Εμβόλια -> Καταλύτες για τα Αυτοάνοσα Νοσήματα
Μετάφραση: Απολλόδωρος
20 Ιουνίου 2024 | TALKNET | Διαβάστε το εδώ.
Τα εμβόλια οδηγούν σε μια πληθώρα αυτοάνοσων ασθενειών που αποφέρουν κέρδη στις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες... από την κούνια μέχρι τον τάφο.
Υπάρχουν μηχανισμοί μέσω των οποίων τα εμβόλια προκαλούν αυτοάνοσες αντιδράσεις μέσω αλλαγών στην ανοσολογική απόκριση του οργανισμού:
Μοριακός μιμητισμός: Ορισμένα εμβόλια περιέχουν αντιγόνα που μοιάζουν με πρωτεΐνες στους ιστούς του ίδιου του σώματος. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται ενάντια σε αυτά τα αντιγόνα, μπορεί επίσης >>κατά λάθος να επιτεθεί σε παρόμοιες πρωτεΐνες στο σώμα<<, οδηγώντας σε αυτοάνοσες αντιδράσεις. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως μοριακή μίμηση.
Βοηθητικά (Adjuvants): Τα βοηθητικά είναι ουσίες που προστίθενται στα εμβόλια για να ενισχύσουν την ανοσολογική απόκριση. Διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνουν την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Ωστόσο, τα βοηθητικά μπορούν επίσης να προκαλέσουν μη ειδικές ανοσολογικές αποκρίσεις που μπορεί να συμβάλουν σε φλεγμονή και ενδεχομένως σε αυτοάνοσες αντιδράσεις σε ευαίσθητα άτομα.
Ενεργοποίηση της αυτοάνοσης προδιάθεσης: Τα εμβόλια μπορούν να διεγείρουν ευρέως το ανοσοποιητικό σύστημα, γεγονός που μπορεί να ενεργοποιήσει υποκείμενες αυτοάνοσες τάσεις σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ή την επιδείνωση αυτοάνοσων νοσημάτων σε ευαίσθητα άτομα.
Δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος: Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα εμβόλια μπορεί να διαταράξουν τη φυσιολογική ισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε απορρυθμισμένες ανοσολογικές αποκρίσεις. Αυτή η ανισορροπία μπορεί να συμβάλει σε αυτοάνοσες αντιδράσεις ή αλλαγές στην ανοσολογική λειτουργία.
Ακολουθεί ένας κατάλογος αυτοάνοσων νοσημάτων (Πλήρης Κατάλογος)
Νόσος του Addison
Αλωπεκία
Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα
Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο
Αυτοάνοση ηπατίτιδα
Νόσος Behçet
Βολβοειδές πεμφιγοειδές
Νόσος Castleman
Κοιλιοκάκη
Χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική πολυνευροπάθεια (CIDP)
Σύνδρομο Churg-Strauss (ηωσινοφιλική κοκκιομάτωση με πολυαγγειίτιδα)
Ερπητοειδής δερματίτιδα
Δερματομυοσίτιδα
Διαβήτης
Ηωσινόφιλη οισοφαγίτιδα
Ινομυαλγία (ορισμένες περιπτώσεις θεωρούνται αυτοάνοσες)
Σύνδρομο Goodpasture
Νόσος του Graves
Σύνδρομο Guillain-Barré
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
Ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα (ITP)
Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (νόσος του Crohn και ελκώδης κολίτιδα)
Διάμεση κυστίτιδα
Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα
Λύκος (συστηματικός ερυθηματώδης λύκος)
Μικτή νόσος του συνδετικού ιστού
Σκλήρυνση κατά πλάκας
Μυασθένεια Gravis
Ναρκοληψία
PANDAS/PANS
Πέμφιγα
Περικαρδίτιδα
Οπίσθια δερματίτιδα
Περνιξιακή αναιμία
Πολυμυαλγία Ρευματική
Πολυμυοσίτιδα
Πρωτοπαθής χολική χολαγγειίτιδα
Ψωρίαση
Ψωριασική αρθρίτιδα
Φαινόμενο Raynaud
Αντιδραστική αρθρίτιδα
Υποτροπιάζουσα πολυχονδρίτιδα
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Σαρκοείδωση
Σκληρόδερμα (συστηματική σκλήρυνση)
Σύνδρομο Sjögren
Σύνδρομο του δύσκαμπτου ατόμου
Σύνδρομο Susac
Κροταφική αρτηρίτιδα (γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα)
Διαβήτης τύπου 1 (σακχαρώδης διαβήτης)
Ελκώδης κολίτιδα
Αγγειίτιδα
Βιτιλίγκο
Κοκκιωμάτωση Wegener (Κοκκιωμάτωση με πολυαγγειίτιδα)
Τι Κοινό Έχουν τα Αυτοάνοσα Νοσήματα
Τα αυτοάνοσα νοσήματα μοιράζονται αρκετά κοινά χαρακτηριστικά, παρά το γεγονός ότι επηρεάζουν διαφορετικά όργανα και ιστούς του σώματος. Ακολουθούν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά που έχουν γενικά κοινά τα αυτοάνοσα νοσήματα:
Δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος: Στα αυτοάνοσα νοσήματα, το ανοσοποιητικό σύστημα >>κατά λάθος αναγνωρίζει τους ιστούς ή τα κύτταρα του ίδιου του σώματος ως ξένους εισβολείς<< (όπως παθογόνα). Αυτό πυροδοτεί μια ανοσολογική απόκριση που οδηγεί σε φλεγμονή και βλάβη στους υγιείς ιστούς.
Αυτοαντισώματα: Πολλά αυτοάνοσα νοσήματα περιλαμβάνουν την παραγωγή αυτοαντισωμάτων -αντισωμάτων που στοχεύουν και επιτίθενται στις πρωτεΐνες, τα κύτταρα ή τους ιστούς του ίδιου του σώματος. Αυτά τα αυτοαντισώματα συμβάλλουν στην επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος σε υγιείς ιστούς.
Φλεγμονή: Τα αυτοάνοσα νοσήματα συχνά οδηγούν σε χρόνια φλεγμονή στους προσβεβλημένους ιστούς ή όργανα. Η φλεγμονή είναι μια φυσιολογική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε λοίμωξη ή τραυματισμό, αλλά στα αυτοάνοσα νοσήματα γίνεται χρόνια και μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη και δυσλειτουργία των ιστών.
Διακυμαινόμενα συμπτώματα: Τα συμπτώματα των αυτοάνοσων νοσημάτων μπορεί να ποικίλλουν ευρέως και να αυξομειώνονται με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η μεταβλητότητα μπορεί να καταστήσει τη διάγνωση και τη διαχείριση πρόκληση, καθώς τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν κατά τη διάρκεια των εξάρσεων και να βελτιωθούν κατά τις περιόδους ύφεσης.
Επικάλυψη και συννοσηρότητα: Ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα μοιράζονται παρόμοια συμπτώματα, γενετικούς παράγοντες ή μηχανισμούς, οδηγώντας σε επικάλυψη ή συνύπαρξη (συννοσηρότητα) μεταξύ διαφορετικών αυτοάνοσων παθήσεων στο ίδιο άτομο ή σε οικογένειες.
Γενετική προδιάθεση: Αυτό σημαίνει ότι ορισμένα γονίδια ή συνδυασμοί γονιδίων μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτοάνοσων διαταραχών. Ωστόσο, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην πυροδότηση ή την επιδείνωση των αυτοάνοσων αντιδράσεων.
Ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων: Πολλά αυτοάνοσα νοσήματα προσβάλλουν δυσανάλογα τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες. Οι λόγοι αυτής της ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν ορμονικές επιδράσεις, γενετικούς παράγοντες και διαφορές στις ανοσολογικές αποκρίσεις μεταξύ των δύο φύλων.
Χρόνια φύση: Τα περισσότερα αυτοάνοσα νοσήματα είναι χρόνιες καταστάσεις που απαιτούν μακροχρόνια διαχείριση και φροντίδα. Ενώ οι θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων και στη μείωση της φλεγμονής, τα αυτοάνοσα νοσήματα γενικά δεν έχουν θεραπεία.
Συστηματικές επιδράσεις: Ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα είναι συστηματικά, που σημαίνει ότι μπορούν να επηρεάσουν πολλαπλά όργανα ή συστήματα του σώματος. Παραδείγματα αποτελούν ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ) και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, οι οποίες μπορεί να αφορούν τις αρθρώσεις, το δέρμα, τα νεφρά και άλλα όργανα.
Προκλήσεις διάγνωσης: Η διάγνωση των αυτοάνοσων νοσημάτων μπορεί να είναι πολύπλοκη και μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό κλινικών συμπτωμάτων, εργαστηριακών εξετάσεων (όπως εξετάσεις αυτοαντισωμάτων), απεικονιστικών μελετών και μερικές φορές βιοψιών για την επιβεβαίωση της ιστικής βλάβης.
ΑΠO ΤΟ ΓΕΝΝΑIΟ ΒΟΤ
Η σχέση μεταξύ των εμβολίων και των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι ένα θέμα συνεχιζόμενης έρευνας και συζήτησης. Ενώ τα εμβόλια έχουν σχεδιαστεί για να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να παράγει αντισώματα κατά συγκεκριμένων παθογόνων***, ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν υπερδραστήρια ανοσολογική απόκριση, οδηγώντας στην ανάπτυξη αυτοάνοσων νοσημάτων.
*** Σημ.: Ουδέποτε έχει αποδειχθεί επιστημονικά η ύπαρξη “ιών” , οποιουδήποτε “ιού”
Ινομυαλγία: Ένα δυνητικό παράδειγμα
Μια μελέτη δείχνει ότι η ινομυαλγία, μια χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένο μυϊκό πόνο, κόπωση και εγκεφαλική ομίχλη, μπορεί να οφείλεται σε αυτοάνοσα προβλήματα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έγχυση σε ποντίκια αντισωμάτων από άτομα με ινομυαλγία οδήγησε σε αυξημένη ευαισθησία στην πίεση και το κρύο, καθώς και σε μειωμένη δύναμη λαβής της κίνησης. Η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι τα αντισώματα των ασθενών μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου.
Αυτοάνοση Εγκεφαλίτιδα: Ένας Παρόμοιος Μηχανισμός
Η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα, μια ομάδα παθήσεων όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον εγκέφαλο, έχει ομοιότητες με την ινομυαλγία. Στην περίπτωση αυτή, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει αντισώματα που επιτίθενται λανθασμένα στα εγκεφαλικά κύτταρα, οδηγώντας σε φλεγμονή και βλάβη. Όπως και η ινομυαλγία, η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα μπορεί να είναι προοδευτική ή υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα.
COVID-19 Εμβόλια και Αυτοάνοσες Διαταραχές
Ένα πρόσφατο πρωτόκολλο επισκόπησης διερεύνησε τη συσχέτιση μεταξύ των εμβολίων COVID-19 και των αυτοάνοσων διαταραχών. Η μελέτη διαπίστωσε ότι ένας αυξανόμενος αριθμός αναφορών έχει τεκμηριώσει συσχετίσεις μεταξύ του εμβολιασμού COVID-19 και της αυτοανοσίας, συμπεριλαμβανομένων των νεοεμφανιζόμενων ή/και υποτροπιάζουσων αυτοάνοσων διαταραχών, όπως ο διαβήτης τύπου 1, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλες. Ωστόσο, η μελέτη υπογράμμισε επίσης την ανάγκη περαιτέρω έρευνας για τη διαλεύκανση των υποκείμενων μηχανισμών και των αιτιωδών κατευθύνσεων.
Συμπέρασμα
Ενώ τα εμβόλια έχουν σχεδιαστεί για να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν υπερδραστήρια ανοσολογική απόκριση, οδηγώντας στην ανάπτυξη αυτοάνοσων νοσημάτων. Η ινομυαλγία και η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα αποτελούν πιθανά παραδείγματα αυτοάνοσης νόσου που προκαλείται από εμβόλια. Η σχέση μεταξύ των εμβολίων COVID-19 και των αυτοάνοσων διαταραχών είναι ακόμη ασαφής και απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση. Είναι σημαντικό να συνεχιστεί η παρακολούθηση και η έρευνα των πιθανών επιδράσεων των εμβολίων στο ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να διασφαλιστεί η ανάπτυξη ασφαλών και αποτελεσματικών θεραπειών για τις αυτοάνοσες νόσους.
Η Εξέλιξη Ξαφνικά Χάλασε - Σώθηκε από την ιδιοφυΐα του Cow Pus!
Ένας πωλητής φιδέλαιου (αγύρτης/τσαρλατάνος) εγχέει πύον αγελάδας σε ανθρώπους στα τέλη της δεκαετίας του 1700 και η μεγάλη φαρμακοβιομηχανία γεννιέται, λες και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης εξέλιξης απλά χάλασαν και η ανθρωπότητα χρειαζόταν ξαφνικά μια πληθώρα τοξινών που της εγχέονταν από περισσότερους πωλητές φιδιών, μόνο και μόνο για να επιβιώσει (ως ισόβιοι πελάτες της μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας, για ισόβια προβλήματα υγείας). Το ίδιο ισχύει και για την αντηλιακή προστασία, λες και οι άνθρωποι δεν προσαρμόστηκαν στον ήλιο όπως είναι εδώ και ένα τέταρτο εκατομμύριο+ χρόνια. Οι μόνοι άνθρωποι που ξέρω που πέθαναν από καρκίνο του δέρματος ήταν αυτοί που χρησιμοποιούσαν αντηλιακό, όπου η θερμότητα του ήλιου διαχέει αυτές τις τοξικές χημικές ουσίες στο δέρμα και το σώμα (δείτε λεπτομέρειες παρακάτω).
Οι μόνοι άνθρωποι που παθαίνουν COVID είναι ο ίδιος ακριβώς στατιστικός αριθμός των τριών έως πέντε εκατομμυρίων σοβαρών κρουσμάτων ετησίως, με έως και 650.000 θανάτους που σχετίζονται με το αναπνευστικό σύστημα παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Η γρίπη/το κρυολόγημα είναι ένας φυσικός κύκλος αποτοξίνωσης, που πυροδοτείται από τις αλλαγές των Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων ΗΜΠ-EMF/πολικότητας της εποχής και/ή τη νέα τεχνολογία ΗΜΠ, π.χ. 3G SARS και 5G COVID 19, και/ή τις προσλαμβανόμενες/εγχυόμενες τοξίνες. Η "θεραπεία" του κοινού κρυολογήματος είναι ο θάνατος από τοξικότητα.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΘΝΗΣΙΜΟΌΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ
Υπολόγισα κοντά στα 600 εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες και μετά βγήκε αυτό. Οι πραγματικοί αριθμοί ξαφνικών θανάτων μπορούν να φανούν μέσω των στατιστικών στοιχείων προσφοράς και ζήτησης: IE από το 2020, οι παγκόσμιες αποστολές έξυπνων τηλεφώνων μειώνονται κατά 4% ετησίως (εκατοντάδες εκατομμύρια), ή η τεράστια πτώση των συνδρομητών τηλεπικοινωνιών σε όλους τους παρόχους, ή η τεράστια πτώση των συνδρομητών κινηματογραφικών ταινιών. Όταν κοιτάξουμε τους αριθμούς των "ξαφνικά διαγραφέντων" και στη συνέχεια κοιτάξουμε την αναλογία νεκρών προς τραυματίες στο openvaers.com και συνυπολογίσουμε την ίδια αναλογία τραυματιών, πλησιάζουμε στα 600 εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες μέχρι στιγμής, σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι δύσκολο να το δούμε με τη μαζική μετανάστευση, αλλά οι αριθμοί δεν λένε ψέματα και θα πρέπει να είναι αριθμοί που παρουσιάζουν ετήσια αύξηση.
Συνυπολογίζοντας τη μείωση των γεννήσεων (στειρότητα που προκαλείται από το εμβόλιο COV2 ), πρόκειται για μια ετήσια απώλεια 2,8% του παγκόσμιου πληθυσμού που θα ανέλθει σε δισεκατομμύρια τα επόμενα 5-10 χρόνια.
Ένα άλλο στατιστικό στοιχείο για το βιολογικό όπλο: Ο θάνατος σε σωφρονιστικά ιδρύματα στην περιοχή μου έχει αυξηθεί κατά 56% από το 2019 (είναι το 2024 τώρα).
180 Καναδοί γιατροί πέθαναν ΞΑΦΝΙΚΑ
1000+ παρενέργειες του εμβολίου Cov-2 , που αποκαλύφθηκαν από τα δικαστήρια
Το εμβόλιο θα τραυματίσει και θα σκοτώσει δισεκατομμύρια ανθρώπους
Η Μεγάλη Τεχνολογία λογοκρίνει τη μεγάλη εικόνα - δοκιμάστε το Yandex.com:
Ο "ΙΟΣ" ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΘΕΩΡΙΑ.
Η υπόθεση του ιού δεν έγινε ποτέ αποδεδειγμένη θεωρία, επειδή κανένας ιός δεν απομονώθηκε ποτέ από έναν ξενιστή. Αυτό που αποκαλείται ιός/εξώσωμα είναι συντρίμμια από την αποτοξίνωση του σώματος από την ένεση/κατάποση τοξινών ή από τη δηλητηρίαση από ακτινοβολία, IE 3G/5G, και τις εποχιακές αλλαγές ηλεκτρομαγνητικού πεδίου/πολικότητας που ενεργοποιούν το σώμα να αποτοξινωθεί όταν τα κύτταρα πρέπει να καθαρίσουν - αυτό συμβαίνει μέσω επαγωγής.
Dr. Thomas Cowan. Βίντεο - Ανακεφαλαίωση της συζήτησης για τους ιούς/χωρίς ιούς- 19 Ιουνίου 2024
Υπάρχει ένα βουνό αποδείξεων ότι οι ιοί δεν υπάρχουν, για όσους δεν είναι "πολύ έξυπνοι" για να ψάξουν. Το σώμα έχει έναν φυσικό κύκλο αποτοξίνωσης που ενεργοποιείται από:
Οι εποχιακές αλλαγές στο γήινο ΗΜ πεδίο.
Νέα τεχνολογία ΗΜΠ IE 3G-Sars/5G COVID
Κατάποση/έγχυση τοξινών - π.χ. εμβόλια/ενισχυτικά
Κλανιές πιθήκων γεμάτες ιούς που δραπετεύουν από τις ασιατικές ζούγκλες σαν ρολόι δύο φορές το χρόνο, τηλεμεταφερόμενες στο ένα ή το άλλο ημισφαίριο για το χειμώνα.
Στην πραγματικότητα, η θεραπεία του "κοινού κρυολογήματος" είναι ο θάνατος από τοξικότητα. Η ιδέα ότι οι ιοί εμφανίζονται στις ασιατικές ζούγκλες, εποχιακά, σαν ρολόι εδώ και αιώνες (πριν από την αεροπλοΐα), τηλεμεταφερόμενοι σε ένα χειμερινό ημισφαίριο είναι άγνοια και κακή επιστήμη, VS κυκλικές αλλαγές ΗΜΠ/πολικότητας που επηρεάζουν άμεσα, μέσω επαγωγής, τα κύτταρα, τα οποία είναι ασθενώς μαγνητικά.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΑΝΤΗΛΙΑΚΩΝ (Διαταραχή των ορμονών/καρκίνος του δέρματος)
Τα αντηλιακά σκευάσματα μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με τη μάρκα και τον τύπο (π.χ. χημικό αντηλιακό έναντι φυσικού αντηλιακού). Ωστόσο, εδώ είναι μερικά κοινά συστατικά που βρίσκονται σε αντηλιακά προϊόντα:
1. Ενεργά συστατικά:
— Χημικά (οργανικά) αντηλιακά: Αυτά τα συστατικά απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία και τη μετατρέπουν σε θερμότητα, η οποία στη συνέχεια απελευθερώνεται από το δέρμα.
Αβοβενζόνη
Οκτινοξάτη (μεθοξυκινναμικό οκτύλιο)
Octisalate (σαλικυλικό οκτύλιο)
Οκτοκρυλένιο (Octocrylene)
Homosalate
Οξυβενζόνη
Mexoryl SX και XL (Ecamsule)
Tinosorb S και M (Bisoctrizole και Bemotrizinol)
— Φυσικά (ανόργανα) αντηλιακά: Αυτά τα συστατικά αντανακλούν και διασκορπίζουν την υπεριώδη ακτινοβολία μακριά από το δέρμα.
Οξείδιο του ψευδαργύρου
Διοξείδιο του τιτανίου
2. Ανενεργά συστατικά:
— Μαλακτικά και ενυδατικά: Αυτά βοηθούν στη διατήρηση του δέρματος ενυδατωμένου και λείου.
Γλυκερίνη
Διμεθικόνη
Κετυλική αλκοόλη
Στεαρυλική αλκοόλη
Καπρυλικό/καπρικό τριγλυκερίδιο
— Συντηρητικά: Αυτά εμποδίζουν την ανάπτυξη μικροβίων και διατηρούν τη σταθερότητα του αντηλιακού.
Φαινοξυαιθανόλη
Αιθυλεξυλογλυκερίνη
Παραμπένες (χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά λόγω ανησυχιών σχετικά με την ασφάλεια)
— Γαλακτωματοποιητές και σταθεροποιητές: Βοηθούν στην ανάμειξη των συστατικών μεταξύ τους και στη διατήρηση της συνοχής του αντηλιακού.
Αλκοόλη κετεαρύλης
Πολυσορβικό 60
Ολεϊκή σορβιτάνη
— Πυκνωτικά και πληρωτικά: Αυτά ρυθμίζουν την υφή και το ιξώδες του αντηλιακού.
Silica
Υδροξείδιο του αργιλίου
Διασταυρούμενο πολυμερές διμεθικόνης
— Αρώματα και χρωστικές ουσίες: Αυτά προστίθενται για αισθητικούς σκοπούς, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό σε ευαίσθητα άτομα.
Άρωμα (μπορεί να αναγράφεται ως "parfum")
Οξείδια του σιδήρου (για αντηλιακά με χρώμα)
Γνωστές αρνητικές επιπτώσεις των αντηλιακών στην υγεία
Οι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις των χημικών ουσιών των αντηλιακών εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ατομικής ευαισθησίας, της χρησιμοποιούμενης συγκέντρωσης και του τρόπου με τον οποίο εφαρμόζεται και απορροφάται το αντηλιακό από το σώμα. Ακολουθούν ορισμένες εκτιμήσεις για τις κοινές χημικές ουσίες των αντηλιακών:
Οξυβενζόνη (βενζοφαινόνη-3):
Ανησυχίες: Οξυβενζόνη είναι γνωστό ότι διεισδύει εύκολα στο δέρμα και έχει ανιχνευθεί σε δείγματα ανθρώπινων ούρων, αίματος και μητρικού γάλακτος.
Πιθανές επιδράσεις: Αυτό μπορεί να επηρεάσει την αναπαραγωγική υγεία. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι μπορεί να συμβάλει στη λεύκανση των κοραλλιών και στην περιβαλλοντική ζημία όταν ξεπλένεται σε υδάτινα σώματα.
Octinoxate (Octyl methoxycinnamate):
Ανησυχίες: Το Octinoxate απορροφάται μέσω του δέρματος και έχει βρεθεί στα ούρα, στο αίμα και στο μητρικό γάλα.
Πιθανές επιπτώσεις: Έχει συνδεθεί με αναπαραγωγική και αναπτυξιακή τοξικότητα σε μελέτες σε ζώα. Όπως και η οξυβενζόνη, μπορεί επίσης να συμβάλει στη λεύκανση των κοραλλιών.
Οκτοκρυλένιο:
Ανησυχίες: Το Οκτοκρυλένιο μπορεί να διεισδύσει στο δέρμα και μπορεί να συσσωρευτεί στο σώμα με την πάροδο του χρόνου.
Πιθανές επιδράσεις: Έχει συσχετιστεί με αλλεργικές αντιδράσεις και δερματικές ευαισθησίες σε ορισμένα άτομα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις μπορεί επίσης να δημιουργήσουν ελεύθερες ρίζες όταν εκτίθεται σε υπεριώδη ακτινοβολία, συμβάλλοντας ενδεχομένως στη γήρανση και τη βλάβη του δέρματος.
Αβοβενζόνη:
Ανησυχίες: Η αβοβενζόνη θεωρείται γενικά ασφαλέστερη σε σύγκριση με ορισμένα άλλα χημικά φίλτρα, αλλά μπορεί να αποικοδομηθεί όταν εκτίθεται στο ηλιακό φως, οδηγώντας σε μειωμένη αποτελεσματικότητα με την πάροδο του χρόνου.
Πιθανές επιδράσεις: Μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος ή αλλεργικές αντιδράσεις σε ευαίσθητα άτομα.
Ομοσαλάτη:
Ανησυχίες: Το homosalate μπορεί να διαπεράσει το δέρμα και να συσσωρευτεί στο σώμα.
Πιθανές επιδράσεις: Τα υψηλά επίπεδα homosalate έχουν συσχετιστεί με ορμονικές διαταραχές, επηρεάζοντας ιδιαίτερα τα επίπεδα οιστρογόνων και ανδρογόνων, αν και χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να κατανοηθεί πλήρως ο αντίκτυπός του.
Παλμιτικό ρετινύλιο (παλμιτική βιταμίνη Α):
Ανησυχίες: Το παλμιτικό ρετινύλιο προστίθεται μερικές φορές σε αντηλιακά σκευάσματα για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες.
Πιθανές επιδράσεις: Σε σπάνιες περιπτώσεις, υπάρχουν ανησυχίες ότι μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος όταν εκτίθεται στο ηλιακό φως, αν και τα στοιχεία δεν είναι πειστικά και η περαιτέρω έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να βοηθήσετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή.
Παρακαλώ βοηθήστε να στηρίξετε το έργο μου. 🙏
---Δικτυογραφία :
Vaccines -> Catalyst for Autoimmune Diseases
