Πώς Είναι Δυνατόν Η Βαρύτητα Της Γης Να Είναι Τόσο Ισχυρή Ώστε Να Μπορεί Να Σύρει Την Ατμόσφαιρα Σε Μια Περιστροφή 1000 Mph, & Όμως, Τόσο Αδύναμη Ώστε Να Μην Μπορεί Να Τραβήξει Τα Σύννεφα Προς Τα Κάτω
Σας ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον σας και την αναδημοσίευση των άρθρων μου. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν, κατά την κοινοποίηση, σ̲υ̲μ̲π̲ε̲ρ̲ι̲λ̲α̲μ̲β̲ά̲ν̲α̲τ̲ε̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲σ̲ύ̲ν̲δ̲ε̲σ̲μ̲ο̲ ̲(̲l̲i̲n̲k̲)̲ ̲τ̲ο̲υ̲ ̲ά̲ρ̲θ̲ρ̲ο̲υ̲ ̲μ̲ο̲υ̲. Αυτό όχι μόνο αναγνωρίζει την πηγή, αλλά επιτρέπει και σε άλλους να ανακαλύψουν περισσότερο περιεχόμενο. Η υποστήριξή σας είναι πολύτιμη για τη συνέχιση της δουλειάς μου.
Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Gregory Lessing Garrett | 10 Οκτωβρίου 2025
Αν η Γη και η ατμόσφαιρα περιστρέφονται συνεχώς προς τα ανατολικά με ταχύτητα 1.000 μιλίων/ώρα, πώς γίνεται τα σύννεφα, ο άνεμος και τα καιρικά φαινόμενα να πηγαίνουν τυχαία και απρόβλεπτα προς κάθε κατεύθυνση, συχνά ταξιδεύοντας ταυτόχρονα προς αντίθετες κατευθύνσεις; Γιατί μπορούμε να νιώσουμε το παραμικρό δυτικό αεράκι, αλλά όχι την απίστευτη υποτιθέμενη περιστροφή της Γης με ταχύτητα 1.000 μιλίων/ώρα προς τα ανατολικά; Και πώς γίνεται το μαγικό βέλκρο της Βαρύτητας να είναι αρκετά ισχυρό για να παρασύρει χιλιόμετρα της γήινης ατμόσφαιρας, αλλά πολύ αδύναμο για να τραβήξει τα ίδια σύννεφα προς τα κάτω;
Και όμως, οι άνεμοι πνέουν παντού σε χαοτικά μοτίβα, παρά την υποτιθέμενη περιστροφή της ατμόσφαιρας με ταχύτητα 1000 μιλίων/ώρα, από τη Δύση προς την Ανατολή, που συνδέεται με μια περιστρεφόμενη Γη. Αυτό σημαίνει ότι δισεκατομμύρια τόνοι ατμόσφαιρας ρέουν προς μία κατεύθυνση. Μιλάμε για αδράνεια! Και όμως, μικροσκοπικά αεράκια περιφέρονται ανεπηρέαστα;
Η επίσημη ηλιοκεντρική ιστορία:
Περιστρέφεται με τη Γη, κυρίως λόγω της τριβής από την επιφάνεια του πλανήτη. Ενώ ο αέρας κινείται μαζί με τη στερεά Γη, δεν κινείται σε τέλειο ρυθμό, και οι διαφορές στην ταχύτητα είναι αυτό που βιώνουμε ως άνεμο. Επιπλέον, το φαινόμενο Coriolis, που προκαλείται από την περιστροφή της Γης, εκτρέπει επίσης αυτά τα κινούμενα ρεύματα αέρα, επηρεάζοντας την κατεύθυνση των ανεμολογικών σχημάτων.
Τέλος, η αδράνεια, το ιξώδες και οι διαφορές πίεσης και θερμοκρασίας αποδίδονται στην ικανότητα της Γης να παρασύρει την ατμόσφαιρα μαζί της καθώς περιστρέφεται.
Πώς η ατμόσφαιρα κινείται με τη Γη:
Τριβή: Ακριβώς όπως ένα αυτοκίνητο που κινείται στο δρόμο παρασύρει τον αέρα μαζί του, η περιστροφή της Γης δημιουργεί τριβή που παρασύρει την ατμόσφαιρα μαζί της. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που ο αέρας δεν μένει πίσω.
Ιξώδες: Ο αέρας έχει ιξώδες, δηλαδή τα στρώματά του τρίβονται μεταξύ τους. Λόγω της τριβής, τα μόρια του αέρα ακριβώς στην επιφάνεια της Γης έχουν σχετική ταχύτητα μηδέν, σαν να είναι «κολλημένα» στην περιστρεφόμενη Γη. Τα στρώματα που βρίσκονται πιο μακριά από τη Γη επηρεάζονται λιγότερο και κινούνται ταχύτερα.
Αδράνεια: Η ατμόσφαιρα έχει τη δική της αδράνεια, που σημαίνει ότι αντιστέκεται σε αλλαγές στην κατάσταση κίνησής της. Εφόσον κινείται ήδη μαζί με τη Γη, τείνει να συνεχίσει να κινείται προς την ίδια κατεύθυνση.
Σχετική κίνηση: επειδή ο αέρας στον οποίο βρισκόμαστε κινείται ήδη με παρόμοια ταχύτητα. Ο άνεμος γίνεται αισθητός μόνο όταν υπάρχει μια σχετική κίνηση μεταξύ του αέρα και του εδάφους, που προκαλείται από διαφορές πίεσης και θερμοκρασίας, τις προκύπτουσες αναταράξεις και τα ρεύματα του ανέμου.
Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και μετά από αυτή την Ηλιοκεντρική εξήγηση, η οποία συνεχίζεται και παρατείνεται σαν ένα παραμύθι με ατελείωτες προστιθέμενες μεταβλητές για να δικαιολογήσει το πώς η Ατμόσφαιρα ρέει από τη Δύση προς την Ανατολή σε ένα ενιαίο, μονόδρομο ενιαίο κάλυμμα, και όμως, πλευρικοί άνεμοι, ελαφρές αύρες, ρεύματα που πηγαίνουν προς όλες τις κατευθύνσεις, «δίνες» τοπικών περιστρεφόμενων ρευμάτων, στροβιλισμένες μάζες ανέμων, εμπορικοί άνεμοι και δυτικοί άνεμοι, εποχικοί άνεμοι όπως οι μουσώνες, τοπικοί άνεμοι, θαλάσσιοι άνεμοι και άνεμοι βουνών/κοιλάδων, κλπ... όλα φαίνονται να μην επηρεάζονται από αυτό το ομοιογενές ατμοσφαιρικό ταξίδι 1000 μιλίων/ώρα από τη Δύση προς την Ανατολή. Είτε πρόκειται για τη Βαρύτητα, την τριβή, το ιξώδες, την αδράνεια, τη θερμοκρασία κλπ... πάντα φαίνεται να υπάρχει μια άλλη εξήγηση για το γιατί η Ατμόσφαιρα σύρεται από μια περιστρεφόμενη Γη, και όμως, ταυτόχρονα, όλες οι προαναφερθείσες ανωμαλίες των ανέμων μπορούν να συμβούν, για να μην αναφέρουμε μια Βαρύτητα που είναι τόσο ισχυρή ώστε να μπορεί να τραβήξει την Ατμόσφαιρα με την υποτιθέμενη περιστροφή της Γης στα 1000 μίλια/ώρα, και όμως, μια Βαρύτητα πολύ αδύναμη για να τραβήξει την ίδια περιστρεφόμενη Ατμόσφαιρα κάτω στην επιφάνεια της Γης. Υπάρχουν πάρα πολλές αντιφάσεις στην Ηλιοκεντρική εξήγηση της ατμοσφαιρικής έλξης για να την πάρουμε στα σοβαρά.
Η Ηλιοκεντρική εξήγηση είναι ένα πραγματικό εμπόδιο.
Τώρα, είναι κατανοητό γιατί τα σύννεφα επιπλέουν. Τα σύννεφα επιπλέουν επειδή αποτελούνται από μικροσκοπικά, ελαφριά σταγονίδια νερού ή κρυστάλλους πάγου που αιωρούνται στον αέρα από τα ανοδικά ρεύματα και την αντίσταση του αέρα. Αν και τα σύννεφα μπορεί να ζυγίζουν τόνους, παραμένουν στον ουρανό επειδή τα σταγονίδια είναι τόσο μικρά που η ανοδική δύναμη άνωσης των ρευμάτων του αέρα τα εμποδίζει να πέσουν, όπως τα σωματίδια σκόνης φαίνεται να αιωρούνται σε μια ηλιακή ακτίνα. Επιπλέον, αν και τα σύννεφα ζυγίζουν τόνους, έχουν πολύ μικρή πυκνότητα και έτσι είναι ελαφρύτερα από τον αέρα, με αποτέλεσμα να αιωρούνται. Ακόμα και το Ηλιοκεντρικό μοντέλο το παραδέχεται αυτό όταν λέει ότι η μονοσήμαντη Βαρύτητά τους δεν μπορεί να επηρεάσει τα σύννεφα λόγω της μικρής τους πυκνότητας.
Συγχωρέστε με που δεν αγοράζω απολύτως όλα όσα θέτει η Ηλιοκεντρική εξήγηση της ατμοσφαιρικής περιστροφής και της αντίστασης, αλλά όταν έχετε μια ομοιόμορφη κουβέρτα ατμόσφαιρας που ταξιδεύει με γωνιακή ταχύτητα 1000 μιλίων την ώρα, είναι δύσκολο να πιστέψετε ότι όλα τα παρακάτω εξακολουθούν να συμβαίνουν:
1. Διασταυρούμενοι άνεμοι
2. Ελαφροί άνεμοι
3. Ανεμοδείκτες από όλες τις κατευθύνσεις
4. «Στρόβιλοι» τοπικών περιστρεφόμενων ρευμάτων
5. Στροβιλιζόμενες μάζες ανέμου
6. Εμπορικοί και δυτικοί άνεμοι
7. Εποχικοί άνεμοι όπως οι μουσώνες
8. Τοπικοί άνεμοι
9. Θαλάσσιοι άνεμοι και άνεμοι βουνού/κοιλάδας
10. κ.λπ...
Και εν τω μεταξύ, όλη αυτή η ατμοσφαιρική έλξη συμβαίνει δίπλα σε ένα κενό 1 x 10 -17 Torr στο Διάστημα, χωρίς κανένα στερεό και αδιαπέραστο φράγμα μεταξύ αυτού και του Διαστήματος, το οποίο αποτελεί παραβίαση του Δεύτερου Θερμοδυναμικού Νόμου. Όλη η ιστορία, εξεταζόμενη ταυτόχρονα, μοιάζει με ιερείς του Επιστημονισμού που κάθονται σε στρογγυλά τραπέζια, χρόνο με το χρόνο, δεκαετία με τη δεκαετία, προσπαθώντας να εκλογικεύσουν ένα μοντέλο που τους έδωσαν με το κουτάλι από τη γέννησή τους.
Τέλος, και πάλι, αν και τα σύννεφα μπορεί να ζυγίζουν τόνους, παραμένουν στον ουρανό επειδή τα σταγονίδια είναι τόσο μικρά που η ανοδική δύναμη άντωσης των αέριων ρευμάτων τα εμποδίζει να πέσουν, όπως τα σωματίδια σκόνης φαίνεται να επιπλέουν σε μια ηλιαχτίδα. Επιπλέον, αν και τα σύννεφα ζυγίζουν τόνους, έχουν πολύ μικρή πυκνότητα και έτσι είναι ελαφρύτερα από τον αέρα, με αποτέλεσμα να αιωρούνται. Ακόμα και το Ηλιοκεντρικό μοντέλο το παραδέχεται αυτό όταν λέει ότι η μονοσήμαντη Βαρύτητά τους δεν μπορεί να επηρεάσει τα σύννεφα λόγω της μικρής τους πυκνότητας. Και όμως, η Ηλιοκεντρική ιστορία ισχυρίζεται ότι αυτά τα ίδια σύννεφα, τα οποία δεν μπορούν να τραβηχτούν προς τα κάτω λόγω της έλλειψης πυκνότητάς τους, αντιφατικά, έλκονται από τη Βαρύτητα με 1000 μίλια την ώρα. Δεν βγαίνει νόημα.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το, εγγραφείτε για να λαμβάνετε περισσότερο περιεχόμενο και αν θέλετε να στηρίξετε το συνεχές έργο μου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο.
—Δικτυογραφία:
How is That The Earth’s Gravity is so Powerful That it Can Drag The Atmosphere in a 1000 Mph Spin, and Yet, so Weak That is Cannot Pull The Clouds Down?
