Ακόμα Άλλος Ένας Κριτικά Σκεπτόμενος Φτάνει Στο Προφανές Συμπέρασμα : Οι Διαλείπουσες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΜΟΝΕΣ

Μετάφραση: Απολλόδωρος

7 Δεκεμβρίου 2023 | Φιλοξενούμενο δοκίμιο του Francis Menton στο MANHATTAN CONTRARIAN | Διάβαστε το εδώ.

---

Επιτρέψτε μου να καλωσορίσω στο μικρό και επίλεκτο κλαμπ των κριτικά σκεπτόμενων για την υποτιθέμενη ενεργειακή μετάβαση έναν τύπο που ονομάζεται Balázs Fekete. Ο Fekete, μαζί με αρκετούς συν-συγγραφείς, κατάφερε πρόσφατα (18 Σεπτεμβρίου) να δημοσιεύσει ένα άρθρο σε ένα περιοδικό που ονομάζεται Frontiers of Environmental Science, με τίτλο: “Storage requirements to mitigate intermittent renewable energy sources: analysis for the US Northeast.” (Απαιτήσεις αποθήκευσης για τον μετριασμό των διαλειπουσών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: ανάλυση για τις βορειοανατολικές ΗΠΑ). Στη συνέχεια, ο Fekete δημοσίευσε στις 14 Νοεμβρίου στο ιστολόγιο Climate, Etc. της Judith Curry μια μακροσκελή ανάρτηση που συνοψίζει το άρθρο, με τίτλο: “Net-Zero Targets: Sustainable Future or CO2 Obsession Driven Dead-end?” ("Καθαροί μηδενικοί στόχοι - αδιέξοδο με γνώμονα την εμμονή στο CO2;")

Όπως και με τις προηγούμενες ικανές αναλύσεις των απαιτήσεων αποθήκευσης ενέργειας που απαιτούνται για την υποστήριξη της διακοπτόμενης (διαλείπουσας) παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες έχουν παρουσιαστεί σε αυτό το ιστολόγιο και στην Έκθεσή μου για την αποθήκευση ενέργειας, δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο στην ανάλυση των Fekete, κ.ά.. Οι συγγραφείς την αποκαλούν "έναν τροποποιημένο υπολογισμό πλεονάσματος/ελλείμματος [όπως] διδάσκονται οι μηχανικοί ύδρευσης για να διαστασιολογήσουν τους ταμιευτήρες για την κάλυψη της ζήτησης νερού όταν οι υδάτινοι πόροι ποικίλλουν". Όταν υπάρχει πλεονάζουσα παραγωγή, την προσθέτετε στην αποθήκευση, και όταν υπάρχει έλλειμμα την αφαιρείτε- και στη συνέχεια αθροίζετε για ένα έτος (ή δύο, ή δέκα) για να υπολογίσετε πόση αποθήκευση χρειάζεστε. Όλα είναι βασική αριθμητική. Τι θα μπορούσε να είναι απλούστερο;

Δεν θα εκπλαγείτε από το συμπέρασμα ότι το πόρισμα είναι "Αδιέξοδο από την εμμονή με το CO2".

Αυτό το θέμα θα φαινόταν σχεδόν πολύ προφανές και τετριμμένο για να καλυφθεί σε αυτό το ιστολόγιο. Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο εδώ. Όλοι όσοι εμπλέκονται με οποιονδήποτε τρόπο στο παιχνίδι της ενεργειακής μετάβασης και έχουν έστω και το χαμηλότερο επίπεδο επαγγελματικής επάρκειας, απλά πρέπει να γνωρίζουν αυτό το θέμα και αυτούς τους υπολογισμούς. Και όμως, μόλις παρακολούθησα τη μεγάλη “Climate Summit” ("Σύνοδο Κορυφής για το Κλίμα") της Νέας Υόρκης (γνωστή και ως Krazy Klimate Konference), στην οποία συμμετείχαν όλοι οι ισχυροί πολιτικοί και γραφειοκράτες και οι ηγέτες της βιομηχανίας που είναι υπεύθυνοι για την ενεργειακή μετάβαση της πολιτείας μας, και όλοι τους δεν έχουν ιδέα για τίποτα από όλα αυτά. Και όταν λέω καμία ιδέα, εννοώ καμμία, μηδέν, μηδέν. Ένας τύπος μάλιστα με πλησίασε και με κατηγόρησε ότι είμαι "αγενής" επειδή γέλασα δυνατά με την εκπληκτική του άγνοια. (Η μόνη άλλη πιθανότητα ήταν ότι επρόκειτο για σκόπιμη κωμωδία).

Όπως είναι αναμενόμενο, οι συγγραφείς του Fekete, κ.ά., δεν ισχυρίζονται ότι είναι "επιστήμονες του κλίματος". Οι επιστήμονες του κλίματος ως κατηγορία είναι πολύ έξυπνοι για να πέσουν στο επίπεδο της βασικής αριθμητικής. Στην εισαγωγή της δημοσίευσης, ο Fekete αυτοπροσδιορίζεται ως καθηγητής στο City University of New York - of Civil Engineering. Ο δεύτερος συγγραφέας Mihály Bacskó είναι πρώην στέλεχος της Ουγγρικής Εταιρείας Ηλεκτρικής Ενέργειας. Οι άλλοι δύο συν-συγγραφείς είναι μετεωρολόγοι που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα. Με άλλα λόγια, το ενδιαφέρον εδώ δεν εστιάζεται στην τρομοκράτηση του κοινού με τρομακτικά σενάρια από το απόκρυφο βουντού της κλιματικής "επιστήμης", αλλά μόνο στο κατά πόσον οι προτεινόμενες λύσεις θα λειτουργήσουν ή όχι.

Οι συγκεκριμένοι υπολογισμοί των Fekete, κ.ά., εξετάζουν δεδομένα από δώδεκα πολιτείες των βορειοανατολικών ΗΠΑ - Νέα Αγγλία, καθώς και New York, New Jersey, Pennsylvania, Delaware, Maryland και West Virginia. Αντί να χρησιμοποιήσουν δεδομένα παραγωγής από υφιστάμενες αιολικές και ηλιακές εγκαταστάσεις, οι συγγραφείς έλαβαν ημερήσια δεδομένα ταχύτητας ανέμου και ηλιακής ακτινοβολίας για την περιοχή. Για τα δεδομένα κατανάλωσης, η ανάρτηση στο ιστολόγιο αναφέρει ότι οι συγγραφείς εφάρμοσαν μια υπόθεση "σταθερής κατανάλωσης ενέργειας", αφού διαπίστωσαν ότι: "οι εποχιακές διακυμάνσεις της κατανάλωσης ενέργειας είναι σχετικά μικρές (αποκλίνουν μόνο κατά 10-15% του ετήσιου μέσου όρου)". (Ίσως αυτή η απόφαση θα μπορούσε να επικριθεί, αλλά αμφιβάλλω αν έχει ουσιαστική διαφορά στο συμπέρασμα).

Και το συμπέρασμα είναι το εξής:

Η αποθηκευτική ικανότητα που απαιτείται για την ευθυγράμμιση της παραγωγής ενέργειας από ηλιακή ή αιολική ενέργεια είναι περίπου το 25% της ετήσιας κατανάλωσης ενέργειας.

Με άλλα λόγια, χρειάζεστε αποθήκευση αξίας τριών μηνών για να προσπαθήσετε να το κάνετε αυτό να λειτουργήσει. Προηγούμενες μελέτες που ανέδειξα στην Έκθεση για την αποθήκευση ενέργειας - για παράδειγμα, αυτές των Roger Andrews και Ken Gregory - είχαν υπολογίσει ανάγκες αποθήκευσης της τάξης του ενός έως δύο μηνών. Ωστόσο, οι μελέτες αυτές χρησιμοποίησαν μόνο δεδομένα ενός έτους για κάθε υπολογισμό και επέτρεψαν την εκτέλεση του ισοζυγίου αποθήκευσης μέχρι το μηδέν. Εάν θεωρείτε ότι είναι πολύ επικίνδυνο να μηδενίσετε την αποθήκευση πριν το υπόλοιπο αρχίσει να γεμίζει, τότε τρεις μήνες αποθήκευσης είναι ένας πολύ πιο λογικός αριθμός. Πράγματι, εξακολουθεί να είναι μάλλον συντηρητικός.

Ο Fekete, κ.ά., δεν υπεισέρχεται στις λεπτομέρειες του κόστους οποιασδήποτε πιθανής λύσης αποθήκευσης. Αλλά δεν χρειάζεται να το κάνουν. Το δυνητικό κόστος είναι τόσο τεράστιο που αποκλείει εντελώς κάθε προσπάθεια να ξεκινήσει κανείς αυτόν τον δρόμο. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ, η συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στις ΗΠΑ το 2022 ήταν λίγο πάνω από 4 τρισεκατομμύρια kWh. Έτσι, το ένα τέταρτο αυτής της κατανάλωσης θα ήταν μόλις πάνω από 1 τρισεκατομμύριο kWh. Για να πάρετε μια ιδέα για το κόστος τόσο μεγάλης αποθήκευσης ενέργειας, αυτός ο ιστότοπος (οπαδοί της Tesla) δίνει ένα (εξαιρετικά αισιόδοξο) κόστος για τις μπαταρίες της Tesla λίγο πάνω από 100 δολάρια ανά kWh. Έτσι, ένα τρισεκατομμύριο από αυτές θα σας κοστίσει περίπου 100 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι τέσσερις φορές το σύνολο της οικονομίας των ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ, μια μπαταρία τύπου Tesla δεν είναι ούτε κατά διάνοια ικανή να ανταποκριθεί στη δουλειά της αποθήκευσης ενέργειας που απαιτείται για την υποστήριξη της αιολικής/ηλιακής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία θα περιλαμβάνει αναγκαστικά τη δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας για ένα ή περισσότερα χρόνια και εκφόρτισης για ένα χρόνο. Αλλά τότε, τα οικονομικά δεδομένα είναι τόσο πολύ εκτός πραγματικότητας που δύσκολα αξίζει να ανησυχείτε για τέτοιες τεχνικές λεπτομέρειες.

Ο Fekete, κ.ά., με πολύ υποτιμητικό τρόπο, το έθεσαν ως εξής:

Ελλείψει τεχνολογίας αποθήκευσης ενέργειας που μπορεί να αποθηκεύσει ενέργεια αρκετών μηνών, πρέπει να συμπεράνουμε ότι όλες οι μελέτες που υποδηλώνουν ότι η ηλιακή ή η αιολική ενέργεια είναι ανταγωνιστικές ως προς τις τιμές με άλλες μορφές ενέργειας πρέπει να αποσυρθούν.

Η ανάρτηση του Fekete στο ιστολόγιο Climate, Etc. περιέχει δύο άλλα θέματα ενδιαφέροντος. Το ένα αφορά τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους. Φαίνεται ότι ένας από τους κριτές έκανε μια προσπάθεια να μπλοκάρει την εργασία, χωρίς να αναφέρει τη φύση των ουσιαστικών επικρίσεων:

Ένας από τους αξιολογητές δήλωσε ότι: "Το χειρόγραφο περιέχει θεμελιώδη σφάλματα που δεν μπορούν να διορθωθούν με αναθεωρήσεις του συγγραφέα" χωρίς να τολμήσει να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες.

Ο Fekete αποκαλεί αυτή την προσπάθεια "αντιεπιστημονική, άδικη και ανήθικη", κάτι που και πάλι είναι αρκετά υποτιμητικό. Δυστυχώς, μια τέτοια συμπεριφορά είναι ο κανόνας σε αυτό που ακούει στο όνομα "κλιματική επιστήμη" σήμερα. Ευτυχώς, σε αυτή την περίπτωση, ένας άλλος κριτής ήταν υποστηρικτικός, όπως και το προσωπικό του περιοδικού.

Το δεύτερο θέμα που παρουσιάζει περαιτέρω ενδιαφέρον στην ανάρτηση του ιστολογίου είναι ότι ένας άλλος κριτής επέκρινε το σχέδιο της δημοσίευσης για υποτιθέμενη "έλλειψη αναφορών στην "πληθώρα εργασιών" που σχετίζονται με την ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα σημερινά ενεργειακά συστήματα και τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μέλλον". Η κριτική έκανε τους συγγραφείς να "σηκώσουν τα μανίκια" και να βγουν και να επανεξετάσουν 360 εργασίες που συνέστησε ο επικριτής. Ακολουθεί ένας κατάλογος με αυτά που βρήκαν:

1. Οι διαχρονικές και εποχιακές μεταβολές μελετήθηκαν σπάνια.

2. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετών περιορίστηκε στις ημερήσιες και λεπτόλεπτες διακυμάνσεις.

3. Οι δημοσιεύσεις διερευνούσαν μόνο τη χρήση λίγων ωριαίων αποθηκευτικών δυνατοτήτων.

4. Η πρωταρχική μετρική βιωσιμότητας ήταν η μείωση των εκπομπών CO2.

5. Οι περισσότερες δημοσιεύσεις περιορίζονταν σε χαμηλή διείσδυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

6. Καμία δημοσίευση δεν προσπάθησε να αντιμετωπίσει την πλήρη απαλλαγή από τον άνθρακα.

7. Ακόμη και τα πιο φιλόδοξα σενάρια "βαθιάς απαλλαγής από τον άνθρακα" σταμάτησαν στο 25-50% της συνεισφοράς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που θεωρήθηκε "υψηλή διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας".

Και συνοψίζοντας:

Οι περισσότερες από τις αναθεωρημένες δημοσιεύσεις υπέθεσαν ότι η ηλιακή και η αιολική ενέργεια θα συμπληρώνονται πάντα από κάποια μορφή "σταθερής παραγωγικής ικανότητας", η οποία είναι η συγκεκαλυμμένη ονομασία της χρήσης ορυκτών καυσίμων που συμπληρώνεται με "δέσμευση και δέσμευση άνθρακα".

Με άλλα λόγια, από την ορθόδοξη επιστημονική βιβλιογραφία με "κριτές" λείπει σχεδόν εντελώς η εξέταση του σημαντικότερου, θεμελιώδους προβλήματος της μετάβασης σε ένα ενεργειακό σύστημα βασισμένο στην ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τον άνεμο και τον ήλιο. Λοιπόν, τώρα υπάρχει ένα ικανό έγγραφο στο μείγμα. Θα κάνουν ό,τι μπορούν για να την αγνοήσουν, τουλάχιστον μέχρι να αποδειχθεί οριστικά ότι το όλο θέμα με τον άνεμο/ήλιο δεν μπορεί να λειτουργήσει.

---

---Δικτυογραφία:

Another Critical Thinker Reaches The Obvious Conclusion: Intermittent Renewables Can’t Work On Their Own - ClimateRealism

https://climaterealism.com/2023/12/another-critical-thinker-reaches-the-obvious-conclusion-intermittent-renewables-cant-work-on-their-own/