Η Παγκόσμια Συμμορία που Κυβερνά τον Κόσμο και Καταστρέφει τις Ζωές Μας
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Paul Cudenec | 25 Μαρτίου 2025
Μπορείτε να κάνετε εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενες δωρεές μέσω του Ko-Fi:
Η κατανόησή μου για τον κόσμο στον οποίο ζούμε έχει αναμφίβολα αυξηθεί σημαντικά από τότε που έγραψα το υλικό που αποτέλεσε την πρώτη από μια σειρά συλλογών, Fascism rebranded: exposing the Great Reset (O Φασισμός με νέο όνομα: Αποκαλύπτοντας τη Μεγάλη Επανεκκίνηση), μια επιλογή δοκιμίων από το 2018 έως το 2021.
Σε τέσσερις επόμενους τόμους - The Great Racket: The ongoing development of the criminal global system (Η Μεγάλη κομπίνα -: η συνεχιζόμενη ανάπτυξη του παγκόσμιου εγκληματικού συστήματος)- Converging Against the Criminocrats: Essays and Talks for the New International Resistance (Συγκλίνοντας ενάντια στους εγκληματοκράτες -: Δοκίμια και ομιλίες για τη Νέα Διεθνή Αντίσταση)- Η αναζήτησή μας για την ελευθερία και άλλα δοκίμια και στη συνέχεια Ενάντια στη σκοτεινή υποδουλωτική αυτοκρατορία! Μια καταδίκη της παγκόσμιας εγκληματοκρατικής συνωμοσίας - η συνεχιζόμενη έρευνά μου μου επέτρεψε να γίνω όλο και πιο συγκεκριμένος στις περιγραφές μου για την παγκόσμια οντότητα, η ύπαρξη της οποίας έγινε τόσο ορατή από το πραξικόπημα του Covid το 2020.
Το νέο μου βιβλίο, The Global Gang Running the World and Ruining Our Lives (Η παγκόσμια συμμορία που κυβερνά τον κόσμο και καταστρέφει τις ζωές μας), το οποίο προέρχεται από υλικό που δημοσιεύθηκε αρχικά στο διαδίκτυο το δεύτερο εξάμηνο του 2024 και στις αρχές του 2025, προωθεί περαιτέρω αυτή τη διαδικασία σε σημείο που, με όλο το σεβασμό υποστηρίζω, δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω αμφιβολία για τη φύση και την ταυτότητα της εγκληματοκρατίας.
Η αλήθεια που αποκαλύπτεται σε σχεδόν 500 σελίδες δεν είναι μια αλήθεια που είναι εύκολο να καταπιεί κανείς ή που ταιριάζει άνετα με τη "συναινετική" άποψη του κόσμου που έχει σκόπιμα κατασκευαστεί από την κυβερνώσα συμμορία.
Είναι όμως μια αλήθεια που, όταν τη δει κανείς, δεν μπορεί να την ξεχάσει, και η οποία είναι τόσο επείγουσας σημασίας που κανένας άνθρωπος με καλή συνείδηση δεν θα μπορούσε να μην καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να τη μοιραστεί με όσο το δυνατόν περισσότερους άλλους.
Στο πρώτο από αυτά τα δοκίμια, The two-way mirror of oppression (Ο αμφίδρομος καθρέφτης της καταπίεσης -9 Αυγούστου 2024), εξετάζω την απόκρυψη και τον έλεγχο που έχουν δημιουργηθεί για να κρύψουν και να διατηρήσουν την απαράδεκτη πραγματικότητα της υποδούλωσής μας στην παγκόσμια συμμορία: «Αυτός ο οριζόντιος καθρέφτης ενεργεί εναντίον των συμφερόντων μας με δύο τρόπους, όπως είναι λογικό. Επιτρέπει στην κυρίαρχη μαφία να κατασκοπεύει κάθε λεπτομέρεια της ζωής μας και κρύβει την ίδια μαφία από τα μάτια μας. Δεν υπάρχουν δύο τρόποι γι' αυτό, κάποιοι καθρέφτες είναι γραφτό να σπάσουν!»
Στο Change for the better? (Αλλαγή προς το καλύτερο; -16 Αυγούστου 2024) θλίβομαι για τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα, ενώ προωθεί το δικό του μοχθηρό είδος "αλλαγής", έχει εκπαιδεύσει τους ανθρώπους να φοβούνται το μοναδικό είδος αλλαγής που πραγματικά χρειαζόμαστε, δηλαδή να απαλλαγούμε από τους μηχανισμούς της κυριαρχίας του και να διεκδικήσουμε την ελευθερία μας.
Γράφω: «Δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό στην προοπτική να γυρίσουμε την πλάτη μας στον παγκόσμιο συγκεντρωτισμό, στο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, στη συλλογή δεδομένων και την επιτήρηση, στη Μεγάλη Φαρμακευτική και την Παγκόσμια Τράπεζα, στα ορυχεία λιθίου και στους πυρηνικούς σταθμούς.
«Δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό στο να μειώσουμε την κλίμακα των κοινωνιών μας, να καλλιεργήσουμε τα δικά μας τρόφιμα, να εκπαιδεύσουμε τα δικά μας παιδιά, να δημιουργήσουμε τους δικούς μας πολιτισμούς, να ορίσουμε τις δικές μας ανάγκες, να καλλιεργήσουμε τις δικές μας αξίες, να ζήσουμε στους βαθύτατους και αργούς ρυθμούς της Γης που μας γέννησε».
Αρκετοί άνθρωποι μου είπαν στη συνέχεια ότι Η παράξενη καριέρα της Samantha Cohen (21 Αυγούστου 2024) τους άνοιξε πραγματικά τα μάτια.
Η ιστορία της εκπληκτικής επαγγελματικής ζωής μιας γυναίκας, αν και η ίδια έχει μικρή σημασία στη μεγάλη κλίμακα των πραγμάτων, οδηγεί στο να αναρωτηθεί κανείς αν επρόκειτο για μια καθαρά ατομική υπόθεση ή αν εργαζόταν, εξ αρχής, για λογαριασμό μιας συγκεκριμένης οντότητας που είχε τη δύναμη να την τοποθετήσει σε τόσο καίριες και ποικίλες θέσεις στην καρδιά της βρετανικής μοναρχίας και κυβέρνησης και της διεθνούς βιομηχανίας. Όπως αναρωτιέμαι: «Σε τι είδους κόσμο θα σήμαινε αυτό ότι ζούμε;».
Στο Authenticity: a quality to defeat quantity «Αυθεντικότητα: μια ποιότητα που νικά την ποσότητα» (28 Αυγούστου 2024) διαμαρτύρομαι: «Τα πάντα στην κοινωνία μας πρέπει να υπηρετούν την πείνα ενός μοναδικού θεού - του Μαμωνά. Η αξία έχει αντικατασταθεί από την τιμή, η δημιουργία από την κατανάλωση, η ποιότητα από την ποσότητα».
Και προτρέπω: «Ας δηλώσουμε ότι είμαστε παρτιζάνοι για την ίδια τη ζωή και για τη νίκη της επιβεβαιωτικής αυθεντικότητάς της πάνω στις ζοφερές γκρίζες δυνάμεις της επινόησης και του θανάτου!»
Το The corruption is real and sickening (Η διαφθορά είναι αληθινή και αρρωστημένη) (3 Σεπτεμβρίου 2024), η οποία αργότερα έγινε η βάση ενός βίντεο που προβλήθηκε πολύ, παρέχει περαιτέρω πέτρες για να κοιτάξουν οι άνθρωποι κάτω από αυτές, αν δεν έχουν πειστεί για την εντελώς σάπια κατάσταση της κοινωνίας μας.
![Dr. Sam Bailey: Η Διαφθορά είναι Πραγματική και Αηδιαστική [ΒΙΝΤΕΟ]](https://substackcdn.com/image/fetch/$s_!LVGt!,w_140,h_140,c_fill,f_webp,q_auto:good,fl_progressive:steep,g_auto/https%3A%2F%2Fsubstack-video.s3.amazonaws.com%2Fvideo_upload%2Fpost%2F151660339%2Fbd443235-c1c2-4f73-a0fa-7e9d314818e5%2Ftranscoded-00000.png)
Προειδοποιώ ότι μας κυβερνά ένας μεγαλο-οργανισμός που δεν έχει στόχο να κάνει καλό για εμάς ή για τον κόσμο μας, γι' αυτό και πρέπει να καταβάλλει τόσο μεγάλη προσπάθεια να αποκρύψει την ύπαρξή του και τις δραστηριότητές του. «Πρόκειται για ένα ασύλληπτα τεράστιο, αδίστακτο, άπληστο, καταστροφικό συνδικάτο του εγκλήματος που έχει αρπάξει τον παγκόσμιο έλεγχο με ψέματα και τοκογλυφία, εκβιασμό και δωροδοκία, χειραγώγηση και δολοφονία».
Το Πνεύμα της Σοφίας είναι ένα δοκίμιο που δημοσιεύεται σε διάφορα μέρη (από τις 12 Σεπτεμβρίου 2024), βασισμένο στην ανάγνωσή μου ενός βιβλίου με τίτλο: Η Ουράνια Χώρα. Υποθέτω ότι η θρησκευτική-μυθολογική έννοια της σοφιολογίας μπορεί να φαίνεται δυσνόητη σε ορισμένους αναγνώστες, αλλά στην πραγματικότητα μας οδηγεί στην καρδιά αυτού που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Αναφέρω, για παράδειγμα, πώς η Sophia προφανώς ήρθε σε μια Αγγλίδα μυστικίστρια του 17ου αιώνα σε όραμα και την προειδοποίησε για «τον Δράκο και το Θηρίο, με όλη την κερασφόρα δύναμή του... που όλος ο Κόσμος λάτρεψε και θαύμασε».
Είπε ότι αυτή η άθλια οντότητα «είχε από καιρό την ώρα της, να επιβάλλει παράξενους νόμους και εντολές και ότι έχει υπακούσει παγκοσμίως» και δήλωσε ότι «Μαγγανείες, μαγεία και απάτες έχουν εξαντλήσει πολλές γενιές, που αγνοούσαν τα βάθη αυτού του λεπτού φιδιού» και τους είχε ξεγελάσει ώστε να δεχτούν «αυτή την ψευδή σφετερισμένη Δύναμη και Εξουσία».
Βρίσκομαι σε επικαλυπτόμενη περιοχή με τη Φιλοσοφία της Ζωής, ένα άλλο δοκίμιο πολλαπλών τμημάτων που εμφανίστηκε στο διαδίκτυο από τις 14 Οκτωβρίου 2024.
Αυτό εξετάζει το εμπνευσμένο έργο του παραμελημένου Γερμανού φιλοσόφου Ludwig Klages, ο οποίος είπε ότι οι σύγχρονες πρόοδοι στην επιστήμη, και σε άλλους τομείς της μάθησης, «εξυπηρετούν μόνο το Κεφάλαιο» και προειδοποίησε: « «Μόνο λίγοι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει την πραγματική ύπαρξη αυτού του Μαμωνά, ο οποίος καταλαμβάνει την ανθρωπότητα ως εργαλείο για να εξαλείψει κάθε μορφή επίγειας ζωής».
Στο Industrialism is a manifestation of evil (Ο βιομηχανοκρατισμός είναι μια εκδήλωση του κακού )(28 Οκτωβρίου 2024) ρωτώ: «Θέλουμε ο βιομηχανοκρατισμός να συνεχίσει την καρκινική του ανάπτυξη μέχρι να σκοτώσει τα πάντα και τους πάντες; Θέλουμε το Κακό της επινόησης και της καταστροφής να επικρατήσει του Καλού της φύσης και της ζωής; Ή μήπως ήρθε η ώρα να ξανασκεφτούμε, να τολμήσουμε να φανταστούμε ένα εντελώς διαφορετικό μέλλον;»
Το Vote for Nobody! (Ψηφίστε τον Κανένα!) (1 Νοεμβρίου 2024) είναι μια πολύ σύντομη σύγχρονη επικαιροποίηση μιας μακρόχρονης αναρχικής σοφίας, στην οποία συμβουλεύω: «Κανείς δεν θα σταματήσει να εξοπλίζει το Ισραήλ. Κανείς δεν θα αποκαταστήσει την εξουσία στον λαό. Κανείς δεν θα αμφισβητήσει την εξουσία των κεντρικών τραπεζών. Κανείς δεν θα σταματήσει τη συστηματική κλοπή του συλλογικού σας πλούτου. Κανείς δεν θα αψηφήσει τη σατανική παγκόσμια εγκληματοκρατία. Ψηφίστε τον Κανένα!»
Η δυσωδία του συστήματος είναι αρκετά μεγάλο κομμάτι, που δημοσιεύεται από τις 4 Νοεμβρίου 2024. Τα τρία μέρη του, βασισμένα σε τρία βιβλία που μόλις είχα διαβάσει, είναι σαν τρεις προβολείς που φωτίζουν ένα αντικείμενο από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Πρέπει να κάνει κανείς ένα βήμα πίσω για να καταλάβει τι κοιτάζει - ή να εντοπίσει την οσμή της διαφθοράς που μυρίζει, για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα του ίδιου του άρθρου.
Διερευνώντας αν μπορούμε να εντοπίσουμε μια «υποκείμενη συνέχεια» μεταξύ των ολοκληρωτικών καθεστώτων του παρελθόντος και των νεοφιλελεύθερων κρατών σήμερα, βρίσκομαι, για άλλη μια φορά, αντιμέτωπος με το όνομα « Rothschild».
Μετά από αυτή την κατατοπιστική βουτιά στην πρόσφατη ιστορία, επιστρέφω στον σύγχρονο κόσμο με το Άμστερνταμ, την φρενοβλαβοποίηση και η τρομακτική αλήθεια ( gaslighting) και τη φρικτή αλήθεια (13 Νοεμβρίου 2024).
Εδώ ρίχνω μια ματιά στον εκπληκτικό ισχυρισμό, που διατυπώθηκε από το ισραηλινό κράτος και που απηχήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς ηγέτες/μαριονέτες σε όλο τον κόσμο, ότι κάποιες μικρές οδομαχίες που προκλήθηκαν από ρατσιστές οπαδούς του ποδοσφαίρου του Τελ Αβίβ στην Ολλανδία ισοδυναμούσαν με αντιεβραϊκό «πογκρόμ».
Σημειώνω: «Η προφανής αναντιστοιχία μεταξύ των λόγων της παγκόσμιας άρχουσας τάξης και της πραγματικότητας στους δρόμους του Άμστερνταμ αφύπνισε πολύ περισσότερους ανθρώπους στο γεγονός ότι κάτι δεν πάει καλά με τον κόσμο μας.
«Έχοντας πάντα καταφέρει να κρύβουν τις άθλιες δραστηριότητές τους με ατελείωτες προσποιήσεις, οι εγκληματοκράτες έχουν αλαζονικά παρατραβήξει τα όρια. Η ομίχλη της απάτης έχει διαλυθεί και η φρικτή αλήθεια για τη διεφθαρμένη και βίαιη παγκόσμια κυριαρχία τους είναι πλέον εκεί για να τη δουν όλοι".κυριαρχία τους είναι τώρα εκεί για να τη δουν όλοι».
Στο Τρομοκρατία και δαιμονοκρατία (19 Νοεμβρίου 2024) κρίνω ότι η χρήση της λέξης «τρομοκρατία» από τις αρχές και η ανάπτυξη «αντιτρομοκρατικών» μέτρων κατά των αντιφρονούντων είναι εξαιρετικά διαστρεβλωμένη.
Γρλαφω: «Οριζόμενη ως «η χρήση βίας κατά μη μαχητών για την επίτευξη πολιτικών ή ιδεολογικών στόχων», η πραγματική τρομοκρατία μου φαίνεται ότι έχει αναπτυχθεί πιο προφανώς από τη βρετανική αυτοκρατορία, τη ναζιστική Γερμανία, την αμερικανική αυτοκρατορία ή το Ισραήλ - και, ναι, αισθάνομαι πολύ άνετα με το να τις βάζω σε μια παρένθεση με αυτόν τον τρόπο».
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο όρος εγκληματοκρατία δεν είναι πραγματικά αρκετά ισχυρός για να περιγράψει τη φύση της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής μαφίας που σφάζει παιδιά, με έναν πιο κατάλληλο όρο να είναι η δαιμονοκρατία.
Με την Αλήθεια, την ουσία, τη γνώση και το φως (25 Νοεμβρίου 2024) κάνω ένα ταξίδι στο παρελθόν σε αναζήτηση έμπνευσης, και συγκεκριμένα μέσω της μεταφυσικής του Πέρση μυστικιστή Shihab al-Din Yahya Suhrawardi.
Εξηγώ: «Είναι σαν να βρισκόταν με το ένα πόδι στο παρελθόν της ελληνικής, περσικής και αιγυπτιακής γνώσης και με το άλλο να βγαίνει προς το μέλλον, με το απλωμένο χέρι του να σφίγγει έναν πολύτιμο πάπυρο κληρονομημένης παγκόσμιας γνώσης που μας καλεί να πάρουμε από αυτόν και να μεταδώσουμε στην ανθρωπότητα του 21ου αιώνα.
«Καθώς το σκοτάδι του σύγχρονου Κακού εμποδίζει όλο και περισσότερο και την τελευταία χαραμάδα θεϊκού φωτός να διεισδύσει σε αυτόν τον υποβαθμισμένο κόσμο, έχουμε σίγουρα μεγάλη ανάγκη από τον διαχρονικό φωτισμό του Suhrawardi!»
Η αρχέγονη ελευθερία, ο άναρχος και ο αναρχικός (29 Νοεμβρίου 2024) εστιάζει στο μυθιστόρημα Eumeswil του Ernst Jünger, με βάση το οποίο συγκρίνω και αντιπαραβάλλω την αντίληψη του συγγραφέα-φιλοσόφου για τους αναρχικούς και την εναλλακτική του πρόταση για τους αναρχικούς με την προοπτική όσων σήμερα δηλώνουν αναρχικοί.
Δηλώνω ότι: «Για μένα - και, θα έλεγα, για την κλασική αναρχική άποψη - η ατομική ελευθερία δεν είναι κάτι που αντιτίθεται στη συλλογική ευημερία, αλλά αποτελεί ουσιαστική πτυχή της.
«Η ατομική και η συλλογική ευτυχία εξαρτώνται η μία από την άλλη- ταιριάζουν μεταξύ τους όπως το γιν και το γιανγκ του γνωστού ταοϊστικού συμβόλου. Καμία κοινότητα δεν μπορεί να είναι ελεύθερη αν όλα τα άτομα μέσα σε αυτήν δεν είναι ελεύθερα και κανένα άτομο δεν μπορεί να είναι ελεύθερο αν ζει σε μια κοινότητα που δεν είναι ελεύθερη».
Τα περιεχόμενα του βιβλίου: The single global mafia: The Rockefeller Foundation’s multiple links to Zionism and military-industrial-financial neo-imperialism (Η ενιαία παγκόσμια μαφία: Οι πολλαπλοί δεσμοί του Ιδρύματος Rockefeller με τον Σιωνισμό και τον στρατιωτικο-βιομηχανικό-χρηματοοικονομικό νεοϊμπεριαλισμό) (9 Δεκεμβρίου 2024) θα είναι ήδη γνωστά στους χιλιάδες ανθρώπους που έχουν κατεβάσει το δωρεάν βιβλιαράκι σε μορφή pdf, καθώς και που έχουν διαβάσει τα άρθρα στο διαδίκτυο.
Όμως, όπως και με την Ψευδή Κόκκινη Σημαία, ένα προηγούμενο φυλλάδιο του 2024 που θα βρείτε στο βιβλίο Ενάντια στη Σκοτεινή Αυτοκρατορία Υποδούλωσης!", θεωρώ ότι αξίζει να υπάρχει στον πραγματικό κόσμο, μέσα σε ένα τυπωμένο βιβλίο, και γι' αυτό το συμπεριέλαβα εδώ.
Πρόκειται για μια σε βάθος εξέταση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Rockefeller, η οποία επιβεβαιώνει απόλυτα, με πολλές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες, αυτό που έχω πει για την εγκληματοκρατία.
Συμπεραίνω: «Είναι σαφές ότι η οντότητα Rockefeller, όπως αντικατοπτρίζεται από τα προφίλ του προέδρου της και των διαχειριστών του Ιδρύματός της, δεν διαφέρει στο ελάχιστο από την αυτοκρατορία των Rothschilds. Είναι μέρος της. Είναι το ίδιο πράγμα.
«Αυτό που αποκαλύπτεται ακολουθώντας τα νήματα των δραστηριοτήτων και των σχέσεων αυτών των 14 ατόμων είναι ένας ενιαίος αλληλένδετος ιστός εκμετάλλευσης και ελέγχου, εμπλεκόμενος στη σιωνιστική γενοκτονία στην Παλαιστίνη και με πρόθεση να επωφεληθεί από ένα τεράστιο κύμα βιομηχανικού ιμπεριαλισμού στην Ασία, τη Λατινική Αμερική και, ιδίως, την Αφρική. Υπάρχει μόνο μία παγκόσμια μαφία και εδώ είδαμε πολύ καθαρά το άσχημο πρόσωπό της».
Το Stickergate και η κατάρρευση του συστήματος (25 Δεκεμβρίου 2024) είναι ένα κομμάτι σάτιρας, που δημοσιεύτηκε ανήμερα των Χριστουγέννων και υποτίθεται ότι αναμεταδίδει μέρος μιας ιστορικής αναφοράς που δημοσιεύτηκε το 2052 και αναφέρεται σε γεγονότα λίγο πριν από τη «Μεγάλη Εξέγερση».
Ο ιστορικός του μέλλοντος αφηγείται ένα περιστατικό που αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο στην «ευαισθητοποίηση και απόρριψη από το κοινό της βιομηχανικής-χρηματοοικονομικής-πολιτικής κυριαρχίας των Rothschildian, η οποία, όπως θα δούμε, οδήγησε όχι μόνο στην επαίσχυντη κατάρρευση της βρετανικής κυβέρνησης, αλλά τελικά στην κατάρρευση ολόκληρου του παγκοσμιοποιητικού συστήματος».
Γράφω χαρακτηριστικά: Για την αντίσταση ενός λαού! (1 Ιανουαρίου 2025) είναι ένα σύντομο άρθρο για το The Acorn που σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου έτους, στο οποίο γράφω: «Η μία λαϊκή αντίσταση που θα ξεσηκωθεί ενάντια στην ενιαία παγκόσμια μαφία δεν θα είναι κάποιου είδους οργάνωση από πάνω προς τα κάτω - αν ποτέ προκύψει κάτι τέτοιο, θα είναι αναμφίβολα μια ακόμη συσκευή ψεύτικης σημαίας που κατασκευάζεται από την ίδια την εγκληματοκρατία.
«Αντίθετα, θα είναι ένα πολύ ευρύ φαινόμενο από τη βάση, ένα »κάτι στον αέρα«, ένα κύμα λαϊκής αγανάκτησης και εξέγερσης που θα αποκτά σπειροειδή δυναμική καθώς θα ξεπηδά σε όλο τον κόσμο».
Ο βρετανικός πληθυσμός δέχεται επίθεση (1 Ιανουαρίου 2025) είναι ένα άρθρο του ίδιου δελτίου που επικεντρώνεται στον νέο πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Keir Starmer και τη σκοτεινή παγκοσμιοποιητική ατζέντα του.
Γράφω: «Το καθεστώς του όχι μόνο είναι σαφές ότι δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ευημερία των απλών Βρετανών - σε αντίθεση με τους Ουκρανούς ή τους Ισραηλινούς - αλλά φαίνεται ότι ενεργά θέλει τους περισσότερους από αυτούς νεκρούς!».
Σπάνια μου έχει γίνει τόσο σαφής η πραγματικότητα πίσω από την παγκόσμια μαφία, όσο όταν έκανα την έρευνα για την εφημερίδα Η αλήθεια για το Νταβός (17 Ιανουαρίου 2025).
Ξεκινώντας από ενθουσιώδεις αναφορές για το δείπνο του Σαμπάτ το βράδυ της Παρασκευής, το οποίο είναι προφανώς το τελικό αποκορύφωμα του ετήσιου πανηγυριού του WEF στην Ελβετία, ακολούθησα νήματα που αποκάλυπταν πολύ στενή συνενοχή, για να το πω ήπια, μεταξύ της συνωμοσίας του Νταβός και του παγκόσμιου Σιωνισμού.
Και αν κάποιος αναρωτιέται αν αυτό σημαίνει ότι αμφισβητώ τώρα την ακρίβεια του τίτλου του δοκιμίου μου για το 2020 «Ο Klaus Schwab και η Μεγάλη Φασιστική Επανεκκίνηση», η απάντηση είναι ένα ηχηρό «όχι»!
Ο εκσυγχρονισμός σημαίνει λεηλασία και κέρδος (31 Ιανουαρίου 2025) είναι μια μελέτη της γαλλικής πολιτικής και κοινωνίας κατά τις δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά τα διδάγματά του ισχύουν εξίσου για κάθε γωνιά του σύγχρονου κόσμου.
Σε ένα κύμα προπαγάνδας που προωθούσε τη βιομηχανική ανάπτυξη, οτιδήποτε παραδοσιακό ή ριζωμένο στο παρελθόν απεικονιζόταν ως κακό, παλιομοδίτικο, ξεπερασμένο και είχε ανάγκη να παραμεριστεί από την ατσάλινη σκούπα της «προόδου».
Για να προωθηθεί αυτός ο σκοπός, δημιουργήθηκε αυτό που έχει περιγραφεί ως «αραχνοΰφαντος ιστός» επιρροής, ο οποίος γρήγορα κατέλαβε καίριους ρόλους στη δημόσια διοίκηση, τον ακαδημαϊκό χώρο και τα μέσα ενημέρωσης.
Η συμμετοχή από το εξωτερικό είναι σαφώς ορατή και μεταξύ των οργανισμών που είναι γνωστό ότι χρηματοδότησαν αυτή την ατζέντα «αλλαγής» που αποσκοπούσε στο κέρδος, αυτή την παγκοσμιοποιημένη επαναφορά της παραδοσιακής γαλλικής ζωής, δεν ήταν άλλος από τους παλιούς μας φίλους, το Ίδρυμα Rockefeller.
Αποκόμισα μεγάλη προσωπική γνώση διαβάζοντας εκ νέου το The Acorn δέκα ετών, το ηλεκτρονικό δελτίο που εκδίδω στην ιστοσελίδα Winter Oak.
Κάποια ιδέα για το ποιες μπορεί να είναι αυτές μπορεί να αποκτηθεί απλά ρίχνοντας μια ματιά στους υποτίτλους των διαφόρων ενοτήτων του βιβλίου Μια δεκαετία διαφωνίας: (6 Φεβρουαρίου 2025): 10 χρόνια και 100 βελανίδια: Η βία του συστήματος, Είμαστε το 99%!, Η παλίρροια γυρίζει, η ομίχλη αίρεται, Αψηφώντας τους παγκόσμιους ψυχοπαθείς, Συκοφαντίες και αποκαλύψεις, Σιωνισμός και εγκληματοκρατία, Ο αγώνας συνεχίζεται.
Όταν ολοκλήρωσα τη σύνταξη αυτής της αναδρομής, η οποία αποδείχθηκε πολύ πιο περιεκτική και σε βάθος από ό,τι είχα αρχικά προβλέψει, κάθισα και έγραψα, σχεδόν σε μία λήψη, το τελικό άρθρο που παρουσιάζεται εδώ, το Zisglom (6 Φεβρουαρίου 2025).
Αυτό το άρθρο δεν είναι - όπως και το βιβλίο στο σύνολό του - απλώς μια περίληψη όσων έμαθα κατά τη διάρκεια του 2024 και του 2025, ούτε όσων έχω γράψει τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια, αλλά όλων όσων διάβασα, είδα, άκουσα, βίωσα και συνέθεσα μέσα από πολλές δεκαετίες που έδωσα μια σειρά από φαινομενικά ξεχωριστές μάχες ενάντια σε αυτό που τώρα ξέρω ότι είναι διάφορα αποτρόπαια κεφάλια της ίδιας άθλιας παγκόσμιας Λερναίας Ύδρας.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
The Global Gang Running Our World and Ruining Our Lives
