Νομίζετε Ότι Μπορούμε να Μοντελοποιήσουμε το Κλίμα; Τα Σύννεφα μας Εμποδίζουν!
Μετάφραση: Απολλόδωρος
9 Απριλίου 2023 | Ron Barmby | Διαβάστε το εδώ
Έχω εξετάσει την κλιματική αλλαγή και από τις δύο πλευρές τώρα, και έχω βρει κοινό έδαφος μεταξύ των υποστηρικτών και των σκεπτικιστών της πεποίθησης ότι η κλιματική αλλαγή προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρωπο. Όταν πρόκειται για την πρόβλεψη των παγκόσμιων θερμοκρασιών, διακεκριμένοι εμπειρογνώμονες και στα δύο στρατόπεδα συμφωνούν ότι μια κυρίαρχη μεταβλητή δεν μπορεί να προσομοιωθεί στα υπολογιστικά μοντέλα επειδή τα σύννεφα μπαίνουν στη μέση.
Μεταξύ των υποστηρικτών είναι ο Dr. Bjorn Stevens, συγγραφέας της έκθεσης αξιολόγησης 5 (2014) της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Ο Dr. Stevens είναι επίσης διευθυντής στο Ινστιτούτο Μετεωρολογίας Max Planck στο Αμβούργο της Γερμανίας και ειδικός στα σύννεφα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του αναγνώρισε ότι η συμβολή των νεφών στην υπερθέρμανση του πλανήτη υπερεκτιμάται στην έκθεση της IPCC "Climate Change 2021: The Physical Science Basis.".
"Τα σύννεφα είναι απατεώνες", είπε, αναφερόμενος στην πολυπλοκότητά τους. Ωστόσο, είπε, πολλοί επιστήμονες χρησιμοποιούν υπεραπλουστευμένες αναπαραστάσεις των νεφών στη μοντελοποίηση "ως οδηγό, επειδή είναι ευκολότερο να προσομοιωθούν. Αυτό καθιστά τα κλιματικά μοντέλα λιγότερο ακριβή".
Από την πλευρά των σκεπτικιστών είναι ο Dr. Richard S. Lindzen, πρώην επικεφαλής συγγραφέας της Έκθεσης Αξιολόγησης 3 της IPCC και τώρα σφοδρός επικριτής της IPCC. Σε ένα πρόσφατο podcast ο συνεντευξιαζόμενος σημείωσε ότι ο Lindzen έχει δημοσιεύσει αρκετές ερευνητικές εργασίες για να αποκτήσει 80 διδακτορικά. (Ο Lindzen απέρριψε ταπεινά τον έπαινο).
Ο Lindzen, ομότιμος καθηγητής Ατμοσφαιρικών Επιστημών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, επισημαίνει ότι τα μοντέλα της IPCC βασίζονται στην υπόθεση ότι οι υδρατμοί και τα σύννεφα ενισχύουν τις επιδράσεις του CO2 στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, προκειμένου να επιτευχθούν προβλέψεις για καταστροφική υπερθέρμανση του πλανήτη. Η θεωρία της IPCC είναι ότι μια θερμότερη ατμόσφαιρα θα έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε υδρατμούς - που και ο ίδιος είναι αέριο του θερμοκηπίου - που προσθέτει στην αύξηση της θερμοκρασίας που προκαλείται από το CO2. Χωρίς αυτό το ενισχυτικό φαινόμενο "θετικής ανάδρασης", τα μοντέλα εξακολουθούν να είναι λανθασμένα για πολλούς λόγους, αλλά δεν προβλέπουν πλέον "καταστροφική" αύξηση της θερμοκρασίας.
Ο Dr. Stevens, ο οποίος έχει καταγραφεί δηλώνοντας ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ένα "τεράστιο πρόβλημα", συμφωνεί ότι τα αυξημένα σύννεφα δεν ενισχύουν την υπερθέρμανση του πλανήτη:
"Τα πλούσια σε νερό χαμηλά σύννεφα πάνω από τον τροπικό ωκεανό έχουν τη μεγαλύτερη ψυκτική επίδραση και τα χαμηλά σε νερό παγωμένα σύννεφα σε μεγάλα υψόμετρα έχουν την ισχυρότερη θερμαντική επίδραση. Συνολικά, η επίδραση της ψύξης είναι μεγαλύτερη". Αυτό ονομάζεται "αρνητική ανατροφοδότηση".
Ο Dr. Lindzen υποστηρίζει ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ελέγχεται από τις πολικές περιοχές. Η θερμοκρασία στους τροπικούς παραμένει σχετικά σταθερή για μεγάλες χρονικές περιόδους, ενώ οι πολικές περιοχές έχουν σημαντικές διακυμάνσεις. Με άλλα λόγια, μια μικρή αλλαγή στη μέση παγκόσμια θερμοκρασία είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης αλλαγής στις πολικές θερμοκρασίες. Η σταθερότητα των τροπικών θερμοκρασιών δείχνει ότι η αύξηση των νεφών παρέχει αρνητική ανατροφοδότηση σε περιόδους υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αντί να επιδεινώνουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη από το CO2, τα σύννεφα το μειώνουν.
Ο Lindzen προτείνει τον μηχανισμό με τον οποίο παράγεται μεγαλύτερη αρνητική ανάδραση: Τα σύννεφα cirrus σε μεγάλο υψόμετρο (τα παγωμένα σύννεφα με χαμηλό νερό σε μεγάλο υψόμετρο του Dr. Stevens που προκαλούν αύξηση της θερμοκρασίας) ελέγχουν τις εκπομπές θερμότητας στο διάστημα. Καθώς ο αέρας κάτω από αυτά τα σύννεφα θερμαίνεται, τα σύννεφα cirrus διαλύονται και επιτρέπουν την ακτινοβολία περισσότερης ενέργειας στο διάστημα. Το ονομάζει αυτό το φαινόμενο της ίριδας (Iris Effect.)
Στη φύση κυριαρχούν οι αρνητικές αναδράσεις, όχι οι θετικές. Ο Γάλλος χημικός Henry Louis Le Chatelier το εκφράζει αυτό στην αρχή του Le Chatelier: Ένα σύστημα που βρίσκεται σε δυναμική ισορροπία (στην προκειμένη περίπτωση το κλίμα) διαταράσσεται με την αλλαγή των συνθηκών (στην προκειμένη περίπτωση η συγκέντρωση του CO2), τότε η ισορροπία κινείται για να αντισταθμίσει την αλλαγή. Οι αρνητικές ανατροφοδοτήσεις συμβαίνουν επειδή όταν μια μεταβλητή αλλάζει, άλλες μεταβλητές αντιδρούν με τρόπους που αντισταθμίζουν τη μετατόπιση.
Δεν μπορούμε να μοντελοποιήσουμε τα σύννεφα. Η IPCC το παραδέχεται αυτό. Παρ' όλα αυτά, τα μοντέλα πρόβλεψής της βασίζονται σε υποθέσεις ότι τα σύννεφα ενισχύουν την αύξηση της θερμοκρασίας του CO2, χωρίς τις οποίες οι προβλέψεις της για τη θερμοκρασία είναι καλοπροαίρετες (αυτό είναι το πρώτο χτύπημα).
Οι προβλέψεις της IPCC που βασίζονται σε μοντέλα σύννεφων έχουν αποδοκιμαστεί από διακεκριμένους ειδικούς στα σύννεφα και από τις δύο πλευρές -υποστηρικτές και σκεπτικιστές της έννοιας της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο. Ένας αναγνωρισμένος ειδικός στα σύννεφα και συγγραφέας της IPCC (ο Dr. Stevens) δηλώνει ότι τα σύννεφα προκαλούν ψύξη συνολικά, όχι αύξηση της θερμοκρασίας (δεύτερο κτύπημα).
Και, τέλος, η παρατηρούμενη σταθερότητα των τροπικών θερμοκρασιών υποστηρίζει ότι τα αυξημένα σύννεφα παρέχουν ακόμη μεγαλύτερη αρνητική ανατροφοδότηση στο CO2, και ένας ειδικός στα σύννεφα που έχει κάνει αρκετές έρευνες για 80 διδακτορικά (ο Dr. Lindzen) έχει μια ιδέα για το πώς συμβαίνει αυτό (τρίτο κτύπημα).
Τα σύννεφα δεν ενισχύουν την υπερθέρμανση του πλανήτη- προάγουν την ψύξη του πλανήτη. Αυτό είναι αρκετό για να πείσει αυτόν τον αιρετικό του κλίματος ότι οι προβλέψεις της IPCC δεν είναι "κόκκινο φως" για την ανθρωπότητα και να απορρίψει την παράλογη προσπάθεια εξάλειψης του CO2 από τις οικονομίες μας.
Οι προγνώστες της IPCC υπερεκτιμούν την αύξηση της θερμοκρασίας επειδή εξακολουθούν να μην κατανοούν καθόλου τα σύννεφα.
Αυτό το σχόλιο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Real Clear Markets, 7 Απριλίου 2023, και μπορείτε να το δείτε εδώ.
Ο Ron Barmby, επαγγελματίας μηχανικός με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών με ειδίκευση στις γεωεπιστήμες, είχε 40 χρόνια καριέρας στην ενεργειακή βιομηχανία που κάλυψε 40 χώρες και πέντε ηπείρους. Είναι συγγραφέας του βιβλίου “Sunlight on Climate Change: A Heretic’s Guide to Global Climate Hysteria” και είναι περήφανο μέλος του CO2 Coalition, Arlington, Virginia.
---Δικτυογραφία :
Think We Can Model the Climate? Clouds Get in the Way! - CO2 Coalition
https://co2coalition.org/2023/04/09/think-we-can-model-the-climate-clouds-get-in-the-way/