Η Τρέλλα με τις Ασθένειες - Τι συμβαίνει; Μέρος 3

Nov 13, 2022

Μετάφραση: Απολλόδωρος

26 Οκτωβρίου 2022 | Dawn Lester | Διάβαστε το εδώ.

Στα μέρη 1 και 2 αυτής της σειράς, συζήτησα την παντελή έλλειψη αποδείξεων για την ύπαρξη "παθογόνων παραγόντων" οποιασδήποτε περιγραφής και τις προσπάθειες του ιατρικού κατεστημένου να προωθήσει τα εμβόλια ως τον μόνο τρόπο πρόληψης αυτών που λανθασμένα αναφέρονται ως "μολυσματικές ασθένειες".

Σε αυτό το 3ο και τελευταίο μέρος της σειράς, θα επεκτείνω τη συζήτηση για να συμπεριλάβω μερικές από τις άλλες πτυχές της "ατζέντας", όπως αυτή αποτυπώνεται στο έγγραφο του ΟΗΕ με τίτλο: Η Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, επίσης γνωστή ως Ατζέντα 2030 ή "Παγκόσμιοι Στόχοι". Αν και δημοσιεύθηκε το 2015, η Ατζέντα 2030 δεν αντιπροσωπεύει ένα νέο "σχέδιο"- αντίθετα, περιγράφεται καλύτερα ως μια επικαιροποιημένη και διευρυμένη έκδοση προηγούμενων "σχεδίων"- ιδίως της Ατζέντας 21.

Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν ότι αυτά τα μεγαλεπήβολα "σχέδια" έχουν έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό, ο οποίος είναι να πείσουν τους πάντες ότι η "παρέμβαση" είναι απολύτως απαραίτητη και ότι τα προτεινόμενα μέτρα, τα οποία βασίζονται στα πορίσματα διαφόρων "ειδικών", έχουν τη δυνατότητα να λύσουν πραγματικά όλα τα προβλήματά μας. Είναι επομένως απαραίτητο για τους σχεδιαστές να πιστέψουν όλοι στα "σχέδιά" τους και να συμφωνήσουν και να υποστηρίξουν την εφαρμογή των προτεινόμενων παρεμβάσεων.

Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα έγγραφα είναι επομένως προσεκτικά επεξεργασμένες, σχεδόν πάντα με τη βοήθεια ψυχολόγων συμπεριφοράς, ώστε να εξασφαλίζεται ο μέγιστος δυνατός αντίκτυπος στο ευρύ κοινό. Είναι σημαντικό για τους "επίδοξους ελεγκτές" να αφήσουν στους ανθρώπους την εντύπωση ότι οι σκοποί και οι στόχοι της "ατζέντας" είναι οι πιο ανθρώπινοι, καλοπροαίρετοι και φιλάνθρωποι που θα μπορούσε ποτέ να δημιουργήσει κάποιος- όπως φαίνεται από το προοίμιο του εγγράφου της Ατζέντας 2030, το οποίο αναφέρει ότι,

"Η παρούσα ατζέντα είναι ένα σχέδιο δράσης για τους ανθρώπους, τον πλανήτη και την ευημερία".

Αλλά σε αυτή την περίπτωση, τα φαινόμενα είναι σίγουρα απατηλά. Μια πιο ενδελεχής εξέταση του εγγράφου και των σχετικών σχεδίων θα καταδείξει στον αναγνώστη ότι οι προτεινόμενες δράσεις δεν θα λύσουν τα προβλήματα του κόσμου, ούτε θα είναι προς όφελος των "ανθρώπων, του πλανήτη και της ευημερίας".

Φυσικά, θα ωφελήσουν κάποιους ανθρώπους, αλλά είναι πολύ λίγοι σε σύγκριση με τον τεράστιο αριθμό των ανθρώπων που θα επηρεαστούν αρνητικά από τα προτεινόμενα μέτρα.

Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν μόνο με την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών τους. Ωστόσο, είναι απολύτως σαφές ότι οι συστάσεις των διορισμένων "εμπειρογνωμόνων" δεν αντιμετωπίζουν τις βαθύτερες αιτίες, πράγμα που σημαίνει ότι αναπόφευκτα θα αποτύχουν να λύσουν τα προβλήματα που προορίζονται να αντιμετωπίσουν. Αντιθέτως, τα προτεινόμενα μέτρα μπορούν να αποδειχθούν ότι υποστηρίζουν μια αφήγηση που έχει δημιουργηθεί για έναν συγκεκριμένο λόγο, αλλά ο λόγος αυτός δεν είναι για την πραγματική επίλυση των προβλημάτων του κόσμου.

Αυτό μπορεί να καταδειχθεί καλύτερα από το παράδειγμα της αφήγησης σχετικά με την υποτιθέμενη "πανδημία Covid-19", η οποία ισχυρίστηκε ότι επηρέαζε τους πάντες, παντού, και χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τα πιο δρακόντεια μέτρα σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Ωστόσο, όπως έχει επανειλημμένα συζητηθεί, δεν υπάρχει καμία απόδειξη για την ύπαρξη οποιουδήποτε "παθογόνου ιού", παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις μεγάλου αριθμού λεγόμενων "ειδικών" από διάφορους επιστημονικούς τομείς, αν και κυρίως από τον τομέα της ιολογίας, τα θεμελιώδη προβλήματα του οποίου έχουν συζητηθεί σε άλλα άρθρα.

Αλλά το "Covid-19" δεν είναι σε καμία περίπτωση η μόνη λεγόμενη "μολυσματική ασθένεια" που χρησιμοποιείται για να φοβίσει τους ανθρώπους και να τους εξαναγκάσει να δεχτούν ιατρικές παρεμβάσεις, ιδίως εμβόλια. Υπάρχουν αναφορές που υποστηρίζουν ότι πρόκειται να βιώσουμε ακόμη περισσότερες και ακόμη χειρότερες "επιδημίες" "μολυσματικών ασθενειών" που οφείλονται σε μια ποικιλία διαφορετικών παραγόντων. Αν και αναφέρθηκε στο 1ο μέρος της σειράς, είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε ξανά στο άρθρο της 27ης Ιουνίου με τίτλο Θα μπορούσε η "ασθένεια Χ" να είναι προ των πυλών; Κορυφαίος καθηγητής προειδοποιεί ότι η Βρετανία πρέπει να "ενισχύσει" τις προετοιμασίες της για το ενδεχόμενο μιας νέας πανδημίας εν μέσω της έξαρσης του Covid, της Monkeypox (ευλογιάς των πιθήκων) και της πολιομυελίτιδας στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο αναφέρεται ότι,

"Οι παράγοντες πίσω από την εξάπλωση νέων και υπαρχόντων ιών είναι πιθανό να οφείλονται στην αυξανόμενη οικονομία των προηγουμένως μη ανεπτυγμένων χωρών, στην αύξηση του πληθυσμού, στην αύξηση του εμπορίου άγριων ζώων και στην ανθρώπινη μετακίνηση σε ζούγκλες και δάση".

Είναι σημαντικό να σημειωθεί η προσπάθεια να χλευαστούν οι προσπάθειες των αναπτυσσόμενων χωρών να αναπτυχθούν και να "μεγαλώσουν τις οικονομίες τους" και να δαιμονοποιηθεί η "αύξηση του πληθυσμού". Αυτοί οι παράγοντες δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την "ασθένεια", αλλά πρέπει να προβάλλονται σαν να είναι "επικίνδυνοι", έτσι ώστε οι άνθρωποι να αποδεχθούν τα προτεινόμενα μέτρα για τον περιορισμό αυτών των δραστηριοτήτων- όπως περικλείονται στους SDGs (Sustainable Development Goals) της Ατζέντας 2030!

Επιπλέον, δίνεται σαφής έμφαση στις "ασθένειες" που υποστηρίζεται ότι έχουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης σε χώρες της Αφρικής, ιδίως στην υποσαχάρια Αφρική. Για το λόγο αυτό, οργανώσεις όπως η GAVI και το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates στοχεύουν τις προσπάθειές τους στα "φτωχά αφρικανικά παιδιά" με βάση τον αβάσιμο ισχυρισμό ότι χρειάζονται "εμβόλια που σώζουν ζωές". Δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων πιστεύει ότι αυτές οι προσπάθειες αντιπροσωπεύουν γνήσια φιλανθρωπία.

Ο λόγος για τον οποίο δίνουμε έμφαση στα σημεία αυτά είναι για να αναδείξουμε τις προσπάθειες των "συμφερόντων", που αναφέρονται επίσης ως "παγκοσμιοποιητές" ή "επίδοξοι ελεγκτές", να εισάγουν όσο το δυνατόν περισσότερες παρεμβάσεις για να ελέγξουν τις ζωές όλων, παντού, ανεξάρτητα από το πόσο απομακρυσμένη είναι η τοποθεσία τους, με το πρόσχημα ότι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) σε σχέση με θέματα όπως: η φτώχεια, η αναπαραγωγή, η παραγωγή τροφίμων και η γεωργία, η βιομηχανία και η ανάπτυξη, το νερό και η υγιεινή, για να αναφέρουμε μόνο μερικά.

Τα θέματα αυτά καλύπτονται με αρκετή λεπτομέρεια στο κεφάλαιο 8 του βιβλίου μας, αλλά μερικά από αυτά αναλύονται συνοπτικά παρακάτω για να καταδειχθεί πόσο περιεκτικές μπορεί να είναι αυτές οι παρεμβάσεις.

Αναπαραγωγή

Σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο του ΠΟΥ του Σεπτεμβρίου 2019 με τίτλο Μητρική θνησιμότητα,

"Η μητρική θνησιμότητα είναι απαράδεκτα υψηλή. Περίπου 295 000 γυναίκες πέθαναν κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό το 2017".

Ακολουθεί ο ισχυρισμός ότι πάνω από το 90% αυτών των θανάτων συνέβησαν σε "χώρες με χαμηλό και χαμηλό μεσαίο εισόδημα". Με άλλα λόγια, οι φτωχές γυναίκες είναι πιο πιθανό να πεθάνουν ως αποτέλεσμα εγκυμοσύνης ή τοκετού. Η "λύση" για αυτό το θεωρούμενο πρόβλημα θα περιλαμβάνει, όπως πάντα, παρεμβάσεις στο όνομα της "υγειονομικής περίθαλψης", όπως αναφέρει το ενημερωτικό δελτίο,

"Οι φτωχές γυναίκες σε απομακρυσμένες περιοχές έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να λάβουν επαρκή υγειονομική περίθαλψη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για περιοχές με χαμηλό αριθμό εξειδικευμένων επαγγελματιών υγείας, όπως η υποσαχάρια Αφρική και η Νότια Ασία".

Το πρόβλημα με αυτή τη δήλωση είναι ότι αγνοεί το προφανές γεγονός ότι οι γυναίκες παντού γεννούν χωρίς τις παρεμβάσεις της "σύγχρονης ιατρικής" εδώ και πολλές χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια χρόνια. Στην πραγματικότητα, η σύγχρονη ιατρική έχει ένα εξαιρετικά κακό ιστορικό στην παροχή "υγειονομικής περίθαλψης", όπως αποδεικνύεται από το γνωστό φαινόμενο της "ιατρογένεσης".

Αν και ο "έλεγχος του πληθυσμού" και η "γενοκτονία" είναι αμφιλεγόμενα θέματα, καταγράφονται προσπάθειες περιορισμού της αναπαραγωγής προκειμένου να περιοριστούν οι ρυθμοί αύξησης του πληθυσμού, ιδίως σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, όπως η υποσαχάρια Αφρική. Οι προσπάθειες αυτές χρονολογούνται τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970- ένα παράδειγμα είναι ένα έγγραφο του 1974 με τίτλο: Implications of Worldwide Population Growth for US Security and Overseas Threats (Επιπτώσεις της παγκόσμιας αύξησης του πληθυσμού για την ασφάλεια των ΗΠΑ και τις υπερπόντιες απειλές). Το έγγραφο αυτό, επίσης γνωστό ως NSSM 200 ή ενίοτε ως έκθεση Κίσινγκερ, αναφέρει ότι πρέπει να παρασχεθεί "βοήθεια",

"...στις μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες χώρες που αναπτύσσονται, όπου υπάρχει ιδιαίτερο πολιτικό και στρατηγικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ".

Αναφέρει επίσης ότι η βοήθεια αυτή θα πρέπει να παρέχεται μέσω προγραμμάτων της USAID, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τις γυναίκες στις "αναπτυσσόμενες" χώρες για την ενημέρωσή τους σχετικά με διάφορα θέματα, όπως ο περιορισμός του μεγέθους της οικογένειάς τους μέσω διαφόρων μεθόδων ελέγχου των γεννήσεων. Σημαντικό είναι ότι το NSSM 200 κάνει το αποκαλυπτικό σχόλιο ότι,

"Η διμερής πληθυσμιακή βοήθεια είναι το μεγαλύτερο και πιο αόρατο "εργαλείο" για την υλοποίηση της πολιτικής των ΗΠΑ στον τομέα αυτό".

Θα πρέπει να είναι προφανές ότι η "πολιτική των ΗΠΑ" δεν θα πρέπει να δημιουργείται προκειμένου να έχει αντίκτυπο στις αποφάσεις των ανθρώπων σε άλλες χώρες σχετικά με το πόσα παιδιά πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν, ή ακόμη και αν πρέπει να κάνουν παιδιά.

Παραγωγή τροφίμων και γεωργία

Μια άλλη ιδέα που χρησιμοποιείται ως βάση για την απόκτηση μεγαλύτερου ελέγχου στις ζωές των ανθρώπων είναι ότι δεν υπάρχουν ή σύντομα δεν θα υπάρχουν επαρκή τρόφιμα για να θρέψουν τον συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, αυτό το ζήτημα γίνεται ακόμη πιο σημαντικό λόγω των αυξανόμενων αναφορών για επικείμενη έλλειψη τροφίμων.

Είναι σημαντικό να επισημάνω ότι δεν αρνούμαι ότι οι άνθρωποι υποφέρουν από την πείνα και ακόμη και πεθαίνουν ως αποτέλεσμα της πείνας, αλλά αμφισβητώ τους λόγους που προβάλλονται για την κατάσταση αυτή, ο κυριότερος από τους οποίους είναι ότι η Γη δεν έχει την ικανότητα να παρέχει επαρκή τρόφιμα για να θρέψει τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό.

Το θέμα της "επισιτιστικής ασφάλειας" συζητήθηκε στην Ατζέντα 21 και μεταφέρθηκε στην Ατζέντα 2030, ιδίως στον ΣΒΑ 2.4 που αναφέρεται στα "βιώσιμα συστήματα παραγωγής τροφίμων". Ένα από τα προβλήματα με αυτό είναι ότι αναφέρεται στην παραγωγή τροφίμων και όχι στην καλλιέργεια τροφίμων. Η παραγωγή "βιομηχανικών προϊόντων διατροφής" λειτουργεί μέσα σε ένα πολύ συγκεντρωτικό σύστημα και αφήνει τον έλεγχο και τη διανομή των τροφίμων στα χέρια των ιδιοκτητών των πολυεθνικών εταιρειών που κατασκευάζουν τα "προϊόντα διατροφής". Τα προβλήματα και οι συνέπειες αυτού του ελέγχου της προσφοράς τροφίμων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής τροφίμων και της διανομής τους, συζητούνται σε ένα βιβλίο του 1977 με τίτλο Food First.

Ένας από τους τρόπους που μπορεί να καταδείξει την εσφαλμένη φύση του ισχυρισμού ότι σήμερα καλλιεργούνται ή παράγονται ανεπαρκή τρόφιμα, είναι ο τεράστιος όγκος σπατάλης τροφίμων που παρατηρείται. Η ιστοσελίδα του FAO με τίτλο: SAVE FOOD: Global Initiative on Food Loss and Waste Reduction (Παγκόσμια πρωτοβουλία για την απώλεια τροφίμων και τη μείωση των αποβλήτων) αναφέρει ότι:

"Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο χάνονται ή σπαταλούνται 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων, δηλαδή το 1/3 του συνόλου των τροφίμων που παράγονται για ανθρώπινη κατανάλωση".

Η Ατζέντα 2030 προτείνει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό- όπως φαίνεται από τον SDG 12.3, στόχος του οποίου είναι να,

"Μέχρι το 2030, να μειωθούν κατά το ήμισυ οι κατά κεφαλήν παγκόσμιες απώλειες τροφίμων σε επίπεδο λιανικής πώλησης και καταναλωτών και να μειωθούν οι απώλειες τροφίμων κατά μήκος των αλυσίδων παραγωγής και εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένων των απωλειών μετά τη συγκομιδή".

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ιστοσελίδα του ΟΗΕ που περιγράφει την "πρόοδο και τις πληροφορίες" σχετικά με τον SDG 12 αναφέρει ότι,

"Σε περιφερειακό επίπεδο, η υποσαχάρια Αφρική έχει το υψηλότερο ποσοστό απωλειών με 21,4%, με τα τρόφιμα να χάνονται σε μεγάλες ποσότητες μεταξύ του επιπέδου της φάρμας και του λιανικού εμπορίου".

Αυτό το "στατιστικό στοιχείο", είτε είναι ακριβές είτε όχι, φαίνεται να δικαιολογεί ακόμη περισσότερες παρεμβάσεις στα συστήματα παραγωγής τροφίμων και γεωργίας εντός της Αφρικής, όπου ο υποσιτισμός, όπως υποστηρίζεται, αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Ωστόσο, οι Αφρικανοί αγρότες παράγουν με επιτυχία τα δικά τους τρόφιμα χρησιμοποιώντας μεθόδους καλλιέργειας που έχουν εξελιχθεί και αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων ετών.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι αυτές οι μέθοδοι, αλλά εκείνες που χρησιμοποιούνται από τη "σύγχρονη γεωργία", οι οποίες δεν είναι ούτε ωφέλιμες ούτε βιώσιμες. Ο λόγος είναι ότι η "σύγχρονη γεωργία" βασίζεται στη βιομηχανοποιημένη παραγωγή τροφίμων σε τεράστια κλίμακα και στην αντιληπτή ανάγκη για καλλιέργεια καλλιεργειών με τη χρήση μιας ποικιλίας συνθετικών χημικών ουσιών ως λιπασμάτων, καθώς και τοξικών χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ως φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα. Η βιομηχανοποιημένη παραγωγή "προϊόντων διατροφής" απαιτεί επίσης τεράστιο όγκο συνθετικών και συχνά τοξικών χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ως "πρόσθετα τροφίμων".

Μια μέθοδος που έχει αποδειχθεί ότι είναι βιώσιμη χωρίς τη χρήση συνθετικών και τοξικών χημικών ουσιών είναι γνωστή ως Αγροοικολογία, η οποία ορίζεται σε ένα ομώνυμο έγγραφο της Food First ως η "επιστήμη της βιώσιμης γεωργίας",

"Σε πλήρη αντίθεση με την πρόταση για εκβιομηχάνιση όλων των συστημάτων παραγωγής στον κόσμο με ΓΤΟ και μονοκαλλιέργειες, η Αγροοικολογία απαιτεί διαφοροποίηση, μικρές και μεσαίες εκμεταλλεύσεις γης και έμφαση στη γεωργία ως μέσο βιοπορισμού".

Επιπλέον, το φυλλάδιο εξηγεί επίσης γιατί αυτή η μέθοδος δεν θα ευνοηθεί από τις "μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις",

"Αντί για μια σταθερή συγκέντρωση πλούτου και μονοπωλιακής εξουσίας, η αγροοικολογία εργάζεται για την αποκέντρωση και τη δίκαιη κατανομή της εξουσίας και του πλούτου στα διατροφικά μας συστήματα".

Οι μέθοδοι παραγωγής τροφίμων αυτού του τύπου αποδεικνύουν ότι η Γη μπορεί πράγματι να παρέχει μια περισσότερο από επαρκή ποσότητα τροφίμων για να θρέψει όλους, χωρίς να χρειάζεται κανείς να βιώσει την πείνα.

Υποσιτισμός

Ο υποσιτισμός είναι το θέμα του SDG 2.2 που αναφέρει τον στόχο να,

"Μέχρι το 2030, να τερματιστούν όλες οι μορφές υποσιτισμού, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης, έως το 2025, των διεθνώς συμφωνημένων στόχων για την καχεξία και την απώλεια βάρους σε παιδιά κάτω των 5 ετών, και να αντιμετωπιστούν οι διατροφικές ανάγκες των εφήβων κοριτσιών, των εγκύων και θηλαζουσών γυναικών και των ηλικιωμένων ατόμων".

Το ενημερωτικό δελτίο του ΠΟΥ του Ιουνίου 2021 με τίτλο "Υποσιτισμός" υποστηρίζει ότι,

"Ο υποσιτισμός, σε όλες τις μορφές του, περιλαμβάνει τον υποσιτισμό (σπατάλη, καχεξία, ελλιπές βάρος), την ανεπάρκεια βιταμινών ή μετάλλων, το υπερβολικό βάρος, την παχυσαρκία και τις επακόλουθες μη μεταδοτικές ασθένειες που σχετίζονται με τη διατροφή".

Ένας από τους οργανισμούς που ισχυρίζονται ότι βοηθούν όσους υποφέρουν από υποσιτισμό είναι το WFP, το οποίο παρέχει αυτή τη βοήθεια μέσω μιας σειράς προγραμμάτων που περιλαμβάνουν τη διανομή ποικίλων προϊόντων, όπως φαίνεται από την ιστοσελίδα με τίτλο Specialized nutritious food που αναφέρει,

"Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα εξειδικευμένων τροφίμων για να βελτιώσει τη διατροφική πρόσληψη των ανθρώπων που βοηθάμε σε όλο τον κόσμο".

Τα προϊόντα αυτά περιλαμβάνουν: 1: Ενισχυμένα αναμεμειγμένα τρόφιμα (FBFs), έτοιμα προς χρήση τρόφιμα (RUFs), μπισκότα υψηλής ενέργειας (HEBs), σκόνη μικροθρεπτικών συστατικών ή "πασπαλίσματα" και συμπιεσμένες μπάρες τροφίμων. Τα πρώτα προϊόντα, που ονομάζονται εμπλουτισμένα ανάμεικτα τρόφιμα, περιγράφονται στην ιστοσελίδα ως εξής,

"...μείγματα μερικώς προμαγειρεμένων και αλεσμένων δημητριακών, σόγιας, φασολιών, οσπρίων, εμπλουτισμένα με μικροθρεπτικά συστατικά (βιταμίνες και μέταλλα)".

Με άλλα λόγια, πρόκειται για βιομηχανοποιημένα επεξεργασμένα προϊόντα και όχι για φρέσκα, πραγματικά θρεπτικά τρόφιμα. Είναι πιθανό ότι τέτοια προϊόντα μπορεί να βοηθήσουν σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν είναι "βιώσιμα" ούτε μπορούν να δώσουν μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα του υποσιτισμού. Εξασφαλίζουν, βέβαια, την εξάρτηση από τα προϊόντα, γεγονός που ωφελεί εκείνους που ελέγχουν την παραγωγή και τη διανομή αυτών των "προϊόντων" καθώς και τα προγράμματα "βοήθειας" που τα χρηματοδοτούν. Αυτή η εξάρτηση συνδέεται σχεδόν πάντα με όρους που επιβάλλονται από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, οι πολιτικές των οποίων μπορούν αποδεδειγμένα να εξασφαλίσουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων παραμένει σε κατάσταση φτώχειας αντί να συμβάλλουν στην "εξάλειψη της φτώχειας", που είναι ο περίφημος "στόχος" του SDG 1.

Δυστυχώς, υπάρχει μια ακόμη πιο ύπουλη πτυχή των προσπαθειών για τον "τερματισμό όλων των μορφών υποσιτισμού", η οποία είναι ότι έχει γίνει μια σύνδεση μεταξύ του υποσιτισμού και των "μολυσματικών ασθενειών". Αυτό έχει οδηγήσει στην αναπόφευκτη, αλλά λανθασμένη πρόταση ότι απαιτούνται ακόμη περισσότερα εμβόλια- όπως φαίνεται από ένα άρθρο του Science Direct του Σεπτεμβρίου 2022 με τίτλο: "Malnutrition vaccines for an imminent global food catastrophe” (Εμβόλια κατά του υποσιτισμού για μια επικείμενη παγκόσμια διατροφική καταστροφή), το οποίο ξεκινά με τη δήλωση,

"Μαζί με την κλιματική αλλαγή, τόσο τα γεωπολιτικά γεγονότα στην Ουκρανία όσο και οι κοινωνικές διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού από την πανδημία COVID-19 θα μπορούσαν να προκαλέσουν παγκόσμιες ελλείψεις τροφίμων ή ακόμη και μαζικά φαινόμενα πείνας. Οι υποσχόμενες νέες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν εμβόλια για την πρόληψη μολυσματικών αιτιών υποσιτισμού ή λοιμώξεων που προκαλούν δυσανάλογα το θάνατο μεταξύ των υποσιτισμένων".

Πρέπει να τονιστεί ότι οι ισχυρισμοί της δήλωσης αυτής είναι αβάσιμοι- δεν υπάρχουν "μολυσματικές ασθένειες υποσιτισμού", παρά τη δήλωση ότι,

"...στις περισσότερες από τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (LMICs) του κόσμου, η μειωμένη διατροφική πρόσληψη δεν συμβαίνει μεμονωμένα. Οι χρόνιες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένων των διαρροϊκών ασθενειών και των παρασιτικών λοιμώξεων, επιταχύνουν τόσο τον υποσιτισμό όσο και τον υποσιτισμό που σχετίζεται με τα μικροθρεπτικά συστατικά".

Θα χρειαζόταν πιθανότατα ένα ολόκληρο άρθρο για να συζητηθούν τα προβλήματα μέσα σε αυτό το έγγραφο και να καταδειχθεί η παράλογη αντίληψη ότι τα εμβόλια μπορούν να λύσουν οποιοδήποτε από τα προβλήματα που σχετίζονται με τον "υποσιτισμό"- αλλά δεν θα ήταν ούτε απαραίτητο ούτε χρήσιμο να γίνει κάτι τέτοιο, επειδή η θεωρία στην οποία βασίζονται τα εμβόλια δεν έχει ποτέ αποδειχθεί ότι είναι αληθινή. Δεν υπάρχουν "μολυσματικοί παράγοντες" που προκαλούν ασθένειες από τις οποίες τα εμβόλια μπορούν να βοηθήσουν τον οργανισμό να προστατευτεί. Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι άνθρωποι να κατανοήσουν αυτό το θεμελιώδες σημείο ενόψει του αριθμού των προτεινόμενων νέων εμβολίων που βρίσκονται υπό ανάπτυξη, όπως περιγράφεται στο άρθρο με τίτλο: “A new malnutrition vaccine portfolio” (Ένα νέο χαρτοφυλάκιο εμβολίων κατά του υποσιτισμού),

"Με βάση τη συζήτηση στο προηγούμενο κείμενο, οι σημαντικότερες μολυσματικές και τροπικές ασθένειες που αναμένεται να ενισχύσουν ή να επιδεινώσουν μια επικείμενη κρίση επισιτιστικής ανασφάλειας, περιλαμβάνουν τρεις παρασιτικές λοιμώξεις - μόλυνση από ανθρώπινο αγκυλόστομο, σχιστοσωμίαση και ελονοσία- και δύο εντερικές βακτηριακές λοιμώξεις - σιγκέλλωση και ST-ETEC, και φυματίωση".

Είναι απολύτως σαφές ότι το άρθρο βασίζεται εξ ολοκλήρου στη θεωρία ότι υπάρχουν "μικρόβια" του ενός ή του άλλου είδους που μπορούν να "μολύνουν" τον οργανισμό και να προκαλέσουν γαστρεντερικά προβλήματα που καταλήγουν σε συμπτώματα όπως η διάρροια. Αυτή η θεωρία, η οποία παραμένει αναπόδεικτη, αντιπροσωπεύει μια πλήρη παρανόηση του πώς λειτουργεί στην πραγματικότητα το ανθρώπινο σώμα και του σκοπού των συμπτωμάτων. Αυτό που είναι απολύτως βέβαιο είναι ότι τα "φτωχά παιδιά", ακόμη και οι "φτωχοί ενήλικες", που υποσιτίζονται και υποφέρουν από διάρροια δεν μπορούν ποτέ να θεραπευτούν με τη χρήση τοξικών εμβολίων.

Οι λόγοι για την ύπαρξη και την επιμονή των προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με τις ετικέτες που αναφέρονται στο έγγραφο της μελέτης είναι πολλοί και ποικίλοι- περιλαμβάνουν παράγοντες που σχετίζονται με την κατάσταση του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν οι άνθρωποι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι χώρες στις οποίες εμφανίζονται αυτές οι συνθήκες εξακολουθούν να υποφέρουν από τις συνέπειες της αποικιοκρατίας, παρά το γεγονός ότι απέκτησαν την ανεξαρτησία τους κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Ένας άλλος λόγος είναι η συνεχιζόμενη εκμετάλλευση των πόρων σε πολλές αφρικανικές χώρες. Ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν "εστίες" των λεγόμενων "μεταδοτικών ασθενειών" παρέχει επομένως μια δικαιολογία στα "συμφέροντα" για να δικαιολογήσουν τις παρεμβάσεις τους, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν επιχειρήσεις "επί τόπου" με τη συμμετοχή προσωπικού όπως οι αξιωματικοί EIS που υπάγονται στο CDC, για παράδειγμα.

Συνοψίζοντας

Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι υπάρχει μια "ατζέντα" και ότι οι δημιουργοί αυτής της ατζέντας επιδιώκουν να ελέγξουν κάθε πτυχή της ζωής μας προς όφελός τους και όχι προς όφελός μας- και, το σημαντικότερο, όχι για τον δηλωμένο λόγο της "επίλυσης των προβλημάτων του κόσμου".

Είναι επίσης σημαντικό οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουμε πραγματικά προβλήματα, αν και δεν είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που περιέχονται στα έγγραφα της "ατζέντας".

Είναι δυνατή η επίλυση αυτών των προβλημάτων, αλλά οι λύσεις μπορούν να προκύψουν μόνο ως αποτέλεσμα γνήσιων προσπαθειών για την κατανόηση της πραγματικής φύσης αυτών των προβλημάτων, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν ότι μας έχουν πει ψέματα σχεδόν για κάθε πτυχή της ζωής μας. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι πρέπει να αμφισβητήσουμε όλα όσα μας έχουν πει και μας λένε για οτιδήποτε έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τη ζωή μας- πρέπει επίσης να αμφισβητήσουμε τον λόγο των "ειδικών", ιδίως εκείνων που προωθούνται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης- και ολοένα και περισσότερο, ακόμη και από τα "εναλλακτικά" μέσα ενημέρωσης.

Μόλις αρχίσουμε να αμφισβητούμε αυτά που μας λένε, μπορούμε να αρχίσουμε να κατανοούμε την πραγματική φύση των προβλημάτων και στη συνέχεια να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες λύσεις.

Ο σκοπός αυτής της σειράς άρθρων δεν ήταν να τρομάξει, αλλά να ενδυναμώσει τους πάντες παρέχοντας πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν όλους να πάρουμε ενημερωμένες αποφάσεις, αντί για αποφάσεις που καθοδηγούνται από το φόβο.

Έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τη ζωή μας- υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούν νέους τρόπους ζωής βασισμένους στη συνεργασία και όχι στη μάχη.

Όπως είπε ο R. Buckminster Fuller,

"Ποτέ δεν αλλάζεις τα πράγματα πολεμώντας την υπάρχουσα πραγματικότητα. Για να αλλάξετε κάτι, χτίστε ένα νέο μοντέλο που καθιστά το υπάρχον μοντέλο παρωχημένο".

Το "παλιό μοντέλο" είναι αυτό που απαιτεί να πιστεύουμε τους άλλους και όχι τον εαυτό μας. Το "νέο μοντέλο" απαιτεί να αναγνωρίσουμε τις έμφυτες ικανότητές μας και να αναλάβουμε ο καθένας την ευθύνη για τη ζωή του.

Dawn Lester, 26 Οκτωβρίου 2022

Σας ευχαριστούμε που διαβάσατε τα γραπτά της Dawn. Αυτή η ανάρτηση είναι δημόσια, οπότε μπορείτε να τη μοιραστείτε ελεύθερα.

Το μέρος 1 μπορεί να βρεθεί εδώ

Το μέρος 2 μπορεί να βρεθεί εδώ

Παραπομπές:

The 2030 Agenda for Sustainable Development
https://www.un.org/sustainabledevelopment/

Could ‘Disease X’ be just around the corner? Top professor warns Britain needs to ‘strengthen’ its preparations for possibility of a new pandemic amid outbreak of Covid, Monkeypox and Polio in the UK
https://www.dailymail.co.uk/news/article-10955071/Could-Disease-X-just-corner-professor-warns-new-pandemic.html

WHO fact sheet Maternal mortality
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/maternal-mortality

NSSM 200
https://pdf.usaid.gov/pdf_docs/Pcaab500.pdf

Food First
https://www.goodreads.com/book/show/577625

SAVE FOOD: Global Initiative on Food Loss and Waste Reduction
https://www.fao.org/save-food/news-and-multimedia/news/news-details/en/c/320086/

Food First primer Agroecology
https://archive.foodfirst.org/wp-content/uploads/2014/04/FF_primer_Agroecology_Final.pdf

WHO fact sheet Malnutrition
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/malnutrition

WFP Specialized nutritious food
https://www.wfp.org/specialized-nutritious-food

Malnutrition vaccines for an imminent global food catastrophe
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S016561472200178X