Η Δυσάρεστη Αλήθεια για τα Ηλιακά Πάνελ
Μετάφραση: Απολλόδωρος
7 Ιουνίου 2022 | Nicholas Vrchoticky | Διαβάστε το εδώ
Καθώς ο κόσμος προχώρησε από τις σχετικά σκοτεινές εποχές της Βιομηχανικής Επανάστασης στις μέρες που προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε την κλιματική κρίση, έγιναν αρκετές εκπληκτικές πρόοδοι στον τομέα της εναλλακτικής ενέργειας. Μία από τις πιο σημαντικές είναι η τεχνολογία των ηλιακών συλλεκτών. Οι άνθρωποι έχουν γίνει μια φυλή που μοιάζει με μικρούς θεούς που μπορούν να εκμεταλλευτούν τη φοβερή δύναμη του ήλιου και, ξέρετε, να τη χρησιμοποιήσουν για να φορτίσουν τα iPad μας, να τροφοδοτήσουν τις τοστιέρες μας και να διατηρήσουν τον κλιματισμό στους τέλειους 72 βαθμούς σύμφωνα με τις επιθυμίες των γονιών μας. Αν είμαστε τυχεροί, οι ηλιακοί συλλέκτες θα μπορούσαν να αποδειχθούν ένα από τα πολλά κομμάτια που θα μας επιτρέψουν να απομακρυνθούμε από τα ορυκτά καύσιμα που δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα και από τα οποία εξαρτιόμαστε τον τελευταίο ενάμιση αιώνα.
Μαζί με την αιολική, την υδάτινη και την πυρηνική ενέργεια, έχουμε δει ηλιακά πάρκα να εμφανίζονται σε όλο τον κόσμο. Η παραγωγή έχει φθάσει σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, σε ορισμένες πολιτείες έχουν εφαρμοστεί επιδοτήσεις για την εγκατάσταση ηλιακών συστημάτων, και βρισκόμαστε μόλις ένα βήμα πριν από την εμφάνιση αυτών των μαυρισμένων πάνελ σε κάθε στέγη της χώρας. Yay! Τι θα γινόταν όμως αν οι ηλιακοί συλλέκτες δεν ήταν τόσο τέλειοι όσο συχνά μας οδηγούν να πιστεύουμε; Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι αυτή η τεχνολογία έχει ακόμα μερικά σημαντικά ζητήματα να λύσει, τόσο περιβαλλοντικά όσο και ηθικά.
Η ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΙΑΚΩΝ ΣΥΛΛΕΚΤΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ
Οι ηλιακοί συλλέκτες, όπως και μεγάλο μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας μας, βασίζονται σε ορισμένους πόρους, όπως η πυριτική άμμος, διάφορα πολύτιμα μέταλλα και το τελλούριο. Σύμφωνα με το Scientific American, οι ηλιακοί συλλέκτες που κυκλοφορούν σήμερα χρησιμοποιούν περίπου το 40% των σημερινών αποθεμάτων τελλουρίου της Γης, ενώ χρησιμοποιούν περίπου το 15% των αποθεμάτων αργύρου και ανταγωνίζονται με ένα ευρύ φάσμα τεχνολογιών για τους άλλους προαναφερθέντες πόρους. Αυτό δεν είναι ακριβώς ένα σύστημα παραγωγής που μπορούμε να ακολουθήσουμε με τον τρέχοντα ρυθμό μας, και αν η δημοτικότητα της ηλιακής ενέργειας συνεχίσει να αυξάνεται, θα ξεμείνουμε από τελλούριο πριν το καταλάβουμε.
Για να γίνουν τα πράγματα λίγο πιο βρώμικα, με την παραγωγή έρχονται και τα απόβλητα. Δεν είναι ευχάριστο να ακούμε ότι η τεχνολογία που δημιουργήσαμε συλλογικά για να βοηθήσουμε στην εξυγίανση του (προς το παρόν) μοναδικού μας κόσμου, δημιουργεί επίσης ένα χάος παντού, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Όπως επισημαίνει το Forbes, ο Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας υπολόγισε ότι η παραγωγή ηλιακών συλλεκτών παρήγαγε περίπου 250.000 μετρικούς τόνους αποβλήτων παράλληλα με το κύριο προϊόν της. Ο οργανισμός εκτίμησε επίσης ότι θα κολυμπήσουμε σε περίπου 78 εκατομμύρια τόνους μέχρι το τέλος του 2050, αν τα πράγματα συνεχίσουν με τον τρόπο που πάνε. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αυτά τα πολυπόθητα ηλιακά πάνελ μπορούν να διοχετεύσουν τοξικά απόβλητα, όπως μόλυβδο και κάδμιο, στο έδαφος μέσω του νερού της βροχής. Υπάρχει λοιπόν κάτι που μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό το αυξανόμενο πρόβλημα, ενώ παράλληλα εξακολουθούμε να επωφελούμαστε από την ηλιακή ενέργεια; Γιατί, ναι - ναι, υπάρχει.
Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;
Δεδομένου ότι τα φωτοβολταϊκά και η ηλιακή ενέργεια είναι μια αρκετά νέα βιομηχανία, υπάρχει ακόμη χρόνος για να ξεπεραστούν τα προβλήματα προτού όλα πάνε στην περιβαλλοντική κόλαση με ένα καλάθι σε σχήμα ήλιου. Ένας ειδικός σε θέματα ηλιακής ενέργειας που μίλησε στο National Geographic εκτίμησε ότι το πρώτο μεγάλο κύμα θανάτου των ηλιακών πάνελ - όταν τα πάνελ ξεπεράσουν τη διάρκεια ζωής τους και χρειάζονται μια καλή αντικατάσταση - θα συμβεί μέσα στην επόμενη δεκαετία, και αυτό αποτελεί μια βέλτιστη ευκαιρία για να περάσει η ξεπερασμένη τεχνολογία από τον ανακυκλωτή.
Το κλειδί για τη μείωση των αποβλήτων και την αποτροπή της εξάντλησης των απαραίτητων πόρων, όπως αναφέρει το Scientific American, είναι μια κυκλική οικονομία κλειστού κύκλου, η οποία παίρνει τα παλαιότερα ηλιακά πάνελ, τα αλέθει μεταφορικά και χρησιμοποιεί τους πόρους που τα αποτελούν για την παραγωγή των νέων***. Διαφορετικά, εύκολα θα ξεμείνουμε από αυτά τα εξορυγμένα στοιχεία και θα πνίξουμε τον κόσμο στα σκουπίδια των φωτοβολταϊκών.
***Σημ.: Βέβαια αυτό αποτελεί περισσότεο ευχή παρά έστω πρόταση, διότι θα χρειαστούν τεχνολογίες που δεν υφίστανται πρς το παρόν με αποτελέσματα άγνωστα.
Οι περισσότερες από τις μεγάλες εταιρείες ηλιακής τεχνολογίας εργάζονται πάνω σε αυτό, με τους Ευρωπαίους παραγωγούς φωτοβολταϊκών να πρωτοστατούν. Αυτοί οι αξιαγάπητοι Ευρωπαίοι ανακυκλώνουν τα πάνελ τους στο πλαίσιο μιας οδηγίας που ισχύει σε ολόκληρη τη βιομηχανία από το 2014, και οι Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν να το ακολουθούν επίσης. Αν και δεν υπάρχει ομοσπονδιακή ρύθμιση για τα απόβλητα και την ανακύκλωση της ηλιακής τεχνολογίας εδώ, μερικές πολιτείες, όπως η Νέα Υόρκη και η Ουάσινγκτον, απαιτούν ήδη από τους κατασκευαστές φωτοβολταϊκών να φροντίζουν τα σκουπίδια τους, αλλά εμείς ακόμα αγωνιζόμαστε. Το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη οικονομικής βιωσιμότητας της ανακύκλωσης των ηλιακών συλλεκτών, και ξέρετε πόσο πολύ εκτιμούμε τα χρήματα εδώ. Κάθε δεκάρα αξίζει περισσότερο από τον αέρα που αναπνέουμε.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΗΛΙΑΚΟΙ ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΗΘΙΚΑ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟΙ
Η εναλλακτική ενέργεια είναι απαραίτητη αν δεν θέλουμε να δούμε τον κόσμο να πέφτει σε περαιτέρω κλιματική κρίση***. Ακόμα και αν αυτό δεν συνέβαινε, τα ορυκτά καύσιμα θα εξαντληθούν τελικά με το ρυθμό που τα καίει η ανθρωπότητα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσουμε τα δικαιώματα των άλλων για χάρη των πράσινων τεχνολογιών, και φαίνεται ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις παραγωγής ηλιακών πάνελ, είτε το αναγνωρίζουν οι τοπικές εταιρείες είτε όχι.
***Σημ.: Όπως είναι πλέον αποδεδειγμένο δεν υπάρχει αμμία “κλιματική κρίση” παρά η εξαπόλυση ενός αχαλίνωτου πορνογραφικού φόβου των ελεγχόμενων συστημικών ΜΜΕ που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα.
Το Business & Human Rights Resource Centre περιγράφει λεπτομερώς μια πρόσφατη μελέτη σχετικά με την παραγωγή ηλιακών πάνελ στην Κίνα, όπου αποκαλύφθηκε ότι τμήματα της αλυσίδας εφοδιασμού για αρκετούς μεγάλους Κινέζους παραγωγούς πολυπυριτίου παρουσίαζαν έντονα σημάδια χρήσης καταναγκαστικής εργασίας. Συγκεκριμένα, χρήση καταναγκαστικής εργασίας από έναν από τους ευάλωτους εθνοτικούς πληθυσμούς της χώρας, τη μειονότητα των Ουιγούρων, όπως σημειώνουν οι New York Times. Προφανώς αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Μπορεί να σκέφτεστε "Αυτό είναι κακό, αλλά τουλάχιστον είναι στην άλλη πλευρά της λίμνης". Όχι ακριβώς.
Το δημοσίευμα επισημαίνει επίσης ότι το ένα τρίτο όλων των ηλιακών συλλεκτών παγκοσμίως χρησιμοποιεί πολυσιλικόνη από αυτές τις εταιρείες. Ναι, αυτό περιλαμβάνει την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχει μια αξιοπρεπής πιθανότητα η ηλιακή συστοιχία του σπιτιού σας να έχει παραχθεί τουλάχιστον εν μέρει με σύγχρονη εργασία σκλάβων, και αυτό δεν είναι κάτι που θέλει κανείς.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένας εκπρόσωπος της κινεζικής πρεσβείας ισχυρίστηκε ότι αυτές οι κατηγορίες ήταν απλώς φήμες και τίποτα περισσότερο, αλλά εμείς δεν είμαστε τόσο σίγουροι.
ΟΙ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ
Αν δεν το γνωρίζετε ήδη, οι ηλιακοί συλλέκτες είναι ουσιαστικά άχρηστοι χωρίς μπαταρίες. Δεδομένου ότι ο ήλιος είναι έξω μόνο κατά μέσο όρο για μισή μέρα, αυτό αφήνει άλλη μισή μέρα για να σβήσουν τα φώτα σας και να σταματήσει να λειτουργεί το ψυγείο σας. (Για να διατηρηθεί η ισχύς κατά τη διάρκεια της νύχτας, η πλεονάζουσα ισχύς που παράγεται από τους ηλιακούς συλλέκτες συλλέγεται σε κάποιο είδος μπαταρίας βαθύ κύκλου ή μπαταρίας λιθίου, όπως η τόσο δημοφιλής Tesla Powerwall ιόντων λιθίου. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Ορισμένα από τα στοιχεία που εξορύσσονται για τις μπαταρίες μπορεί να προέρχονται από αρκετά ακαθάριστες αφετηρίες.
Σύμφωνα με το Greentech Media, περίπου το μισό κοβάλτιο του κόσμου, ένα από τα απαραίτητα συστατικά σε όλες τις μπαταρίες λιθίου, εξορύσσεται από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό -μιλάμε για εκατομμύρια μετρικούς τόνους εδώ- όπου το 2017 υπολογίστηκε ότι πάνω από 40.000 παιδιά εργάζονταν στα ορυχεία. Η παιδική εργασία είναι μια τραγωδία, και μια εταιρεία αξιολόγησης κινδύνων, η Verisk Maplecroft, έκρινε ότι η ΛΔ Κονγκό αποτελεί "ακραίο κίνδυνο" όχι μόνο για την παιδική εργασία, αλλά και για επικίνδυνες συνθήκες εργασίας και δουλεμπορία. Τι σημαίνει αυτό για τις ηλιακές μπαταρίες; Λοιπόν, το 2019 η Tesla ήταν μεταξύ των πολλών μεγάλων εταιρειών που κατονομάστηκαν σε μια αγωγή για τη χρήση κοβαλτίου που παράγεται με παιδική εργασία, οπότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι ηλιακές μπαταρίες λιθίου να είναι εξίσου αηδιαστικές με κάθε άλλη μπαταρία λιθίου. Και, αν οι εταιρείες δεν είναι προσεκτικές, οι κοινωνικές καταχρήσεις της παραγωγής ηλιακής τεχνολογίας θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν τα όποια πράσινα οφέλη μπορεί να έχει το προϊόν.
---Δικτυογραφία:
The Unfortunate Truth About Solar Panels
https://www.grunge.com/369346/the-unfortunate-truth-about-solar-panels/