δίκιο, αν και πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη, δεν είναι μια μηχανική, (ημι-)αυτόνομη συσκευή. Είναι πράγματι μικροσκοπική, αλλά δεν έχει δική της κίνηση και η μόνη λειτουργία της είναι να λιώνει για να απελευθερώσει το φάρμακο. Ίσως «καθοδηγούμενη ενδοφλέβια νανο-χάπι» θα ήταν καλύτερο όνομα».
Για να γίνω απολύτως σαφής, δεν αρνούμαι την ύπαρξη των νανοσωματιδίων ή το γεγονός ότι δοκιμάζονται και χρησιμοποιούνται με ορισμένους τρόπους. Αλλά πρέπει να είμαστε σαφείς σχετικά με το τι μπορούν πραγματικά να κάνουν και τι δεν μπορούν να κάνουν.
Στην έρευνά μου, βρήκα ένα άρθρο 10 ετών, με ημερομηνία Σεπτεμβρίου 2015, με τίτλο: «Βιοδιεπαφή νανοσωματιδίων με κάλυψη μεμβράνης αιμοπεταλίων». Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον σε αυτό το άρθρο είναι ότι επισημαίνει ένα από τα προβλήματα της έγχυσης «ξένων υλικών» στο σώμα
«Η ανάπτυξη λειτουργικών νανοσωματιδίων μπορεί να παρεμποδιστεί από απρόβλεπτες ιδιότητες των υλικών και βιολογικά φαινόμενα, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα των νανοσωματιδίων σε σύνθετα, φυσιολογικά σημαντικά συστήματα».
Το άρθρο συνεχίζει
«Παρά τις προόδους στην νανομηχανική και την επιφανειακή χημεία, οι αναγωγικές προσεγγίσεις λειτουργικοποίησης παραμένουν ανεπαρκείς στην αναπαραγωγή των σύνθετων διεπαφών που υπάρχουν στη φύση και δεν μπορούν να αποφύγουν την έκθεση σε ξένα υλικά.».
Αυτό θέτει ένα βασικό ζήτημα, το οποίο είναι ότι το σώμα δεν είναι κάποια αδρανής μηχανή, μια άποψη που συχνά μας ενθαρρύνουν να πιστεύουμε. Αντίθετα, το σώμα είναι ένας αυτορυθμιζόμενος οργανισμός που επιδιώκει συνεχώς να αποκαταστήσει την ομοιόσταση και την υγεία, οπότε φυσικά καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να απορρίψει και να εξαλείψει τα «ξένα υλικά», γεγονός που εξηγεί γιατί η μελέτη που αναφέρεται στο άρθρο αφορούσε
«...την παρασκευή πολυμερών νανοσωματιδίων που περικλείονται στην πλασματική μεμβράνη των ανθρώπινων αιμοπεταλίων».
Με άλλα λόγια, τα «ρομπότ» έπρεπε να καλυφθούν με ένα υλικό που πίστευαν ότι το σώμα θα αναγνώριζε, προκειμένου να το «ξεγελάσουν» και να μην απορρίψει τα υλικά που εισήγαγαν.
Η έρευνα που έκανα για αυτό το άρθρο με οδήγησε σε πολλές περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη «νανοτεχνολογία» και τις «αυτοαναπαραγόμενες μηχανές», οι οποίες υποδηλώνουν ότι η «δημιουργία» τους ξεκίνησε πριν από πολλές δεκαετίες, στα μέσα του 20ού αιώνα. Θα εμβαθύνω περισσότερο σε αυτό το θέμα και θα γράψω περισσότερα σχετικά με αυτό, αν κριθεί σκόπιμο.
Ωστόσο, για να καταστεί σαφές ότι αυτό δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, ακολουθεί ένα στιγμιότυπο οθόνης από ένα άρθρο του Ιουλίου 2025 με τίτλο: «Το μέλλον της χορήγησης φαρμάκων: Επεξήγηση των νανοσωματιδίων και των στοχευμένων θεραπειών».
Ένα βασικό σημείο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι πρέπει να είμαστε κριτικοί όταν βλέπουμε «τρομακτικούς» τίτλους. Μια χρήσιμη στρατηγική θα ήταν να αποστασιοποιηθούμε από αυτούς, ώστε να μην πέσουμε σε μια συναισθηματική αντίδραση, και απλά να θέσουμε μερικές βασικές και σημαντικές ερωτήσεις, όπως αν η ιστορία μπορεί να επαληθευτεί ή αν έχει κάποια βάση στην «αλήθεια». Είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσουμε την ικανότητα να σκεφτόμαστε κριτικά.
Για να αποκτήσουμε μια σαφέστερη εικόνα σχετικά με το ζήτημα του αν είναι δυνατό να δημιουργηθεί ενέσιμη «νανοτεχνολογία» που μπορεί να καταλάβει το σώμα μας – μια ιδέα για την οποία είμαι προς το παρόν μάλλον σκεπτικός – συνιστώ ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσετε αυτή τη σημαντική συζήτηση. ⬇️
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
Nanotech in the blood: - by Dawn Lester - Dawn’s Writings
Η Aπάτη με την Ακίδα Πρωτεΐνης (Spike Protein)
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήρ…